Μια συναρπαστική ανακάλυψη έκαναν Βρετανοί και Αμερικανοί επιστήμονες: υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις πως στα ανοιχτά της Δυτικής Αφρικής υπάρχει μεγάλος υποθαλάσσιος κρατήρας πρόσκρουσης αστεροειδούς, πιθανώς από την εποχή της εξαφάνισης των δεινοσαύρων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή γεωεπιστημών Ουίσντιν Νίκολσον του σκωτσέζικου Πανεπιστημίου Heriot-Watt, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», εκτιμούν ότι ο κρατήρας έχει ηλικία 66 εκατομμυρίων ετών όπως και ο διάσημος και πολύ μεγαλύτερος κρατήρας Τσιξουλούμπ διαμέτρου 200 χλμ. στον Κόλπο του Μεξικού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σύνορα Γερμανίας-Πολωνίας: «Νεκρά ψάρια παντού»-Φόβοι για περιβαλλοντική καταστροφή στον ποταμό Όντερ
Ο κρατήρας αυτός έχει συνδεθεί με την πτώση μεγάλου αστεροειδούς διαμέτρου 10 έως 12 χλμ. που οδήγησε στην μαζική εξαφάνιση των μη ιπτάμενων δεινοσαύρων (καθώς επίσης των τριών τετάρτων όλων των ειδών φυτών και ζώων) κατά το τέλος της γεωλογικής Κρητιδικής Περιόδου.
Ο Ναντίρ -όπως ονομάστηκε ο αφρικανικός κρατήρας διαμέτρου τουλάχιστον 8,5 χιλιομέτρων- βρίσκεται θαμμένος κάτω από ιζήματα πάχους 300 έως 400 μέτρων στον βυθό, σε θαλάσσιο βάθος 900 μέτρων, σε απόσταση περίπου 400 χλμ. από την ακτή της Γουινέα στη Δ.Αφρική.
Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν οι δύο κρατήρες - ο Τσιξουλούμπ και ο Ναντίρ - να συνδέονται μεταξύ τους.
Αν επιβεβαιωθεί ότι ο Ναντίρ δημιουργήθηκε από πτώση αστεροειδούς, οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι υπήρξε αρχικά ένας μεγαλύτερος μητρικός αστεροειδής, ο οποίος κατά την πτώση του στη Γη διασπάστηκε στην ατμόσφαιρα σε μικρότερα κομμάτια, αρκετά μεγάλα για να προκαλέσουν κατακλυσμικές καταστροφές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ν. Σκαμπαρδώνη για ενδοοικογενειακή βία: Απαιτείται ένα οργανωμένο σχέδιο εξόδου για τις γυναίκες που ζουν σε τοξικό περιβάλλον
Εναλλακτικά, μπορεί να υπήρξαν εξ αρχής δύο ξεχωριστοί αστεροειδείς - ή και περισσότεροι που δεν έχουν ακόμη βρεθεί οι κρατήρες τους- οι οποίοι έπεσαν σε κοντινό χρονικό διάστημα ο ένας από τον άλλο.
Η σεισμική ανάλυση και η κατοπινή μοντελοποίηση οδηγούν στην εκτίμηση ότι ο αστεροειδής είχε διάμετρο περίπου 400 μέτρων και θα έπεσε -με δύναμη ισοδύναμη έκρηξης 5.000 μεγατόνων ΤΝΤ- σε θάλασσα που θα είχε βάθος 800 μέτρων, προκαλώντας διαδοχικά τεράστια τσουνάμι ύψους έως ενός χιλιομέτρου, σεισμό μεγέθους 6,5 έως 7 βαθμών και πιθανώς απελευθερώνοντας σημαντικές ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου από εναποθέσεις άνθρακα στον βυθό.
