Η συνεργασία ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης την περίοδο 1941 με 1945 έμεινε στην ιστορία για την στρατιωτική και πολιτική αλληλεγγύη που επίδειξαν οι δύο υπερδυνάμεις της εποχής, αλληλοϋποστηρίζοντας η μία την άλλη. Η μικρή αυτή διμελή συμμαχία ήταν κρίσιμη για την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας, ωστόσο ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός πως πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι σχέσεις Μόσχας και Ουάσιγκτον ήταν τεταμένες.
Όπως είχε αναφέρει το ίδιο το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ, χωρίς τις σπουδαίες επιτυχίες της Σοβιετικής Ένωσης στο Ανατολικό Μέτωπο, οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία θα δυσκολευόντουσαν πολύ να σημειώσουν μία αποφασιστική στρατιωτική νίκη έναντι της ναζιστικής Γερμανίας.
Για να σηματοδοτηθεί αυτή η στρατιωτική συνεργασία, μαζική στρατιωτική βοήθεια ξεκίνησε να κατευθύνεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Σοβιετική Ένωση, με τρόπο παρόμοιο του σημερινού (από ΗΠΑ προς Ουκρανία, ωστόσο -ειρωνικά- αυτήν την φορά κατά της Μόσχας).
Πριν συμμετάσχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τον Δεκέμβριο του 1941, οι Αμερικανοί ήδη παρείχαν στους Σοβιετικούς όπλα και προμήθειες για να απωθήσουν την ναζιστική έφοδο.
Αν και Σοβιετική Ένωση και Γερμανία είχαν υπογράψει ένα σύμφωνο που απαγόρευε την επιθετικότητα μεταξύ τους τον Αύγουστο του 1939, οι Γερμανοί έσπασαν την συμφωνία όταν εισέβαλαν στην χώρα τον Ιούνιο του 1941. Τότε, ο Αμερικανός πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούζβελτ έπεισε το αμερικανικό κογκρέσο πως η χώρα τους πρέπει να προσφέρει στρατιωτική βοήθεια σε κράτη «ζωτικής σημασίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες».
«Δεν μπορούμε και δεν θα τους πούμε ότι πρέπει να παραδοθούν απλά επειδή δεν διαθέτουν την ικανότητα να πληρώσουν τώρα για τα όπλα που ξέρουμε πως πρέπει να έχουν.»
Δεκάδες Δις στους Συμμάχους
Έτσι, ο Νόμος εκμισθώσεως και δανεισμού (Lend-Lease Act) εφαρμόστηκε εννιά μήνες πριν συμμετάσχουν οι ΗΠΑ στον πόλεμο, επιτρέποντας στους Αμερικανούς να παρέχουν στρατιωτικές προμήθειες στην Σοβιετική Ένωση, στην Κίνα και στην Μεγάλη Βρετανία. Η απειλή που έθετε ο Χίτλερ ανάγκασε την Μόσχα και την Ουάσιγκτον να συσπειρωθούν, βάζοντας προσωρινά στην άκρη τις όποιες διαφωνίες τους.
Αν και αρχικά το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανέφερε πως δάνειζε αυτά τα υλικά στους συμμάχους του, μετά τον πόλεμο οι ΗΠΑ δεν αιτήθηκαν εκτενώς κάποια χρηματική αποζημίωση.
Ο Νόμος εκμισθώσεως και δανεισμού των Ηνωμένων Πολιτειών, ανήλθε συνολικά στα 11,3 δισεκατομμύρια δολάρια (ή 180 δισεκατομμύρια στη σημερινή οικονομία) και παρείχε στην Σοβιετική Ένωση ουσιώδη προϊόντα από το 1941 μέχρι και το 1945, βοηθώντας τον Στάλιν σε μία πορεία που ο ίδιος περιέγραψε στον Ρούσβελτ ως «μία τεράστια και δύσκολη μάχη έναντι ενός κοινού εχθρού: του αιμοδιψούς Χιτλερισμού».