Το Ιράν αναπτύσσει στη Συρία νέα πυραυλικά συστήματα αεράμυνας Bavar-373 για να αντιμετωπίσει το ισραηλινό μαχητικό F-35, αναφέρουν έγκυρες δυτικές πηγές.
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε το περιοδικό «Newsweek» στις 10 Ιανουαρίου 2023, το Ιράν έχει αναπτύξει στη Συρία τελευταίας γενιάς πυραυλικό σύστημα αεράμυνας που ονομάζεται Bavar-373 για να αντιμετωπίσει εναέριες επιθέσεις από το Ισραήλ, στοχεύοντας ειδικά στο μαχητικό αεροσκάφος F-35.
Παραθέτοντας πληροφορίες από την ιρανική αμυντική βιομηχανία, το αντιπυραυλικό/αντιαεροπορικό σύστημα Bavar-373 μπορεί να ανιχνεύει και να εξουδετερώνει μαχητικά αεροσκάφη stealth όπως το αμερικανικό F-35, στα χαρτιά, αυτό όμως πρέπει να δοκιμαστεί και στην πραγματικότητα που είναι πάντα διαφορετική.
Το ραντάρ του Bavar-373 έχει εμβέλεια ανίχνευσης από 400 έως 500 km, μέγιστη εμβέλεια παρακολούθησης στόχου στα 200 km σε περιστροφή 360 μοιρών.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι, τα τελευταία δύο χρόνια η ισραηλινή αεροπορία έχει πραγματοποιήσει αρκετές εναέριες επιθέσεις σε συριακό έδαφος, όπως στην Παλμύρα και την Ταρτούς τον Οκτώβριο του 2021, στη Λατάκια τον Δεκέμβριο του 2021, στη Δαμασκό τον Μάρτιο του 2022, ένα επιπλέον χτύπημα στην Ταρτούς τον Ιούλιο του 2022 και δύο επιθέσεις στη Χομς τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2022.
Η Ιρανική αεράμυνα έχει εξελιχθεί ραγδαία
Τα τελευταία χρόνια, το Ιράν έχει βελτιώσει τις συμβατικές του δυνάμεις και αναζητά νέες δυνατότητες.
Το πρόσφατο 5ετές σχέδιο ανάπτυξης του Ιράν συνεχίζει να αποτελεί προτεραιότητα για την κατασκευή πυραύλων, ναυτικών δυνάμεων και συστημάτων αεράμυνας, ενώ δίνεται νέα έμφαση στην Πολεμική Αεροπορία και τις δυνατότητες EW (Ηλεκτρονικός Πόλεμος).
Αναβάθμιση πολλών οπλικών συστημάτων αποτελεί μήνυμα για πιθανή σύγκρουση με το Ισραήλ
Το Ιράν, σύμφωνα με δυτικές πηγές, θα εκσυγχρονίσει τις Δυνάμεις Αεράμυνας του με νέα ραντάρ εναέριας επιτήρησης, πυραύλους SAM και συστήματα διοίκησης, ελέγχου, επικοινωνιών, υπολογιστών, πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης (C4ISR).
Οι ιρανικές δυνάμεις αεράμυνας χειρίζονται το πιο ικανό πυραυλικό σύστημα αεράμυνας του Ιράν, το SA-20C, μια εξαγωγική έκδοση του συστήματος S-300PMU2, που πούλησε η Ρωσία στο Ιράν το 2016, καθώς και πυραύλους Κρουζ.
Η Τεχεράνη είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιήσει το αντιαεροπορικό σύστημα SA-20C για να προστατεύσει τις πιο κρίσιμες υποδομές του, όπως οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του και την Τεχεράνη.
Οι Ιρανοί χρησιμοποιούν επίσης πυραύλους SAM (Πύραυλοι Επιφανείας-Αέρος) συμπεριλαμβανομένου ενός συνδυασμού αμερικανικών, ρωσικών και κινεζικών παλαιών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων SA-5 μεγάλου βεληνεκούς, μεσαίου βεληνεκούς I-HAWK και CSA-1 SA-2 , και μικρού βεληνεκούς SA-15 και Rapier.
Το Ιράν έχει επίσης αναπτύξει τοπικά το σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας μεγάλου βεληνεκούς Bavar-373 SAM, το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι πιο προηγμένο από το ρωσικό S-300.
Το πρώτο πρωτότυπο του Bavar-373 κατασκευάστηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011 και αποκαλύφθηκε επίσημα κατά τη διάρκεια τελετής στην οποία παρευρέθηκε ο Ιρανός πρόεδρος Χασάν Ροχανί στις 22 Αυγούστου 2019.
Οι Ιρανοί αποφάσισαν να αναπτύξουν στην Συρία νέα πυραυλικά συστήματα αεράμυνας Bavar 373 για να αντιμετωπίσουν το ισραηλινό μαχητικό F-35.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το σύστημα Bavar-373, μπορεί να εκτοξεύσει τον πύραυλο εδάφους-αέρος Sayyad-4B που έχει σχεδιαστεί για να εμπλέκεται και να αναχαιτίζει εισερχόμενους εναέριους στόχους σε βεληνεκές έως 300 km και σε ύψος έως και 120 km.
Το Bavar-373 είναι ένα πυραυλικό σύστημα αεράμυνας που έχει σχεδιαστεί για να ανιχνεύει και να αναχαιτίζει εισερχόμενους πυραύλους, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και αεροσκάφη σε μεγάλες αποστάσεις και μεγάλα υψόμετρα, και προορίζεται για την προστασία του ιρανικού εδάφους και των στρατηγικών πόρων από αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις.
Το σύστημα φέρεται να χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό ραντάρ, οπτικών αισθητήρων και συστημάτων διοίκησης και ελέγχου για τον εντοπισμό, την παρακολούθηση και την αναχαίτιση στόχων.
Οι πρόσφατες βελτιώσεις στο σύστημα αυτό, αποσκοπούν στην αύξηση της εμβέλειας, της ακρίβειας και της αποτελεσματικότητας του πυραύλου έναντι ενός ευρέος φάσματος στόχων, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων Κρουζ, των drones και των μαχητικών αεροσκαφών.
