Με αφορμή την πολυτάραχη ζωή του εκλιπόντος πλέον πρώην υπουργού άμυνας Α. Τσοχατζόπουλου, ο δημοσιογράφος Δ.Βερύκιος αναφέρει σε άρθρο του μέρος του ανέκδοτου ακόμη βιβλίου για την ζωή του.
Σε μια παράγραφο αναφέρεται για την πρώτη συνάντηση το 1996 του Α.Τσοχατζόπουλου με τους δημοσιογράφους εν μέσω ενός σοβαρού περιστατικού όπου αναφέροντας τα εξής:
Η πρώτη συνάντηση
Η πρώτη συνάντηση γνωριμίας του Άκη Τσοχατζόπουλου με τους στρατιωτικούς συντάκτες γίνεται την 8η Οκτωβρίου του 1966 και εξελίσσεται σε άκρως επεισοδιακή!
Χάρις στην εμπειρία, τον επαγγελματισμό αλλά και τον πατριωτισμό των συναδέλφων δημοσιογράφων και τεχνικών της κρατικής τηλεόρασης στην κυριολεξία αποφεύχθηκε ελληνοτουρκική σύρραξη εξ αιτίας μιας διπλής γκάφας, ενός υποσμηναγού χειριστή μαχητικού αεροσκάφους και ενός πτεράρχου που φέρει τον τίτλο του αρχηγού ΓΕΕΘΑ…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νέος ''πονοκέφαλος'' στο Αιγαίο-Η Τουρκία θα παραλάβει τα πρώτα νέα drones Bayraktar Akıncı-Ελληνική εγρήγορση με νέα προγράμματα
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος καλεί τους δημοσιογράφους για να τους γνωρίσει από κοντά ώστε από κοινού να προσδιορίσουν έναν «κώδικα συνεργασίας». Στόχος ήταν να μην επαναληφθούν τα παρατράγουδα της κρίσης των Ιμίων”, αναφέρει μέρος του άρθρου στο ieidiseis.gr.
Πάνω σε αυτό ειδικά το κομμάτι θα θέλαμε να αναφέρουμε δύο πράγματα, τόσο για το περιστατικό τότε, όσο και για την γενικότερη κατάσταση μέχρι σήμερα.
Δεν υπήρξε καμία απολύτως “γκάφα” από πλευράς Έλληνα πιλότου και ΓΕΕΘΑ, αλλά ένα θανατηφόρο περιστατικό απόρροια των προκλητικών ελιγμών τουρκικών αεροσκαφών στο Αιγαίο.
Εκτιμάται με γνώμονα πάντα το εθνικό συμφέρον, ότι κανείς δεν αμφισβητεί τον επαγγελματισμό αλλά και τον πατριωτισμό όλων των Ελλήνων αμυντικών δημοσιογράφων, ούτε τότε (1996) ούτε και σήμερα, αλλά δεν νομίζουμε ότι αυτοί “σταμάτησαν ελληνοτουρκική σύρραξη” (όπως αναφέρει το ανέκδοτο βιβλίο του Έλληνα δημοσιογράφου) την δραματική περίοδο που έλαβε χώρα το εν λόγω περιστατικό το 1996.
Αυτό ήταν αποστολή της ελληνικής διπλωματίας, και της παρέμβασης των ΗΠΑ σε δυο χώρες του ΝΑΤΟ.
Το περιστατικό αυτό καθ’αυτό δεν ήταν κατάρριψη αλλά μηχανική βλάβη του τουρκικού F-16, με ξαφνική φωτιά και έκρηξη στο ακροφίσιο που προκάλεσε έκρηξη του αεροσκάφους με αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατο του Τούρκου πιλότου Ναΐλ Ερντογάν.
Σύμφωνα με τον ελληνικό τύπο για το περιστατικό είχαμε το εξής: “Ξαφνικά δόθηκε το σήμα: «Scramble». Ταχύτατη απογείωση για άμεση αναχαίτιση εχθρικών αεροσκαφών. Μέσα σε λιγότερο από πέντε λεπτά, δύο Mirage 2000 EGM ήταν έτοιμα για απογείωση.
Οι δύο Έλληνες πιλότοι, ο Γρίβας και ένας ακόμη πιλότος φόρεσαν τις στολές anti-G, πήραν θέση στο πιλοτήριο και φόρεσαν τα κράνη τους.
Απογειώθηκαν και μέσα σε δευτερόλεπτα άρχισαν να ανεβαίνουν σε επιχειρησιακό ύψος για να αναχαιτήσουν ζεύγος τουρκικών F-16 και μια τετράδα F-4, που είχαν παραβιάσει τον ελληνικό εναέριο χώρο.
Μόλις η ηχητική σήμανση ειδοποίησε τους Τούρκους πιλότους ότι βρίσκονται εντός βεληνεκούς των ελληνικών μαχητικών τα F-4 αποσύρονται ταχύτατα.
Παραμένουν όμως τα τουρκικά F-16, τα οποία αναλαμβάνουν να διώξουν δύο ελληνικά MIRAGE 2000, τα οποία εμπλέκονται σε πραγματικές συνθήκες εικονικής αερομαχίας.
Ο Έλληνας πιλότος του ενός μαχητικού αναλαμβάνει να αναχαιτίσει το τουρκικό διθέσιο F-16, καταφέροντας να "κλειδώσει" τον στόχο του.
ΟΙ Τούρκοι πιλότοι (υποσμηναγός Ναΐλ Ερντογάν και αντισμήναρχος Οσμάν Τσιτσεκλί) δεν αποχωρούν και ξεκινούν λίαν επικίνδυνοι ελιγμοί προς κάθε κατεύθυνση.
Εντελώς αιφνιδιαστικά και ενώ ο Έλληνας πιλότος έχει "κλειδώσει" το τουρκικό μαχητικό, αυτό αναφλέγεται και πέφτει και τελικά σε θαλάσσια περιοχή κοντά στην Χίο. Ο Τούρκος συγκυβερνήτης κατάφερε να διασωθεί αν και τραυματισμένος.
Τον Τούρκο αεροπόρο περισυλλέγει σε ελάχιστα λεπτά ελικόπτερο της Πολεμικής Αεροπορίας για να τον μεταφέρει κατ’ αρχάς σε νοσοκομείο της Χίου, απ’ όπου θα φύγει για τη Σμύρνη. Ο δεύτερος, ο Ναΐλ Ερντογάν, χάνεται οριστικά μαζί με το F-16.
Οι Τούρκοι ζήτησαν άδεια να συμμετάσχουν στις έρευνες που διεξήγαν Έλληνες ειδικοί, η οποία δόθηκε, αλλά ο πιλότος τους δεν εντοπίστηκε ποτέ.
Σύμφωνα με όλες τις υπάρχουσες ενδείξεις και τις μαρτυρίες, η επικρατέστερη εκδοχή για το συμβάν ήταν το ατύχημα, πιθανώς από ανάφλεξη στις δεξαμενές καυσίμων του τουρκικού αεροσκάφους”.
Οι Τούρκοι εδώ και τρία χρόνια έχουν αυξήσει την πίεση προς την ελληνική πλευρά, αναζητώντας συνεχώς “ευκαιρίες” για να συκοφαντήσουν την χώρα μας, ενώ οι ίδιοι προκαλούν σοβαρά σε πολλές περιπτώσεις.
Ούτε τότε (1996) ούτε φυσικά σήμερα, δεν έχει δοθεί καμία αφορμή στην τουρκική πλευρά, ότι οι Έλληνες στρατιωτικοί δεν είναι τρομεροί επαγγελματίες, και κινούνται σε αυστηρά διεθνή πλαίσια, κρατώντας τους Τούρκους παράλληλα μακριά από το Αιγαίο και την Α.Μεσόγειο.
Η Τουρκία προκαλεί, και προκαλεί άγαρμπα την χώρα μας, ειδικά αν επικαλεστούμε και την “ επακούμβηση” ελληνικής και τουρκικής φρεγάτας το καλοκαίρι του 2020 για παράδειγμα, στην οποία θα κατανοήσουμε το μέγεθος της προκλητικότητας της τουρκικής πλευράς προς τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά και τους σοβαρούς κινδύνους που απορρέουν από αυτές.
Για αυτό ακριβώς, αλλά και για πολλούς “άλλους” λόγους, οι Τούρκοι υπολογίζουν και σέβονται πάρα πολύ τους Έλληνες συναδέλφους τους, που πρωτεύουν σε πολλές ασκήσεις του ΝΑΤΟ, και αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση τυχαίο και δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
