Τι ήταν όμως αυτό που προκάλεσε την απώλεια της ατμόσφαιρας του Άρη; Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια γύρω από τον Άρη, με τους επιστήμονες να προσπαθούν να βρουν απάντηση εδώ και δεκαετίες.
Τώρα, έρχονται οι επιστήμονες του ΜΙΤ (Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης) με μια αρκετά καλή εξήγηση. Οι επιστήμονες πιστεύουν πως η απάντηση κρυβόταν σε κοινή θέα, μέσα στον πλούσιο σε σίδηρο και άργιλο πλανήτη.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances και υποστηρίζει πως το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας του Άρη, απορροφήθηκε από τον φλοιό του πλανήτη, με την μορφή μεθανίου, πριν από περίπου 3.5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Αν αυτό επιβεβαιωθεί, πρόκειται για αρκετά καλά νέα, καθώς το μεθάνιο θα είναι αποθηκευμένο στον αρειανό άργιλο και θα μπορούσε να ανακτηθεί. Στην συνέχεια, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν καύσιμο στις μελλοντικές αποστολές στον Άρη, σύμφωνα με τους ερευνητές.
«Αυτό το μεθάνιο θα μπορούσε να εξακολουθεί να υπάρχει και ίσως ακόμη και να χρησιμοποιηθεί ως πηγή ενέργειας στον Άρη στο μέλλον», δήλωσε ο Oliver Jagoutz, καθηγητής γεωλογίας στο Τμήμα Επιστημών της Γης, της Ατμόσφαιρας και των Πλανητών (EAPS) του ΜΙΤ.
Πιστεύεται πως κάποτε ο Άρης είναι πυκνή ατμόσφαιρα, ισχυρό μαγνητικό πεδίο και πολύ νερό. Αυτές είναι οι βασικές συνθήκες που χρειάζεται η ζωή για να ευδοκιμήσει, τόσο στη Γη όσο και σε άλλους πλανήτες. Πως χάθηκαν όμως όλα αυτά;
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως με την πάροδο του χρόνου, το νερό στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη, άρχισε να στάζει προς το εσωτερικό τους, μέσα από τα πετρώματα. Αυτό πυροδότησε μια αργή αλυσιδωτή αντίδραση, που τραβούσε το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και το μετέτρεπε σε μεθάνιο.
Αρχικά, το νερό πρέπει να αντέδρασε με τον ολιβίνη, ένα ορυκτό πλούσιο σε σίδηρο, που βρίσκεται σε αφθονία στον Άρη και μάλιστα είναι αυτό που δίνει το κοκκινωπό χρώμα στον πλανήτη. Αυτό θα επέτρεπε στα ελεύθερα μόρια υδρογόνου από το νερό να συνδυαστούν με το διοξείδιο του άνθρακα για να σχηματίσουν μεθάνιο.
Στη συνέχεια, ο ολοβίνης θα μετατράπηκε σιγά σιγά σε άργιλο, πλούσιο σε σίδηρο, γνωστό και ως σμεκτίτη. Προηγούμενη έρευνα της ομάδας έχει δείξει ότι οι σμεκτίτες μπορούν να αποθηκεύουν άνθρακα για «δισεκατομμύρια χρόνια».
Για αυτό οι επιστήμονες υπολόγισαν πως οι σμεκτίτες του Άρη, μπορούν να συγκρατήσουν μέχρι και 1.7 bar διοξειδίου του άνθρακα, που ισοδυναμεί με το 80% της παχιάς αρειανής ατμόσφαιρας.
«Με βάση τα ευρήματά μας στη Γη, δείχνουμε ότι παρόμοιες διεργασίες πιθανόν να λειτούργησαν στον Άρη και ότι άφθονες ποσότητες ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα θα μπορούσαν να έχουν μετατραπεί σε μεθάνιο και να έχουν δεσμευτεί σε αργίλους», κατέληξε ο καθηγητής Jagoutz.
