Μετά από τόσα στραπάτσα που έχει πάθει σε διπλωματικό επίπεδο αλλά και κυρίως στο εξοπλιστικό της πρόγραμμα από χώρες του εξωτερικού με πρώτες και καλύτερες τις ΗΠΑ, η Τουρκία επενδύει όλο και περισσότερο στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, οχήματα και πλωτά.
Πρωτίστως και κυρίως όμως για να πείσουν τους εαυτούς τους στην Άγκυρα, προχωρούν ακόμα και σε αναλύσεις!
Μία από αυτές είναι η ανάλυση του καθηγητή Μουράτ Γιεσίλτας, διευθυντή Ερευνών Ασφαλείας στη SETA, ένα από τα μεγαλύτερα αν όχι το μεγαλύτερο και πλέον φιλοκυβερνητικό think tank στην γειτονική χώρα.
Γράφει λοιπόν ο Γιεσίλτας: «Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, η Τουρκία, κατάφερε να αποδείξει την ικανότητα της σχετικά με τα μη επανδρωμένα οπλισμένα εναέρια οχήματα με την απόκτηση του επιθετικού μη επανδρωμένου εναερίου οχήματος Bayraktar Akıncı, εγχώριας κατασκευής.
Πρώτα από όλα η σύντομη ολοκλήρωση της διαδικασίας έρευνας-ανάπτυξης, παραγωγής, παράδοσης του μη επανδρωμένου οπλισμένου αεροσκάφους Akıncı είναι μόνη της μια επιτυχία από άποψη της αμυντικής βιομηχανίας. Η επιτυχία είναι περισσότερη σημαντική στην περίοδο της πανδημίας που συνεχίζεται τα τελευταία 2 χρόνια. Λαμβάνοντας υπόψη άλλες πλατφόρμες (όπως Anka, Aksungur, Karayel), υπάρχουν πολλοί παράγοντες πίσω από τη μετατροπή της Τουρκίας σε δύναμη στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Ας αναφερθούμε σε αυτούς τους παράγοντες.
Πρώτον, η μεγάλη μεταμόρφωση στον τομέα και τις πολιτικές της αμυντικής βιομηχανίας. Στο σημείο αυτό, οι αποφάσεις που ελήφθησαν στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Αμυντικής Βιομηχανίας 2004 έχουν ζωτική σημασία. Ο Πρόεδρος Ερντογάν είχε δύο βασικούς στόχους εκείνη την εποχή: Ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας για τη μείωση της εξωτερικής εξάρτησης και την ανάπτυξη εγχώριων και εθνικών ικανοτήτων. Στην πραγματικότητα, έγινε ένα στρατηγικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση και τα έργα συνολικού κόστους 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων και τα περισσότερα από τα οποία βασίζονταν σε προμήθειες από το εξωτερικό ακυρώθηκαν. Έγινε ένα πολύ σοβαρό βήμα προς τις εγχώριες-εθνικές ευκαιρίες. Φυσικά, αυτή η απόφαση ήταν αναπόσπαστο μέρος της κίνησης της αμυντικής βιομηχανίας του 1984.
Ήταν ζωτικής σημασίας για την αυτονομία της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας ότι τα στρατηγικά προϊόντα που απαιτούνται ως προς το πεδίο εφαρμογής τους θα ήταν εγχώρια και εθνικά. Ένα άλλο σημείο που πρέπει να υπογραμμιστεί εδώ είναι ότι ο στόχος του Προέδρου Ερντογάν να μειώσει την εξωτερική εξάρτηση και να αναπτύξει εγχώριες και εθνικές ευκαιρίες, ενισχύθηκε με μια ολοκληρωμένη στρατηγική. Πράγματι, ένα στρατηγικό πλαίσιο έχει επίσης αναπτυχθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Ο σκοπός ήταν η κατασκευή ενός στρατιωτικού-αμυντικού βιομηχανικού συγκροτήματος που θα ανέβαζε την ισχύ της Τουρκίας, να ανταποκριθεί στις απειλές ασφαλείας που θα αντιμετώπιζε η χώρα καθώς επίσης να αυξήσει την αποτρεπτικότητα σε στρατηγικό επίπεδο και να μειώσει το οικονομικό κόστος. Έχει γίνει μεγάλη πρόοδος προς αυτήν την κατεύθυνση τα τελευταία 20 χρόνια.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι οι συγκλονιστικές εξελίξεις στο περιβάλλον ασφαλείας της Τουρκίας τα τελευταία δέκα χρόνια. Σε αυτό το σημείο, είναι απαραίτητο να υπογραμμίσουμε τους κινδύνους ασφαλείας που προέκυψαν με τη συριακή κρίση. Η κρίση στη Συρία επέφερε τη διαφοροποίηση των ασύμμετρων απειλών για την Τουρκία, ιδίως της τρομοκρατίας. Η ποικιλομορφία που υπάρχει στις ένοπλες ομάδες έχει αυξήσει την ανάγκη για μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε διασυνοριακές προληπτικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ειδικότερα οι δυνατότητες όπως η συλλογή πληροφοριών, η υπεροχή στον αέρα και η καταστροφή στόχων με έξυπνα πυρομαχικά αύξησαν την αποτελεσματικότητα των ενόπλων δυνάμεων στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και μεγιστοποίησαν την επιχειρησιακή επιτυχία. Αν και οι συγκρούσεις στη Συρία, τη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ έχουν διαφορετικούς χαρακτήρες, τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν επιτύχει υψηλές επιδόσεις.
Τα στρατηγικά πλεονεκτήματα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην ελαχιστοποίηση της τρομοκρατίας επέτρεψαν στις ΤΕΔ να διατηρήσουν περισσότερο έδαφος και να αποκτήσουν κυριαρχία στα βόρεια του Ιράκ. Η ένταση των επιχειρήσεων σε διαφορετικά περιβάλλοντα συγκρούσεων μεταξύ 2016-2021 έφερε την πραγματική εμπειρία μάχης των τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην κορυφή.
Σε αυτό το πλαίσιο, αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι η ταχεία προσαρμογή της τεχνολογικής ανάπτυξης και των νέων προσθέτων με την ανατροφοδότηση των τακτικών και επιχειρησιακών εμπειριών που αποκτήθηκαν από το περιβάλλον των συγκρούσεων. Η υγιής λειτουργία αυτής της διαδικασίας είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Οι εμπειρίες από τις συγκρούσεις επιτρέπουν την ανάπτυξη υψηλότερων πλατφορμών και έτσι επιτυγχάνεται η υψηλότερη απόδοση. Τον Φεβρουάριου του 2020 τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη TB-2 που χρησιμοποιήθηκαν κατά των δυνάμεων της πολιτοφυλακής που υπάγονται στον Άσαντ στο Ιντλίμπ σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Οι εμπειρίες που αποκτήθηκαν στη Συρία έφεραν νέες τακτικές στη Λιβύη και το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Πρέπει να πούμε ότι το πλεονέκτημα τιμών των τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, η πολιτική ευελιξία της κυβέρνησης και οι επιτυχίες των ενόπλων δυνάμεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη είναι επίσης πειστικές για τους προμηθευτές.»