Σερραίοι, Σερραίες, Ἕλληνες τιμημένοι Μακεδόνες,
Ὄχι αὐτόκλητοι, οὔτε πάλι μόνον δημόκλητοι, ἀλλά «ἐκ τοῦ χρέους μή κινοῦντες» κατά τόν Ἀλεξανδρινό ποιητή, ἔναντι τῆς ποθεινῆς πατρίδος, εὐρισκόμεθα σήμερον ἐνώπιόν σας, οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες σας τοῦ Νομοῦ Σερρῶν, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου κ. Ἱερόθεος καί ἡ ταπεινότης μου, ὁ ἱερός κλῆρος, ἁγιορεῖτες Πατέρες, μαζί μέ τούς ἄρχοντες τοῦ τόπου καί τό μέγα πλῆθος τοῦ λαοῦ, ἀπευθύνοντες ἐγκάρδιον καί πατριωτικόν χαιρετισμόν εἰς αὐτήν τήν συγκλονιστικήν ἐκδήλωσιν – κατάθεσιν τῆς ἑλληνικῆς ἀσυμβίβαστης ψυχῆς, γιά τήν Ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας μας.
Ἡ ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, ἡ μητέρα καί τροφός τοῦ Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων, ἔχει ὑποχρέωση νά ἐκφράσει τίς εὔλογες ἀνησυχίες τοῦ ποιμνίου της, τό ὁποῖο ἐνδιαφέρεται γιά τά ἐθνικά μας θέματα ὡς εἶναι αὐτό τῆς Μακεδονίας μας. Ἔχει καί δικαίωμα νά ὁμιλεῖ ἡ ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γιά τήν Μακεδονία μας, γιά τήν ὁποία ἔχυσαν τό αἷμα τους πολυάριθμοι κληρικοί ὅλων τῶν βαθμίδων.
Γι’ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας διά τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου κατά τόν μῆνα Ἰανουάριο τοῦ παρόντος ἔτους, (ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου Β΄), μέ ἀνακοίνωσή της ἐξέφρασε, μέ δυνατό καί ἑλληνοπρεπῆ τρόπο, τήν ψυχή τοῦ Ἔθνους, δηλώνουσα ὅτι «δέν μπορεῖ νά ἀποδεχθεῖ τήν ἀπονομή τοῦ ὅρου «Μακεδονία» ἤ παραγώγου της ὡς συστατικοῦ ὀνόματος ἄλλου κράτους» (Δ.Ι.Σ.10-1-2018).
Αὐτονόητο εἶναι ὅτι οἱ διπλωματικοί χειρισμοί ἀνήκουν στόν τομέα τῆς εὐθύνης τῆς ἑκάστοτε δημοκρατικῶς ἐκλεγμένης Κυβερνήσεως, τίς προσπάθειες τῆς ὁποίας πρός ἐπίλυσιν τοῦ δυσκόλου αὐτοῦ θέματος χαιρετίζομεν καί γιά τήν ὁποία θερμῶς προσευχόμεθα στόν Κύριό μας Ἰησοῦν Χριστόν, τίς κρίσιμες αὐτές ὥρες νά ἔχει τόν ἄνωθεν φωτισμό, τήν ἐνίσχυση καί τό θάρρος. Δέν πρέπει ὅμως κανείς νά λησμονεῖ ὅτι ἐν τέλει ὅλες οἱ ἐξουσίες πηγάζουν καί ὑπάρχουν γιά τόν λαό καί τήν πατρίδα.
Ἡ ὀνοματοδοσία σέ ὅτι ἀφορᾶ τήν χρήση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας ἀπό τό κράτος τῶν Σκοπίων εἶναι γιά ὅλους τούς Ἕλληνες ὅπου γῆς, πρωτίστως θέμα ἱστορικῆς ἀλήθειας, ταυτότητος, ἐθνικῆς ἀξιοπρεπείας, μέ ἰδιαίτερη καί περίπλοκη γεωπολιτική σημασία καί δυσδιάκριτες συνέπειες γιά τό μέλλον, τήν εἰρήνη καί τήν ἀσφάλεια τῆς Βαλκανικῆς χερσονήσου.
Τό γειτονικό κράτος τῶν Σκοπίων δέν δικαιοῦται νά πλαστογραφεῖ τήν ἱστορία καί τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας, νά κτίζει κρατική ὀντότητα, γλώσσα καί ἐθνική συνείδηση μέ κλεμμένα ἱστορικά ὑλικά.
Ἄν σήμερα δεχθοῦμε τό ὄνομα Μακεδονία μέ ὁποιονδήποτε προσδιορισμό γιά τό κράτος αὐτό, γρήγορα πιθανότατα θά ἐκλείψει ὁ προσδιορισμός καί θά παραμείνει μόνον τό ὄνομα, ὅπως ἔγινε λόγου χάρη στήν πρόσφατη ἱστορία μέ τό κράτος τῆς Ἰορδανίας, τό ὁποῖον οἱ κατέχοντες τότε τήν περιοχήν Ἄγγλοι, τό 1949, ὀνόμασαν στήν ἀρχή Ὑπεριορδανία, ὄνομα τό ὁποῖο γρήγορα ἐγκαταλείφθηκε καί ξεχάστηκε. Χρόνια τώρα τό κράτος αὐτό τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ὀνομάζεται καί ἀναγνωρίζεται ὑπό πάντων ὡς Ἰορδανία.
Ἀπό τήν ἡρωική, ἁγιοτόκο καί ἑλληνικωτάτη γῆ τῆς Μακεδονίας, ἡ ὁποία ὑπῆρξε ἡ πύλη εἰσόδου τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί τοῦ Χριστιανισμοῦ στήν Εὐρώπη, προσφέρουμε χείρα εἰλικρινοῦς φιλίας πρός τόν λαό τῶν Σκοπίων, μέ τόν ὁποῖο ἐπιθυμοῦμε σχέσεις καλῆς γειτονίας καί ἀγάπης, ἀλλά καί μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς μας ἐπαναλαμβάνουμε, ὅτι κανείς δέν ἔχει τό δικαίωμα νά παραχωρήσει ἤ νά χαρίσει τό γλυκύ καί ποθεινό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας καί τήν ἱστορία μας, γιά τήν ἐξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων καί ἐπιδιώξεων, οἱ ὁποῖες στηρίζονται στά θεμέλια ἀλυτρωτικῶν διεκδικήσεων εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος.
Ἐπιθυμοῦμε τή διευθέτηση τοῦ ζητήματος, θέλουμε νά δοῦμε τό γειτονικό κράτος ὡς μέλος τῆς μεγάλης Εὐρωπαϊκῆς οἰκογένειας, ὄχι ὅμως εἰς βάρος τῆς ἀλήθειας, ὄχι εἰς βάρος τῆς ἱστορίας μας, ὄχι εἰς βάρος τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητος τῆς Μακεδονίας μας.
Ἡ Ἑλλάδα μας, τό φῶς τοῦ κόσμου, δέν πρέπει, πιεζομένη γιά μία ἀκόμη φορά, νά γίνει τό μελλοντικό θύμα τῶν «προκατασκευασμένων συγκυριῶν» καί ὁ ἐθελοντής ἀχθοφόρος διεθνοπολιτικῶν συμφερόντων, πού θά ὑποθηκεύσουν τό μέλλον καί τήν ἀξιοπρέπεια τῆς χώρας.
Οἱ σύμμαχοί μας καί οἱ ἑταίροι μας στήν Εὐρώπη, γιά χάριν τῶν ὁποίων στό ἐγγύς καί ἀπώτερο παρελθόν ἡ Ἑλλάς, κατά τήν δική τους ὁμολογία, ἀγωνίσθηκε ὡς λέων, πρέπει νά κατανοήσουν τίς δίκαιες ἐθνικές μας εὐαισθησίες πού στηρίζονται στήν ἱστορική ἀλήθεια. Ἀπό τά Σέρρας, τήν ἔνδοξη γενέτειρα τοῦ ἐθνάρχου Κωνσταντίνου Καραμανλῆ, ἐκείνου πού τό 1992 ἔκλαυσε γιά τήν Μακεδονία μας, σήμερα ἐνθαρύνουμε θερμῶς τήν Ἑλληνική Κυβέρνηση καί ὅλο τόν πολιτικό κόσμο τῆς πατρίδος μας νά ἐμμείνουν ἕως τέλους στήν δικαία καί ἑλληνοπρεπῆ θέση, γιά ἐξάλειψη κάθε ἀλυτρωτικῆς ἀναφορᾶς, ἔμμεσης ἤ ἄμεσης, ἀπό τό Σύνταγμα τῆς χώρας τῶν Σκοπίων καί ἀλλαγή τοῦ ὀνόματος, στήν βάση τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας ἀπό τό γειτονικό κράτος, μέ μία καί ἑνιαῖα, ἐντός καί ἐκτός χρήση.
Δέν ἀμφιβάλλομεν ὅτι σύσσωμος ὁ πολιτικός κόσμος θά πράξει τό χρέος του πρός τήν πατρίδα. Ὅλοι πρέπει νά ἔχωμεν στοργή καί ἀγάπη γιά τήν πατρίδα. Ἡ Μακεδονία εἶναι μία καί μοναδική καί ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων εἶναι μόνον Ἑλληνική!
Ἡ ἀνιστόρητη καί ὕποπτη ἀπαίτηση τῶν βορείων Σλαύων γειτόνων μας νά σφετερισθοῦν ὄνομα, ἱστορία, πολιτισμό, γλώσσα, ταυτότητα πού δέν τούς ἀνήκουν, εἶναι θέμα πανεθνικό καί ἀφορᾶ ὄχι μόνον τίς βόρειες ἐπαρχίες τοῦ Κράτους μας, ἀλλά ὁλόκληρο τόν Ἑλληνισμό, ὅπου γῆς.
Οἱ καιροί ἀπαιτοῦν ψυχραιμία, νηφαλιότητα, σύνεση, πολλή προσευχή, ἑνότητα ἀλλά καί ἀποφασιστικότητα καί ἀγωνιστικό φρόνημα. Ἄν σήμερα ὑποχωρήσουμε, αὔριο φοβοῦμαι ὅτι θά ἔλθει ἡ σειρά τῆς Θράκης καί τῶν νησιῶν τοῦ Αἰγαίου. Ἡ Ἑλλάς ἑνωμένη θά δώσει τήν πρέπουσα ἀπάντηση, ὅπως πάντοτε στήν ἱστορία ἔκανε.
Ἕλληνες ἀδελφοί, περήφανοι Μακεδόνες καί Μακεδόνισσες,
Ὁ μεγάλος Ἀλεξανδρινός ποιητής Κωνσταντῖνος Καβάφης, ἔγραψε σ’ ἕνα ποίημά του γιά τό μεγαλεῖο καί τήν μοίρα αὐτοῦ τοῦ μικροῦ σέ ἔκταση ἀλλά μεγάλου σέ ἱστορία καί πολιτισμό τόπου, πού ὁρίσθηκε νά φυλᾶ τίς θερμοπύλες τοῦ φωτός, τῆς ἀληθείας καί τῆς ἀνθρώπινης εὐγένειας ἀπέναντι στήν κάθε λογῆς βαρβαρότητα: «Τιμή σ’ ἐκείνους ὅπου στήν ζωή των ὥρισαν νά φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ ἀπό τό χρέος μή κινοῦντες, δίκαιοι καί ἴσιοι σ’ ὅλες των τες πράξεις ἀλλά μέ λύπη κιόλας καί εὐσπλαχνία, γενναίοι ὁσάκις εἶναι πλούσιοι κί ὅταν εἶναι πτωχοί παλ’ εἰς μικρόν γενναίοι, πάλι συντρέχοντες ὅσο μποροῦνε, πάντοτε τήν ἀλήθειαν ὁμιλοῦντες, πλήν χωρίς μῖσος γιά τούς ψευδομένους».
Ἕλληνες, στῶμεν καλῶς! Οἱ καιροί δέν περιμένουν! Χριστός Ἐλλάδα ἔσωσεν. Χριστός Ἐλλάδα σώζει. Χριστός Ἐλλάδα καί πάλιν σώσει! Ἀμήν.
