Οι επιστήμονες από το Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας υπό την καθοδήγηση Ελληνίδας ερευνήτριας, ανέπτυξαν «έξυπνα υλικά» που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα ρομπότ που θα αποσυντίθενται, όπως κάνει ένα ανθρώπινο σώμα τη στιγμή που έχει φτάσει στο τέλος της ζωής του.
Τα ρομπότ παίρνουν όλο και περισσότερο ανθρώπινη μορφή. Το εσωτερικό τους όμως εξακολουθεί να γίνεται κυρίως από μέταλλο και πλαστικό – υλικά που είναι δύσκολο να αποσυντεθούν. Αλλά οι ερευνητές στην Ιταλία ανάπτυξαν «έξυπνα υλικά» που θα μπορούσαν να επιτρέψουν την κατασκευή ρομπότ από ουσίες που θα βιοδιασπώνται, όταν θα έχουν φτάσει στο τέλος της ζωής τους.
«Εγχύουμε οποιοδήποτε υλικό με την νανοτεχνολογία. Αυτό που κάνουμε, εκτός από την παραγωγή αυτών των νέων σύνθετων υλικών, των «Έξυπνων υλικών», είναι να τα χρησιμοποιούμε για να αλλάξουμε τις ιδιότητες άλλων υλικών, υλικών που ήδη υπάρχουν όπως το χαρτί ή το βαμβάκι ή διαφορετικά είδη αφρών. Από συνθετικούς αφρούς όπως η πολυουρεθάνη ή μορφές του βαμβακιού. Με αυτόν τον τρόπο, δίνουμε νέες ιδιότητες που δεν είχαν σε αυτά τα υλικά, έτσι ώστε να μπορούμε να ανοίξουμε το εύρος εφαρμογής τους», εξηγεί η Αθανασία Αθανασίου, η οποία είναι επικεφαλής της Ομάδας Έξυπνων Υλικών στο Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (IIT) στη Γένοβα.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=MoH8SGnwgnQ]
Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως τα «έξυπνα υλικά» τους, θα μπορούσαν τελικά να αντικαταστήσουν τα συμβατικά πλαστικά που είναι κατασκευασμένα από πετρέλαιο και συμβάλλει στην αλλαγή του κλίματος. Τα βιοπλαστικά δημιουργούνται από φυτικές ύλες, αλλά απαιτείται υψηλή ένταση ενέργειας για την παραγωγή τους. Η ομάδα της Αθανασίου έχει αναπτύξει έναν τρόπο για να δημιουργεί βιοπλαστικό από τα απόβλητα των τροφίμων, και έτσι ελπίζουν να μετριάσουν την επιπλέον ενέργεια που απαιτείται από τη χρήση τέτοιων εναλλακτικών πόρων.
Ειδικότερα, η ρομποτική θα μπορούσε να είναι μια σημαντική εφαρμογή για την έρευνά τους, σύμφωνα με την Αθανασίου.
«Αυτά τα βιοδιασπώμενα υλικά, τα φυσικά υλικά, είναι πολύ ευέλικτα, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως δέρμα των ρομπότ. Αλλά, μπορεί να είναι επίσης και πολύ σκληρά ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τα εσωτερικά μέρη ενός ρομπότ. Και επίσης, σε αυτό το εύκαμπτο δέρμα, το ρομποτικό δέρμα ας πούμε, μπορούμε να ενσωματώσουμε τους αισθητήρες, έτσι ώστε να έχουν αυτή την αίσθηση αφής τα ρομπότ, αλλά με βιοδιασπώμενα υλικά» δήλωσε η Αθανασίου στο Reuters.
Ο Νίκος Τσαγκαράκης, επικεφαλής ερευνητής σε ένα ανθρωποειδές ρομπότ στο IIT, είπε ότι η ρομποτική θα πρέπει να ξεπεράσει τη χρήση μετάλλου, προκειμένου να οικοδομήσει την επόμενη γενιά ρομπότ.
«Το κύριο ζήτημα είναι ότι είναι πραγματικά δύσκολο να δούμε πώς μπορούμε να επιτύχουμε τις ιδιότητες που χρειαζόμαστε. Ώστε να ταιριάζουν περισσότερο στις ιδιότητες του ανθρώπινου σώματος. Έτσι, τα εναλλακτικά υλικά θα μας δώσουν αυτό το πλεονέκτημα και αυτό θα μας βοηθήσει να κάνουμε ένα πιο ελαφρύ ρομπότ, πιο αποτελεσματικό και τέλος ανακυκλώσιμο» δήλωσε ο Τσαγκαράκης, ο οποίος αναπτύσσει το ανθρωποειδές ρομπότ Walk-Man, το οποίο θα χειρίζεται ανθρώπινα εργαλεία και θα αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του με τον ίδιο τρόπο που θα έκανε ένας άνθρωπος.
Τα ρομπότ που είναι κατασκευασμένα από βιοδιασπώμενο υλικό, είναι βέβαιο ότι θα είναι πιο ανθρώπινα και ίσως πιο εύκολα αποδεκτά στον πραγματικό κόσμο.
Η Αθανασίου πιστεύει πως τα βιοδιασπώμενα υλικά θα χρησιμοποιηθούν σύντομα για το δέρμα των ρομπότ, αλλά επίσης ότι κάποια στιγμή ολόκληρο το σώμα του ρομπότ θα μπορούσε να αποσυντίθενται ακριβώς σαν να ήταν σάρκα και αίμα.
«Πιστεύω ότι σε μερικά χρόνια θα είναι εφικτό όλα τα ρομπότ να είναι βιοδιασπώμενα» τόνισε στη συνέντευξη.
