Η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα με κατάληψη των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, μάλιστα πρόσφατα ο Ερντογάν, υπενθύμισε στις ελληνικές αρχές την τύχη του ελληνικού πληθυσμού της Σμύρνης, που σφαγιάστηκε από τους Τούρκους. Η τουρκική πλευρά είναι επιρρεπής στην ποιητική μορφή των απειλών. Όσον αφορά το «θα έρθουμε ένα βράδυ», η Τουρκία δείχνει ότι παίζει το παιχνίδι.
Η απειλή του Τούρκου προέδρου Ερντογάν να εξαπολύσει πλήγματα κατά της Ελλάδας, μεταξύ άλλων με βαλλιστικούς πυραύλους κατά της Αθήνας, εάν συνεχίσει να στρατιωτικοποιεί τα νησιά του Αιγαίου, είναι μια από τις σημαντικές ειδήσεις στην πρόσφατη παγκόσμια πολιτική. Καθώς και άλλη μια κλιμάκωση στα σύνορα Κοσσυφοπεδίου-Σερβίας, που αυτή τη φορά δεν έχει καταλήξει σε τίποτα.
Η Ελλάδα προετοιμάζεται για πόλεμο
Σύμφωνα με ξένο μέσο ενημέρωσης, η πολιτική της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης, που συνίσταται στην επιταχυνόμενη στρατιωτικοποίηση της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των αμφισβητούμενων περιοχών της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, τη θέτει ενδεχομένως σε κίνδυνο από την Τουρκία, η οποία γνωρίζει καλά ότι η Ελλάδα προετοιμάζεται για πόλεμο.
«Αυτή η ιδέα παραμένει επίκαιρη, οι ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης προκαλούν πραγματικά έναν νέο πόλεμο», αναφέρει.
Ωστόσο, δύο σημαντικά πράγματα έχουν αλλάξει και συσχετίζει τις ενέργειες του Ερντογάν με αυτές της Ρωσίας του Πούτιν.
Πρώτον, η εξωτερική πολιτική. «Ήταν υπό το πρόσχημα ενός προληπτικού χτυπήματος και μιας επιχείρησης αποστρατικοποίησης, που ο “δικτάτορας” του Κρεμλίνου ξεκίνησε τον πόλεμο του εναντίον της Ουκρανίας. Μετά από αυτό, οποιαδήποτε επανάληψη τέτοιων ενεργειών θα προκαλέσει αναπόφευκτα έναν συσχετισμό μαζί του και θα φέρει τη χώρα που το κάνει στο ίδιο επίπεδο με τη Ρωσία του Πούτιν, με όλες τις συνέπειες», αναφέρει.
Επιπλέον, υπάρχει ο κίνδυνος να επαναληφθεί το παράδειγμα του Πούτιν όχι μόνο στην αρχή του πολέμου και των κυρώσεων ως αντίποινα, αλλά και στην απώλεια αυτού του πολέμου. Κάτι που φαίνεται να εμποδίζει την Κίνα να κάνει το ίδιο με την Ταϊβάν.
Δεύτερον, εσωτερικές πολιτικές και εσωτερικές οικονομικές συνθήκες. «Και, ότι και να πει κανείς, έχουν επίσης επιδεινωθεί για τις τουρκικές αρχές, που συνίσταται τόσο στη συνεχιζόμενη αύξηση του πληθωρισμού και στη συνακόλουθη φτωχοποίηση του τουρκικού πληθυσμού, όσο και στη συνεχιζόμενη πτώση της υποστήριξής του προς τις τουρκικές αρχές», αναφέρει.
Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος η υπάρχουσα τουρκική κυβέρνηση, να πάει σε πόλεμο ως μια απέλπιδα προσπάθεια να αναστρέψει αυτή την τάση και να συσπειρώσει τον κόσμο γύρω της. Ωστόσο, είναι πολύ πιθανό, τόσο σε περίπτωση πιθανών δυσκολιών στο μέτωπο, όσο και σε περίπτωση ακόμη περισσότερων πιθανών κυρώσεων, οι συνέπειες μιας τέτοιας «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης», να είναι καταστροφικές για την Τουρκία.
Ένας λάθος υπολογισμός σε αυτό το θέμα, μπορεί να φέρει την Τουρκία στη θέση όχι καν της Ρωσίας, όπου το πρόβλημα της πολιτικής αντιπολίτευσης είχε επιλυθεί πριν από την έναρξη του πολέμου, αλλά του σημερινού Ιράν, που κατακλύζεται από μαζικές διαδηλώσεις.
Ωστόσο, σε αντίθεση με τους ηλικιωμένους της Ρωσίας , ο πληθυσμός της Τουρκίας είναι αρκετά νέος και για ένα σημαντικό μέρος του, η δημοκρατία και τα πολιτικά δικαιώματα δεν είναι κενά λόγια, αλλά κάτι για το οποίο είναι έτοιμοι να αγωνιστούν. «Ναι, είναι πιθανό να βγουν απέναντι στους θρησκευόμενους υποστηρικτές της υπάρχουσας κυβέρνησης, οι οποίοι όμως έχουν επίσης μειωθεί τα τελευταία χρόνια. Αλλά ένα τέτοιο σενάριο ονομάζεται "εμφύλιος πόλεμος" και δεν υπάρχει τίποτα καλό σε αυτό», αναφέρει το ξένο ΜΜΕ.
Από την άλλη, είναι σαφές ότι η τουρκική ηγεσία δεν μπορεί να αγνοήσει τις ενέργειες των ελληνικών αρχών και τη στρατηγική απειλή, που αυτές αποτελούν. «Επομένως, η καλύτερη λύση σε μια τέτοια κατάσταση θα ήταν μια ηχηρή και αποφασιστική έκκληση για μια ειρηνική λύση σε αυτό το πρόβλημα, για παράδειγμα, με τη μορφή μιας διεθνούς διάσκεψης με τη συμμετοχή χωρών που δεν ενδιαφέρονται για έναν νέο πόλεμο στη νότια Ευρώπη μεταξύ δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ Τουρκίας και Ελλάδας», αναφέρει.
Άλυτη η σύγκρουση;
Για αρκετά χρόνια δεν έγιναν καθόλου διαβουλεύσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας για το θέμα του Αιγαίου.
Τουλάχιστον, ξεκίνησαν ξανά τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, αλλά μέχρι το καλοκαίρι είχαν διακοπεί λόγω τακτικών επεισοδίων.
Η σύγκρουση μοιάζει άλυτη, αν λειτουργήσουμε με τα συνήθη διπλωματικά πρότυπα. Απλώς η γεωγραφία της αμφισβητούμενης περιοχής είναι τέτοια που δεν λειτουργούν εκεί οι συνήθεις κανόνες του διεθνούς δικαίου.
Αλλά τότε, μέρος της ηπειρωτικής ακτής της Τουρκίας θα πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθεί και η Άγκυρα δεν θα συμφωνήσει ποτέ σε αυτό.
