Σημάδια αλλαγής γραμμής πλεύσης του γαλλογερμανικού άξονα απέναντι στην Κίνα αναδεικνύει η επίσκεψη του Γερμανού Καγκελάριου, Όλαφ Σολτς και του Γάλλου Προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν αντίστοιχα τον επόμενο μήνα στο Πεκίνο, κινήσεις που φαίνεται να έχουν θορυβήσει την Κομισιόν, μετά το πάθημα της ρωσικής εξάρτησης από το φυσικό αέριο.
Χθες, το σχέδιο ανοικοδόμησης της Ουκρανίας μετά το πέρας του πολέμουσυνέταξαν Βερολίνο και Βρυξέλλες, σχέδιο το οποίο απασχολεί τις εργασίες γερμανο-ουκρανικού επιχειρηματικού φόρουμ, με ομιλητές τον Γερμανό Καγκελάριο, Όλαφ Σόλτς και τον Ουκρανό Πρωθυπουργό, Ντένις Σμίχαλ. Η διοργάνωση υποστηρίζεται ένθερμα από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, καθώς η Πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν συνυπέγραψε χθες στον ιστότοπο της Frankfurter Allgemeine Sontagszeitung, κοινό άρθρο με το Γερμανό Καγκελάριο, υπό τον τίτλο: «Σχέδιο Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας».
Στο κοινό άρθρο τους, οι δύο ηγέτες επισημαίνουν ότι «είναι χρέος μιας ολόκληρης γενιάς» να εργαστεί για την επόμενη ημέρα της ευημερίας της Ουκρανίας, επισημαίνοντας πως «όταν υποστηρίζουμε την Ουκρανία οικοδομούμε το μέλλον μας και αυτό της Ευρώπης μας». Για το Γερμανό Καγκελάριο, άλλωστε, η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας συνιστά «καθήκον» της διεθνούς κοινότητας που θα διαρκέσει δεκαετίες, όταν το 90% των υποδομών της χώρας έχει καταστραφεί ολοσχερώς.
Για ορισμένους αναλυτές, ωστόσο, η σημερινή συζήτηση καθίσταται πρώιμη, δεδομένου ότι ο πόλεμος μαίνεται και δεν έχει ακόμη κριθεί, παρότι αίσθηση προκάλεσε η χθεσινή αποστροφή του Γάλλου Προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν πως η Ουκρανία πρέπει να αποφασίσει τους όρους ειρήνης με τη Ρωσία.
Από τη Ρώμη, όπου συνάντησε χθες τον Πάπα Φραγκίσκο, ο Εμανουέλ Μακρόν υποστήριξε, κατά την έναρξη μιας τριμερούς διάσκεψης ειρήνης, πως η διεθνής κοινότητα θα είναι εκεί, όταν η ουκρανική κυβέρνηση επιλέξει εκείνη την ώρα. «Το να μιλάμε για ειρήνη τώρα, να ζητάμε ειρήνη, μπορεί να φαίνεται αφόρητο για όσους αγωνίζονται για την ελευθερία, φαίνεται σαν προδοσία» της Ουκρανίας, τόνισε ο Γάλλος Πρόεδρος, προσθέτοντας, ωστόσο, πως η ειρήνη δεν μπορεί να «αιχμαλωτιστεί από τη ρωσική δύναμη».
Παρά την προσπάθειά του Γάλλου Προέδρου να καθησυχάσει όσους υποπτεύθηκαν μερική υποχώρηση της ευρωπαϊκής βοήθειας απέναντι στην Ουκρανία, αυτή παραμένει ένα ενδεχόμενο, αν και αδύναμο, εξαιτίας της έντασης της ενεργειακής κρίσης στην ΕΕ, λόγω του ερχομού του χειμώνα.
Στο ίδιο πλαίσιο, η σχεδόν ταυτόχρονη παρουσία του Γερμανού Καγκελάριου, Όλαφ Σόλτς και του Γάλλου Προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν τον Νοέμβριο στο Πεκίνο, πυροδοτεί αναπόδραστα ποικίλα σενάρια για τυχόν στροφή της ηγετικής ομάδας της Ευρώπης, απέναντι στην πολιτική της για την Κίνα.
Ήδη, την περασμένη Παρασκευή, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες, η γερμανική πλευρά επιβεβαίωσε το ταξίδι του κ. Σόλτς (κατά πληροφορίες ο Εμανουέλ Μακρόν τού πρότεινε να πάνε μαζί), συνοδεία μιας αντιπροσωπείας Γερμανών επιχειρηματιών, λίγες ημέρες αφότου επικυρώθηκε και τυπικά η τρίτη κατά σειρά, πενταετής θητεία του Σι Τζιπίνγκ στη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΚ.
Με αυτά τα δεδομένα, ο Γερμανός Καγκελάριος θα είναι ο πρώτος δυτικός ηγέτης που θα επισκεφθεί το Πεκίνο μετά την πανδημία και μάλιστα δύο εβδομάδες πριν τη Σύνοδο των G20 στο Μπαλί, στην οποία αναμένεται να δώσουν το παρόν τόσο ο Κινέζος, όσο και ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν.
Για τους καλά γνωρίζοντες τα ενδότερα του Ελιζέ, ο πόλεμος στην Ουκρανία αποσταθεροποιεί τη γαλλογερμανική σχέση, όπως επισημαίνει η εφημερίδα Le Monde, παρατηρώντας πως αμφότεροι Μακρόν και Σόλτς είναι «συγκλονισμένοι από μια νέα εσωτερική ευρωπαϊκή δυναμική που έχει την επιρροή της Ανατολικής Ευρώπης».
Παρότι ο Γερμανός Καγκελάριος θα προηγηθεί λίγων ημερών της επίσκεψης Μακρόν στο Πεκίνο, ο τελευταίος έσπευσε να προειδοποιήσει τον Όλαφ Σόλτς πως η ΕΕ δε λειτουργεί ως «ανοιχτό σούπερ μάρκετ», όσον αφορά την πώληση στρατηγικής υποδομής και τεχνολογίας.
Στην κατεύθυνση αυτή, ο Εμανουέλ Μακρόν παραδέχτηκε πως «έχουμε κάνει στρατηγικά λάθη στο παρελθόν με την πώληση υποδομών στην Κίνα», στο τέλος της διήμερης συνόδου κορυφής της ΕΕ που είχε στην ατζέντα της τις σχέσεις ΕΕ-Κίνας, συμπληρώνοντας ότι «ήμασταν αφελείς γιατί θεωρούσαμε ότι υπήρχε ένα ζήτημα δημοσίων οικονομικών προς επίλυση και ότι η Ευρώπη ήταν ένα ανοιχτό σούπερ μάρκετ».
Στο γερμανικό βορρά η Cosco
Πίσω από τη σπουδή, ωστόσο, του Γερμανού καγκελάριου να πατήσει το χώμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας κρύβονται, κατά πολλούς αναλυτές, τα επόμενα επιχειρηματικά βήματα του Πεκίνου στην ευρωπαϊκή ήπειρο, όταν η Κίνα αποτελεί ήδη βασικό εμπορικό εταίρο για τη Γερμανία στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Παρότι ακόμη δεν έχει ανάψει το «πράσινο φως», ο κινεζικός ναυτιλιακός κολοσσός Cosco φέρεται ένα βήμα, πριν αποκτήσει ποσοστό 35% σε τερματικό σταθμό εμπορευματοκιβωτίων στο Αμβούργο, παρότι η επικείμενη συμφωνία βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους έξι υπουργούς της κυβέρνησης συνασπισμού της Γερμανίας, με πρώτο τον Πράσινο Αντικαγκελάριο, Ρόμπερτ Χάμπεκ. Αν, όμως, η γερμανική κυβέρνηση δεν αντιδράσει επίσημα μέχρι τις 31 Οκτωβρίου, η συμφωνία με την Cosco τίθεται αυτόματα σε ισχύ, μολονότι το βασικό επιχείρημα απέναντί της θέλει την άνευ όρων παραχώρηση στην Κίνα μιας κρίσιμης, γερμανικής υποδομής, δηλαδή του μεγαλύτερου λιμανιού του γερμανικού βορρά.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο Αντικαγκελάριος Χάμπεκ δήλωσε πως «μάθαμε ότι οι εξαρτήσεις από χώρες που στη συνέχεια θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους συμφέροντα για να μας εκβιάσουν δεν είναι πλέον απλώς ένα αφηρημένο φαινόμενο», βλέποντας προς την περίπτωση του ρωσικού φυσικού αερίου. Για αυτό το λόγο, «δεν πρέπει να επαναλάβουμε αυτά τα λάθη», κατέληξε. «Τίποτα δεν έχει αποφασιστεί ακόμη και πολλά ερωτήματα πρέπει να εξεταστούν ακόμη» αντέτεινε την περασμένη Παρασκευή ο Καγκελάριος Σόλτς, ενώ πληροφορίες που επικαλείται η εφημερίδα Handelsblatt θέλουν την ΕΕ να έχει προειδοποιήσει τη Γερμανία από πέρυσι ότι ευαίσθητες πληροφορίες σχετικά με την επιχείρηση θα μπορούσαν να φτάσουν στα χέρια των Κινέζων, εάν το Βερολίνο επέτρεπε τελικά την επένδυση.
«Καρφιά» από το Politico
Ο φόβος της άμεσης πρόσβασης των Κινέζων σε απόρρητες ευρωπαϊκές πληροφορίες και πολύτιμη τεχνογνωσία αντανακλάται σε σειρά άρθρων τις τελευταίες ημέρες στον ιστότοπο Politico, όπου αναφέρεται πως «οι Ευρωπαίοι ηγέτες Όλαφ Σολτς και Εμανουέλ Μακρόν παίζουν αναμφίβολα με τη φωτιά με τα προγραμματισμένα ταξίδια τους για να συναντηθούν με τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ τον επόμενο μήνα».
«Αξίζει, φυσικά, κάποιο επίπεδο διπλωματικής προσέγγισης, καθώς υπάρχουν σημαντικοί τομείς στους οποίους η Κίνα και οι δυτικές δυνάμεις πρέπει να συνεργαστούν» παρατηρεί το Politico, συμπληρώνοντας πως «ωστόσο, αυτές οι επισκέψεις πρέπει να γίνονται επιδέξια, διαφορετικά θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό».
Εξακοντίζοντας, μάλιστα, βέλη κριτικής κατά του Βερολίνου, ο ιστότοπος Politico «καρφώνει» ως υποβολείς του ταξιδιού γερμανικούς κολοσσούς, τη στιγμή που «πολλές γερμανικές επιχειρήσεις —ιδιαίτερα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις Mittelstand— στην πραγματικότητα, επί του παρόντος περιορίζουν την έκθεσή τους στην Κίνα και σύμφωνα με μια τοπική έρευνα της βιομηχανίας» όπως αναφέρει.
Και προσθέτει: «αισθάνεται κανείς την επιρροή μιας χούφτας ισχυρών Γερμανών CEOs εδώ, που παραμένουν δογματικά προσηλωμένοι στην κινεζική αγορά και ασκούν τεράστια πολιτική επιρροή», κάνοντας ακόμη λόγο για «εταιρικούς μεσίτες εξουσίας», ενώ συμπεραίνει πως «συνολικά, θα ήταν σοβαρό λάθος εάν είτε ο Σολτς είτε ο Μακρόν χρησιμοποιούσαν τα ταξίδια τους για να επιδιώξουν στενά εθνικά συμφέροντα, αντί να μεταφέρουν μια σαφή και ενωμένη ευρωπαϊκή στάση σε μια σειρά από ζητήματα που καθορίζουν την εποχή».
Στο ίδιο πνεύμα, ο ιστότοπος επανέρχεται στο σημερινό του, κεντρικό άρθρο του με τίτλο «Ο Olaf Scholz δεν θα εγκαταλείψει την Κίνα. Θα μάθει ποτέ η Ευρώπη;», στη γερμανική επίσκεψη στο Πεκίνο, περιγράφοντας πως «περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η στρατηγική συμμαχία της Κίνας με τη Ρωσία - εν μέσω του πολέμου του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία - που έχει οδηγήσει σε μια επείγουσα επανεξέταση στις πρωτεύουσες της ΕΕ» κι ενώ στις Βρυξέλλες, «αξιωματούχοι ενθαρρύνουν τις κυβερνήσεις της ΕΕ να επιδιώξουν ευρύτερη οικονομική δέσμευση με την Ταϊβάν».
«Η προσέγγιση του Scholz έχει προκαλέσει σκεπτικισμό στις Βρυξέλλες, όπου την περασμένη εβδομάδα είπε κατηγορηματικά στους ομολόγους του στην ΕΕ ότι δεν πρέπει να υπάρξει «αποσύνδεση» από το Πεκίνο» καταλήγει το Politico, προδιαγράφοντας μια νέα σύγκρουση στο εσωτερικό της ΕΕ για τη στρατηγική της στο εξής στον Ινδο-Ειρηνικό.
