Είμαστε κοντά στην εποχή όπου τα αεροπλάνα θα πετούν μόνο με έναν πιλότο – και όχι με δύο όπως συμβαίνει τις τελευταίες δεκαετίες; Ας πάρουμε τα πράγματα με μια διαφορετική ροή. Η εξέλιξη της τεχνολογίας φημίζεται για τις ευκολίες που έχει φέρει στους ανθρώπους ανά τα χρόνια. Από αντικείμενα καθημερινής οικιακής χρήσης, μέχρι τα μεταφορικά μέσα. Σε όλα αυτά, καλό είναι να προσθέσουμε τον παράγοντα της ψυχολογίας. Ιδίως όταν μιλάμε για ταξίδια και πόσω μάλλον μακρινά – η καλή μας ψυχολογία είναι το σημαντικότερο όλων. Και επειδή το αεροπλάνο είναι το μέσο που επιλέγει η πλειοψηφία για τις μεγάλες αποστάσεις, ας επιστρέψουμε στο αρχικό ερώτημα: Είναι, λοιπόν, πιθανόν τα αεροπλάνα να έχουν πλέον έναν πιλότο;
Αεροπλάνα με έναν πιλότο;
Πάμε λίγο πιο πίσω. Κατά τη δεκαετία του ’50, στην θέση του πιλοτηρίου βρίσκονταν… αρκετός κόσμος – όλοι τους, βέβαια, επαγγελματίες. Οι δύο πιλότοι, ένας ασυρματιστής, ένας πλοηγός και ένας μηχανικός πτήσης. Με τα χρόνια, φυσικά, αυτό άλλαξε και όλοι ξέρουμε για τον κυβερνήτη και τον συγκυβερνήτη του αεροσκάφους. Αυτά τα δεδομένα ισχύουν εδώ και πολλά χρόνια αλλά φτάνοντας στο σήμερα -και με το βλέμμα στο αύριο- ο συγκυβερνήτης φαίνεται πως για κάποιους είναι… περιττός.
Η αλήθεια είναι πως η πρακτική αυτή έχει ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζεται σε μικρότερα αεροπλάνα καθώς και σε στρατιωτικά αεροσκάφη αλλά μια γενική αλλαγή σίγουρα αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της. Παρ’ όλα αυτά, δεν παύει να είναι μια λύση που με τη σωστή διαχείριση θα κοστίζει αντικειμενικά λιγότερο. Πώς όμως θα εφαρμοστεί ολοκληρωτικά και με ασφάλεια αυτό το νέο μέτρο που ενδεχομένως θα άρεσε στις αεροπορικές εταιρείες;
Εδώ έρχεται και πάλι στο προσκήνιο η τεχνολογία. Το να επιτευχθεί το θεμιτό αποτέλεσμα, δηλαδή αεροπλάνα με έναν πιλότο, προϋποθέτει το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς να περάσεις στους υπολογιστές, δεδομένου ότι οι περισσότερες κινήσεις θα γίνονται αυτόματα. Εάν όμως αυτό ακούγεται ακατόρθωτο, οι υποστηρικτές του εν λόγω σχεδίου, προτείνουν κι άλλη μια πιθανή λύση: Οι εργασίες μπορούν να απομακρυνθούν κατά το ήμισυ από το χώρο του πιλοτηρίου αν απλά και μόνο τις αναλάβει η «απομακρυσμένη βοήθεια». Η βοήθεια, δηλαδή, που δίνεται εξ’ αποστάσεως και αφήνει τον απαραίτητο προσωπικό χώρο στον πιλότο.
Η επόμενη μέρα στα αεροπορικά ταξίδια
Πώς αυτό λειτουργεί θετικά στην ψυχολογία μας; Ήδη από τα πρώιμα χρόνια της ύπαρξης του μεταφορικού αυτού μέσου, τα πράγματα όσον αφορά τον αριθμό ατόμων που αναλαμβάνουν μια πτήση έχουν αλλάξει σημαντικά. Γι’ αυτό άλλωστε και έχουμε φτάσει πια στο σημείο να αξιοποιούμε μόνον τα πλήρως απαραίτητα. Όμως αυτό, παραδόξως, λειτουργεί και πάρα πολύ θετικά στην ψυχολογία μας. Οι επιβάτες κατά μεγάλο ποσοστό είναι από λίγο έως και πολύ φορτισμένοι κατά την διάρκεια της πτήσης. Το να ξέρουν ή ακόμη χειρότερα να βλέπουν μεγάλο αριθμό ατόμων το πιλοτήριο, εντείνει πιο πολύ το άγχος τους. Ή τουλάχιστον ακόμη πιο πολύ από το αν έβλεπαν μόνο δύο. Ισχύει το ίδιο όμως και για τον έναν πιλότο; Εξαιρετικά δύσκολο – τουλάχιστον στην αρχή.
Μια μελέτη της NASA αναφέρει: «Η μετάβαση από ένα πιλοτήριο των δύο πιλότων σε ένα πιλοτήριο ενός πιλότου θα είναι πολύ πιο δύσκολη σε σχέση με τη μετάβαση από ένα πιλοτήριο των πέντε ατόμων σε ένα πιλοτήριο των δύο ατόμων». Να θεωρήσουμε πως αυτή η μελέτη είναι κατά κάποιο τρόπο το ξεκίνημα για την υλοποίηση του σχεδίου για αεροπλάνα με έναν πιλότο;
