Ως γνωστό, ο Ερντογάνπροσπαθεί τα τελευταία χρόνια να καταστήσει την Τουρκία μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη, κάνοντας στροφή της πολιτικής του και από φιλοευρωπαιστής, στράφηκε στην πραγματοποίηση της Μεγάλης Πατρίδας. Η επιτυχία αυτής της μεταστροφής, απαιτεί την διαγραφή από την ιστορία της νεώτερης Τουρκίας το αποτύπωμα του Κεμάλ Ατατούρκ.
Tι αναφέρουν ρωσικά ΜΜΕ
''Ο Ατατούρκ είχε βάλει τέλος στον τουρκικό" ιμπεριαλισμό ", τον οποίο ο Ερντογάν πραγματικά θέλει να αναβιώσει και ως εκ τούτου εμφανίζεται να πιέζει τους μεγάλους παίκτες στη διεθνή σκηνή, αλλά πάντα με τον τρόπο που μόνο αυτός ξέρει υποχωρεί.
Οι ενέργειες του Τούρκου Προέδρου γίνονται όλο και πιο εκπληκτικές. Από τη μία, αποκαλεί τα λόγια του Μπάιντεν για τον Ρώσο πρόεδρο απαράδεκτα, θαυμάζει την αντίδραση του Πούτιν και συζητά με τη Μόσχα τη δυνατότητα παραγωγής του Σπούτνικ. Από την άλλη πλευρά, φλερτάρει με την Ουκρανία και πηγαίνει στη σύνοδο κορυφής της «πλατφόρμας της Κριμαίας». Επιπλέον, οι ενέργειες του τουρκικού στρατού στο Idlib, ξεπερνούν την κοινή λογική.
Εχθές η Ρωσία, ανακοίνωσε την αναστολή πτήσεων προς την Τουρκία (με πρόσχημα τον Covid), αφού συνέπεσε με τις διαπραγματεύσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Ουκρανό ομόλογό του Βόλοτυρ Ζελένσκι. Η εξωτερική πολιτική που ακολουθεί ο Τούρκος ηγέτης, τα τελευταία χρόνια φαίνεται μερικές φορές παράδοξη.
Μετά την εμπλοκή του στη Συρία, Λιβύη, τώρα εμπλέκεται στην αρένα της πολιτικής σκηνής της Ουκρανίας.
«Επιβεβαιώσαμε την απόφασή μας κατ 'αρχήν να μην αναγνωρίσουμε την προσάρτηση της Κριμαίας. Είπαμε ότι υποστηρίζουμε την «πλατφόρμα της Κριμαίας», την πρωτοβουλία της Ουκρανίας, η οποία στοχεύει στη σύγκλιση της διεθνούς κοινότητας της Κριμαίας. Ελπίζουμε ότι αυτή η πρωτοβουλία θα φέρει θετικά αποτελέσματα για όλους τους λαούς της Κριμαίας, συμπεριλαμβανομένων των Τατάρων της Κριμαίας, της Κριμαίας και όλης της Ουκρανίας. Η αύξηση του βιοτικού επιπέδου των αδερφών μας των Τατάρων της Κριμαίας, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, αποτελεί ιστορική και ανθρωπιστική ευθύνη για μας» ήταν οι δηλώσεις του, κατά την συνάντησή με τον Ουκρανό ομόλογο του.
Για να κατανοήσουμε τις ιδιαιτερότητες του ασταθή χαρακτήρα του ας δούμε την πολιτική σκέψη του.
Η Τουρκία έχει τώρα τρεις βασικούς στόχους:
- να γίνει ο ηγέτης του σουνιτικού ισλαμικού κόσμου,
- να απομακρύνει τη Σαουδική Αραβία από αυτό το μέρος
- να γίνει ηγέτης στα εδάφη της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να γίνει ηγέτης του τουρκόφωνου κόσμου
Ο Ερντογάν, πιστεύει ότι η Τουρκία είναι υποτιμημένη και προσπαθεί να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε ζήτημα, συμπεριλαμβανομένου του ουκρανικού. Το γεγονός είναι ότι ένας τεράστιος αριθμός Τάταρων της Κριμαίας ζει στην Τουρκία, της οποίας η θέση επηρεάζεται έντονα από τους "Mejlis του λαού Tatar της Κριμαίας" (μια εξτρεμιστική οργάνωση που απαγορεύεται στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας), που όμως εξαρτάται πλήρως από τους Αμερικανούς και δεν ακούει τον Ερντογάν.
Το "Ουκρανικό σχέδιο της Τουρκίας" είναι απολύτως περιθωριακό. Ο Ερντογάν, πρέπει να δείξει τη σημασία του εδώ, καθώς και να λάβει εκλογική υποστήριξη από τους ίδιους Τάταρους της Κριμαίας μέσα στη χώρα. Διότι στις τελευταίες εκλογές, ο Σουλτάνος υπέστη μια συντριπτική ήττα σε οκτώ από τις δέκα μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της πατρίδας του στην Κωνσταντινούπολη.
Όλες αυτές οι φιλοδοξίες του νέου τούρκου «σουλτάνου» δεν θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, αλλά επηρεάζουν και τη δική μας χώρα.
Η Τουρκία είναι στο ΝΑΤΟ αλλά αγοράζει τους S-400. Ζητά την ένταξη της χώρας του σην Ευρωπαική Ένωση, αλλά εκβιάζει με το θέμα των προσφύγων. Παράλληλα θεωρεί την Αμερική φίλια χώρα, αλλά μπαίνει στις ζώνες συμφερόντων ως ισότιμος παίχτης, το ίδιο και με τη Ρωσία. Τέλος και το κυριότερο δεν καταλαβαίνει και δεν αποδέχεται την διπλωματίαο
Η ιστορία θα δείξει το θέσφατο, ότι όλοι οι απολυταρχικοί ηγέτες είχαν κοινή μοίρα και τιμωρήθηκαν απο τον ίδιο τον λαό τους. -
