Νέα παρέμβαση από τον Ναύαρχο Φενέκο για το θέμα με τον χάρτη του Μπαχτσελί, αλλά και για το θέμα που ανέδειξε το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ με τον δεύτερο χάρτη.
Ο Στέλιος Φενέκος Αντιναύαρχος Πολεμικού Ναυτικού ε.α. πρώην Διευθυντής Διεθνών Σχέσεων και Αμυντικής Πολιτικής και Αναπληρωτής Εθνικός Αντιπρόσωπος ΣΕ / ΝΑΤΟ, εκπροσώπησε τη χώρα μας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αναλυτικά η παρέμβασή του:
ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΑΜΕΣΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΝΑΣΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ
Ενώ εμείς ασχολούμαστε θεωρητικολογούντες με τον Χάρτη Μπαχτσελί, η Τουρκία, όπως αναγράφεται πλέον στην επίσημη σελίδα της Τουρκικής Ακτοφυλακής, έχει καταθέσει στον ΙΜΟ την περιοχή που νομοθετικά έχει προσδιορίσει από το 2020 (με νέο κανονισμό), ως δική της αρμοδιότητα για την Έρευνα – Διάσωση, επεκτείνοντας τις αρμοδιότητες της Ακτοφυλακής της για την περιοχή αυτή.
Και η περιοχή αυτή ταυτίζεται με τον συνημμένο Χάρτη που παρουσίασε ο Ερντογάν, ο οποίος χωρίζει το Αιγαίο στην μέση, αλλά και την θαλάσσια περιοχή στην Κύπρο στη μέση.
Κι φυσικά θα πρέπει να περιμένουμε ότι το επόμενο βήμα της θα είναι να συμπεριλάβει άτυπα στην αρχή και στην συνέχεια νομοθετικά (αφού τεστάρει τις αντιδράσεις μας) στις αρμοδιότητες της Ακτοφυλακής της και την ενάσκηση θαλάσσιας αστυνόμευσης σε όλη την περιοχή που προσδιορίζεται στον χάρτη αυτόν.
Εύκολα γίνονται αντιληπτά τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν από τις ενέργειες αυτές.
Εάν μάλιστα κάνουμε το λάθος να θεωρήσουμε ως υπεύθυνη την Τουρκία για πνιγμούς μεταναστών στις περιοχές αυτές και την κατηγορούμε ότι δεν ελέγχει την θαλάσσια μετανάστευση στις περιοχές αυτές, τότε έμμεσα θα της δίνουμε λαβή για την δικαιολόγηση της επέκτασης αυτής των αρμοδιοτήτων της.
Είναι μονόδρομος συνεπώς για μας η ανάληψη ευθύνης για θαλάσσια αστυνόμευση σε όλο το εύρος της περιοχής έρευνας και διάσωσης, ταυτιζόμενης με την ΑΟΖ.
Και αυτό μπορεί να γίνει κυρίως με την βούλησή μας να ενασκήσουμε τα κυριαρχικά δικαιώματά μας πέραν της αρμοδιότητας έρευνας και διάσωσης.
Διότι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, εάν δεν ενασκείς τα κυριαρχικά σου δικαιώματα στην ΑΟΖ, τότε μπορεί να το κάνει ο οιοσδήποτε άλλος.
Δεν μπορεί να το κάνει σε ότι αφορά την υφαλοκρηπίδα, που όντως είναι αποκλειστικό δικαίωμα, αλλά στην περίπτωσή μας, της ταύτισης της με την μη διακηρυγμένη ΑΟΖ, η Τουρκία μπορεί να εκμεταλλευθεί όλη την θαλάσσια στήλη (όπως είναι η αλιεία σε είδη που δεν εξαρτώνται από τον βυθό, οι έρευνες που δεν είναι σεισμικές κλπ).
Η ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ
Πολλές φορές έχει αναλυθεί σε άρθρα μου και σε δημόσιες αναλύσεις το ζήτημα της αποφασιστικής βούλησης στην ενάσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Και αυτή δηλώνεται με τους εξής ειρηνικούς τρόπους:
1. Με σαφή δήλωση για το ποια θεωρείς κυριαρχικά δικαιώματα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο .
ΣΧΟΛΙΟ:
α) Δεν το έχουμε κάνει και επιπρόσθετα αυτοακυρωθήκαμε μη αναγνωρίζοντας καν τον χάρτη του Πανεπιστημίου της Σεβίλλης, στον οποίο έχουν χαραχθεί τα όρια της ΑΟΖ όλης της ΕΕ. Ο χάρτης αυτός έγινε με επιστημονικά κριτήρια, κατ’ εντολή της ΕΕ και συμπεριελήφθη σε θεσμικά κείμενα της ΕΕ αλλά και του ΟΗΕ.
β) Αντ’ αυτού ασχολούμαστε εκτεταμένα με τους γελοίους χάρτες που παρουσιάζει η Τουρκία η οποία απαιτεί μάλιστα την ακύρωση του χάρτη του Πανεπιστημίου της Σεβίλλης, αντί να τον προβάλλουμε πάντα ως επιστημονικά έγκυρη από πλευράς Διεθνούς Δικαίου απάντηση στις Τουρκικές επιθετικές διεκδικήσεις.
2. Με τις νομοθετικές προβλέψεις για την δυνατότητα εφαρμογής του δικαίου σου στις περιοχές αυτές, πέραν των χωρικών μας υδάτων.
ΣΧΟΛΙΟ:
α) Είχαμε τις ευκαιρίες να το κάνουμε υιοθετώντας τις παραινέσεις της ΕΕ προς τα κράτη μέλη της για δημιουργία ζώνης προστασίας της αλιείας αλλά και συνορεύουσας ζώνης γύρω από τα χωρικά τους ύδατα προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι παράνομες πράξεις τρίτων. Και πολλές χώρες της ΕΕ το έχουν κάνει. Η εγκαθίδρυση ζώνης προστασίας της αλιείας και η Συνορεύουσα ζώνη μας δίνει περιορισμένα δικαιώματα για θαλάσσιο έλεγχο αστυνόμευση και εφαρμογή του δικαίου της χώρας μας.
β) Εμείς δεν τολμήσαμε να εγκαθιδρύσουμε τέτοια ζώνη ώστε να μπορούμε να εφαρμόσουμε το δίκαιο της χώρας μας σε αυτές τις περιοχές. Διότι στα διεθνή ύδατα το Πολεμικό Ναυτικό μπορεί να ασχοληθεί με 5 συγκεκριμένες παρανομίες που προβλέπονται από το Διεθνές δίκαιο και αφορούν:
• Πειρατεία
• Δουλεμπόριο·
• Μη εξουσιοδοτημένες εκπομπές (εάν το ΠΠ σημαίας έχει δικαιοδοσία)
• Εάν είναι χωρίς Σημαία
• Εάν δείχνοντας ξένη σημαία ή αρνείται να δείξει τη σημαία του, αλλά το πλοίο είναι στην πραγματικότητα της ίδιας εθνικότητας με το πολεμικό πλοίο.
3. Με την επέκταση της αρμοδιότητας στην Ακτοφυλακή σε όλες τις περιοχές κυριαρχικών δικαιωμάτων (ΑΟΖ –Υφαλοκρηπίδα) κι οπωσδήποτε αυτό αφορά και τις περιοχές που μας έχουν εκχωρηθεί για Έρευνα-Διάσωση και συμπίπτουν με τα όρια FIR (και σχεδόν στο σύνολό με τα όρια της ΑΟΖ).
4. Και οπωσδήποτε με την ακύρωση στον ΙΜΟ της Τουρκικής διεκδίκησης που ακυρώνει το κανονιστικό πλαίσιο του ΙΜΟ (το οποίο έχουμε εγκαταλείψει ως προνομιακό πεδίο ενάσκησης της πολιτικής μας λόγω της παγκόσμιας θέσης της ναυτιλίας μας – Το κάνει άραγε ο Υπουργός Ναυτιλίας γι αυτό;)
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Απορώ τι κάνουν οι σύμβουλοι εθνικής ασφάλειας, οι επιτροπές και υποεπιτροπές που έχουν συσταθεί για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, ασφάλειας και άμυνας.
Βασικό στοιχείο της ευθύνης τους είναι η εποπτεία και ο ενδελεχής έλεγχος όσων αφορούν εθνικά θέματα, η προβλεπτικότητα και προνοητικότητα και ο στρατηγικός σχεδιασμός, και όχι απλά και μόνο η διαπιστωτική και διαχειριστική αντίδραση.
