Από τους πρώτους μήνες της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, τα μαχητικά stealth F-35 Lightning II περιπολούν τον εναέριο χώρο πάνω από την ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ. Αυτά τα μαχητικά υποτίθεται ότι, απαιτείται να συλλέγουν ζωτικής σημασίας πληροφορίες εκτός από τις δηλωμένες αποστολές αστυνόμευσης αεροσκαφών.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζει να μας φέρνει ενδιαφέρουσες ιστορίες από ανθρώπους που εμπλέκονται σε αυτόν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αν και η Ουκρανία δεν λαμβάνει τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες, είναι αυτοφυής στον πόλεμο. Ειδικά στον τομέα των στρατιωτικών πληροφοριών και συλλογής δεδομένων. Δεδομένα που χρησιμοποιούνται και από τα δύο μέρη.
Το F-35 είναι κατασκευασμένο για να εξουδετερώσει και να εξαλείψει τις αντιαεροπορικές άμυνες, που θα μπορούσαν να καταρρίψουν αεροσκάφη του συνασπισμού και να εμποδίσουν άλλα αεροσκάφη να φτάσουν σε εχθρικό έδαφος. Επίσης, απορροφούν την ηλεκτρική ακτινοβολία από τα γύρω ραντάρ, για να δημιουργήσουν μια ακριβή εικόνα των φιλικών και εχθρικών δυνάμεων στην περιοχή.
Σύμφωνα με τον Διοικητή της Πτέρυγας Μάχης 388 που σταθμεύει στην Γερμανία, Σμήναρχο Κρεγκ Άντρλε, οι αεροπόροι παρατήρησαν αυτούς τους κινδύνους στο Καλίνινγκραντ, μια ρωσική επικράτεια που βρίσκεται ανάμεσα στη Λιθουανία και την Πολωνία. Τοποθεσίες πυραύλων εδάφους-αέρος βρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν από τα F-35, τα οποία στη συνέχεια ενημέρωσαν τη συμμαχία.
Τα F-35 παρακολουθούσαν πυραυλικά συστήματα στην Ουκρανία και στο Καλίνινγκραντ, έναν ρωσικό θύλακα που συνορεύει με τη σύμμαχο του ΝΑΤΟ με την Πολωνία. Ορισμένοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έχουν προειδοποιήσει ότι, το F-35 συγκέντρωσε ζωτικής σημασίας πληροφορίες για να τις διαβιβάσει στην Ουκρανία.
Επειδή κάποιο στρατιωτικό υλικό, όπως τα συστήματα αεράμυνας, μπορεί να κρύψει την παρουσία του στο πεδίο, το F-35 δεν μπορούσε πάντα να αναγνωρίσει αυτό το στρατιωτικό υλικό καθ' όλη τη διάρκεια των αποστολών. Ο Άντρλε αναφέρει ότι, ένα παράδειγμα αφορά τα ρωσικά πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος μεγάλου βεληνεκούς S-300.
Ισχυρίστηκε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και αφού οι πληροφορίες είχαν καθορίσει τι και πού βρισκόταν το σύστημα πυραύλων, το μαχητικό αεροσκάφος δεν το αναγνώριζε ως S-300 επειδή φαινόταν να λειτουργεί με τρόπο που ήταν ξένο προς τις ΗΠΑ.
F-35 εναντίον S-300PMU-1
Σύμφωνα με τον αμερικανό Διοικητή, το F-35 του δεν αναγνώριζε το S-300PMU-1 ως τέτοιο, επειδή η ρωσική αεράμυνα λειτουργούσε σε «κατάσταση πολεμικής εφεδρείας» . «Αυτό είναι ένα καθεστώς που δεν έχουμε ξαναδεί», ανέφερε ο σμήναρχος.
Διάφορα μέσα αποκάλεσαν αυτό το περιστατικό «πώς οι S-300 ξεγέλασαν το F-35» . «Στην πραγματικότητα, αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, γιατί αυτό είναι το νόημα του πολέμου, χρησιμοποιείτε την τεχνολογία σας με τρόπο που θα σας δώσει ένα πλεονέκτημα», ανέφερε ο Κρεγκ Άντρλε.
Δυτικοί ειδικοί σχολιάζουν επίσης την αντίθετη πλευρά της ιστορίας. Σύμφωνα με αυτούς, τα ρωσικά συστήματα αεράμυνας δεν έπαιξαν τόσο μεγάλο ρόλο στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, όπως αρχικά είχε υποτεθεί. Διαδραμάτισαν μεγαλύτερο ρόλο ως εργαλείο για την παροχή επίγνωσης της κατάστασης στον εναέριο χώρο.
S-400 εναντίον Su-27
Ίσως η πιο αξιομνημόνευτη μάχη εδάφους-αέρος από την αρχή του πολέμου, ήταν ακριβώς στην αρχή του πολέμου. Οι αναφορές στη συνέχεια επιβεβαίωσαν ότι, ένας ρωσικός πύραυλος που εκτοξεύτηκε από ένα S-400 (η αναβαθμισμένη έκδοση του S-300) είχε καταρρίψει ένα ουκρανικό Su-27 πάνω από το Κίεβο .
Αυτό που ήταν αξιοσημείωτο στην υπόθεση, ήταν η επιρροή ραντάρ του συστήματος. Αυτό το S-400 βρισκόταν στη Λευκορωσία και χάρη στα ραντάρ του, αναγνώρισε το αεροπλάνο πάνω από το Κίεβο και το κατέρριψε σε μια εντυπωσιακή απόσταση 150 χιλιομέτρων. Αυτή η στιγμή του πολέμου, αποκαλύπτει μερικές από τις δυνατότητες των ρωσικών S-400 και γιατί αυτό το σύστημα ήταν τόσο συχνά το «μήλον της έριδος» τα τελευταία χρόνια.
Οι ΗΠΑ βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στα F-35 τους. Υπάρχουν καλά μαχητικά αεροσκάφη ικανά να αποκαλύψουν τα «μυστικά» του εχθρού, η Ουάσιγκτον σκοπεύει ακόμη και να κατασκευάσει τη ραχοκοκαλιά της Πολεμικής Αεροπορίας της μόνο από τέτοια μαχητικά, αντικαθιστώντας ακόμη και το θρυλικό F-16.
Η Ρωσία από την πλευρά της, δεν διαθέτει τέτοιο όγκο μαχητικών πέμπτης γενιάς. Το Su-57 παράγεται σειριακά , αλλά δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την αμερικανική σειριακή παραγωγή του F-35 με αυτή του ρωσικού Su-57 .
S-300PMU-1 στη Συρία
Ως εκ τούτου, η Μόσχα βασίζεται στα επίγεια συστήματα αεράμυνας της για να παρέχει επίγνωση της κατάστασης. Η χρήση του S-300PMU-1 για να «κρυφτεί από τα μάτια» του F-35 δεν είναι τυχαία. Αυτή είναι η τελευταία εκσυγχρονισμένη έκδοση του S-300 από τις αρχές της νέας χιλιετίας. Αμέσως μετά έρχεται το S-400.
Το S-300PMU-1 έλαβε πυραύλους όχι μόνο με μεγαλύτερη εμβέλεια αλλά και μεγαλύτερο σε μέγεθος – 48N6. Η εμβέλεια του ραντάρ και του συστήματος αυξήθηκε σημαντικά. Η απόδοση και η ταχύτητα αυξήθηκαν πολλές φορές σε σύγκριση με την παλαιότερη έκδοση S-300PM. Το σύστημα έλαβε καλύτερη στόχευση TVM και ικανότητα ABM. Αυτή η έκδοση είδε επίσης την εισαγωγή του νέου και πιο ισχυρού ραντάρ 30N6E TOMB STONE.
