Ελληνοτουρκικά 22.02.2018 - 13:06

Αυτή είναι η τουρκική απειλή! Η ομιλία “καμπανάκι κινδύνου” ενός Αξιωματικού που την αντιμετώπισε

Όσοι “πέσαμε από τα σύννεφα” με την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και στην Κύπρο, καλό θα ΄ναι να διαβάσουμε την ομιλία του Αντιπτέραρχου (Ι) ε.α Ευάγγελου Γεωργούση στην 1η Στρατιά στην Λάρισα.
Δεν είναι σημερινή.
Ο κ. Γεωργούσης όπως κι άλλοι στρατιωτικοί χτυπάνε καμπανάκια και καμπάνες χρόνια τώρα. Από την εποχή του χρηματιστηρίου, την εποχή που οι “γιάπηδες τεχνοκράτες” θα μας οδηγούσαν στους χρηματοπιστωτικούς παραδείσους, την εποχή που όποιος τολμούσε να μιλήσει για την υποστήριξη του οπλοστασίου των ΕΔ ήταν είτε ύποπτος, είτε “κολλημένος μιλιταριστής”!
Σήμερα αυτοί οι ίδιοι “γιάπηδες” ασκούν σκληρή κριτική, γιατί λέει δεν αντιδρούμε πιο δυναμικά στις προκλήσεις των Τούρκων!!!

Ας διαβάσουν λοιπόν τι είχε πει ο Αντιπτέραρχος Γεωργούσης στις 25 Σεπτεμβρίου 2017. Υπάρχουν και πολύ παλαιότερες ομιλίες “καμπανάκια”.

Τι λέει ο Αντιπτέραρχος Γεωργούσης, Ιπτάμενος Αξιωματικός της ΠΑ που αντιμετώπισε για πάρα πολλά χρόνια τη τουρκική απειλή στο Αιγαίο.

Κυρίες και Κύριοι,

Οι προηγούμενοι ομιλητές με επιστημονικό και καθαρό τρόπο μας περιέγραψαν, μας έδωσαν την εικόνα του γεωπολιτικού περίγυρου της χώρας μας. Συγκυριακές λοιπόν καταστάσεις, φαίνεται ότι έχουν μπλέξει χώρες, λαούς, έθνη, θρησκείες , αλλά και συμφέροντα, σε ένα ‘’κουβάρι’’ Γόρδιου δεσμού.

Όπως διαπιστώνουμε κάθε μέρα, η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία δεν επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλών προβλέψεων για την πορεία αυτής της χώρας υπό την σημερινή της ηγεσία. Το βέβαιο είναι ότι η μέχρι τώρα πεποίθηση περί εξασφαλισμένων συνόρων παρουσιάζει σοβαρές αμφιβολίες, τουλάχιστον όσον αφορά εμάς προς ανατολάς.

Φαίνεται ότι την περίοδο που περνάμε την χαρακτηρίζουν νέα δεδομένα, ιδιαίτερης σημασίας και προσοχής, κυρίως για όσους έχουν αναλάβει εθνικές ευθύνες.
∆εν νομίζω, ότι μπορούμε να μιλάμε πλέον για οικονομική εξασφάλιση είτε μέσα, είτε έξω από την Ε.Ε, αλλά ούτε και περί εθνικής συνοριακής ασφάλειας, εντός αυτής της τεράστιας περιοχικής αστάθειας. Θα έλεγα, συμπερασματικά, ότι και τα δύο, Εθνική Οικονομία και Ασφάλεια απαιτούν πρώτα και πάνω από όλα, Εθνική Αυτάρκεια .

Και για μεν την οικονομία της Χώρας, άλλοι ειδικότεροι εμού μπορούν να έχουν απόψεις και προτάσεις. Προσωπικά θα προσπαθήσω να προσεγγίσω την ανάγκη για επάρκεια στην Εθνική μας Ασφάλεια. Είναι δε γνωστό ότι στον όρο Ασφάλεια, σήμερα, συμπεριλαμβάνουμε και την Άμυνα. ∆εν είναι πλέον δύο ξεχωριστές έννοιες και κατ’ επέκταση ξεχωριστές δράσεις, ίσως και ευθύνες. Οι αρμοδιότητες μπορεί να διαχωρίζονται. Το θέμα όμως είναι ένα: Η Εθνική Ασφάλεια, μεγάλο μέρος της οποίας είναι η Άμυνα έναντι εξωτερικών κινδύνων και απειλών .

Ουσιαστική εξωτερική στρατιωτική απειλή η χώρα μας δεν αντιμετωπίζει, πλην αυτής εκ της Τουρκίας . Αυτή είναι ουσιαστική, φανερή και πολύ συγκεκριμένη και νομίζω ότι δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας ότι μπορεί να μειωθεί στο ορατό μέλλον.

∆εν υπάρχει τούρκος πολιτικός που να μην έχει στο πολιτικό του πρόγραμμα συγκεκριμένες διεκδικήσεις από την Ελλάδα και την Κύπρο. Όσον αφορά τα νησιά που διεκδικούν στο Αιγαίο, απλώς τον αριθμό αλλάζουν. Άλλος θέλει 16-17, άλλος 25 και κάποιες εκδοχές τα έχουν ανεβάσει στα 150. Εξ άλλου ο πρώην τούρκος ΥΠΕΞ και Πρωθυπουργός, το έχει γράψει τόσο καθαρά ώστε να μην έχει κανείς καμία αμφιβολία.

Γράφει στο γνωστό βιβλίο του:

‘’ Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των νησιών του Αιγαίου βρίσκεται υπό ελληνική κυριαρχία αποτελεί το σημαντικότερο αδιέξοδο της πολιτικής της εγγύς θαλάσσιας περιοχής της Τουρκίας. Η βασική πηγή προβλημάτων στο Αιγαίο είναι η αγεφύρωτη αντίφαση μεταξύ γεωλογικής και γεωπολιτικής πραγματικότητας και του ισχύοντος καθεστώτος.’’ Νομίζω ότι εδώ έχουμε την θεωρεία της ναζιστικής Γερμανίας περί ’’ ζωτικού χώρου’’ σε τουρκική έκδοση. Και για την Κύπρο ο ίδιος κύριος τονίζει εμφατικά : ‘’Κυπριακό θέμα η Τουρκία θα έπρεπε να θέτει και να συντηρεί , έστω και αν στο νησί δεν υπήρχε κανείς μουσουλμάνος τουρκικής καταγωγής.’’

Έτσι φαίνεται ότι η τουρκική απειλή κατά της Ελλάδος και της Κύπρου θα είναι συνεχής, ανεξάρτητα ποίος κυβερνάει αυτή τη χώρα.

Σε όλους είναι γνωστό ότι ένα από τα κύρια μέσα που χρησιμοποιεί η τουρκική εξωτερική πολιτική για την σταδιακή επίτευξη των στόχων της , ήταν , είναι και θα συνεχίσει να είναι η ισχύς και οι εκάστοτε δυνατότητες του στρατιωτικού της οργάνου. Είναι μία παράδοση, μία πίστη στην αξία του, η οποία ,νομίζω ότι έρχεται από της εμφανίσεως των Οθωμανών στην περιοχή και της σταδιακής, διά αυτής της ισχύος, ιδρύσεως της αυτοκρατορίας των.

Σήμερα και μετά τα γεγονότα της 15ης Ιουλίου 2016 και κυρίως με ότι ακολούθησε το αποτυχημένο πραξικόπημα, οι Τ.Ε.∆. έχουν υποστεί σοβαρότατο πλήγμα στον κυριότερο παράγοντα της στρατιωτικής ισχύος. Αυτόν του ανθρωπίνου δυναμικού των. Ιδιαίτερα, σύμφωνα με τις πληροφορίες, έχει πληγεί η τουρκική πολεμική αεροπορία. Έγινε αναγκαστική απομάκρυνση πολύ μεγάλου αριθμού, κυρίως εμπείρων, ιπταμένων, αλλά και άλλων ειδικοτήτων, που ορισμένες μονάδες και πολεμικές μοίρες έμειναν ακέφαλες και μη επιχειρησιακές. Να ληφθεί υπόψη ότι τα προηγούμενα χρόνια, πριν το 2016, είχαν αποχωρήσει οικειοθελώς από την τουρκική πολεμική αεροπορία σοβαρός αριθμός ιπταμένων και μηχανικών, προκειμένου να στελεχωθούν οι τουρκικές εταιρείες πολιτικής αεροπορίας που είχαν γρήγορη ανάπτυξη.

Οι επιπτώσεις αυτής της κατάστασης έχουν ήδη φανεί στην αεροπορική τους παρουσία στο Αιγαίο, παρά τους λεονταρισμούς και τις μεγαλοστομίες του τούρκου Προέδρου και άλλων κυβερνητικών παραγόντων. Είναι φυσικό να γίνεται οργανωμένη κυβερνητική προσπάθεια για συσκότιση της πραγματικότητας και τονισμό του αξιόμαχου των Τ.Ε.∆.

Την ίδια στιγμή όμως, οι πληροφορίες λένε, ότι ζητούν από αρκετούς που είχαν πάει στην πολιτική αεροπορία να επιστρέψουν στην πολεμική, καθώς και εκπαιδευτές για τα F-16 από το Πακιστάν, για να επιταχύνουν την εκπαίδευση νεοτέρων, προκαλώντας την δικαιολογημένη αντίδραση της αμερικανικής κυβέρνησης και των νατοϊκών αρχών.

∆εν νομίζω ότι θα πέφταμε έξω αν λέγαμε ότι οι Τ.Ε.∆ δεν είναι σε θέση , αυτή την περίοδο, να εμπλακούν με αξιώσεις σε 2,5 πολέμους (Ελλάδα, Συρία ,Κούρδοι) που είναι η σχετική απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας και η σχεδίαση των κυβερνήσεων της. Η εκτίμηση όμως είναι ότι η Τουρκία θα ανακτήσει σταδιακά την στρατιωτική ισχύ που θέλει, έχει σχεδιάσει και συνεχώς μεθοδεύει, επουλώνοντας τις ‘’πληγές’’ που έχει σήμερα. Η όποια καχυποψία υπάρχει και ίσως συνεχίσει να υποβόσκει μεταξύ Ερντογάν και των τούρκων στρατιωτικών, δεν θα μειώνει την απειλή κατά της χώρας μας και της Κύπρου, διότι για τον εθνικό αυτόν στόχο τους μονοιάζουν όλοι.

Τα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας δεν έχουν αλλάξει, αντίθετα εμπλουτίζονται προκειμένου να υποστηρίξουν τον γενικό αμυντικό σχεδιασμό τους. Το EDAM, Τουρκικό Κέντρο Στρατηγικών Μελετών, έχει εκπονήσει μελέτη-σχέδιο για τεκμηρίωση της ανάγκης οργάνωσης στρατιωτικών βάσεων της Τουρκίας σε Αφρική, Αν. Μεσόγειο, Μεσοποταμία και Μέση Ανατολή. Γίνονται κινήσεις στη Σομαλία. ∆ιεύρυναν αυτήν που είχαν στο Κατάρ. Έχουν de facto, δυνάμεις στο Ιράκ και την Συρία με σκοπό , μάλλον να τις διατηρήσουν, αν δεν υπάρξουν φιλικά προς αυτήν καθεστώτα στις χώρες αυτές. Η ίδια έκθεση κάνει ειδική αναφορά στην Κύπρο. Προσεγγίζει το βόρειο τμήμα της νήσου ως μία βάση που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους στην Αν. Μεσόγειο. Μείωση ή απόσυρση τουρκικών δυνάμεων, επομένως, δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Ενίσχυση; Πολύ σοβαρό ενδεχόμενο.

Να θυμίσω στο σημείο αυτό ορισμένα στοιχεία των Τ.Ε.∆ που νομίζω ότι έχουν την σημασία τους.

#. Ο επαγγελματικός στρατός πλησιάζει το 42%.

#. Η χρηματοδότηση του εξοπλιστικού προγράμματος είναι μερικώς αποδεσμευμένο από τις εκάστοτε δυνατότητες της εθνικής τους οικονομίας διότι το έχουν συνδέσει και με άλλες πηγές χρηματοδότησης.

#. Αποκτούν σταδιακά οπλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς. Οι πύραυλοι BORA δοκιμάστηκαν σχετικά πρόσφατα (12/5/17) και οι πληροφορίες λένε για εμβέλεια 800 χλμ. με συμβατική γόμωση 470 Kgr. Τι ανάγκη έχει το επιθετικό πυραυλικό σύστημα, αφού η άμυνα της καλύπτεται από το ΝΑΤΟ; Είναι απλό, σύμφωνα με δυτικό διπλωμάτη, θέλει να αυξήσει την στρατιωτική απειλή στην περιοχή για δικούς της σκοπούς και βλέψεις εκτός συμμαχίας.

#. Το 2018 θα παραλάβουν τα πρώτα F-35 με προγραμματισμό το 2022 να έχουν την πρώτη μοίρα επιχειρησιακή. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την πολύ πιθανή απόκτηση του ρωσικού αντιαεροπορικού-αντιβαλλιστικού συστήματος S-400, θα βάλλει μεγαλύτερες δυσκολίες στην επίλυση του αμυντικού μας προβλήματος.

#. Τουρκικά UAVs με διάρκεια πτήσης 22-24 ώρες ήδη πετούν.

#. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία ετοιμάζει το ηλεκτρονικό πυροβόλο, όπως και όπλο Laser για τις φρεγάτες TF-2000. Τα σχέδια τους για την ναυτική ισχύ είναι γνωστά και αφορούν όλη τη Μεσόγειο με έμφαση όμως το Αιγαίο και το Ανατολικό μέρος αυτής. Αυτό σε συνδυασμό με τις προθέσεις της για αγορά πλατφόρμας εξόρυξης, θα βάλει ακόμα ένα πρόβλημα στην δική μας πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας για την υπεράσπιση των συμφε- ρόντων μας.

#. Πριν 15 χρόνια η εξάρτηση των εξοπλιστικών αναγκών της Τουρκίας από το εξωτερικό έφτανε στο 80%. Σήμερα είναι στο 40% με στόχο να πέσει στο 20%. Για την αντίστοιχη δική μας εξέλιξη ας μην κάνουμε λόγο καλλίτερα.

Μέσα σε αυτό το τόσο ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον και έχοντας απέναντι την πολύ καθαρή και συγκεκριμένη απειλή που θέτει σε αμφισβήτηση διεθνείς συμφωνίες που καθορίζουν όρια και κυριαρχίες, η Χώρα μας καλείται να την αντιμετωπίσει και να διαφυλάξει τα ζωτικά της συμφέροντα.

Σύμφωνα με τον πρώην SACEUR, Ναύαρχο James Stavridis: ‘’…οι διαφορές μεταξύ των Κρατών πρέπει να λύνονται με ειρηνικό τρόπο. Με τον διάλογο και τις συνομιλίες. Όμως αυτή τη μέθοδο επίλυσης των διαφορών την βοηθά και την κάνει πιο αποτελεσματική η ύπαρξη της αναγκαίας και ικανής στρατιωτικής ισχύος.’’ Με απλά λόγια, ένας από τους πλέον ειδικούς, μας λέει ότι αν θέλεις ειρηνική επίλυση των διαφορών φρόντισε να έχεις εξασφαλίσει την αναγκαία και ικανή στρατιωτική ισχύ πριν εμπλακείς σε συνομιλίες.

Σήμερα στην υπόθεση , Εθνική Ασφάλεια, εμπλέκονται πολλοί φορείς λόγω της πολυπλοκότητας των απειλών και της διεθνοποίησης πολλών εξ αυτών. Το έργο των αρμοδίων φορέων γίνεται περισσότερο δύσκολο και πολύπλοκο, δημιουργώντας μεγάλες απαιτήσεις σε ικανότητες και γνώσεις για τα στελέχη τους. Οι εθνικοί μηχανισμοί που εμπλέκονται στην Εθνική Ασφάλεια καλούνται να λειτουργήσουν και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις , μέσα σε ένα τεράστιο βαθμό αστάθειας και σε ένα περιβάλλον αλληλοσυγκρουόμενων κρατικών συμφερόντων στην περιοχή, μικρών και μεγάλων δυνάμεων. Και αυτό σε μία περίοδο οικονομικής κρίσης, αλλά και σοβαρών διαχρονικών προβλημάτων στην οργάνωση και λειτουργία αυτών των φορέων της χώρας μας.

Λένε ότι η μείωση των οικονομικών πόρων, αρκετές φορές, γίνεται αφορμή και ευκαιρία να σκεφθούμε και να βρούμε νέους τρόπους λειτουργίας. Νέα οργάνωση με μικρότερο κόστος , αλλά κυρίως αποτελεσματικότερη. Υπάρχουν , για παράδειγμα τομείς και δράσεις που δεν συμπεριλαμβάνονται στις Ε.∆ της Χώρας, αλλά αφορούν την ασφάλεια της κοινωνίας μας και την έρευνα των οποί- ων χρηματοδοτεί, μέσω σχετικών προγραμμάτων η Ε.Ε. Υπόψη ότι έχει ανοίξει μία σοβαρή συζήτηση στα όργανα της Ε.Ε για το τι υπάγεται στην Εθνική Άμυνα της κάθε χώρας και το οποίο είναι δική της ευθύνη και τι είναι εκτός, ως θέμα ασφάλειας των λαών της. Για παράδειγμα η βελτίωση της φύλαξης των εθνικών συνόρων, η προστασία από κυβερνοπόλεμο, η διαφύλαξη των πηγών ενέργειας, είναι τομείς κοινωνικής ασφάλειας που χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε, αλλά που πολύ δύσκολα διαχωρίζονται από ευθύνες αντιστοίχων τομέων της Εθνικής Άμυνας.

Η πολυπλοκότητα απειλών και οι τρόποι δράσης για εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων, σε συνδυασμό με τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες της Χώρας, θα περίμενε κάποιος να μας έχουν οδηγήσει, έστω αναγκαστικά, σε σοβαρές μεταρρυθμίσεις. ∆εν έχουμε όμως δει νέες δομές στις Ε.∆. ∆εν έχει υπάρξει νέος μηχανισμός διαχείρισης κρίσεων, ούτε μηχανισμός σχεδίασης εθνικής στρατηγικής. Τα άμεσα εμπλεκόμενα Υπουργεία με την Εθνική Ασφάλεια συ- νεχίζουν να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο και τις ίδιες δομές περασμένων ετών. Η εμπλοκή των Πανεπιστημίων μας και της έρευνας που γίνεται σε αυτά, με τις ανάγκες της Εθνικής Άμυνας και της Ασφάλειας της Χώρας πρέπει να αυξηθεί ακόμα περισσότερο.

Το διεθνές περιβάλλον και τα ζητήματα ασφάλειας και απειλών που αυτό δημιουργεί για τη Χώρα μας, απαιτεί να μην υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές και στεγανά μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Υπάρχει ανάγκη για νέους κανόνες και νέους ασφαλείς τρόπους επικοινωνίας μεταξύ των δράσεων των δύο τομέων, ώστε το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό να μπορεί να αξιοποιηθεί και να προσφέρει στην υπόθεση Εθνική Ασφάλεια. Η αποκλειστικότητα στη γνώση έχει τελειώσει. Η ασφάλεια της Χώρας δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο από τις Ε.∆ και ορισμένους άλλους αρμόδιους φορείς, που κάθε ένας έχει τον τομέα ευθύνης του και δεν επιτρέπει σε κανέναν άλλον να εμπλακεί και να συνεργαστεί. Συνεργασία, έρευνα, σωστή οργάνωση που θα επιτρέπει διαλειτουργικότητα όσων πρέπει με τον τρόπο που πρέπει και συμφέρει, είναι ο δρόμος που θα προσφέρει στην συνολική ασφάλεια της χώρας. Νομίζω όμως ότι προς την κατεύθυνση αυτή έχουμε αρκετό δρόμο ακόμα να διανύσουμε. Και αυτό διότι δεν υπήρξε μέχρι τώρα ένα εθνικό σχέδιο διαχείρισης της κρίσης που με δική μας ευθύνη βρεθήκαμε, με αποτέλεσμα, όπως πριν ένα χρόνο είχα γράψει κάπου, αυτή , η κρίση, να τείνει να εξελιχθεί σε εθνική απειλή κατά της χώρας, του λαού και του έθνους.

Φυσικά και πριν την κρίση, Εθνική Στρατηγική για την Ασφάλεια και την επίτευξη των εθνικών στόχων, που αυτή θα καθόριζε, εγκεκριμένη από τη Βουλή, δεν είχαμε. Είχαμε και έχουμε την σχετική πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης στους τομείς αυτούς. ∆ηλαδή αυτή μπορεί να αλλάζει κάθε φορά που αλλάζει και η κυβέρνηση. Είναι όμως γνωστό ότι η Εθνική Στρατηγική δεν είναι υπόθεση μιας ή δύο κυβερνητικών περιόδων. Ίσως ούτε υπόθεση μιας γενιάς.

Είναι εθνικό ζητούμενο μακράς διάρκειας, το οποίο μπορεί να συμπληρώνεται να τροποποιείται σχετικά με τις εξελίξεις, αλλά οι βασικές κατευθύνσεις παραμένουν σταθερές. Αυτό σημαίνει ότι επηρεάζεται άμεσα και από άλλους σοβαρούς τομείς εθνικής ευθύνης, όπως Παιδεία, ∆ημογραφία ,κ.λ.π. Το μόνο ίσως σχετικό εγκεκριμένο από το ΚΥΣΕΑ θεσμικό κείμενο που εγώ γνωρίζω, είναι η Πολιτική Εθνικής Άμυνας(ΠΕΑ) . Πληροφορίες λένε ότι το 2011 ή 2012 εγκρίθηκε η τελευταία αναθεωρημένη.

Εκ των πραγμάτων λοιπόν φαίνεται, πέρα όσων αναφέραμε, ότι η χώρα για να είναι ασφαλής και να μπορεί να υπερασπίζεται τα εθνικά της συμφέροντα, μέσα σε αυτό το ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον της περιοχής μας, αλλά κυρίως απέναντι στην τουρκική απειλή, είναι ανάγκη να διαθέτει την αναγκαία και ικανή ‘’έξυπνη ισχύ’’, όπως ονομάζει ο πατριώτης μας αμερικανός Ναύαρχος Σταυρίδης τον συνδυασμό ́ ́ήπιας ή μαλακής και σκληρής ισχύος’’.

Η συμμετοχή της Χώρας στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε και φυσικά στο ΝΑΤΟ της δίνει ένα βαθμό ασφάλειας. Η ξεχωριστή συνεργασία με ισχυρές χώρες και κυρίως με τις ΗΠΑ, επίσης είναι χρήσιμη και αυξάνει την αποτελεσματικότητα της μαλακής ισχύος. Ακόμα οι σχετικά πρόσφατες αναπτυχθείσες αρκετά στενές σχέσεις με Ισραήλ και Αίγυπτο σε συνδυασμό με τις σχέσεις αυτών με την Τουρκία, είναι ένας άλλος θετικός κρίκος στον ίδιο τομέα. Πρόσφατα αποστρατεύθηκε ο Αρχηγός της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας Πτέραρχος Εσέλ. Έδωσε μία συνέντευξη σε ισραηλινή εφημερίδα όπου μεταξύ των άλλων τόνισε εμφατικά: ‘’ Πρέπει να σημειώσω ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε αναπτύξει τη συνεργασία με νέους φίλους μεταξύ των οποίων ξεχωρίζω την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ρουμανία’’. Και συνεχίζει: ‘’ Η κατάσταση έχει αλλάξει και παρατηρείται σύγκλιση συμφερόντων Ισραήλ και άλλων χωρών της περιοχής. Αντιμετωπίζουμε κοινούς εχθρούς πράγμα που διευκολύνει κατά πολύ την συνεργασία μας.’’ Να επισημάνω ότι αυτό που προτάσσει ο Πτέραρχος, είναι το συμφέρον της πατρίδας του, το οποίο συμπίπτει με αυτό άλλων χωρών και όχι όπως μερικοί εξ ημών που αναφέρονται σε φιλίες και συμπάθειες ή έχθρες, από κάποια κράτη. Μεταξύ κρατών μόνο συμφέροντα υπάρχουν. Εκτιμώ πως σχετικά με την μαλακή ισχύ το ένα θέμα που της έχει προκαλέσει πλήγμα και μάλιστα σοβαρό, είναι αυτό που έχει σχέση με την κρίση των τελευταίων ετών.

Το διπλωματικό βάρος του ονόματος της Χώρας μας μειώθηκε λόγω των επιπτώσεων του εξωτερικού χρέους και της επιτροπείας που αυτό την οδήγησε. Προσωπικά δε, πιστεύω ότι οι επιπτώσεις από την αδυναμία και την καθυστέρηση να βγούμε από αυτήν, είναι μεγαλύτερες από ότι σχετικό κακό προξένησε η είσοδος μας το 2010. Αυτή η παρατεταμένη εξάρτηση και μειωμένη κυριαρχία, σίγουρα επηρεάζει το επίπεδο της ‘’μαλακής ισχύος’’ της χώρας.

Σχετικά με την αναγκαία ‘’σκληρή ισχύ’’, δηλαδή την στρατιωτική ισχύ της χώρας οι βασικοί λόγοι ύπαρξης της, σύμφωνα με τον Καθηγητή Κο Γρ. Κωσταρά, είναι η Ελευθερία, ή Ειρήνη και η ∆ημοκρατία. Εκτιμώ δε, ότι υπάρχουν άξια και κατάλληλα ενεργά στελέχη που και τις γνώσεις έχουν, αλλά κυρίως την απαραίτητη πληροφόρηση , προκειμένου να κάνουν τις σωστές εισηγήσεις και επιλογές. Στην γενική όμως προσέγγιση και σχετικά με τα βασικά χαρακτηριστικά ή κατευθύνσεις, θα μπορούσε να επισημανθεί ότι κυρίαρχες συνιστώσες της ελληνικής στρατιωτικής ισχύος, δεν μπορεί να είναι άλλες, από την Ναυτική και την Αεροπορική. Και αυτό, χωρίς να θέλω να μειώσω στο ελάχιστο την αξία των χερσαίων δυνάμεων, το επιβάλλουν τα γεωγραφικά δεδομένα του χώρου όπου η απειλή στοχεύει και επικεντρώνει το ενδιαφέροντης.

Ο συνδυασμός των κατάλληλων ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων θα τις καθιστά ικανές να κάνουν την αναγκαία και ικανή προβολή ισχύος από το Ιόνιο μέχρι την Αν. Μεσόγειο και από το τριεθνές στο Έβρο μέχρι την Λιβύη. Αυτό σημαίνει ικανότητα ελέγχου του σχετικού θαλάσσιου και εναέριου χώρου (Air and Sea control). Ας μη ξεχνάμε το δικό μας παράδειγμα απουσίας αεροπορικής και ναυτικής ισχύος στην περίπτωση της Κυπριακής τραγωδίας του 1974, αλλά και την σωστή επιλογή του Θεμιστοκλή που έσωσε την Αθήνα , την Ελλάδα και την Ευρώπη από την Περσική κυριαρχία.

Μία στρατιωτική ισχύ, αν θέλουμε να μας εξασφαλίζει αποτροπή έναντι της συγκεκριμένης τουρκικής αντίστοιχης και να μας επιτρέπει την ειρηνική προσέγγιση για επίλυση των διαφορών, είναι ανάγκη να διαθέτει ικανότητα στρατηγικών πληγμάτων. Η Τουρκία αν γνωρίζει ότι οι κυριότεροι ζωτικοί της στόχοι βρίσκονται εντός της εμβελείας των δικών μας στρατηγικών δυνατοτήτων, είναι βέβαιο ότι θα είναι ιδιαίτερα προσεκτική. Η τεχνολογία και η επιστήμη επιτρέπουν σήμερα στην αμυντική βιομηχανία να βρει λύσεις στις ανάγκες μας για όπλα αέρος-εδά- φους και εδάφους-εδάφους, στρατηγικής αποτροπής.

Η εμπλοκή της αμυντικής βιομηχανίας στον τομέα αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι αμυντικά επιβεβλημένη, αλλά και οικονομικά συμφέρουσα , εξετάζοντας το θέμα στο συνολικό κόστος για την Άμυνα και την Ασφάλεια της Χώρας. Επίσης η νησιωτική γεωγραφική δομή της χώρας μας, οδηγεί στην ανάγκη ύπαρξης των κατάλληλων εναερίων και θαλάσσιων μέσων μεταφοράς δυνάμεων ενίσχυσης, από θέσεις κατάλληλα επιλεγμένες και προετοιμασμένες για μείωση του χρόνου αντίδρασης. Φυσικά μία χώρα που έχει απέναντι της μία στρατιωτική απειλή της οποίας οι χερσαίες δυνάμεις είναι λίαν ισχυρή συνιστώσα, δεν μπορεί παρά να διατηρεί τις αναγκαίες και κατάλληλες. Τώρα αν οι δικές μας έχουν την κατάλληλη δομή και οργάνωση είναι θέμα της Ηγεσίας τους και του ΥΠΕΘΑ.

Αν μου πέφτει λόγος σχετικά με τον βασικό προσανατολισμό των χερσαίων δυνάμεων μας, προσωπικά και λόγω του σχεδιασμού μας, που είναι αμυντικός , θα έδινα ιδιαίτερη έμφαση σε όλες τις κατηγορίες ειδικών δυνάμεων και ειδικών επιχειρήσεων.

Όμως αυτά τα γενικά χαρακτηριστικά των ελληνικών Ε.∆ για να μπορούν να λειτουργήσουν και να ανταποκριθούν αποτρεπτικά ή κατασταλτικά, είναι ανάγκη να βασίζονται στα κατάλληλα σύγχρονα συστήματα ∆ιοίκησης και Ελέγχου των στρατιωτικών επιχειρήσεων. ∆εν μπορεί να υπάρξει σήμερα επιτυχημένη διακλαδική ή κλαδική επιχείρηση των Ε.∆ που να μη βασίζεται στις δυνατότητες ενός δικτυοκεντρικού συστήματος σχεδίασης, ελέγχου και εκτέλεσης αυτής. Ένα σύστημα στο οποίο ο ανθρώπινος παράγων δεν θα επεμβαίνει συνεχώς, αλλά ελάχιστα και μόνο για να κατευθύνει στρατηγικά. Οι πληροφορίες θα μεταφέρονται άμεσα όπου πρέπει, στον χρόνο που πρέπει για να ληφθούν οι σωστές αποφάσεις .

Το δεύτερο αναγκαίο , σήμερα, σύστημα, ή αν θέλετε, ικανότητα των Ε.∆. είναι το Κυβερνοδιάστημα, CYBER, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Οι επιχειρήσεις του κυβερνοπολέμου δεν είναι απλά επιχειρήσεις εναντίων κάποιων υπολογιστών. Είναι επιχειρήσεις απόλυτα συνδεδεμένες με την συνολική ικανότητα δράσης ή αντίδρασης των Ε.∆. ∆εν θα λειτουργήσει κανένα Σύστημα ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, αν δεν μπορούμε να το προστατεύσουμε από τις ανάλογες εχθρικές ικανότητες. Οι ΗΠΑ ήδη διαθέτουν ξεχωριστή ∆ιοίκηση CYBER , με έδρα το Τέξας. Η ικανότητα στον τομέα αυτό δεν απαιτεί μεγάλα κονδύλια. Απαιτεί τους κατάλληλους ανθρώπους που έχουν το μεράκι και τις γνώσεις. Να η ανάγκη για συνεργασία ιδιωτικού τομέα , Πανεπιστημίων, με τις Ε.∆ και όχι μόνο. Αυξημένες ικανότητες στον κυβερνοπόλεμο μπορεί να διαλύσουν τη θέληση του αντιπάλου να ξεκινήσει κάτι, ή να χάσει τον έλεγχο και την διοίκηση των δυνάμεων του σε δεδομένη κρίσιμη στιγμή. Αν μου ζητούσατε να βάλω προτεραιότητες σε όσα ανα- γκαία για τις ελληνικές Ε.∆ ανέφερα, αυτό θα το έβαζα πρώτο. Όμως αυτά είναι αρμοδιότητες και ευθύνες των εκάστοτε Πολιτικών και Στρατιωτικών Ηγεσιών του ΥΠΕΘΑ.

Νομίζω ότι είναι άξιο επισήμανσης ότι οι Ε.∆ της Χώρας δεν είναι ένας οργανισμός που στην ειρήνη υπολειτουργεί και θα λειτουργήσει στον μέγιστο βαθμό αν γίνει κρίση ή πόλεμος. Οι Ε.∆ για να είναι συνιστώσα εθνικής ισχύος , ικανή να αποτρέπει την απειλή, στην ειρήνη εκπαιδεύονται και ασκούνται για να μπορούν να κάνουν τη σωστή και ικανή επίδειξη προβολή ισχύος, ανά πάσα στιγμή και όπου πρέπει. Αυτό όπως αντιλαμβάνεσθε είναι αρκετά δύσκολο να επιτευχθεί με το 40% του αμυντικού προϋπολογισμού σε σχέση με αυτόν του 2009, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις και ισχυρισμούς κάποιων. Μπορείτε να δείτε ότι ο σχετικός της Π.Α βρίσκεται στο 38% το 2016, σε σχέση με αυτόν του 2009. Για την σωστή υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων η Χώρα έχει ανάγκη να διαθέτει συγκεκριμένο βαθμό ‘’γεωπολιτικής ισχύος’’, όπως συνήθιζε να λέει ο πολύς Κος Κίσιγκερ, όταν ήθελε να ταξινομήσει τις διάφορες χώρες.

Στην περίπτωση μας σημαντικό μέρος αυτής είναι η στρατιωτική μας ισχύ. Θα ήταν στρατηγικό λάθος να επιτραπεί σε αυτή την ισχύ να πέσει κάτω από ένα κρίσιμο σημείο, λόγω της οικονομικής κρίσης.

Η επαναφορά της , αν δεν ληφθούν σήμερα, σταδιακά, τα αναγκαία μέτρα, είναι βέβαιο ότι θα κοστίσει πολύ περισσότερα κεφάλαια, αλλά ενδέχεται τότε να είναι αργά.

Η μεγάλη αστάθεια που επικρατεί στην ευρύτερη περιοχή μας, από τα Βαλκάνια μέχρι την Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική, της οποίας την εξέλιξη κανείς , με ασφάλεια, δεν μπορεί να προβλέψει, σε συνδυασμό με την απροκάλυπτη τουρκική απειλή, επιβάλλουν την σχεδίαση της κατάλληλης Γενικής Εθνικής Στρατηγικής εκ μέρους μας και κατ’ επέκταση την κατάλληλη Στρατιωτική Στρατηγική. Στην γενική προσέγγιση, Στρατηγική σημαίνει, όπως τα σχετικά εγ- χειρίδια την ορίζουν, με τις αγγλικές ορολογίες: ends, ways and means. ∆ηλαδή σε ελεύθερη προσέγγιση: με ποίους σωστούς και έξυπνους τρόπους, θα γίνεται χρήση των μέσων που διατίθενται, για την εκπλήρωση των εθνικών στόχων σε ειρήνη ή πόλεμο.

Κατά τον Κινέζο θεωρητικό της Στρατηγικής Σουν Τζου, 5ος Π.Χ αιώνας : ‘’Στρατηγική με Τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για την νίκη, ενώ Τακτικοί ελιγμοί χωρίς Στρατηγική είναι ο θόρυβος πριν την ήττα.’’

Σας Ευχαριστώ. Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α Ευάγγελος Γεωργούσης Επίτιμος ∆ιοικητής ∆.Α.Ε. Πρόεδρος Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news