Ο γνωστός “ταχυδρόμος" και σύμβουλος εξ απορρήτων του Πούτιν, Α.Ντούγκιν βάζει όρια στην σχέση με την Τουρκία σε σχέση με την κόντρα της με την Ελλάδα, ενώ οι Τούρκοι “φαντάζονται” (μόνοι τους) αναγνώριση Κατεχομένων και άλλα πράγματα τα οποία η Μόσχα δεν στηρίζει σε καμία περίπτωση.
Ο σύμβουλος του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, Καθ. Αλεξάντρ Ντούγκιν δήλωσε ότι το κοινό συμφέρον της Τουρκίας και της Ρωσίας είναι η αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από το βόρειο τμήμα της Συρίας και το Ιράκ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ρωσία: Τι συμβαίνει στο Όρενμπουργκ – Δεκάδες θάνατοι από νοθευμένα ποτά – «Ανταλλάξτε τα με τρόφιμα» λένε οι Αρχές
Ο Ντούγκιν είπε ότι με την αποχώρηση των ΗΠΑ από την περιοχή, η Ρωσία ενδέχεται να αναγνωρίσει το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωση.Ο σύμβουλος του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, ένας από τους βασικούς παράγοντες που διαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας, έκανε πολύ προκλητικές δηλώσεις σχετικά με τη σύνοδο κορυφής Ερντογάν-Πούτιν στο Σότσι, τον πόλεμο της Τουρκίας με το ΡΚΚ, τη “Γαλάζια Πατρίδα” στην Κύπρο, την αναγνώριση της Κατεχόμενης Κύπρου κά.
Ερωτ : Ο Πρόεδρος Ερντογάν και ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν πραγματοποίησαν μια ιστορική συνάντηση στο Σότσι στις 29 Σεπτεμβρίου. Τι υπάρχει στα παρασκήνια αυτής της συνάντησης; Πώς αντικατοπτρίζονται τα αποτελέσματα στο γήπεδο;
Απάντηση Ντούγκιν: “Αυτή η συνάντηση ήταν πραγματικά σημαντική καμπή στις σχέσεις μας. Γιατί σήμερα, έχει συμβεί μια κατάσταση, κατά την οποία όλοι συμφωνούν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να είναι η κορυφαία δύναμη στον κόσμο μετά την αποχώρησή τους από το Αφγανιστάν.
Αυτό σημαίνει ότι ο μονοπολικός κόσμος με την ηγεμονία της Δύσης έφτασε στο απόλυτο και μη αναστρέψιμο τέλος του, ενώ έχει κάνει την εμφάνισης της πλέον η πολυπολική παγκόσμια τάξη, και σε αυτή την πολυπολική παγκόσμια τάξη, η Ρωσία και η Τουρκία θα είναι δύο ισχυρές δυνάμεις.
Ρωσία και Κίνα είναι έχουν αναβαθμιστεί σε δύο υπερδυνάμεις, αλλά νομίζω ότι η Τουρκία, το Ιράν, το Πακιστάν και άλλοι στον ισλαμικό κόσμο είναι πολύ κοντά στο σχηματισμό μιας άλλης ισλαμικής ένωσης, με την Τουρκία να παίζει ηγετικό ρόλο.
Ίσως είναι η πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία που ο Ρώσος και ο Τούρκος ηγέτες συναντήθηκαν ως "δύο κυρίαρχες αυτοκρατορίες", όπως λέει η φράση, και όχι μόνο ως εθνικά κράτη που συνδέονται σε διαφορετικούς συνασπισμούς.
«Η Ρωσία είναι φίλος της Τουρκίας», ο Πρόεδρος Ερντογάν δήλωσε ότι η συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας στην αμυντική βιομηχανία θα επεκταθεί σε πολλούς τομείς, ενώ θα υπάρξει μεταφορά παραγωγής ή τεχνολογίας μεταξύ των δύο χωρών, ειδικά στο σύστημα αεράμυνας S-400, και αυτό έχει ήδη ξεκινήσει.
Προμηθεύουμε ρωσικούς πυραύλους, παρά τις αντιρρήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ενώ ο Ερντογάν είναι πολύ αποφασισμένος σε αυτό το θέμα. Μια κυρίαρχη χώρα μπορεί να διεξάγει στρατηγικές στρατιωτικές επιχειρήσεις με οποιονδήποτε εταίρο και κανείς δεν μπορεί να την εμποδίσει να δημιουργήσει στρατηγικές σχέσεις με άλλες χώρες.
Νομίζω ότι η Τουρκία έχει καταλάβει ότι δεν μπορεί πλέον να εξαρτάται από μία παγκόσμια δύναμη. Επομένως, η Τουρκία, η οποία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, πρέπει να καταλάβει ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι αρκετό για αυτήν.
Επίσης δεν υπάρχει πλέον ΝΑΤΟ, γιατί δεν υπάρχει κοινός εχθρός όπως στον ψυχρό Πόλεμο. Δεν υπάρχει σοσιαλιστικό στρατόπεδο, δεν υπάρχει ενότητα μεταξύ της δυτικής δύναμης, οπότε ο Ερντογάν πρέπει με κάποιο τρόπο να συνεργαστεί με άλλες δυνάμεις σε περιφερειακό επίπεδο προκειμένου να προστατεύσει το δικαίωμα της Τουρκίας στην ανεξαρτησία και την κυριαρχία, για να της δώσει το καθεστώς ενός γεωπολιτικού υποκειμένου και όχι γεωπολιτικού αντικειμένου.
Επίσης η ρωσική αναγνώριση της Βόρειας Κύπρου δεν είναι εύκολη υπόθεση, όπως δεν είναι εύκολο για την Άγκυρα να αναγνωρίσει την Κριμαία ως ρωσική επαρχία.
Υπάρχουν πολλές υποχρεώσεις και πολλά όρια εδώ. Όχι μόνο η Ρωσία καταλαβαίνει και κατανοεί την Ελλάδα, επειδή είναι πολύ κοντά στην Ελλάδα θρησκευτικά, αλλά γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι μέρος του ΝΑΤΟ και δεν είναι κυρίαρχη υπό αυτή την έννοια.
Σε αντίθεση με την Τουρκία που είναι κυρίαρχη και σε αυτό το πλαίσιο, για αυτό και είναι απαραίτητο να μιλήσουμε με την Τουρκία.
Επομένως, δεν πρόκειται για επιλογή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αλλά για επιλογή μεταξύ της κυρίαρχης ένωσης ενός πολυπολικού κόσμου, που περιλαμβάνει την Τουρκία του Ερντογάν, και την χώρα που εκπροσωπεί την Ελλάδα, η οποία έχει μικρό μερίδιο ανεξαρτησίας στο μπλοκ της Δυτικής Ευρώπης.
Επομένως, για παράδειγμα στο Κυπριακό δεν αφορά το ποιος θα επιλέξει τη Ρωσία, δηλαδή το εάν οι Έλληνες ζητήσουν βοήθεια από τη Ρωσία, αφού δεν είναι ελεύθεροι να το κάνουν, επειδή είναι “υποδουλωμένοι” από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ.
Δόξα τω Θεώ η Τουρκία δεν είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Νομίζω ότι αυτό είναι το κύριο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής αξιολόγησης, και θα πρέπει να ξεκινήσουμε μιλώντας για τη ευρασιατική δύναμη, εισάγοντας το σχέδιο “Γαλάζια Πατρίδα”.
Πρέπει να τοποθετήσουμε την αναγνώριση της Βόρειας Κύπρου και την επανένωση της Κριμαίας στη Ρωσία σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.
Δεν πρέπει να μετατραπεί σε παζάρι του τύπου "αναγνωρίζουμε εμείς την Βόρεια Κύπρο και εσείς την Κριμαία" διότι δεν θα γίνει έτσι.
Πρέπει να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον καλύτερα, πρέπει να κατανοήσουμε την ορθολογική βάση της πολιτικής μας. Με αυτή την έννοια, πρέπει να προετοιμάσουμε τους δρόμους του μέλλοντος.
Πρώτα απ 'όλα, η Βόρεια Κύπρος πρέπει να τοποθετηθεί στην περιοχή της Γαλάζιας Πατρίδας που ανήκει στην στρατηγική της Τουρκίας για την Ανατολική Μεσόγειο, και πιστεύω ότι αυτό θα είναι μια καλή αρχή να γίνουν βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση”, δηλώνει ο ίδιος.
Ο Ντούγκιν ουσιαστικά μας δηλώνει ότι “η Ελλάδα είναι όμηρος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για αυτό και η Ρωσία δημιουργεί διμερή συμμαχία με την Τουρκία, ως μέρος της ευρύτερης ευρασιανικής συμμαχίας με Κίνα κτλπ. Που έχει στόχο κυρίως τις ΗΠΑ. Αν εκλείψουν αυτές στην περιοχή η Ρωσία ως επικυρίαρχη δύναμη θα ελέγχει Ελλάδα-Ρωσία επιβάλλοντας την Pax Russica".
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ασχολείται με τόσο μεγάλα σχέδια λόγω Τουρκίας, για αυτό εκτιμάται από πολλούς ότι η ελληνογαλλική συμμαχία και η επικείμενη ελληνοαμερικανική, θα “κλειδώσουν” πολλές διόδους στο “ελληνικό τείχος” κατά των νεο-Οθωμανών.
Μόνοι μας θα πολεμήσουμε τους Τούρκους, θα έχουμε όμως παντός είδους βοήθεια από Γάλλους και Αμερικάνους, εκτιμάται ίσως στην πιο κρίσιμη στιγμή, για να αλλάξουμε την ροή των γεγονότων υπέρ μας μια και καλή.
