Πριν εκατομμύρια χρόνια, η Γη δεν έμοιαζε ούτε στο ελάχιστο με τον πλανήτη στον οποίο ζούμε σήμερα. Όλες οι ήπειροι ήταν συνενωμένες και η ζωή πάνω τους αν και ήταν όμορφη ήταν και τρομαχτική.
Όταν σκεφτόμαστε την προϊστορία το πρώτο πράγμα που μας έρχεται συνήθως στο μυαλό είναι ένας τεράστιος Τυραννόσαυρος να κινείται αργά και επιβλητικά ψάχνοντας το θήραμά του. Ωστόσο, υπήρχε ζωή στον πλανήτη μας πολύ πριν εμφανιστούν οι δεινόσαυροι. Πριν από αυτούς, άλλα γιγάντια όντα κυριαρχούσαν τον πλανήτη μας κατά την διάρκεια της Πέρμιας περιόδου.
Αυτή η περίοδος ξεκίνησε πριν από περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια, όταν η Γη είχε μόνο μία υπερ-ήπειρο που αποκαλείται Παγγαία. Η Παγγαία περιβάλλονταν από έναν τεράστιο παγκόσμιο ωκεανό ονόματι Πανθάλασσα. Η Πέρμια περίοδος ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος της εποχής των παγετώνων, όταν η θερμοκρασία στην Γη ήταν πολύ χαμηλότερη από την σημερινή. Όταν όμως τελείωσε η εποχή των παγετώνων, η θερμοκρασία στον πλανήτη αυξήθηκε και έτσι κατά την πρώιμη Πέρμια περίοδο η βλάστηση άνθισε σχεδόν σε όλον τον πλανήτη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αυτοί είναι οι 10 πλουσιότεροι Ευρωπαίοι στον κόσμο-Στοίχημα ότι δεν ήξερες κανέναν (Βίντεο)
Με την αύξηση των φυτών όπως είναι φυσικό αυξήθηκαν ραγδαία και όλα τα έντομα και τα υπόλοιπα όντα που ζούσαν τότε στην Γη. Κατά την περίοδο που ακολούθησε και συγκεκριμένα τα επόμενα 50 εκατομμύρια χρόνια μετά την έναρξη της Πέρμιας περιόδου, η Γη γινόταν όλο και θερμότερη χρόνο με τον χρόνο. Αργότερα όμως κάτι τραγικό έλαβε χώρα στον πλανήτη, μία τεράστια καταστροφή που αφάνισε σχεδόν ότι έμψυχο υπήρχε στην Γη. Αυτό το γεγονός ονομάστηκε από τους επιστήμονες «ο Μεγάλος Θάνατος» και αποτέλεσε τον μαζικότερο αφανισμό που είχε βιώσει η Γη στην ιστορία της. Στην συνέχεια βέβαια άλλοι τέσσερεις τέτοιοι καταστροφικοί αφανισμοί σημειώθηκαν στον πλανήτη μας.
Πώς Ήταν η Ζωή στην Γη Κατά την Πέρμια Περίοδο;
Κατά την διάρκεια της Πέρμιας περιόδου έζησαν στην Γη κάποιοι από τους πιο εντυπωσιακούς και περιέργους οργανισμούς που έχουν μελετήσει οι επιστήμονες. Εάν είχαμε μία μηχανή του χρόνου και την χρησιμοποιούσαμε για να ταξιδέψουμε 300 εκατομμύρια χρόνια στο παρελθόν είναι σίγουρο πως θα μέναμε άφωνοι από αυτά που θα αντικρίζαμε. Όπως αναφέραμε και πριν, θα μεταφερόμασταν στην Παγγαία, την υπερ-ήπειρο που καταλάμβανε το 1/3 της επιφάνειας του πλανήτη τότε. Σίγουρα θα αντιμετωπίζαμε δυσκολίες στην αναπνοή, μιας και τότε υπήρχε πολύ λιγότερο οξυγόνο. Επίσης θα κρυώναμε πολύ, αφού η μέση θερμοκρασία ήταν περίπου 4 βαθμοί Κελσίου.
Σύντομα όμως ο κόσμος θα γινόταν πιο φιλόξενος για την ζωή, αφού το τέλος της πρώιμης Πέρμιας Περιόδου σηματοδότησε και το ολοκληρωτικό τέλος της εποχής των παγετώνων. Έτσι, η θερμοκρασία στην επιφάνειας της Γης αυξήθηκε σημαντικά. Πολύ γρήγορα η Παγγαία έγινε καταπράσινη με αποτέλεσμα η χλωρίδα και η πανίδα να πολλαπλασιαστούν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο κόσμος τότε ήταν ηφαιστειακός. Αυτό σημαίνει πως οι βίαιες ηφαιστειακές εκρήξεις ευθύνονταν για την αλλαγή του κλίματος και κατ' επέκταση την εξέλιξη της ζωής στην Γη.
Περίπου 290 εκατομμύρια χρόνια πριν ο πλανήτης μας καλωσόρισε το πρώτο σπερματόφυτο, το οποίο και οι επιστήμονες ονόμασαν Γυμνόσπερμα. Αυτά τα φυτά είχαν σπόρους στους βλαστούς τους για αυτό και υπάγονται στην κατηγορία σπερματόφυτων. Μόλις είχαν εμφανιστεί στην Γη αλλά δεν άργησαν πολύ να εξαπλωθούν σε όλη την Παγγαία.
Εάν βρισκόμασταν μέσα σε ένα αρχαίο αειθαλές δάσος της Πέρμιας περιόδου θα βλέπουμε σίγουρα και αρκετά έντομα, όπως σκαθάρια και τζιτζίκια πάνω σε φυτά. Κάτι που δεν θα θέλαμε να δούμε θα ήταν οι κατσαρίδες, διότι συγκριτικά με τις σημερινές οι κατσαρίδες της Πέρμιας περιόδου ήταν γιγαντιαίες. Είχαν τις διαστάσεις ενός πουλιού, ωστόσο δεν αποτελούσαν το κυρίαρχο είδος της εποχής.
Το κυρίαρχο είδος της εποχής ήταν κάτι πολύ πιο εντυπωσιακό και μεγάλο, ο Διμετρόδοντας. Αυτό το ζώο ήταν πραγματικά τρομαχτικό. Το μήκος του μπορούσε να φτάσει μέχρι και τα 5 μέτρα, ενώ το βάρος του τα 225 κιλά. Ο Διμετρόδοντας είχε μία μεγάλη ουρά, η οποία πιστεύεται πως βοηθούσε αυτό το ερπετό να ρυθμίσει την θερμοκρασία του σώματός του. Δηλαδή με απλά λόγια τον έψυχε κατά την διάρκεια της ημέρας και τον κρατούσε ζεστό την νύχτα. Αν βρισκόμασταν κοντά του θα μας πλησίαζε σαν κροκόδειλος και θα μας επιτίθονταν ακαριαία. Ο Διμετρόδοντας ήταν ο κορυφαίος θηρευτής της εποχής του και τα αιχμηρά του δόντια σίγουρα συνέδραμαν σε αυτό.
Πολλά χρόνια μετά, κατά το μέσο της Πέρμιας περιόδου άλλα ερπετά που έμοιαζαν με θηλαστικά απέκτησαν τον έλεγχο του πλανήτη. Τα όντα αυτά ονομάστηκαν Θηριαψιδωτά επειδή είχαν ισχυρά σαγόνια με πολύ μυτερά δόντια. Τα επόμενα 20 εκατομμύρια χρόνια πολλά νέα είδη Θηριαψιδωτών εμφανίστηκαν στην Γη, όπως ο Δευτερόσαυρος και ο Λυκαίνοπας. Στο μέσο της Πέρμιας περιόδου η θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη είχε ήδη φτάσει τους 25 βαθμούς Κελσίου κατά μέσο όρο.
Εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής το επίπεδο της επιφάνειας της θάλασσας μειώθηκε, ωστόσο η θαλάσσια ζωή βρήκε τρόπο να επιβιώσει. Αν κάναμε μία βουτιά την τότε περίοδο θα αντικρίζαμε απίστευτα πράγματα κάτω από την επιφάνεια του νερού. Στον προϊστορικό υπερ-ωκεανό υπήρχαν αρχαίοι καρχαρίες και κάποιες συγκεκριμένες ομάδες ψαριών που ονομάζονται Οστεϊχθύες. Όσο το περιβάλλον άλλαζε τόσο άλλαζαν και οι έμψυχοι οργανισμοί στην Γη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
7 ψέματα που μας έχουν πει για το διάστημα (Βίντεο)
Αν ταξιδεύαμε στα τέλη της Πέρμιας περιόδου μπορεί να είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά ένα άλλο ερπετό, τον Λυστρόσαυρο. Οι επιστήμονες περιγράφουν τον Λυστρόσαυρο ως έναν συνδυασμό σαύρας και γουρουνιού. Είχε μήκος μόνο 1 μέτρο και ήταν φυτοφάγος. Ίσως συναντούσαμε και ένα Κυνοδόντιο, ουσιαστικά ένα τεράστιο τρωκτικό μήκους 1 μέτρου.
Δυστυχώς, όλη αυτή η ζωή στον πλανήτη θα αφανίζονταν πολύ σύντομα. Η έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα είχε ως αποτέλεσμα το εκτόπισμα πολύ οξυγόνου από την ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες πιστεύουν πως μόνο 10% οξυγόνου είχε παραμείνει στον αέρα. Για να συγκρίνετε, σήμερα ο αέρας που αναπνέουμε έχει 21% οξυγόνο. Παράλληλα, η μέση θερμοκρασία στον πλανήτη έφτασε τους 28 βαθμούς Κελσίου μετατρέποντας την Παγγαία σε έναν πραγματικό φούρνο.
Το τέλος ήταν κοντά. Περίπου πριν 252 εκατομμύρια χρόνια το 90% των φυτών και των ζώων που κατοικούσαν στην Γη αφανίστηκαν από ένα συμβάν που αποκαλείται «ο Μεγάλος Θάνατος». Πρόκειται για τον πρώτο μαζικό αφανισμό στην ιστορία της Γης, ο οποίος εκτιμάται πως προκλήθηκε από την ηφαιστειακή δραστηριότητα. Οι εκρήξεις των ηφαιστείων είχαν ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση στάχτης στην ατμόσφαιρα, η οποία εμπόδιζε τις ακτίνες του ήλιου από το να φτάσουν στην επιφάνεια του πλανήτη. Και χωρίς έκθεση στον ήλιο η Γη έγινε γρήγορα υπερβολικά ψυχρή, ενώ τα φυτά δεν μπορούσαν πλέον να φωτοσυνθέσουν και πέθαναν. Χωρίς φυτά τα ζώα δεν μπορούσαν να τραφούν και έτσι έχασαν και αυτά την ζωή τους. Έπειτα τα πράγματα πήραν άσχημη τροπή και για τους θαλάσσιους φίλους μας, αφού οι ηφαιστειακές εκρήξεις απελευθέρωσαν μεγάλη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα, αυξάνοντας την θερμοκρασία του πλανήτη και κατ' επέκταση κάνοντας τον υπερ-ωκεανό να χάσει μεγάλο μέρος του οξυγόνου του. Έτσι εξαφανίστηκαν και τα περισσότερα θαλάσσια όντα. Τελικώς, το 95% των θαλάσσιων και το 70% των χερσαίων ειδών ζώων εξαφανίστηκαν.
Ο «Μεγάλος Θάνατος» σηματοδότησε τον τερματισμό της Πέρμιας περιόδου και την έναρξη της Τριαδικής ή Τριασικής περιόδου. Αλλά αυτό είναι το θέμα ενός άλλου βίντεο.
