Μάλιστα καταρρίπτει τη θεωρία πως τα δάχτυλα απλά συρρικνώθηκαν μέσα στην οπλή και υποστηρίζει πως η εξέλιξη τα εξαφάνισε τελείως.
Για να ανακαλύψουν τι συνέβη στα δάκτυλα, μία διεθνής ομάδα επιστημόνων συνέκριναν φωτογραφίες των οπλών των σύγχρονων αλόγων και απολιθώματα περισσοδάκτυλων, μία τάξη οπληφόρων θηλαστικών τα οποία έχουν περιττό αριθμό δακτύλων στις οπλές.
Βρήκαν λοιπόν πως οι αλλαγές προήλθαν από μία εξελικτική αλλαγή. Ο πρόγονος των αλόγων, Eohippus angustidens, είχε οπλές με τέσσερα δάκτυλα στα μπροστινά πόδια και τρία στα πισινά.
Αυτή η ανατομική αλλαγή εξηγείται ως μία προσαρμογή για ζωή σε ανοιχτό περιβάλλον, μαζί με μεγαλύτερο σωματικό μέγεθος. Σε μετέπειτα αρχεία απολιθωμάτων υπήρχαν μόνο τρία δάκτυλα, μπρος και πίσω. Ήταν μικρότερα και πιο κοντά και μάλλον δεν ακουμπούσαν το έδαφος υπό κανονικές συνθήκες, αλλά πρόσφεραν στήριξη σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
Η υπόθεση των επιστημόνων είναι πως αυτά τα επιπλέον δάκτυλα αντικαταστάθηκαν από την κεντρική οπλή με το πέρασμα των γενεών για να φτάσουμε στα σημερινά άλογα.
Η κεντρική οπλή των αλόγων εξελίχθηκε ανεξάρτητα από τα πλαϊνά δάκτυλα, ως μία μοναδική δομή που πρόσφερε απορρόφηση δονήσεων και πρόσφυση κατά τη διάρκεια της κίνησης. Παρόλο που η πεποίθηση πως τα σύγχρονα άλογα διατήρησαν όλα τα αρχικά τους δάκτυλα μέσα στην κεντρική οπλή είναι ελκυστική, αποδεικνύουμε πως είναι λανθασμένη.