Υπάρχει ένα μυστηριώδες σεισμικό "Blip" από τη βαθιά εσωτερική γη που έχει παλμούς κάθε 26 δευτερόλεπτα για 60 χρόνια.
Ο όρος blip χρησιμοποιείται για την αναφορά μιας μικρής κουκκίδας που είναι καταχωρημένη σε ηλεκτρονικό εξοπλισμό, όπως οθόνες ραντάρ ή παλμογράφου.
Αναλυτικότερα, λοιπόν, κάθε 26 δευτερόλεπτα για τα τελευταία 60 χρόνια οι σεισμολόγοι ανιχνεύουν έναν πανταχού παρόντα παλμό που προέρχεται από βαθιά μέσα στη Γη. Η συζήτηση σχετικά με την αιτία αυτού του μυστηριώδους «μικροσχισμού» συνεχίστηκε εδώ και δεκαετίες και έδωσε αρκετές υποθέσεις, αλλά οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην γνωρίζουν με σιγουριά τι κρύβεται πίσω από το φαινόμενο.
Παρατηρήθηκε και καταγράφηκε για πρώτη φορά από τον γεωλόγο Jack Oliver στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και μετά μελετήθηκε εκτενέστερα τις επόμενες δεκαετίες, ενώ ο παλμός είναι γνωστό ότι είναι ισχυρότερος κατά τη διάρκεια καταιγίδων.
Το 2005, ένας φοιτητής με το όνομα Γκρεγκ Μπένσεν παρακολούθησε την προέλευση του παλμού σε μια πιο στενή τοποθεσία, μία πηγή στον Κόλπο της Γουινέας, στα δυτικά παράλια της Αφρικής. Έξι χρόνια αργότερα, μια άλλη ομάδα έφτασε ακόμη πιο κοντά, επισημαίνοντας την προέλευση σε μια περιοχή του Κόλπου της Γουινέας που ονομάζεται Bight of Bonny. Αυτή η ομάδα πίστευε ότι τα κύματα που έπεφταν στην ακτή ήταν υπεύθυνα για τη σεισμική δόνηση. Άλλοι, ωστόσο, δεν ήταν πεπεισμένοι. Μερικοί πίστευαν ότι προκλήθηκε από τον ίδιο τον ήλιο. Ενώ η τεκτονική δραστηριότητα, οι σεισμοί και τα ηφαίστεια προκαλούν τακτικά συμπαγείς σεισμικούς ήχους, ένα πιο ήπιο ηχητικό τοπίο των σεισμικών φαινονένων “τρέχει” με μεγαλύτερη διάρκεια.
Ο Mike Ritzwoller, σεισμολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, ο οποίος μελετά τον παλμό εδώ και δεκαετίες, λέει ότι ενώ ο παλμός είναι ένα μυστήριο, η σεισμική δραστηριότητα, γενικά, δεν είναι. «Ο σεισμικός θόρυβος ουσιαστικά υπάρχει εξαιτίας του ήλιου», του οποίου η ενέργεια χτυπά άνισα τον ισημερινό και τους πόλους, δημιουργώντας άνεμο, καταιγίδες, ρεύματα στον ωκεανό και κύματα, τα οποία λειτουργούν για να εκτοπίσουν και να προωθήσουν την ενέργεια στην ακτογραμμή. «Είναι σαν να πατούσες στο γραφείο σου. Παραμορφώνει την περιοχή κοντά στην άρθρωση σας, αλλά μετά μεταδίδεται σε ολόκληρο το τραπέζι », εξηγεί ο Ritzwoller. "Έτσι, κάποιος που κάθεται στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, αν βάλει το χέρι του, ή ίσως το μάγουλό του, στο τραπέζι, μπορεί να νιώσει τη δόνηση."
Με την έλευση πιο προηγμένων εργαλείων και τεχνολογιών, οι επιστήμονες μπόρεσαν να μελετήσουν τον παλμό πιο στενά. Επί του παρόντος, πολλοί ερευνητές αρχίζουν να πιστεύουν ότι η αιτία μπορεί να είναι ότι αυτό εντοπίζεται στο συγκεκριμένο μέρος στην άκρη της τεράστιας υφαλοκρηπίδας της Βόρειας Αμερικής (πολύ κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού). Με άλλα λόγια, ένα “τύμπανο” μεγέθους μιας ηπείρου ενοποιεί κάπως τον “ήχο” του σε ένα σημείο.
«Περιμένουμε ακόμα τη θεμελιώδη εξήγηση της αιτίας αυτού του φαινομένου», λέει ο Ritzwoller με αισιοδοξία για τις επόμενες δεκαετίες της σεισμολογίας.
