Ακόμη και όταν οι Πρόεδροι Τζο Μπάιντεν και Βλαντιμίρ Πούτιν ανταλλάσσουν προσβολές, ο Ρώσος πρόεδρος γιόρτασε τον έλεγχο της Ρωσίας στη χερσόνησο της Κριμαίας. Δυστυχώς για την Ευρώπη, η Ουκρανία παραμένει η σιγοβράζουσα κρίση που εξακολουθεί να απειλεί να ανατρέψει τη «μακρά ειρήνη» της ηπείρου. Πράγματι, ακόμη και όταν οι εντάσεις Ουκρανίας-Ρωσίας βρίσκονται στη ρίζα σχεδόν όλων των οξύτερων προβλημάτων στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, αυτή η βασανισμένη διμερής σχέση δείχνει επίσης το δρόμο προς λύσεις κοινής λογικής.
Μερικοί αξιοσημείωτοι Αμερικανοί σχολιαστές εθνικής ασφάλειας ισχυρίζονται ότι ο «Νέος Ψυχρός Πόλεμος» έχει ελάχιστα κοινά με την εμπειρία του 1945–90, Ωστόσο, τέτοιες εκτιμήσεις παραβλέπουν, τη σταθερή αύξηση ασκήσεων από μεγάλους στρατιωτικούς σχηματισμούς σε όλη την Ανατολική Ευρώπη τα τελευταία πέντε χρόνια. Οι αυξανόμενες εντάσεις στο μέτωπο, μεταξύ ρωσικών και αμερικανικών δυνάμεων, είναι ορατές σε ένα τεράστιο γεωγραφικό μέτωπο, από την Αρκτική μέχρι τον Καύκασο και φτάνουν ακόμη και βαθιά στη Μέση Ανατολή.
Τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ που πετούν τακτικά κατά μήκος των πλευρών της Ρωσίας, έχουν πλέον τη δυνατότητα να εδρεύουν για πρώτη φορά στη Νορβηγία, έναν γείτονα της Ρωσίας στον «Υψηλό Βορρά». Ομοίως, τα πιο προηγμένα υποβρύχια της Αμερικής επισκέφθηκαν την περιοχή πρόσφατα μετά τις μεγαλύτερες ασκήσεις του ΝΑΤΟ από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Οι αμερικανικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των τάνκς και των επιθετικών ελικοπτέρων, έχουν αναπτυχθεί στα κράτη της Βαλτικής και τώρα αποτελούν μόνιμη παρουσία στην Πολωνία. Εν τω μεταξύ, τα αμερικανικά αεροσκάφη περιπολούν τώρα κατά μήκος της ευαίσθητης νότιας πλευράς της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας και σε όλη την περίμετρο της χερσονήσου της Κριμαίας. Είναι περίεργο το γεγονός ότι η Ρωσία, έχει σε εξέλιξη ταυτόχρονα, τουλάχιστον πέντε σημαντικά προγράμματα εκσυγχρονισμού των πυρηνικών της, συμπεριλαμβανομένων νέων ICBM, βομβαρδιστικών, υποβρυχίων, drone και τακτικών πυρηνικών όπλων.
Πάρα πολλοί αναλυτές άμυνας της Ουάσιγκτον προτιμούν να μιλούν για πόλεμο στον κυβερνοχώρο. Ωστόσο, το ευρύτερο κοινό παραμένει αρκετά στο σκοτάδι, όσον αφορά εκατοντάδες δισεκατομμύρια που θα τροφοδοτήσουν τον εντατικό αγώνα πυρηνικών όπλων, για να μην αναφέρουμε τις νέες δυνάμεις που τώρα αναπτύσσονται στην Ευρώπη.
Άραγε, δικαιολογούνται αυτά τα κλιμακωτά βήματα;
Πρώτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να λάβουν εμφανή και προφανή μέτρα, για να ξεριζώσουν τις στρατιωτικοποιημένες αντιπαλότητες που βρίσκονται τώρα σε πλήρη άνθηση από την Αρκτική έως τον Καύκασο, για να δουν αν τέτοια μέτρα που αποσκοπούν στην αποκλιμάκωση θα μπορούσαν να αντιστραφούν από το Κρεμλίνο. Δεύτερον, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να επιδιώξει να ενεργοποιήσει εκ νέου τη λεγόμενη «διαδικασία της Νορμανδίας» που φέρνει τη Ρωσία και την Ουκρανία σε μια μορφή διαπραγματεύσεων με τους ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας για τη σταθεροποίηση της κατάστασης στην ανατολική Ουκρανία.
