Η δυτική Βιρτζίνια έγινε η 44η πολιτεία των ΗΠΑ η οποία αναγνώρισε την γενοκτονία των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων από τους Οθωμανούς. Την σχετική διακήρυξη διάβασε ο κυβερνήτης Earl Ray Tomblin, ανέφερε η Αρμενική Εθνική Επιτροπή Αμερικής (ANCA-ER) σε ευχαριστήρια επιστολή της στο κυβερνήτη για την προ δύο μηνών πράξη του.
Η μαζική δολοφονία πάνω από 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων , ενός εκατομμυρίου Ελλήνων και των Ασσυρίων από το 1915 έως 1923, η συνεχιζόμενη γενοκτονία κατά των χριστιανών Yezidis και άλλων μειονοτήτων στη Μέση Ανατολή, αναφέρονται στην διακήρυξη του κυβερνήτη Tomblin.
Ο ίδιος σημειώνει ότι «αναγνωρίζοντας με συνέπεια την μαζική γονοκτονία των Αρμενίων, το ολοκαύτωμα , και όλες τις άλλες περιπτώσεις σφαγών του παρελθόντος, βοηθάμε στην προστασία της ιστορικής μνήμης, βεβαιώνοντας ότι παρόμοιες ωμότητες δεν θα συμβούν και πάλι, ενώ παραμένουμε σε εγρήγορση κατά του μίσους, της έχθρας και της τυραννίας».
Τώρα πως γίνεται και ένας ξένος πολιτικός, Αμερικανός υπήκοος , να αναγνωρίζει εκτός της γενοκτονίας των Αρμενίων , στην ουσία και την ελληνική γενοκτονία από την Τουρκία, και Έλληνες πολιτικοί να την αμφισβητούν, μόνο ένας θεός το ξέρει.
Ο κυβερνήτης της Πολιτείας των ΗΠΑ ομιλεί εκτός όλων των άλλων για την μαζική δολοφονία ενός εκατομμυρίου Ελλήνων από το 1915 έως το 1923 από τους Οθωμανούς , οι οποίοι σημειωτέον ξαναπήραν την εξουσία στην σημερινή Τουρκία.
Όλοι οι Έλληνες πολιτικοί ανεξαρτήτου πολιτικής αποχρώσεως, οφείλουν κάποτε σε αυτόν τον ταλαιπωρημένο τόπο να μάθουν, που πρέπει να συμφωνούν και που πρέπει να διαφωνούν. Η ηθική , πολιτιστική και κοινωνική κατάπτωση της ελληνικής κοινωνίας σήμερα, έχει βαθιές ρίζες και είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων καταστάσεων.
Οι Αρμένιοι με τον πολύχρονο αγώνα τους πέτυχαν να διεθνοποιήσουν την γενοκτονία τους , κάτι που θα έπρεπε να είχε κάνει και η Ελλάδα για την γενοκτονία των Ποντίων εδώ και πολλά χρόνια.
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι «πέντε ημέρες μετά τον εκτοπισμό 270 Αρμενίων διανοουμένων και προεστών από την Κωνσταντινούπολη στην Αγκυρα και τη δολοφονία τους καθ’ οδόν, που θεωρείται η έναρξη της Γενοκτονίας, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών διαβιβάζει αίτημα της γαλλικής κυβέρνησης, για παροχή διευκρινίσεων σχετικά με πληροφορίες ότι «κουρδικοί και τουρκικοί πληθυσμοί σφαγιάζουν Αρμενίους, έχοντας τη συνεργασία των οθωμανικών αρχών». Τέτοιες σφαγές πραγματοποιήθηκαν στο Ερζερούμ, το Ντερτσούν, το Ακν, το Μπιτλίς, το Σεϊσούν και σε όλη την Κιλικία. Την ίδια ώρα, η οθωμανική κυβέρνηση επιτρέπει την κακοποίηση του αρμενικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης.
Οι συμμαχικές κυβερνήσεις ανακοινώνουν επίσημα στη Μεγάλη Πύλη ότι θεωρούν «όλα τα μέλη της οθωμανικής κυβέρνησης υπεύθυνα για τα εγκλήματα αυτά».
Τουρκικό στρατοδικείο του 1920, μετά τη Συνθήκη του Μούδρου, αναγνωρίζει τη Γενοκτονία, καταδικάζοντας τους υπαιτίους, τους πασάδες Ενβέρ, Ταλάτ και Τζεμάλ σε θάνατο. Το 1921, όμως, με την άνοδο του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ στην εξουσία, την απόρριψη του «παντουρκισμού» και την επικράτηση του νεοτουρκικού εθνικισμού, η τουρκική κυβέρνηση προσφέρει χάρη στους καταδικασθέντες και υιοθετεί στάση επίμονης άρνησης της ιστορικής πραγματικότητας».
