Στις 7 Φεβρουαρίου του 1967, η Zeri I Poppulit (Φωνή του Λαού) δημοσιεύει την ομιλία του Ενβέρ Χότζα με θέμα την «μάχη κατά παλιών εθίμων». Είναι η επίσημη έναρξη της απαγόρευσης κάθε θρησκείας στην χώρα. Η υλοποίηση της απαγόρευσης προφανώς βρίσκει εμπόδια σε πολλές περιοχές της χώρας και από όλα σχεδόν τα δόγματα. Λίγες μόλις μέρες αργότερα, ο Ενβέρ Χότζα συναντιέται με τον Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος ώστε να συζητήσουν για την εξέλιξη της εκστρατείας κατά των θρησκειών. Ο Χότζα αναφέρεται στην υλοποίηση του σχεδίου. Από τα πρακτικά της συνάντησης αλιεύσαμε ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από την ομιλία του, όπως αναφέρει το himara.gr.
Χότζα: Στην ελληνική μειονότητα στο Νότο, φυσικά, το ζήτημα της θρησκείας είναι έντονο. Περίμενα οι σύντροφοι της περιοχής να λάβουν υπόψη αυτό το ευαίσθητο ζήτημα, ειδικά εκεί.
Ωστόσο, σκέφτηκα να κατευθύνω τους συντρόφους στο Αργυρόκαστρο, να δείξουν λιγότερο ενθουσιασμό. Αλλά η οδηγία μου έφτασε αργά, είχαν ήδη τελειώσει τη δουλειά με τις εκκλησίες και το ιερατείο
Σήμερα με πληροφόρησαν ότι στην Φοινίκη των Αγ. Σαράντα ο γραμματέας του κόμματος και ο πρόεδρος του συνεταιρισμού πήγαν να αφαιρέσουν τις εικόνες της εκκλησίας, και οι γυναίκες του χωριού αντιτάχθηκαν και τους χτύπησαν. 2-3 γυναίκες το ξεκίνησαν, αλλά στο τέλος έγιναν 40.
Πόσο κακό.. και παρ' όλα αυτά ο γραμματέας της επιτροπής κομματικών περιφερειών που μας ενημερώνει, επιμένει πως δεν έγινε τίποτα σοβαρό και πως πρόκειται για έργο κάποιου προβοκάτορα.
Υπάρχουν σίγουρα προβοκάτορες, αλλά 40 γυναίκες δεν είναι προβοκάτσια. Και έτσι να ήταν, αν ένας προβοκάτορας καταφέρνει να γυρίσει το χωριό σημαίνει πως, όχι μόνο το ζήτημα της πίστης είναι βαθύ, αλλά το Κόμμα εκεί δεν ελέγχει την κατάσταση.
Επομένως, είναι απολύτως απαραίτητο να δώσουμε νέες οδηγίες, να στείλουμε συντρόφους, να τους ξεκαθαρίσουμε, όχι να συγκρουστούν με τους ανθρώπους, να τους πείσουμε, να εργαστούν μαζί τους υπομονετικά, υπομονετικά, γιατί αυτό το έργο δεν είναι δουλειά του ενός μηνός, αλλά θα απαιτηθούν πολλά χρόνια.
Για να τους εξηγήσουμε τα προβλήματα, να καλύψουμε την πλάτη τους, να εδραιώσουμε τις επιτυχίες που επιτεύχθηκαν σε αυτά τα θέματα και να περπατήσουμε προσεκτικά, αυτό δεν είναι θέμα χρόνου και ταχύτητας, είναι θέμα εξάλειψης του κακού και εδραίωσης της επανάστασης.
