Την Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018, πραγματοποιήθηκε η έναρξη των εργασιών του 2ου Διεπιστημονικού Συμποσίου, με θέμα «Η ζωή πριν το θάνατο: ευ ζην και ευ θνήσκειν», το οποίο διοργανώνουν η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης (ΟΑΚ), η Σχολή Επιστημών Υγείας Πανεπιστημίου Κρήτης, το Εργαστήριο Βιοηθικής Πανεπιστημίου Κρήτης, η Σχολή Επιστημών Υγείας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ο Τομέας Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ Κρήτης), το Τμήμα Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Πατρών και η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας.
Η θεματολογία του Συμποσίου σχετίζεται με την έννοια του πόνου, αλλά του πόνου του ζωοποιού, ιδωμένου μέσα από την αναστάσιμη προοπτική της φροντίδας και της ανακουφίσεώς του. Σκοπός του Συμποσίου είναι να προάγει την Επιστήμη και τον Πολιτισμό και να δώσει και πάλι την ελπίδα, στο σημερινό άνθρωπο, ο οποίος, περισσότερο από ποτέ στη σύγχρονη ιστορία, βρίσκεται σε βαθειά απόγνωση και πάσχει από έλλειψη νοήματος.
O Δρ Κωνσταντίνος Ζορμπάς, Γενικός Διευθυντής της ΟΑΚ, καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους τονίζοντας πως, «αποτελεί τραγωδία τόσο για τη σύγχρονη ιατρική όσο και για τον σημερινό κόσμο γενικότερα, η αποπροσωποποίηση της θεραπευτικής προσπάθειας. Η μέριμνα προς τον άρρωστο ήταν και είναι μία από τις κυριότερες διακονίες της Εκκλησίας και η ίαση στην Ορθόδοξη ανθρωπολογία έχει αποκλειστικά σχεσιακό χαρακτήρα». Γι’ αυτό –κατά τον κ. Ζορμπά– «η επιλογή της ημερομηνίας διεξαγωγής του παρόντος Συμποσίου δεν είναι διόλου τυχαία, αλλά άκρως συμβολική: Σάββατο της Αναστάσεως του Λαζάρου, μία ημέρα που από την αβεβαιότητα του θανάτου οδηγούμαστε στο καινό μνήμα της Ανάστασης, εκεί όπου όλα γίνονται για τον άνθρωπο καθώς, η ανάσταση του Λαζάρου είναι μία απάντηση στην ταραχή του κατεστημένου!».
Το Μήνυμα της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου Α΄ο εκπρόσωπος Αυτού, Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Χριστουπόλεως κ. Μακάριος. Κατά το Μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη, «το ζήτημα του “βιολογικού τέλους” γενικώς, του πόνου εις την δύσιν της ζωής, του άλγους, της οδύνης, της ευθανασίας, της εσχάτως υπό πολλών κρατών νομιμοποιηθείσης ιατρικώς υποβοηθουμένης αυτοκτονίας ως και άλλων σχετικών θεμάτων, προκυψάντων από την πρόοδον της ιατρικής βιοτεχνολογίας, όπως το πολύπλοκον και πολλάς συζητήσεις προκαλούν θέμα του εγκεφαλικού θανάτου, πάντα ταύτα γεννώσιν εντόνους προβληματισμούς και ηθικά διλήμματα εις τον άνθρωπον […]». Όμως, «η Ορθόδοξος Εκκλησία, διά της αγιοπνευματικής και αγιοπατερικής διδασκαλίας αυτής, διακηρύττει ότι το άλγος, ο πόνος και η αγωνία, σχετιζόμενα μετά της διαδικασίας της βιολογικής τελειώσεως εν τω παρόντι, είναι σύνδρομα οφειλόμενα εις την απουσίαν του Θεού από την ζωήν μας. Όταν ο άνθρωπος δεν πιστεύη εις την Ανάστασιν, ευλόγως ούτε θέλει αλλά ούτε και δύναται να υπομείνη τον πόνον του σταυρού. Ούτως, ο πόνος, η ασθένεια, ακόμη και ο θάνατος, αντιμετωπίζονται υπαρξιακώς, μόνον όταν οι άνθρωποι γνωρίσωσι τον Χριστόν και σχετισθώσι μετ’ Αυτού. Η πίστις εις την Ανάστασιν του Χριστού και η κοινωνία των ανθρώπων μετ’ Αυτού είναι η μόνη οδός διά την αντιμετώπισιν του θανάτου και των περί αυτόν».
Στη συνέχεια, Χαιρετισμό απηύθυνε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, Πρόεδρος της ΟΑΚ, ο οποίος αφού ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και κυρίως τους συνδιοργανωτές του παρόντος Συμποσίου, κάλεσε όλους εκεί, «όπου κυριαρχεί το φως, η ελπίδα, η χαρά και η ζωή», κάνοντας λόγο για την αναστάσιμη προοπτική που κυριαρχεί στην ορθόδοξη παράδοση. Ο κ. Αμφιλόχιος εξήρε παράλληλα το φιλάνθρωπο έργο του Αννουσάκειου Ιδρύματος, αλλά και γενικότερα της Εκκλησίας, η οποία εργάζεται ακαταπόνητα για την «ποιμαντική διακονία των πασχόντων αδελφών».
Χαιρετισμό εκ μέρους της Σχολής Επιστημών Υγείας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, απηύθυνε ο κ. Γιάνης Δημολιάτης, Αναπληρωτής Καθηγητής Υγιεινής και Ιατρικής Εκπαίδευσης, όπως και η κ. Σταυρούλα Τσινόρεμα, Καθηγήτρια Φιλοσοφίας και Βιοηθικής Πανεπιστημίου ως εκπρόσωπος του Εργαστηρίου Βιοηθικής Πανεπιστημίου Κρήτης, εξέφρασε τη χαρά της για την πραγματοποίηση του παρόντος Συμποσίου και ανέγνωσε τον Χαιρετισμό του Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Κρήτης, κ. Οδυσσέα Ζώρα.
Στη συνέχεια, με τη βοήθεια της τεχνολογίας και μέσω σύνδεσης skype, ο π. Σωφρόνιος από την Ιερά Μονή Γουβερνέτου συγκλόνισε τους παρευρισκόμενους αναφέροντας πως, «το βίωμά μου είναι αυτή η ανίατη αρρώστια που ναι μεν είναι κάτι δύσκολο, αλλά ως μοναχός που είμαι, βλέπω ότι είναι μια μεγάλη ευλογία που με βοηθά να ζήσω εν μετανοία και με σώμα τεταπεινωμένο, με έντονη μνήμη θανάτου και με μεγαλύτερη εμβάθυνση στον ανθρώπινο πόνο». Ο π. Σωφρόνιος που πάσχει από τη νόσο του κινητικού νευρώνα και μπορεί να επικοινωνήσει μόνο με το βλέμμα του, με αυτόν τον τρόπο και τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή, απέστειλε το παραπάνω μήνυμα, διδάσκοντας μέσα από το παράδειγμά του, πως ο άνθρωπος μπορεί να κάνει την υπέρβαση υπέρ της ζωής.
Η πρώτη ημέρα του Συμποσίου ολοκληρώθηκε με ενδιαφέρουσες εισηγήσεις και εποικοδομητική συζήτηση που ακολούθησε με τους συνέδρους. Πιο συγκεκριμένα κατά την πρώτη ημέρα μίλησαν οι: Γιάνης Δημολιάτης (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Γιατί η Εκκλησία δεν μπορεί να μην είναι υπέρ της ευθανασίας), Χρήστος Λιονής (Πανεπιστήμιο Κρήτης, Εστιάζοντας την προσοχή μας στην επικοινωνία με τον ασθενή: θέματα που συχνά δεν διδάσκουμε στην εκπαίδευση και στην έρευνα), Νίνα Μαγκίνα-Βλαχαντώνη (Κωνσταντοπούλειο Γενικό Νοσοκομείο «Αγία Όλγα», Ο ιατρός και το ευ ζην πριν το τέλος), Γιάννης Μπολέτης (Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μεταμόσχευση νεφρού από ζώντα δότη: Νέα δεδομένα, νέοι προβληματισμοί), Αντώνιος Κρασουδάκις (Δ/ντης Νευροχειρουργός, Αντιπρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Χανίων, Όγκοι Εγκεφάλου: «Δικαίωμα στη ζωή δεν σημαίνει υποχρέωση να υποφέρεις»), Πέτρος Παναγιωτόπουλος (Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσσαλονίκης, Το δεινόν του θανάτου και η υπέρβασή του. Οι ασύμπτωτες της ευθανασίας), Μαρία Λαμπράκη (Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ευθανασία: Έγκλημα ή ανακούφιση του ασθενή;).
Το Συμπόσιο θα συνεχιστεί τις επόμενες ημέρες με άκρως ενδιαφέρουσες θεματικές εισηγήσεις από αξιόλογους ομιλητές, ερευνητές, καθηγητές, φοιτητές και επιστήμονες από κάθε κλάδο, συνεισφέροντας ο καθένας με τη φωνή του και την προσφορά του, πάνω σε αυτό το φλέγον ζήτημα της ζωής και του θανάτου, που πραγματεύεται το παρόν Συμπόσιο.
