''Ο Τζο Μπάιντεν πρέπει να ανησυχεί σοβαρά από την προσέγγιση Ελλάδας και Κίνας''. Με αυτόν τον τίτλο ξεκινάει το άρθρο που υπογράφεται από τον πρόεδρο του think tank Heritage, James Jay Carafano και του αναλυτή Stefano Graziosi. Δημοσιεύεται μάλιστα σε ένα εμβληματικό μέσο, το The National Interest, το οποίο εδώ και τρεις δεκαετίες αποτυπώνει τις προκλήσεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, από μία συντηρητική σκοπιά.
''Κατά τη διάρκεια πρόσφατης τηλεφωνικής κλήσης με τον Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping, ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, δέχθηκε πρόσκληση για να παρευρεθεί στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2022 στο Πεκίνο.
Αυτό υπονομεύει το μη δεσμευτικό ψήφισμα, το οποίο εγκρίθηκε πρόσφατα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο καλεί τους αξιωματούχους της ΕΕ να αποφεύγουν τέτοια γεγονότα, ως απάντηση στις σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Κίνας. Ο Μητσοτάκης και ο Ξι, επιβεβαίωσαν επίσης την προθυμία τους να αυξήσουν το εμπόριο, τις επενδύσεις και την πολιτιστική συνεργασία.''
''Ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες πιστεύουν ότι μπορούν να σχεδιάσουν μια ανεξάρτητη πορεία μεταξύ της διατλαντικής κοινότητας και του Πεκίνου, του σύγχρονου προσώπου του μη ευθυγραμμισμένου κόσμου. Εν τω μεταξύ, ακόμα και κάποιοι που αναγνωρίζουν ότι η Κίνα δεν μπορεί να αγνοηθεί, συνειδητοποιούν ότι τα έθνη που ακολουθούν διαφοροποιημένη πολιτική από τη Δύση κινδυνεύουν να απομακρυνθούν από αυτή. Κατά συνέπεια, τίθενται όρια στο πόσο μακριά θα απομακρυνθούν. Λοιπόν, ποιο είναι το ελληνικό σχέδιο;''
''Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Μητσοτάκης πραγματοποίησε σύνοδο κορυφής με τον Γιανγκ Τζίτσι, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, τονίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης των διμερών δεσμών τους. Το 2019, ο Ξι πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα, συναντώντας τον Μητσοτάκη και τον τότε Έλληνα Πρόεδρο Προκόπη Παυλόπουλο.''
''Η Ελλάδα είναι μέλος της ομάδας 16 + 1, μια κινεζική πρωτοβουλία για την προώθηση επιχειρηματικών και επενδυτικών δεσμών, μεταξύ του Πεκίνου και δεκαέξι χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Η Ελλάδα φιλοξενεί επίσης δύο Ινστιτούτα Κομφούκιου: Το πρώτο ιδρύθηκε το 2009 στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το άλλο, άνοιξε το 2018, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.''
''Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το Πεκίνο, το οποίο έχει από καιρό ασκήσει μια διαχωριστική και ξεπερασμένη προσέγγιση για την αντιμετώπιση των Ευρωπαίων, θέλει στενότερους δεσμούς με την Αθήνα. Η ισχυρή παρουσία στη λεκάνη της Μεσογείου, μπορεί να αγκυροβολήσει το δίκτυο εμπορικών και οικονομικών επιρροών της ζώνης και της οδού. Η Ελλάδα, είναι επίσης ένας δίαυλος επιρροής στα Βαλκάνια, την οποία η Κίνα έχει από καιρό θεωρήσει ως πιθανή βάση στη Νότια-Κεντρική Ευρώπη.''
''Αυτή η τοποθέτηση, βάζει την επιρροή του Πεκίνου στο κατώφλι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, σε ευάλωτες χώρες εκτός δομών συμμαχιών, αλλά αρκετά κοντά, όπου η επιρροή της Κίνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διαμορφώσει ή να διεισδύσει στην Ευρώπη, όπως το κρίνει το Πεκίνο.
Για τους λόγους αυτούς, η πρώιμη απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, να παραστεί στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων προκαλεί ανησυχία.
Αυτό αποδεικνύει ότι η κινεζική «μαλακή» δύναμη εισέρχεται στην Ευρώπη;
Ενώ το ΝΑΤΟ, ως οργανισμός εκφράζει όλο και περισσότερη ανησυχία για την Κίνα, ο Έλληνας μόνιμος εκπρόσωπος στο ΝΑΤΟ, ο Σπύρος Λαμπρίδης, αναφέρεται με έναν πιο διφορούμενο τόνο όσο αφορά, την ένταξη της χώρας μας στην πρωτοβουλία Belt and Road.
Η διαβεβαιωτική του δήλωση, ότι «στρατηγικά επιλέγουμε τις καλύτερες δυνατότητες για τη χώρα μας, πάλι πάντα εντός της υποχρέωσής μας με τους κύριους οργανισμούς, που είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ», συνοδεύτηκε από τον ισχυρισμό ότι « η χώρα μας εντάχθηκε στην πρωτοβουλία Belt and Road, σε ένα πολύ συγκεκριμένο έργο και σε έναν πολύ συγκεκριμένο όρο, και δεν το θεωρεί η Κυβέρνηση, ως στρατηγική σχέση με έναν άλλο εταίρο, αλλά σίγουρα δεν πρόκειται να το εγκαταλείψει, ακριβώς επειδή άλλοι το κάνουν.''
Η επιρροή της Κίνας στην Ευρώπη, υπολογίζεται ότι ωφελεί τους μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους του Πεκίνου, που φτάνουν πολύ πέρα από το οικονομικό όφελος.
Εν συνεχεία, σημαίνοντα ρόλο στις οικονομικές σχέσεις των χωρών διαδραμάτισε, η στρατηγική απόφαση της Κίνας να εγκατασταθεί στο λιμάνι του Πειραιά, ώστε να επιτύχει την υλοποίηση του “Δρόμου του μεταξιού” και την πρόσβαση στην Ε.Ε.
Εκτός από την Cosco, η οποία αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες τακτικών γραμμών παγκοσμίως, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ελέγχει μέσω της State Grid το 24% του ΑΔΜΗΕ, (δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας), γεγονός που βοηθάει το θετικό μομέντουμ της ελληνικής οικονομίας μετά από πολλά χρόνια ύφεσης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν μπορούν να αποδεσμεύσουν την προσπάθεια να κρατήσουν την Ευρώπη ολόκληρη, ελεύθερη, ευημερούσα και ασφαλή ενόψει της κινεζικής πίεσης.
Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, αναμένεται να συνεχίσει να ασκεί πίεση στην Ελλάδα, για το ζήτημα 5G που συνδέεται με την Κίνα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, θα πρέπει να ηγηθούν επενδυτικών προσπαθειών δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, στην προσφορά καλύτερων οικονομικών εναλλακτικών λύσεων.
Η αμερικανική υποστήριξη για την Πρωτοβουλία Three Seas, είναι ένα μόνο παράδειγμα, του τι θα μπορούσε να επιτύχει η Ουάσιγκτον, αν λάβει σοβαρά υπόψη την πρόκληση και την ευκαιρία να επενδύσει στην Ευρώπη.
Συμπερασματικά, αδήριτη ανάγκη για την ελληνική οικονομία, αποτελεί η περαιτέρω αναβάθμιση της συνεργασίας με την Κίνα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα της ενέργειας και των ανανεώσιμων πηγών. Η επέκταση της συνεργασίας επικυρώθηκε από Πλαίσιο Συνεργασίας 2020-2022, το οποίο υπογράφηκε στο Πεκίνο, αναφέροντας, πως και οι δύο πλευρές θα προωθήσουν από κοινού, σχέδια δυνητικών κοινών έργων και θα βοηθήσουν τις κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις τους.
