Το μαγνητικό πεδίο της Γης παίζει καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της ζωής. Δρα ως μία «φυσαλίδα» πάνω από την ατμόσφαιρα, που προστατεύει από την ηλιακή ακτινοβολία, τις κοσμικές ακτίνες και το παγωμένο κενό του διαστήματος.
Ωστόσο, το μαγνητικό μας πεδίο σχεδόν κατέρρευσε πριν από 591 εκατομμύρια χρόνια και αυτή η αλλαγή, παραδόξως, μπορεί να έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην άνθηση της πολύπλοκης ζωής, σύμφωνα με νέα έρευνα, όπως ενημερώνει το CNN.
«Αν δεν υπήρχε το μαγνητικό πεδίο από νωρίς στην ιστορία της Γης, το νερό της θα είχε εξατμιστεί από τους ηλιακούς ανέμους», δήλωσε ο John Tarduno, καθηγητής γεωφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Rochester στη Νέα Υόρκη και συγγραφέας της νέας μελέτης.
Το μαγνητικό πεδίο και οι απαρχές της ζωής
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Communications Earth & Environment, διαπίστωσε ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο δημιουργείται από την κίνηση του τετηγμένου μετάλλου στον πυρήνα της Γης, ήταν σημαντικά ασθενέστερο για μια περίοδο τουλάχιστον 26 εκατομμυρίων ετών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι πρώτοι χάρτες του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου
Η ανακάλυψη της περιόδου αποδυνάμωσης του μαγνητικού πεδίου της Γης βοήθησε επίσης στην επίλυση ενός διαρκούς γεωλογικού μυστηρίου σχετικά με το πότε σχηματίστηκε ο συμπαγής εσωτερικός της πυρήνας.
Αυτό το χρονικό πλαίσιο ευθυγραμμίζεται με μια περίοδο γνωστή ως Ediacaran, όταν οι πρώτες πολύπλοκες μορφές ζωής εμφανίστηκαν στον πυθμένα της θάλασσας, καθώς αυξανόταν το ποσοστό οξυγόνου στην ατμόσφαιρα και τον ωκεανό.
Πριν από αυτό το διάστημα, η ζωή ήταν σε μεγάλο βαθμό μονοκύτταρη και μικροσκοπική. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ένα ασθενές μαγνητικό πεδίο μπορεί να οδήγησε σε αύξηση του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα, επιτρέποντας την εξέλιξη αυτών των πρωτόγονων ζώων.
Η πρώτη απόδειξη ότι το μαγνητικό πεδίο εξασθενούσε σημαντικά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου προέκυψε το 2019, σε μια μελέτη πετρωμάτων ηλικίας 565 εκατομμυρίων ετών στο Κεμπέκ του Καναδά, η οποία έδειξε ότι ήταν 10 φορές ασθενέστερο από ό,τι σήμερα.
Εδώ και δεκαετίες, είναι γνωστό πως η πληθώρα οξυγόνου συνδέεται με την εξέλιξη και την ανάπτυξη των οργανισμών. Σύμφωνα με τη νέα υπόθεση των ερευνητών, το εξασθενημένο μαγνητικό πεδίο δημιούργησε μία ιδιαίτερη συνθήκη αύξησης του οξυγόνου.
Όπως εκτιμούν, αυτό οφείλεται στο ότι η ελάττωση της έντασής του άφησε τα πιο ελαφριά αέρια της ατμόσφαιρας, όπως το υδρογόνο, εκτεθειμένα σε εξωπλανητικές δυνάμεις όπως οι ηλιακοί άνεμοι.
Έτσι, με το υδρογόνο να λιγοστεύει, υπήρχε επιπλέον χώρος για να «γεμίσει» με οξυγόνο, αν και δεν είναι ξεκάθαρο πως συνέπεσαν αυτές οι συμπτώσεις.
Ο Tarduno είπε ότι η υπόθεσή τους ήταν «στιβαρή», αλλά η απόδειξη μιας αιτιολογικής σχέσης θα μπορούσε να πάρει δεκαετίες απαιτητικής έρευνας, δεδομένου του πόσο λίγα είναι γνωστά για τα ζώα που ζούσαν αυτή την εποχή.
