Ο Ισραηλινός ειδικός Σ.Φράτζμαν, σύμβουλος στο υπουργείο άμυνας της χώρας του και ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής, κρούει το κώδωνα του κινδύνου στην νυν ισραηλινή κυβέρνηση, για τις πρόσφατες επαφές με το καθεστώς Ερντογάν, οι οποίες ο ίδιος θεωρεί ότι είναι σε βάρος της πραγματικής συμμαχίας με Ελλάδα και Κύπρο, ενώ έτσι ουσιαστικά τίθεται και ο αγωγός East Med σε πλήρη αμφισβήτηση.
Υπάρχει μια πολύ μεγάλη μερίδα στο Ισραήλ, που υποστηρίζει ότι το Ισραήλ( σε αντίθεση με τον Νετανιάχου), πρέπει να έχει καλές σχέσεις με την Τουρκία ότι και να γίνει, προκαλώντας ουσιαστικά απενεργοποίηση όλων των σχεδίων στην Μεσόγειο, και βλάπτοντας την αμυντική συμμαχία με Ελλάδα και Κύπρο, για χάρη του σουλτάνου Ερντογάν σήμερα, ή οποιουδήποτε Τούρκου πρωθυπουργού αύριο.
Ο Ισραηλινός ειδικός τονίζει ότι “εμφανίστηκε ( με αφορμή την σύλληψη ζεύγους Ισραηλινών στην Τουρκία) η θεωρία ότι το κυβερνών κόμμα της Τουρκίας έχανε την υποστήριξη στις δημοσκοπήσεις, και ότι η κράτηση των Ισραηλινών τουριστών ήταν μια λαϊκιστική κίνηση προς τους Τούρκους ψηφοφόρους της.
Σε αυτήν την παράξενη κυνική ανάγνωση των γεγονότων, είναι λογικό το τουρκικό καθεστώς να συλλαμβάνει Ισραηλινούς τουρίστες κάθε φορά που χρειάζεται να κερδίσει εκλογές;
Το Ισραήλ τότε θα έπρεπε να εκδίδει ταξιδιωτική προειδοποίηση κάθε χρόνο πριν από τις εκλογές στην Τουρκία;
Αυτό όμως δεν μοιάζει με κανονική εξωτερική πολιτική.
Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το ΑΚΡ είχε στόχο αυτό ακριβώς με την σύλληψη των Ισραηλινών.
Η Τουρκία γενικά, προσπαθεί πάντα να δημιουργεί κρίσεις, μερικές φορές με τη Συρία ή την Ευρώπη, για να παρουσιάζεται ως σκληρή.
Δεν φάνηκε πουθενά ότι ο μέσος Τούρκος πολίτης πίστεψε ότι οι Ισραηλινοί τουρίστες ήταν δίκαιος στόχος.
Επομένως, το να το αποδίδουμε αυτήν την πράξη των Τούρκων στην «εσωτερική πολιτική» είναι μια ψευδής ανάγνωση της καταστάσεως στην χώρα αυτή.
Για αυτό ακριβώς τον λόγο, εάν μια χώρα θέλει αυξημένους δεσμούς με το Ισραήλ, θα πρέπει να αντιμετωπίζει καλά τους Ισραηλινούς τουρίστες.
Τις τελευταίες εβδομάδες είδαμε το Ισραήλ να αυξάνει τις στενές του σχέσεις με κράτη του Κόλπου όπως το Μπαχρέιν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καθώς και να φιλοξενεί αεροπορικές δυνάμεις από όλο τον κόσμο.
Το Ισραήλ και η Ελλάδα είναι όλο και πιο στενοί σύμμαχοι, ενώ μια ισραηλινή εταιρεία υπέγραψε πρόσφατα αμυντική συμφωνία στην Κύπρο.
Η ιδέα ότι η Ιερουσαλήμ χρειάζεται στενότερες σχέσεις με ένα καθεστώς σαν αυτό της Άγκυρας, που χρησιμοποιεί τους τουρίστες ως διαπραγματευτικό χαρτί, δεν ταιριάζει καλά με τη μεταβαλλόμενη πραγματικότητα στην περιοχή.
Οι Ισραηλινοί έχουν πολλές επιλογές χωρών που τους καλωσορίζουν. Κάποιοι μπορεί επίσης να πιστεύουν ότι το Ισραήλ έχει μικρή δυνατότητα πίεσης έναντι της Τουρκίας, επειδή η χώρα μας εισάγει αγαθά από εκεί.
Όμως η τουρκική οικονομία κινδυνεύει και η λίρα υποχωρεί σε ιστορικά χαμηλά. Η Τουρκία έχει εκδιωχθεί από το πρόγραμμα των μαχητικών F-35, ενώ τα ΗΑΕ φαίνεται να αποκτούν αεροσκάφη F-35.
Η Τουρκία δεν φαίνεται καν να μπορεί να αποκτήσει ούτε τα νέα μαχητικά F-16.Οι πολιτικές της Άγκυρας την έχουν αποξενώσει από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου.
Αν και συνεχίζει να προσπαθεί να μπαλώσει τα πράγματα με την Αίγυπτο και τον Κόλπο γενικά, η Τουρκία είναι απομονωμένη.
Την ίδια στιγμή, ενώ υπερηφανεύεται για τη δύναμή της, προσπαθώντας να οικοδομήσει συμμαχίες με την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία, το Αζερμπαϊτζάν, την Πολωνία, την Ουκρανία και τα κράτη της Κεντρικής Ασίας, καθώς και το Κατάρ, τη Λιβύη, τη Σομαλία, το Πακιστάν και τη Μαλαισία, η Τουρκία έχει πολλές προκλήσεις.
Το Ισραήλ, αντίθετα, εμφανίζεται σε ανοδική πορεία στις διεθνείς σχέσεις, με μια νέα κυβέρνηση που οικοδομεί γέφυρες και ανοίγει πόρτες παγκοσμίως.
Τίποτα από αυτά δεν μας λέει ότι το Ισραήλ και η Τουρκία δεν μπορούν να επιδιορθώσουν τους δεσμούς τους.
Αλλά η ιδέα ότι πρέπει να επιδιορθώσουμε τους δεσμούς μας, επειδή η Άγκυρα συνέλαβε Ισραηλινούς τουρίστες και ότι θα πρέπει να ανταμειφθεί για αυτό, με σχέσεις και τηλεφωνήματα υψηλού επιπέδου, και ίσως ακόμη και παραχωρήσεις από το Ισραήλ σχετικά με τη Χαμάς, ή άλλες ομάδες, δεν συνδυάζεται καλά με πραγματικότητα.
Η Άγκυρα είναι απομονωμένη και έχει ανάγκη καλύτερες σχέσεις με το Ισραήλ.
Η Τουρκία όταν θέλει, ξέρει πώς να αντιμετωπίζει “άλλες χώρες με σεβασμό”, και το δείχνει αυτό σε συναντήσεις αξιωματούχων με τη Ρωσία και το Ιράν για παράδειγμα.
Σαφώς, μπορεί επομένως να το δείξει και στις σχέσεις της με το Ισραήλ. Η ιδέα ότι το εβραϊκό κράτος πρέπει πάντα να επιδιορθώνει τις σχέσεις ενώ η Τουρκία, δεν είναι ορθό και δεν έχει ποτέ νόημα στην εξωτερική πολιτική.
Η Τουρκία όταν διαισθάνθηκε ότι το Ισραήλ επρόκειτο να υπογράψει συμφωνία για το φυσικό αέριο με την Κύπρο και την Ελλάδα, και ότι το εβραϊκό κράτος πλησίαζε ταχύτατα σε αυτές τις χώρες το 2019, προσποιήθηκε ότι θα «συμφιλιωνόταν» με το Ισραήλ.
Αλλά την ίδια στιγμή η Άγκυρα υποστήριζε τη Χαμάς, φιλοξενούσε την τρομοκρατική οργάνωση στρώνοντας της κόκκινο χαλί, και κάνοντας εμπρηστικές δηλώσεις για την «απελευθέρωση» της Ιερουσαλήμ από το Ισραήλ, την ανακατάληψη του «Al-Aqsa», κά.
Το πρόσφατο περιστατικό σύλληψης Ισραηλινών τουριστών έφερε στο προσκήνιο τις φωνές εντός Ισραήλ, που υποστηρίζουν ότι η χώρα πέφτει στην παγίδα του κατευνασμού της Άγκυρας, παγίδα στην οποία εξακολουθούν να πέφτουν πολλές δυτικές χώρες, νομίζοντας ότι όσο πιο ακραία είναι η συμπεριφορά της Τουρκίας, τόσο περισσότερα πράγματα θα πρέπει να της δίνονται. Αλλά στην πραγματικότητα σε μεγάλο βαθμό ισχύει το αντίθετο”, αναφέρει ο ίδιος μεταξύ άλλων.
Ουσιαστικά αποκαλύπτεται ότι η ισραηλινή κυβέρνηση Μπένετ, έχει έναν αδιόρατο φόβο να ενεργοποιήσει πιθανόν πολλά κοινά σχέδια που είχαν αποφασιστεί με την Ελλάδα, από την προηγούμενη κυβέρνηση Νετανιάχου.
Το πιο σημαντικό από όλα είναι ο αγωγός East Med, τον οποίο η σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ τον “σπρώχνει” προς την Αίγυπτο, αφήνοντας τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αλ Σίσι και τον Έλληνα πρωθυπουργό να “βγάλουν το τουρκικό φίδι από την τρύπα του”.
Επίσης οι δηλώσεις του Ισραηλινού ειδικού μπορούν να γίνουν μάθημα στους εντός Ελλάδος "κατευναστές" που θέλουν την Ελλάδα να δίνει γενικά κάθε φορά που "γαβγίζει" ο σουλτάνος ή οποιασδήποτε άλλος επικεφαλής μιας πολυεθνικής χώρας, που κινείται ολοταχώς προς τον γκρεμό και τον διαμελισμό λόγω Κουρδιστάν.
