Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, ανέφερε κατά την ομιλία του σήμερα, Πέμπτη 16 Μαΐου 2024, στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας «Ίδρυση Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας, εκσυγχρονισμός θεσμικού πλαισίου των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, σύσταση Κοινού Σώματος Πληροφορικής στις Ένοπλες Δυνάμεις και λοιπές διατάξεις»:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ευχαριστώ θερμά και για τη συζήτηση και για το ύφος της συζήτησης. Εξαιρετικά εποικοδομητικό και σε χαμηλούς τόνους, παρά το προεκλογικό της περιόδου.
Θα πω κατ’ αρχήν, κάτι γενικό για τα θέματα προσωπικού, που δεν αντιμετωπίζονται στο νομοθέτημα. Θα υπάρξει εκτενής συζήτηση γι’ αυτό. Ήδη το είπα στην ΠΟΜΕΝΣ προηγουμένως, γενικά για τα θέματα προσωπικού.
Εκφράστηκε μια ειδική ανησυχία εδώ. Υπάρχουν πάρα πολλά θέματα προσωπικού στις Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν είναι απλό το πράγμα. Θέλω να είμαι ειλικρινής. Είναι η δομή του προσωπικού, με ευθύνες δεκαετιών πάλι λανθασμένων ή μη ορθολογικών επιλογών, έχει δημιουργήσει μια ανεστραμμένη πυραμίδα. Η σχέση παραδείγματος χάριν Αξιωματικών-Υπαξιωματικών είναι τελείως διαφορετική από οποιονδήποτε άλλο στρατό στον κόσμο, τελείως διαφορετική και όχι επί τα βελτίω.
Και από την άλλη καταλαβαίνω ότι οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν θέματα καριέρας και ζωής πρέπει να αντιμετωπιστούν αυτά τα θέματα με έναν τρόπο που να μην αναστατώνουν τη ζωή τους, να μην καταστρέφουν το μέλλον τους, να γίνονται σεβαστές οι ανησυχίες τους.
Τα μισθολογικά δεν είναι σε επαρκές επίπεδο, πρέπει να είμαστε όλοι απολύτως ειλικρινείς, τα μισθολογικά δεν είναι σε επαρκές επίπεδο, νομίζω συμφωνούμε όλοι σε αυτό. Η μισθολογική ανταπόδοση δεν είναι σε επαρκές επίπεδο και κάνουμε μία τεράστια προσπάθεια, με έμμεσες παροχές, κυρίως στέγης, να μπορέσουμε να εξισορροπήσουμε κάπως, διότι χρειαζόμαστε το κατάλληλο και με καλό ηθικό ανθρώπινο δυναμικό στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Δεν έχουμε, δυστυχώς, και το λέω πάντοτε, δεν έχουμε την πολυτέλεια της ασφάλειας που έχουν οι δυτικές χώρες, οι υπόλοιπες δυτικές χώρες ή οι περισσότερες από αυτές. Εμείς δυστυχώς, λέω πάντα μην έρθει η κακιά η ώρα, αλλά μπορεί να έρθει η κακιά η ώρα, και βεβαίως η κακιά η ώρα δεν θα προέλθει από τη Βόρεια Μακεδονία, το «ποντίκι» που βρυχάται τις τελευταίες ημέρες. Θα προέλθει από μια χώρα με δεκαπλάσιο πιθανόν – πιθανόν ως προς το να προέλθει- μία χώρα με δεκαπλάσιο πληθυσμό, με τετραπλάσιο ΑΕΠ, που σημαίνει ότι αν εμείς δεν αντιληφθούμε ότι πρέπει να είμαστε σε εκπληκτικά καλό επίπεδο, δεν θα τα καταφέρουμε. Και έχουμε όλοι μια μεγάλη ευθύνη απέναντι σε αυτό. Και με διακατέχει μια τεράστια αγωνία, δε σας το έχω κρύψει, άλλωστε οι περισσότεροι από σας με ξέρετε πάρα πολλά χρόνια και ξέρετε ότι λέω αυτά που αισθάνομαι μέσα στην αίθουσα.
Το θέμα των ΕΠΟΠ δε, το οποίο είναι ειδικό θέμα του γενικού θέματος, καταλαβαίνω την αγωνία, φέτος αφορά δύο άτομα όλα κι όλα. Έχουμε καιρό να το επεξεργαστούμε λογικά και σοβαρά να δούμε τι θα κάνουμε. Τι θα κάνουμε με αυτούς τους ανθρώπους και το υπόλοιπο της ζωής τους. Το καταλαβαίνω, καταλαβαίνω την ευθύνη, δε νίπτω τας χείρας μου. Όμως έχουμε χρόνο, δεν είναι αύριο το πρωί κάτι. Σας ξαναλέω, φέτος είναι δύο άτομα όλα κι όλα. 300 κάτι άτομα, σχεδόν 400 είναι τον επόμενο χρόνο, ο μεγάλος αριθμός έρχεται μετά. Άρα έχουμε καιρό όλοι να μπορέσουμε να επεξεργαστούμε. Και να σας πω και κάτι που νομίζω συμφωνείτε όλοι σε αυτό, είναι λάθος αυτό το πράγμα να συζητείται σε προεκλογική περίοδο όπως τώρα. Το κάθε κόμμα είναι αυτονόητο θα πάει σε επιλογές μαξιμαλιστικές, για να απευθυνθεί στο σχετικό ακροατήριο. Άρα, αμέσως μετά να καθίσουμε να το δούμε.
Όπως επίσης πρέπει να δούμε κι άλλα πολύ σοβαρά θέματα, τη δομή δυνάμεων, τη θητεία, τον αριθμό των στρατοπέδων. Έχουμε πολλαπλάσια στρατόπεδα του αμερικανικού στρατού. Πολλαπλάσια, όχι διπλάσια, τριπλάσια, τετραπλάσια. Δεν γίνεται. Μόνο στο νομό Έβρου έχουμε 204 στρατόπεδα. Πώς το ακούτε; Πώς το ακούτε, ορθολογική επιλογή; Και αυτή είναι ευθύνη γιατί αναφέρθηκε ο αγαπητός σε εμένα κύριος συνάδελφος προηγουμένως από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής και το εννοώ το αγαπητός, είμαστε μαζί συνάδελφοι στην Κέρκυρα πολλά χρόνια. Είναι ευθύνη της Κυβέρνησης Μητσοτάκη αυτή; Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη τα έφτιαξε;
Και έπρεπε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη μέσα σε 4 χρόνια να λύσει όλα τα προβλήματα; Και επίσης, δεν μπορεί κανείς να αναγνωρίσει ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη ενίσχυσε τις Ένοπλες Δυνάμεις με συγκεκριμένα οπλικά συστήματα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δεν μάσησε τα λόγια του ο Δένδιας για τα Σκόπια! "Ποντίκι που βρυχάται τις τελευταίες ημέρες"
Έγινε αυτό. Δεν ξέρουμε όλοι επίσης ότι τα 10 χρόνια της οικονομικής κρίσης κάθε χρόνο από τη συντήρηση – ο Ναύαρχος (σ.σ. Ευάγγελος Αποστολάκης) το ξέρει καλύτερα από εμένα, από τη συντήρηση των υπαρχόντων συστημάτων έλειπε 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ. Άρα επί 10 χρόνια 15 δισεκατομμύρια, τα οποία είναι στην πραγματικότητα το «κόκκινο» κομμάτι του σημερινού προϋπολογισμού που χρειάζεται κανείς να χειριστεί ως Υπουργός Άμυνας.
Κατ΄ ιδίαν να σας πω το δημοσιονομικό κενό που παρέλαβα όταν έγινα Υπουργός, τις προσπάθειες που γίνονται για την αντιμετώπισή του και το τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει, μικρότερο από ότι το παρέλαβα αλλά πολύ μεγάλο πρόβλημα. Όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους μας.
Έρχομαι τώρα στο νομοθέτημα. Καταρχήν, επαναλαμβάνω, είναι καινοφανές και ίσως συμμερίζομαι αυτό που λέει η κυρία Αναγνωστοπούλου, θα ήθελα και εγώ να υπάρχει βαθύτερη κατανόηση. Γιατί θα το ήθελα; Γιατί πιστεύω ότι θα ωφελούσε, θα μπορούσαμε να φτάσουμε σε ομόφωνη ψήφιση του νομοθετήματος με κάποιες ίσως διαφωνίες επί των άρθρων που είναι κατανοητές.
Από την άλλη όμως πρέπει αυτό το πράγμα να ξεκινήσει. Δηλαδή, υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στο χρόνο ο οποίος έχει βαρύτητα. Δεν ενεργούμε εν κενώ χρόνου.
Και σας ξαναλέω, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του προγραμματισμού αναιρέθηκε από την ανάγκη να περάσει από μια σειρά από συναρμόδια Υπουργεία τα οποία μη έχοντας και αυτά αντίληψη του περί τίνος επρόκειτο, το αντιμετωπίσανε με τη γνωστή καχυποψία του οικοπέδου που διέπει τον ελληνικό δημόσιο τομέα. Μην μπεις στο χωράφι μου δηλαδή αυτό εννοώ.
Έρχομαι τώρα στα επιμέρους θέματα. Καταρχήν έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση για το θέμα της νομικής μορφής. Γιατί ανώνυμη εταιρεία; Και με μια καχυποψία για την ανώνυμη εταιρεία, πάντα υπάρχει μια σύγχυση ανάμεσα στην ανώνυμη εταιρία ως νομική μορφή και στο ιδιωτικό συμφέρον. Η Aνώνυμη Eταιρεία μπορεί κάλλιστα να εκφράζει το δημόσιο συμφέρον όταν οι μετοχές ανήκουν στο Δημόσιο. Και επίσης κοιτάξαμε όλα τα διεθνή παραδείγματα.
Μην αναφερθώ σε υπηρεσίες, μερικές μάλιστα έχουν και περίεργα ονόματα. Όπου δεν ήταν εταιρείες και ήταν υπηρεσίες το νομικό καθεστώς αυτών των υπηρεσιών ήταν τόσο ελεύθερο που στο Ελληνικό Δίκαιο δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να περάσει.
Αναφέρομαι, ας πούμε, στην Ντάρπαν των Ηνωμένων Πολιτειών κάτω από την οποία βρίσκονται μια σειρά από εταιρίες και από funds που είναι παντελώς αδύνατο αυτά να καταστούν συμβατά με το ελληνικό δίκαιο.
Στην πραγματικότητα η ανώνυμη εταιρία ήταν μονόδρομος, δεν υπήρχαν τέσσερις επιλογές και διαλέξαμε αυτή. Και επίσης είναι επιλογή που ακολουθούν μια σειρά από άλλες χώρες. Αλλά είναι μονόδρομος εάν θέλεις στοιχειώδη ελευθερία κινήσεων. Και χρειάζεται στοιχειώδης ελευθερία κινήσεων και ελευθερία πλαισίου.
Μιλάμε για καινοτομία. Η καινοτομία από μόνη της δεν χωράει σε ένα πολύ στενό κοστούμι. Απαιτείται ευρύτητα δυνατότητων, δεν γίνεται αλλιώς. Άρα μην θεωρήσετε, ξαναλέω ότι εδώ υπήρχαν πολλές δυνατότητες και επελέγη αυτή.
Για τον ίδιο λόγο δεν υπάρχει αναλυτική αναγραφή προσοντολογίου στο Διοικητικό Συμβούλιο. Γιατί θεωρούμε ότι εδώ θα πρέπει να υπάρχει επαρκής ελευθερία. Δεν παίρνουμε τη γενική διάταξη του Δημοσίου, του νόμου 4792 που έχει το προσοντολόγιο των εταιρειών του Δημοσίου. Θα μπορούσαμε απλώς να το αντιγράψουμε να έρθουμε εδώ όλα ωραία και καλά.
Έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιαίτερο αντικείμενο και την κυβερνητική προώθηση μη εκμετάλλευσης του αντικειμένου αυτού για τους συνήθεις λόγους του ελληνικού πολιτικού συστήματος διορισμών και τα λοιπά τη διαγνώσατε πάρα πολλοί από εσάς με τα άτομα που ζητάμε να εγκρίνετε την πρόσληψη. Δέκα άτομα. Γιατί δέκα; Διότι είπαν πολλοί από εσάς: επαρκούν; Όχι, δεν επαρκούν. Βασιζόμαστε στους Αξιωματικούς των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Όσον αφορά, δε, το συνολικό νομικό πλαίσιο είναι το ίδιο που υπάρχει στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, παρεμπιπτόντως, επί πάρα πολλά χρόνια. Δεν τη χρησιμοποιώ ως πρότυπο αποτελέσματος, τη χρησιμοποιώ μόνο ως νομική προηγούμενη κατάσταση η οποία έχει εγκριθεί από όλα τα κόμματα που άσκησαν εξουσία μέσα στα χρόνια.
Εδώ, όμως, ως προς το προσοντολόγιο του Διοικητικού Συμβουλίου, αυτό το οποίο δεσμεύομαι απέναντί σας είναι αφενός την πλήρη διαφάνεια των κινήτρων και των προσώπων και της εκτενούς συζήτησης για αυτό. Δεν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μία εταιρεία με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, σας διαβεβαιώ. Είναι τελείως άλλη η στόχευση αυτού του νομοθετήματος.
Εάν κάποιος δεν έχει ειδική τεχνογνωσία δεν μπορεί να σταθεί σε αυτό το Διοικητικό Συμβούλιο. Χρειάζονται ειδικά προσόντα και ειδικές και γνώσεις και προτιθέμεθα να ψάξουμε ανθρώπους εντός και εκτός των συνόρων με ειδικά προσόντα και ειδικές δυνατότητες για να μας βοηθήσουν εδώ. Εθνική συνεισφορά ζητάμε. Όχι διορισμό προσκείμενων στη Νέα Δημοκρατία.
Όσον αφορά δε την ανησυχία σας για τη μεταβίβαση των μετοχών δεν είναι βάσιμη. Έχει 15 δικλείδες η μεταβίβαση των μετοχών. Στην πραγματικότητα οι μετοχές είναι αμεταβίβαστες και είναι μετοχές του ελληνικού Δημοσίου.
Εάν παρ’ ελπίδα μία άλλη χώρα, στο πλαίσιο της ευρύτατης συνεργασίας με την Ελλάδα θελήσει να συν-επενδύσει σε αυτό, δηλαδή μία σύμμαχος, απολύτως στενή σύμμαχος, το βρίσκω πάρα, πάρα πολύ δύσκολο αυτό, πρέπει να έχουμε σχεδόν ταυτότητα συμφερόντων. Σε αυτή την ιδεατή περίπτωση να το δούμε. Αλλά πάλι υπάρχουν τόσες ασφαλιστικές δικλείδες εδώ που δεν νομίζω ότι θα γίνει ποτέ. Δεν ψάχνουμε στην πραγματικότητα εδώ για κάτι τέτοιο.
Βεβαίως, ζητάμε επενδύσεις, αλλά στα υποκείμενα νομικά πρόσωπα. Δηλαδή εκεί που θα πραγματοποιηθεί η εργασία ανάπτυξης και χρηματοδότησης της καινοτομίας μέσα από τα δύο διαφορετικά Ταμεία, τα οποία εξήγησα την προηγούμενη φορά γιατί είναι διαφορετικά Ταμεία. Γιατί θα μπορούσατε πάλι να με ερωτήσετε, γιατί κάνεις δύο Ταμεία και δεν κάνεις ένα Ταμείο; Το διαφορετικό ποσοστό ρίσκου, τους διαφορετικούς κανόνες χρηματοδότησης. Τη διαφορετική στόχευση.
Όσον αφορά δε, τις επιφυλάξεις που εκφράστηκαν εδώ για τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Κοιτάτε, καταλαβαίνω ότι κάθε ιδιωτικό συμφέρον προσπαθεί να περιχαρακώσει το χώρο δραστηριότητάς τους και να μην υπάρξει είσοδος.
Αλλά, τα ιδιωτικά συμφέροντα σε αυτόν τον τομέα στην Ελλάδα, σας το είπα και προηγουμένως, προσφέρουν το 0,74% του ΑΕΠ. Μπορεί αυτό να θεωρηθεί επιτυχία; Εάν δεν έχω ανάλογα νούμερα, αλλά φοβούμαι ότι πολλές άλλες δραστηριότητες, εγώ πάντα γελώντας για λόγους προφανείς, αναφέρομαι στα κομμωτήρια. Θα έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή στο ΑΕΠ. Έχουμε αποτύχει πλήρως. Τον αθέμιτο ανταγωνισμό φοβούνται ή το γεγονός ότι δεν υπάρχει πραγματικά ανάπτυξη στον τομέα; Μακάρι να φτάσουμε σε ένα τόσο ακμάζοντα τομέα, που να αντιμετωπίσουμε θέματα αθέμιτου ανταγωνισμού εδώ.
Θα αναφερθώ σε μια ουδέτερη περίοδο πολιτικά. Από το 1974 μέχρι το 2010, η χώρα δαπάνησε για εξοπλιστικές δαπάνες, εάν τα νούμερα που μου δόθηκαν είναι ακριβή, 214 δισ. ευρώ.
Με αυτόν τον αριθμό ποια θα ήταν η λογική πρόβλεψη ποσοστού συμμετοχής του εγχώριου τομέα στο ΑΕΠ; Πάντως οπωσδήποτε όχι αυτό το οποίο ανέφερα προηγουμένως.
Εδώ ο φόβος δεν είναι μη δημιουργήσουμε αθέμιτο ανταγωνισμό για τις ελληνικές επιχειρήσεις. Ο φόβος είναι ότι θα διατηρήσουμε τη λογική μισού αιώνα να πηγαίνουμε και να αγοράζουμε μόνο από τα ξένα ράφια, καταθέτοντας εκεί το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου.
Η πραγματικότητα πίσω από αυτό το νομοθέτημα είναι ότι υπάρχει μια βαθιά εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο κεφάλαιο που παράγει ο Ελληνισμός και το οποίο είναι εκεί.
Είπα και προηγουμένως, δεν είναι προϊόν απλής τύχης και σύμπτωσης ότι δύο καθηγητές στο Maritime Lab του MIT είναι Έλληνες Καθηγητές. Δεν είναι προϊόν τύχης ότι αυτός ο οποίος δίδαξε τον Μπαϊρακτάρ είναι Έλληνας Καθηγητής. Δεν χρησιμοποιώ το όνομα γιατί δεν έχω την άδειά του.
Δεν είναι προϊόν τύχης ο καλύτερος τραυματολόγος, θα μου πείτε, τι σχέση αυτό έχει με τις Ένοπλες Δυνάμεις. Τεράστια σχέση με τις Ένοπλες Δυνάμεις, και για τον οποίο, επίσης θα προσπαθήσω να αξιοποιήσουμε. Ο καλύτερος στον πλανήτη, είναι Έλληνας Καθηγητής, επίσης στη Βοστώνη. Όλο αυτό το ανθρώπινο κεφάλαιο θέλουμε να φέρουμε. Άρα λοιπόν, τώρα μιλάμε για αθέμιτο ανταγωνισμό, πραγματικά αυτός είναι ο κίνδυνος που προέρχεται από αυτό το νομοθέτημα;
Όσον αφορά, θέλω να σας είμαι ειλικρινής με έχει στεναχωρήσει πάρα πολύ η συζήτηση για το Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Θα σας πω γιατί με έχει στενοχωρήσει πάρα πολύ. Πίστευα πάντα, ίσως από ιδεοληψίες προσωπικές μου, ίσως από δικές μου ιδεολογικές καταβολές, ότι ο Έλληνας Αξιωματικός είτε εν υπηρεσία είτε εν αποστρατεία διέπεται από αυταπάρνηση, από διάθεση προσφοράς στην πατρίδα.
Πόσω μάλλον το Μετοχικό Ταμείο Στρατού είναι ο κατεξοχήν ευνοημένος. Σας ξαναείπα, δώσαμε τον περασμένο χρόνο 19,1 εκατομμύρια ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου, άνευ ανταλλάγματος, 180 εκατομμύρια, Ναύαρχε, στη δεκαετία. Και συζητάμε για την παραχώρηση λίγων τετραγωνικών μέτρων; Για τα οποία θα χαλαστούν από ιδιωτική δωρεά που ζήτησα και πήρα 300 χιλιάδες για την επισκευή; Δηλαδή τα μισθώματα περίπου 10 ετών; Και θα μου πείτε γιατί επέλεξες αυτό το χώρο και δεν το έβαζες κάπου αλλού; Θα σας πω, γιατί εκεί έχει δημιουργηθεί ένα περιβάλλον καινοτομίας γύρω από την περιοχή αυτή του κέντρου των Αθηνών, που είναι αυτό το ακίνητο. Δηλαδή μέσα σε ποιο ιδεολογικό πλαίσιο κινούμαστε; Εάν έχουμε τέτοιες συζητήσεις μεταξύ μας και μάλιστα αν αυτό φτάνει να συζητιέται εδώ;
Όσον αφορά τώρα, καταλαβαίνω για την Πληροφορική, το θέμα της πιθανής μεταθετότητας που φοβίζει τους Αξιωματικούς. Δεν θα συμβεί, θα προστατεύσουμε τους ανθρώπους και τις ζωές τους. Το είπατε προηγουμένως, αλλά το είπατε ανάστροφα, νομίζω το είπατε εσείς κύριε συνάδελφε, είπατε ότι “υπάρχει κίνδυνος φυγής”. Ακριβώς για να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον κίνδυνο φυγής δεν πρόκειται να μεταθέσουμε Αξιωματικούς σε θέσεις που δε θα μας είναι χρήσιμοι. Οι Αξιωματικοί της Αεροπορίας υπηρετούν σε πολύ συγκεκριμένες θέσεις, με πολύ συγκεκριμένα καθήκοντα, δε θα τους πάμε στον Έβρο να τους κάνουμε παρατηρητές της ελληνοτουρκικής μεθορίου, τι να τους κάνουμε εκεί, τι μας χρειάζονται;
Όμως η διακλαδικότητα πρέπει να εφαρμοστεί. Το Σώμα των Νομικών, θυμάστε; Υπήρχε πριν Στρατολογία, υπήρχαν Νομικοί σε κάθε Σώμα. Δημιουργήθηκε Νομικό Σώμα, δημιουργήθηκε καμιά ζημιά από αυτό; Αλλά εδώ είναι πολύ πιο σημαντικό, η διακλαδικότητα είναι πολύ πιο σημαντική.
Και, κ. Καζαμία και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι εύκολο αυτό που λέτε “να έχεις τρία Σώματα”, τρεις διαφορετικές δομές και να καταλήξεις σε ενιαίο σύστημα, σε ενιαία αντιμετώπιση, σε ανταλλαγή τεχνογνωσίας, δεν είναι εύκολο. Γίνεται; Ίσως θα μπορούσε να γίνει.
Αλλά γιατί να κάνουμε αυτή την τεράστια προσπάθεια και να μην πάμε στην εκλογικευμένη προσέγγιση της ενοποίησης αυτού που η ανάγκη φωνάζει; Και της προστασίας βεβαίως της ζωής των ανθρώπων που επηρεάζονται. Εγώ το καταλαβαίνω αυτό. Όταν μπήκαν, μπήκαν με συγκεκριμένους όρους. Δεν θα τους μεταβάλουμε βιαίως τους όρους που μπήκαν, άλλωστε θα ήταν παράνομο. Θα αλλάξουν χρώμα στολής ίσως. Ε, είναι τόσο φοβερό;
Με συγχωρείτε, νομίζω ότι είναι αναβάθμιση ξέρετε. Είναι αναβάθμιση. Εάν ίσως να μην είναι αναβάθμιση αύριο το πρωί γιατί το Σώμα αυτό δεν έχει παράδοση, από ένα σημείο και μετά όμως όπως κινείται η ζωή και όπως κινούνται τα πράγματα, θα είναι πολύ πιο σημαντική η συμμετοχή εκεί.
Και ξαναλέω, χρησιμοποίησα το παράδειγμα της σχετικής υπηρεσίας του ισραηλινού στρατού η οποία είναι στην πραγματικότητα αξιόγραφο το οποίο αν βγει στην αγορά εργασίας είναι πολλαπλάσια αυτά τα οποία κερδίζεις. Συζητείστε αν θέλετε με τον Ισραηλινό πρέσβη στην Ελλάδα. Και τα δυο του παιδιά ήταν σε αυτή τη μονάδα, στην Μονάδα 8200, είναι στον ιδιωτικό τομέα τώρα για αυτό το λέω, για να έχετε αίσθηση αμοιβών και μεγέθους αμοιβών.
Πρέπει να προσλάβουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια καινούργια οικονομία, μια καινούργια πραγματικότητα. Και να καταλάβουμε αυτή την καινούργια οικονομία και την καινούργια πραγματικότητα που κυρίως αφορά τους πολύ νέους ανθρώπους, τους 20αρηδες, ίσως και τους 30αρηδες. Πρέπει να την ενσωματώσουμε στην προσπάθεια της χώρας να επιβιώσει απέναντι στην υπαρξιακή απειλή.
Δεν θα τα καταφέρουμε αλλιώς. Δεν θα τα καταφέρουμε γιατί δεν έχουμε τόσα χρήματα. Δεν είμαστε οι πιο πλούσιοι εμείς.
Αντιμετωπίζουμε ξαναλέω μια χώρα με τετραπλάσιο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Εάν δεν δουλέψουμε με πολύ μεγάλη επιμέλεια δεν θα τα καταφέρουμε. Και πρέπει να ξεκινήσουμε σήμερα και είμαστε πολλά χρόνια καθυστερημένοι, πολλά χρόνια καθυστερημένοι.
Όσον αφορά το ζήτημα της εποπτείας που τέθηκε, να εποπτεύεται και από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, δεν μπορεί να γίνει αυτό για συνταγματικούς λόγους καταρχήν. Ανάμεσα στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, κύριε συνάδελφε, και στον Υπουργό, τον εκάστοτε Υπουργό, δεν αναφέρομαι σε εμένα, δεν έχω απόψεις μεγαλείου, υπάρχει ιεραρχική δομή. Δεν μπορούμε και οι δυο να είμαστε συν-επόπτες αφού εγώ προΐσταμαι πολιτικά για λογαριασμό σας στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ.
Δεν σημαίνει ότι θέλω να εξαιρέσω τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, αντιθέτως άλλωστε τον συγκεκριμένο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ εγώ τον επέλεξα και εγώ τον εισηγήθηκα και θεωρώ ότι είναι και μια εξαιρετική επιλογή και αυτό φάνηκε από την αντίδραση όλων σας. Νομίζω ότι σε αυτό μπορεί να σας βεβαιώσει και ο κύριος Αποστολάκης, αν του έδινα τη δυνατότητα να γράψει τη διάταξη, δεν θα έγραφε ο Υπουργός και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ.
Για τα νοσοκομεία σας απάντησα, εγώ θεωρώ ότι αν καταφέρουμε να πάρουμε το 99% συνολικά θα κάνω το σταυρό μου, άρα ας χάσουμε 1%. Ξέρετε πώς είναι τώρα πάντα όταν σου χρωστάει το ελληνικό δημόσιο.
Νομίζω σε μεγάλο βαθμό κάλυψα ότι είπαμε. Καταλήγω με μια παρατήρηση που την καταλαβαίνω από την Πλεύση Ελευθερίας για το θέμα της διανοητικής ιδιοκτησίας που με έχει απασχολήσει και εμένα πάρα πολύ.
Εάν το διαβάσουμε το άρθρο, κύριε συνάδελφε, έχει η παράγραφος 2, αν τη δείτε, δίνει και στο Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας την αξιοποίηση για τη χρήση και την εγκατάλειψη στον τομέα της Άμυνας, της Ασφάλειας και της Πολιτικής Προστασίας.
Αυτό που προσπαθεί να γίνει με αυτή την διατύπωση δηλαδή είναι να πούμε στην ξένη εταιρεία ή στην ελληνική εταιρεία που έχει υψηλό readiness level στο προϊόν : «Δώστε μας για την ασφάλεια και την άμυνα και κράτα για όλα τα υπόλοιπα». Η διατύπωση αυτή είναι προϊόν της αγωνίας ότι επειδή το ΕΛΚΑΚ είναι στα πρώτα του βήματα μήπως δεν προξενήσει αρκετό ενδιαφέρον.
Δηλαδή προτιμάμε σε πρώτη φάση να χάσουμε κάτι και να προξενήσουμε ενδιαφέρον παρά το ανάποδο.
Εάν έχετε όμως κάποια διατύπωση που κρίνετε ότι με αυτό το μεγάλο φόβο είναι επιτυχέστερη, ευχαρίστως να την συζητήσουμε. Δεν υπάρχει εδώ. Σας είπα: όλο το ήθελα, απλώς δεν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταλήγω λέγοντας, θα το πω και στην Ολομέλεια, η χώρα έχει πολύ μεγάλη ανάγκη τις Ένοπλες Δυνάμεις της, πολύ μεγάλη ανάγκη και πρέπει να συνεργαστούμε όλοι με ένα πνεύμα κατανόησης και συναντίληψης για αυτό.
Οι πολιτικές διαφορές είναι πάντα κατανοητές. Και επίσης, ξαναλέω, σε προεκλογική περίοδο το επίπεδο συνεννόησης που επετεύχθη στην αίθουσα είναι εντυπωσιακό.
Δεν προσέβαλα το ΚΚΕ λέγοντας ότι συμφωνήσατε, κύριε συνάδελφε, ξέρουμε ότι εσείς διαφωνείτε, δεν υπάρχει κανένα θέμα, το λέω πάντα, και το σεβόμαστε, έχετε διαφορετικό τρόπο σκέψης, αυτός είναι, είναι πάντα ο ίδιος, τουλάχιστον, δεν μας εκπλήσσετε ή σπάνια μας εκπλήσσετε, προφανώς διαφωνείτε με όλα αυτά. Είναι εκτός και της αντίληψής σας και της φιλοσοφίας σας και της νοοτροπίας σας.
Αλλά για όλους τους υπόλοιπους νομίζω ότι έγινε αντιληπτό σε πολύ μεγάλο βαθμό, με τις επιμέρους διαφωνίες μας, κατανοητές, ότι είναι μία προσπάθεια για κάτι καινούριο το οποίο είναι απαραίτητο.
Πόσο επιτυχημένη είναι; Εγώ πιστεύω ότι και θα τελεσφορήσει η προσπάθεια και θα αναπτυχθεί και θα μεγαλουργήσει και θα δώσει λύσεις και σε άλλα πράγματα για τις οποίες ήδη έχω ενδείξεις, όπως παραδείγματος χάριν της βελτίωσης στην πυροπροστασία και της βελτίωσης και σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος. Όμως δεν σας κρύβω δεν είναι αυτός ο κύριος ρόλος του ΕΛΚΑΚ. Αυτός είναι σημαντικός αλλά όχι κύριος.
Ευχαριστώ και πάλι θερμά, με συγχωρείτε με επίσης για το θέμα του χρόνου, απλώς τα άκουσε ο Πρόεδρος της Επιτροπής, υπάρχει η ξένη Υπουργός η οποία έρχεται και την οποία περιμένω στο Υπουργείο, αυτό ήταν και το όριο του χρόνου, πέραν ότι αυτό προβλέπεται.
Όμως έχω πει και το λέω και επανειλημμένως, σε ατομικό επίπεδο είμαι απολύτως στη διάθεσή σας οποιαδήποτε στιγμή είτε για διευκρινίσεις είτε για σκέψεις είτε για ιδέες. Και ουδείς διεκδικεί την απόλυτη γνώση και το μη σφάλμα.
Επειδή είναι εθνικό το ζήτημα η οποιαδήποτε υπόδειξη είναι απολύτως δεκτή. Άρα είμαι πάντοτε στη διάθεσή σας και πέραν των στενά κοινοβουλευτικών διαδικασιών.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ».
