Η συνεχιζόμενη στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας στην Αρκτική, μπορεί να ωθήσει το ΝΑΤΟ να δώσει στην περιοχή μια πιο εξέχουσα εστίαση στον αμυντικό σχεδιασμό της συμμαχίας, σύμφωνα με τους σκανδιναβούς αξιωματούχους και αναλυτές.
Οι κυβερνήσεις των χωρών της Βόρειας Ευρώπης, προσπαθούν τόσο να αποτρέψουν όσο και να συνεργαστούν με τη Μόσχα - με ταυτόχρονες προσπάθειες, που κινδυνεύουν να ναυαγήσουν, λόγω νέων γεωπολιτικών φιλοδοξιών αδιαφορώντας για την κλιματική αλλαγή.
«Υπάρχουν τόσα πολλά στοιχεία που αποτελούν ένα κλασικό δίλημμα ασφαλείας που αυξάνεται στην Αρκτική», δήλωσε σε συνέντευξή της η Άννα Βισσάντερ, διευθυντής του προγράμματος του Βόρειου Ευρώπης του Ατλαντικού Συμβουλίου στη Στοκχόλμη. «Δεν πρόκειται για μια άμεση επιτήρηση της περιοχής της Αρκτικής ή για συγκέντρωση περισσότερων στρατευμάτων και στρατιωτικές εγκαταστάσεις, έχει να κάνει με μια κοινή προσέγγιση του τρόπου αντιμετώπισής της και να βρεθεί μια κοινή συμφωνία με τους Ρώσους".
Η Νορβηγία, η οποίασυνορεύει με τη Ρωσία, ανησυχεί εδώ και καιρό για τη στρατιωτική συσσώρευση της Ρωσίας στην κοντινή χερσόνησο Κόλα, που φιλοξενεί τον βόρειο στόλο της Ρωσίας και επιδιώκει σχέσεις καλής γειτονίας για τη διαχείριση της αλιείας και τη συνεργασία στην ακτοφυλακή.
Τα νορβηγικά στρατιωτικά αρχηγεία και τα κεντρικά γραφεία του Βόρειου Στόλου κοντά στο Μούρμανσκ, έχουν διατηρήσει μια ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας ακόμη και όταν το Όσλο, έκοψε όλους τους αμυντικούς δεσμούς με τη Ρωσία μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014.
Όμως, οι Νορβηγοί αξιωματούχοι, γίνονται όλο και πιο τρομαγμένοι από ρωσικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, νέα υποβρύχια όπλα και ναυτικές ασκήσεις που πλησιάζουν τις ακτές των συμμάχων του ΝΑΤΟ. Βλέπουν τη Μόσχα να επιστρέφει σε μια εκδοχή της «έννοιας προμαχώνων της εποχής του Ψυχρού Πολέμου», ένα είδος στρατηγικής άρνησης της περιοχής, που επιδιώκει να δημιουργήσει ασφαλή νερά για τα σοβιετικά πυρηνικά υποβρύχια και να πραγματοποιήσει πυρηνική αντεπίθεση σε περίπτωση ατομικού πολέμου.
«Δεν μπορούμε να αποφύγουμε το γεγονός ότι το τοπίο ασφαλείας στην Αρκτική γίνεται όλο και πιο δύσκολο», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Νορβηγίας, Ine Eriksen Soreide.
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν επανήλθε στη Συμφωνία του Παρισιού για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, έχει δώσει μια νέα ώθηση στην προοπτική αυξημένης συνεργασίας μέσω του ΝΑΤΟ.
Επιπλέον, ο Γενικός Γραμματέας Jens Stoltenberg, θέλει τα μέλη να συμφωνήσουν σε μια στρατηγική ιδέα που λαμβάνει υπόψη τις νέες προκλήσεις που συνδέονται με τη Ρωσία και την Κίνα.
Ταυτόχρονα, οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου διευκρινίζουν ότι οι εντάσεις, θα μπορούσαν γρήγορα να διαδοθούν στον Υψηλό Βορρά. «Πρέπει να είμαστε σε θέση να συνδέσουμε κάποιες πληροφορίες και να σκεφτούμε τι πρέπει να περιμένουμε από τη Ρωσία στην περιοχή», δήλωσε η Τζένιφερ Γουόλς, ανώτερος αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας.
Το ίδιο ισχύει και για την Κίνα. Με τις δηλωμένες φιλοδοξίες του Πεκίνου, να γίνει ισότιμος παίκτης στην περιοχή, και οι προσπάθειές της να επηρεάσει τους υπάρχοντες μηχανισμούς της Αρκτικής διακυβέρνησης εντείνονται.
Το ΝΑΤΟ, ως θεσμικό όργανο δεν έχει ασχοληθεί τόσο πολύ με την Αρκτική, αφήνοντας τη βαριά ευθύνη σε μεμονωμένες χώρες της περιοχής, δήλωσε ο Wieslander της δεξαμενής σκέψης του Συμβουλίου Ατλαντικού.
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να αναφερθεί ότι ίσως απαιτηθεί η δημιουργία φόρουμ των Κρατών της Αρκτικής, που θα εξετάζει τις όποιες δραστηριότητες στην περιοχή.
Αυτές οι Περιφερειακές ομάδες συμμαχιών στις περιοχές της Βαλτικής και της Μαύρης Θάλασσας, θα εκτιμούσαν κοινές απειλές και τρόπους διαχείρισης.
Το ΝΑΤΟ, ως θεσμικό όργανο δεν έχει ασχοληθεί τόσο πολύ με την Αρκτική, αφήνοντας τη βαριά ευθύνη σε μεμονωμένες χώρες της περιοχής.
