Σε ανάρτηση του στο facebook, ο αντιστράτηγος ε.α. κ. Λάμπρος Τζούμης, αναφέρεται στα βήματα που πρέπει να κάνει η Ελλάδα προτού παραπέμψει τις διαφορές τις με την Τουρκία στην Χάγη, προκειμένου να προασπίσει όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται τα συμφέροντα της σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Πιο συγκεκριμένα, σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα τα «ΝΕΑ» ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Τουρκία Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ανέφερε ότι όσα ζητήματα των ελληνοτουρκικών διαφορών δεν μπορούν να επιλυθούν μέσω διμερών διαπραγματεύσεων να παραπεμφθούν στη Χάγη με κοινή απόφαση των δύο χωρών. Δεν μίλησε μόνο για το ζήτημα διευθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, αλλά γενικά για ζητήματα.
Την άποψη ότι οι διαφορές με την Τουρκία θα μπορούσαν να επιλυθούν μέσω ενός διεθνούς δικαιοδοτικού δικαστηρίου την έχει και στην Ελλάδα ένα μέρος του πολιτικού κόσμου, ινστιτούτων, της ακαδημαικής ελίτ, κ.λπ.
Να επισημάνουμε λοιπόν τα εξής: Αν πρόκειται να πάμε σε ένα διεθνές δικαιοδοτικό δικαστήριο πρέπει η Ελλάδα πρώτα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. και να προχωρήσει στο κλείσιμο των κόλπων με υιοθέτηση ευθείων γραμμών βάσης. Διαφορετικά το δικαστήριο θα εκδικάσει τη διαφορά με δεδομένο τα 6 ν.μ. των χωρικών υδάτων. Στη φωτό απο το βιβλίο «Αλφαβητάρι των Ελληνοτουρκικών Σχέσεων» της εφημερίδας Καθημερινής που έχει επιμεληθεί ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου κ. Άγγελος Συρίγος τα όρια χωρικών υδάτων, υφαλοκρηπίδας, εθνικού εναερίου χώρου, με τα σημερινά δεδομένα.
Να λάβουμε επίσης υπόψη τι θα γίνει με το θέμα των γκρίζων ζωνών. Η Τουρκία θα υπαναχωρήσει ; Διότι τα νησιά που ισχυρίζεται ότι δεν είναι ελληνικά εμπλέκονται στις θαλάσσιες ζώνες. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα θέσει στην αρμοδιότητα του δικαστηρίου να αποφασίσει αν το Αγαθονήσι, οι Οινούσες, η Παναγιά, κ.α. είναι ελληνικά ή τουρκικά. Τι θα γίνει επίσης με το θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών που η Τουρκία ζητά να το θέσουμε προς διαπραγμάτευση στη Χάγη;
Να επισημάνουμε ότι τα διεθνή δικαστήρια λαμβάνουν αποφάσεις όχι με μόνο όρους δικαίου, αλλά και με πολιτικά κριτήρια, προκειμένου κανένα από τα διάδικα μέρη να μην θεωρηθεί ηττημένο φεύγοντας.
Στο παρελθόν είχαν γίνει συζητήσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία όπως επί κυβερνήσεων του κ. Σημίτη και του κ. Παπανδρέου που παρά το απόρρητο των συνομιλιών κάποια θέματα έχουν διαρρεύσει σχετικά με συμφωνία για επιλεκτική διαφοροποίηση των ορίων των χωρικών υδάτων ανά περιοχή Π.χ. Στις ηπειρωτικές ακτές, στην Εύβοια, στη Θράκη το εύρος θα ήταν 12 ν.μ. Στα νησιά το εύρος θα ήταν ανάλογα 6, 8, 10 ν.μ. Με αυτή τη διευθέτηση η Ελλάδα δεν θα προχωρούσε σε επέκταση στο μέλλον στα χωρικά της ύδατα. Ο εθνικός εναέριος χώρος θα εναρμονιζόταν στη συνέχεια με το εύρος των χωρικών υδάτων ανά περιοχή.
Μια τέτοια συμφωνία για το Αιγαίο όπως είναι κατανοητό δεν θα ήταν και το καλύτερο σενάριο για την Ελλάδα καθόσον θα απεμπολούσε μέρος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Επίσης η εξομάλυνση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν θα ήταν σίγουρη, με ανοιχτά θέματα το Κυπριακό, τις αναφορές της Τουρκίας σε τουρκική μειονότητα στη Δυτική Θράκη κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάννης και τις διαφορές που υπάρχουν για τις θαλάσσιες ζώνες στην Ν.Α. Μεσόγειο.
Η στρατηγική του κατευνασμού και των υποχωρήσεων από την πλευρά μας εκλαμβάνονται ως αδυναμία από την Τουρκία που προχωράει σε νέα βήματα προκλητικότητας και μπορεί να μας οδηγήσει ακόμα και σε πολεμική σύγκρουση.
