Το ισλαμικό καθεστώς έχει εισέλθει πλέον για τα καλά στο στόχαστρο των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων, λόγω του σχεδίου “Γαλάζια Πατρίδα”, και συνολικά λόγω της στάσης της Άγκυρας στην περιοχή της Μ.Ανατολής, αναφέρει ισραηλινό ινστιτούτο που συμβουλεύει την κυβέρνηση της χώρας.
Εκτιμήσεις ειδικών αναφέρουν ότι η όλη κατάσταση με τις απειλές των Τούρκων κλιμακώνεται επικίνδυνα και ίσως σύντομα να έχουμε ραγδαίου τύπου κρίση στην περιοχή μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ισραήλ: Βρήκε τη λύση η κυβέρνηση - Κλείστηκε σε πυρηνικό καταφύγιο για την… «μετάλλαξη Ωμέγα»
“Το Ισραήλ πρέπει να παρακολουθεί στενά τις πυρηνικές φιλοδοξίες και τη ναυτική ισχύ της Τουρκίας, δεδομένης της επιθετικής στάσης και της εχθρότητας της Άγκυρας.
Η Δύση δεν μπορεί πλέον να εμπιστευτεί την Τουρκία καθώς η Άγκυρα υιοθετεί αυξανόμενες εθνικιστικές τάσεις και μια πολεμική ρητορική.
Επιπλέον, το Ισραήλ θα πρέπει να σηματοδοτήσει την ετοιμότητά του να χρησιμοποιήσει βία κατά των τουρκικών απειλών για ζωτικά συμφέροντα", ανέφερε η ανάλυση που εκπονήθηκε από τον Δρ. Hay Eytan Cohen Yanarocak, ειδικό σε θέματα Τουρκίας στο Ινστιτούτο Στρατηγικής και Ασφάλειας της Ιερουσαλήμ.
Ο πρώην υπουργός Πληροφοριών Έλι Κοέν, είχε ζητήσει από πέρυσι την αναθεώρηση των σχέσεων με την Τουρκία, επισημαίνοντας τον ολοένα και πιο ισλαμιστικό χαρακτήρα του καθεστώτος της.
Η ναυτική δύναμη της Τουρκίας προκαλεί ήδη ανησυχία για το Ισραήλ, ενώ ο τουρκικός στρατός αναβαθμίζει το ήδη ισχυρό ναυτικό του και θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντική απειλή για τα ισραηλινά συμφέροντα σε μια μελλοντική σύγκρουση, προειδοποίησε η έκθεση.
Η τελευταία μελέτη σημειώνει επίσης τις πυρηνικές προόδους της Τουρκίας, οι οποίες θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για ένα στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Παράλληλα, η Άγκυρα διατηρεί στενές επαφές με τη Χαμάς και επιτρέπει στα μέλη της να επιχειρούν σε τουρκικό έδαφος.
“Η Τουρκία λειτουργεί πλέον ως το κέντρο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της Χαμάς, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της τρομοκρατικής οργάνωσης", σύμφωνα με ισραηλινές πληροφορίες.
Η Τουρκία διαδραματίζει επίσης επικίνδυνο ρόλο στην Ιερουσαλήμ, όπου οικοδομεί δεσμούς με εξτρεμιστές και προωθεί τον αντι-ισραηλινό ριζοσπαστισμό.
Συνολικά, η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να ενθαρρύνει την εχθρότητα κατά του Ισραήλ, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Αυτή η εκστρατεία συχνά προωθεί τις θρησκευτικές συγκρούσεις και απεικονίζει το εβραϊκό κράτος ως αντίπαλο του Ισλάμ”, αναφέρει η έκθεση κόλαφος για την Τουρκία.
Μέρος της έκθεσης για την Τουρκία από το Jerusalem Instituye for Strategy and Security
Η Τουρκία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη Μέση Ανατολή κυρίως λόγω της στρατηγικής της θέσης, της στρατιωτικής και οικονομικής της δύναμης, του ιστορικού ρόλου της κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των σχεδόν 82,5 εκατομμυρίων πληθυσμού της (εκτίμηση Ιούλιος 2021 CIA World Factbook).
Τα τελευταία χρόνια η κοινωνία της υπέστη μια διαδικασία εξισλαμισμού λόγω του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).
Ο σημερινός πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του AKP, είναι στην εξουσία από το 2002, ανέπτυξε φιλοδοξίες να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου.
Παράλληλα, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας αποστασιοποιήθηκε από τη Δύση και έγινε πιο δυναμική σύμφωνα με τις νεο-οθωμανικές παρορμήσεις της.
Το πρώτο κεφάλαιο αυτής της μελέτης εξετάζει τη συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια του Ερντογάν.
Ο Τούρκος πολιτικός εξάλειψε με επιτυχία τους περιορισμένους ελέγχους και τις ισορροπίες στην εκτελεστική εξουσία και άλλαξε το πολιτικό σύστημα από κοινοβουλευτικό σε προεδρικό.
Εκλέχθηκε για πρώτη φορά πρόεδρος το 2014. Ο τουρκικός στρατός, κάποτε ένας σημαντικός πολιτικός παράγοντας του οποίου το καθήκον ήταν να υπερασπίζεται την κοσμική δημοκρατία, υποτάχθηκε σταδιακά στον πολιτικό έλεγχο του ΑΚΡ.
Ο Ερντογάν εισήγαγε αλλαγές στο δικαστικό σώμα για να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο στους διορισμούς των δικαστών.
Οι μεταρρυθμίσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα – με την εισαγωγή ισλαμικού περιεχομένου – είχαν πιθανώς τον πιο σημαντικό αντίκτυπο στην τουρκική κοινωνία.
Το δεύτερο κεφάλαιο αναλύει τα ιδεολογικά θεμέλια της αλυτρωτικής τουρκικής εξωτερικής πολιτικής με το δόγμα της «πολύτιμης μοναξιάς».
Σύμφωνα με αυτό το δόγμα, η Τουρκία θα πρέπει να θυσιάσει τα άμεσα βραχυπρόθεσμα συμφέροντά της για χάρη της απονομής δικαιοσύνης (ισλαμιστική ιδεολογία) στα εδάφη όπου υπάρχει αδικία (η έλλειψη της ισλαμιστικής της ιδεολογίας) επιβάλλοντας την τουρκο-ισλαμική κυριαρχία ή επιρροή.
Επί Ερντογάν, η Τουρκία υιοθέτησε ένα νέο ναυτικό δόγμα που ονομάζεται «Γαλάζια Πατρίδα» (Mavi Vatan), το οποίο απορρίπτει το status-quo που καθιερώθηκε με τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), αντικαθιστώντας το με τουρκικά θαλάσσια σύνορα που επεκτείνονται σε ελληνικά και κυπριακά ύδατα.
Για να εφαρμόσει αυτή την πολιτική, η Άγκυρα αποφάσισε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ναυτικών προμηθειών που ονομάζεται MILGEM.
Ωστόσο, εάν ο Ερντογάν δεν επιτύχει σημαντική οικονομική βελτίωση, πιθανότατα θα υιοθετήσει πρόσθετα αυταρχικά μέτρα και θα προκαλέσει τη Δύση να στρέψει την προσοχή του λαού του σε ιστορικά, εθνικά και θρησκευτικά ζητήματα.
Το Τρίτο Κεφάλαιο εξετάζει την επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας σε διάφορα θέατρα στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή, όπως το Ιράκ, η Συρία, το Αιγαίο Πέλαγος και η Λιβύη.
Η προσπάθεια αναχαίτισης των κουρδικών εθνικών φιλοδοξιών υποκινείται κυρίως από στρατιωτικές δραστηριότητες κατά μήκος των συνόρων της Τουρκίας και τις εσωτερικές πολιτικές ανάγκες.
Αυτό το κεφάλαιο εξετάζει επίσης τις εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας και πώς η Άγκυρα επιδεικνύει αυτοσυγκράτηση, όταν αντιμετωπίζει μια ισχυρότερη δύναμη.
Το τέταρτο κεφάλαιο, επικεντρώνεται στην αυξανόμενη εχθρότητα της Τουρκίας υπό την ηγεσία του Ερντογάν προς το Ισραήλ. Εξετάζει τους κύριους τομείς έντασης μεταξύ των δύο χωρών που αφορούν: το Ιράν, τους Παλαιστίνιους και την Ανατολική Μεσόγειο.Η επιδείνωση των διμερών σχέσεων (πλην του εμπορίου και του τουρισμού) ενίσχυσε την ισραηλινο-ελληνική εταιρική σχέση.
Το πέμπτο Κεφάλαιο, προσφέρει συστάσεις πολιτικής για τους φορείς λήψης αποφάσεων στη Δύση και στο Ισραήλ.Η μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και οι άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις της Τουρκίας πέρα από τα σύνορά της απαιτούν μια προσεκτική και επίμονη πολιτική για την απομάκρυνση της Τουρκίας από τις περιφερειακές της επεμβάσεις.
Ο ρόλος του στο ΝΑΤΟ πρέπει να επανεκτιμηθεί. Θα πρέπει να επιτευχθεί ισορροπία για να μην εισχωρήσει η Τουρκία στο στρατόπεδο Ρωσίας-Κίνας.Ο κύριος μοχλός της Δύσης και του Ισραήλ προς στην Άγκυρα, βρίσκεται στην οικονομική σφαίρα, που έχει γίνει η αχίλλειος πτέρνα της Τουρκίας.
Επιπλέον, ο Ερντογάν είναι διστακτικός για μια κατά μέτωπο αντιπαράθεση με την Ουάσιγκτον.
Η Δύση θα πρέπει επίσης να γνωρίζει τις δυνατότητες της Τουρκίας στην διάδοση των πυρηνικών όπλων. Η Δύση θα πρέπει επίσης να διατηρήσει στενές σχέσεις με τα κοσμικά τμήματα του τουρκικού πληθυσμού και τις συντηρητικές πραγματιστικές ομάδες.
Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ της τρέχουσας ηγεσίας της Τουρκίας και της τουρκικής κοινωνίας, για να διατηρηθεί η πιθανότητα καλύτερων σχέσεων με μια μελλοντική κυβέρνηση που δεν είναι υπό τον έλεγχο του ΑΚΡ.
Οι προγραμματισμένες εκλογές του 2023 είναι κρίσιμες για το μέλλον της Τουρκίας. Σε αυτό το σημείο, η εκλογική νίκη του Ερντογάν δεν είναι εξασφαλισμένη.Το Ισραήλ πρέπει να επιδείξει μεγάλη προσοχή έναντι της Τουρκίας γιατί δεν έχει συμφέρον να μετατρέψει αυτήν την ισχυρή χώρα σε ενεργό εχθρό.
Ακόμη και υπό την ηγεσία του Ερντογάν, η Τουρκία έχει επιδείξει κάποιο βαθμό πραγματισμού όσον αφορά το Ισραήλ.
Η Ιερουσαλήμ θα πρέπει να τονίσει ότι οι περιφερειακές ευθυγραμμίσεις όπως το Φόρουμ Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου (EMGF) και η τριμερής συνεργασία μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας δεν επιδιώκουν να αποκλείσουν την Τουρκία.
Η ισραηλινή διπλωματική δραστηριότητα στο τουρκικό ζήτημα πρέπει να επικεντρωθεί στην Ουάσιγκτον, επιδιώκοντας να αξιοποιήσει τις ΗΠΑ, ώστε αυτές να περιορίσουν τις φιλοδοξίες του Ερντογάν”, αναφέρει η μελέτη.
