Ένα από τα πιο ηχηρά θέματα των τελευταίων ημερών στην Ρωσία, ήταν όπως φαίνεται, η αναφορά από την Άγκυρα σχετικά με τη δυνατότητα δημιουργίας ενιαίου στρατού μεταξύ Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν.
Αυτό φέρεται να δήλωσε ο επικεφαλής του τουρκικού κοινοβουλίου, προκαλώντας αμέσως μια έντονα αρνητική αντίδραση στη Ρωσία, στην οποία ο "σουλτάνος" Ερντογάν συγκρίθηκε με κάποιον τρόπο με τον Αδόλφο Χίτλερ λόγω της ρεβανσιστικής πολιτικής του.
“Αλλά σύντομα ακολούθησε διάψευση από το Μπακού, το οποίο ανακοίνωσε ότι πρόκειται για παρεξήγηση στην μετάφραση. Ωστόσο, το ζήτημα παρέμεινε. Τι ήταν λοιπόν πραγματικά η είδηση περί ενιαίου στρατού Τούρκων-Αζέρων, δυσκολίες στην μετάφρασης ή σκόπιμη πληροφόρηση; Αν ισχύει το τελευταίο, σε ποιον απευθυνόταν αυτό το μήνυμα;”, τόνισε ο γνωστός Ρώσος ειδικός αμυντικός αναλυτής Sergey Marzhetsky.
Ο ίδιος τονίζει εμφατικά “το γεγονός ότι η Τουρκία ακολουθεί μια ανοιχτά ρεβανσιστική πολιτική που αποσκοπεί στην αναθεώρηση των αποτελεσμάτων όχι τόσο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, είναι κάτι που το λένε πλέον όλοι.
Και πράγματι έτσι είναι. Τα τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται τώρα στα εδάφη της βόρειας Συρίας, και μετά από πρόσκληση του του φιλότουρκου Λίβυου πολιτικού Faiz Saraj, βρίσκονται πλέον και στη Λιβύη.
Το τουρκικό πολεμικό ναυτικό καταδεικνύει με κάθε δυνατό τρόπο την ετοιμότητά του να επιλύσει το ζήτημα με τα ελληνικά νησιά με τη βία.
Το πρόβλημα της μη αναγνωρισμένης “Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου”, επιδεινώθηκε σοβαρά μόνο μετά την ανακάλυψη πλούσιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων στο νησί.
Αλλά αυτό, δυστυχώς, δεν είναι όλο. Ένας επιπλέον σοβαρός λόγος που προκαλεί πονοκέφαλο στην ρωσική ηγεσία είναι ότι η Τουρκία, εισήλθε στη ζώνη των εθνικών μας συμφερόντων.
Πρόκειται για την ενεργό στρατιωτική βοήθεια της Άγκυρας στο Μπακού, χάρη στην οποία το Αζερμπαϊτζάν μπόρεσε να νικήσει τον αρμενικό στρατό στο Ναγκόρνο Καραμπάχ σε μόλις ενάμιση μήνα.
Δεν είναι πλέον μυστικό ότι οι Τούρκοι στρατηγοί βοήθησαν στο σχεδιασμό της επιχείρησης και Τούρκοι αξιωματικοί κατεύθυναν τα UAV Bayraktar, των οποίων ο ρόλος ήταν καθοριστικός για την ήττα των Αρμενίων , που δεν διέθεταν ισχυρό σύγχρονο σύστημα αεράμυνας.
Τώρα ο "Σουλτάνος" έχει εισέλθει στην Ουκρανία, όπου θα προμηθεύσει τα αναφερόμενα "Μπαϊρακτάρ", καθώς και κορβέτες για να αποκαταστήσει την ικανότητα μάχης των Ναυτικών Δυνάμεων της Ουκρανίας.
Σε αντάλλαγμα, οι Τούρκοι θα λάβουν ως αντάλλαγμα τεχνολογία αιχμής από την επιχείρηση Zaporozhye Motor Sich, για να δημιουργήσουν το δικό τους βαρύ επιθετικό ελικόπτερο.
Ναι, παρεμπιπτόντως, ολόκληρη η σημερινή Νοτιοανατολική Ουκρανία (Novorossiya) ήταν κάποτε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και έγινε περιοχή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ως αποτέλεσμα ενός επιτυχημένου πολέμου για εμάς με το Χανάτο της Κριμαίας.
Η επεκτατική δραστηριότητα της Άγκυρας όμως στην Υπερκαυκασία και την περιοχή του Εύξεινου Πόντου, στοχοποιεί την Ρωσία και δεν μπορεί παρά να προκαλεί ανησυχία, αφού οι Τούρκοι με τον ρεβανσισμό τους μπορούν ακόμη και να γίνουν κατανοητοί (αλλά όχι να λάβουν άφεση αμαρτιών).
Ο «σουλτάνος» τους όμως, δεν μπορεί ούτε να συγχωρεθεί ούτε να κατανοηθεί για το γεγονός ότι υλοποιεί σχέδιο που ούτε οι Οθωμανοί δεν υλοποίησαν ποτέ εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Μιλάμε για το σχέδιο του "Μεγάλου Τουράν", το οποίο αφορά ένα είδος υπερεθνικής παντουρκιστικής ένωσης, η οποία, σύμφωνα με την ιδέα του Προέδρου Ερντογάν, θα πρέπει να ενώσει όλες τις τουρκόφωνες χώρες της Κεντρικής Ασίας, συμπεριλαμβανομένων των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών.
Επιπλέον, στην Τουρκία στις μέρες μας σχεδιάζουν με απύθμενη προκλητικότητα, χάρτες στους οποίους όλες οι τουρκόφωνες περιοχές της Ρωσίας περιλαμβάνονται στη ζώνη επιρροής της Τουρκίας, και αυτό αφορά περίπου το ήμισυ της χώρας μας.
Δεν μπορούμε να το δεχτούμε αυτό. Η «εσφαλμένη μετάφραση» των λόγων του Τούρκου επικεφαλής της Βουλής για το σχέδιο ένωσης των ενόπλων δυνάμεων Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν προκάλεσε μια εξαιρετικά σκληρή αντίδραση στη Μόσχα.
Ο Αλεξάντερ Σέριν, Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας στην Δούμα, έκανε μάλιστα ορισμένους παραλληλισμούς με το Τρίτο Ράιχ λέγοντας: “Κάποτε, ο Αδόλφος Χίτλερ κατέλαβε την Τσεχοσλοβακία και η παγκόσμια κοινότητα παρέμεινε σιωπηλή. Ως εκ τούτου, ο Αδόλφος Χίτλερ θεώρησε ότι ήταν η στιγμή που μπορούσε να γράψει το όνομά του στην ιστορία και το έγραψε με το πιο αηδιαστικό, αιματηρό μελάνι".
Τώρα ο Ερντογάν έχει τα ίδια συναισθήματα. Δεν τον συγκρίνω με τον Χίτλερ, αλλά μπορεί να πιστεύει ότι, η Ρωσία δεν είναι τόσο ισχυρή χώρα.
Όλο αυτό το σχέδιο για το "Μεγάλο Τουράν" βρίσκεται ακριβώς κατά μήκος του "Νέου Δρόμου του Μεταξιού" και στο τέλος του θα πρέπει να υπάρχει η Τουρκία, η οποία διεκδικεί το καθεστώς του "παραθύρου του Πεκίνου στη Μεσόγειο".
Κανείς δεν κρύβει ότι η Άγκυρα σκοπεύει να ελέγξει αυτόν τον πολλά υποσχόμενο εμπορικό δρόμο από την Ασία στην Ευρώπη, καθιστώντας το βασικό τον εαυτό της βασικό στοιχείο και ταυτόχρονα τον κύριο «συντονιστή».
Με άλλα λόγια, εμφανίζεται μια αντικειμενική βάση για μια αμοιβαία επωφελής οικονομική συνεργασία στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας υπό την αιγίδα της Τουρκίας.
Ας θυμηθούμε ότι κάποτε η Ρωσία βρίσκονταν γύρω από την εμπορική οδό « από τους Βαράγγους στους Έλληνες» επί εποχής Βυζαντίου.
Παρεμπιπτόντως, για τη Ρωσία, αυτός ο κινεζικός δρόμος αντιπροσωπεύει τον πραγματικό ανταγωνισμό ως χώρα διέλευσης, επομένως, ένας ενιαίος τουρανικός στρατός, αποκτά ένα είδος αναλόγου σημασίας με το μπλοκ του ΝΑΤΟ, που φυσικά, θα στρέφεται κατά της Ρωσίας”, καταλήγει ο ίδιος.
Εκτιμάται ότι μετά από αυτές τις διαπιστώσεις από Μόσχα μεριά, πιθανότατα ο ελληνισμός να κληθεί να αντιμετωπίσει το “Τουράν” του Ερντογάν σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο, και τότε οι Τούρκοι να είναι σίγουροι ότι τους περιμένει μια τεράστια έκπληξη.
