Η Σουηδία, με το πρόσχημα της Επιχείρησης Πηγή Ειρήνης, αποφάσισε να άρει το εμπάργκο όπλων, που έχει επιβληθεί στην Τουρκία από τον Οκτώβριο του 2019.
Έχει αναφερθεί ότι, το μαχητικό αεροσκάφος Saab JAS-39 Gripen NG 4.5 γενιάς που κατασκευάστηκε στη Σουηδία, ίσως είναι μια εναλλακτική λύση για την τουρκική Πολεμική Αεροπορία.
Η μαχητική ικανότητα της Διοίκησης της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, αποτελείται σήμερα από περίπου 230 μαχητικά αεροσκάφη F-16 Block 30, 40, 50 και 50+ 4ης γενιάς και 3ης γενιάς 20-30 F-4E 2020 Terminator. Το γεγονός ότι οι χώρες της περιοχής, ιδιαίτερα η Ελλάδα, στρέφονται σε πολεμικά αεροσκάφη 4,5 και 5ης γενιάς και ότι η Τουρκία είναι εκτεθειμένη στο πολυεπίπεδο δίκτυο αεράμυνας από τη δεκαετία του 1990, εγείρει ερωτήματα για την αεροπορική δύναμη της Τουρκίας.
Στην πραγματικότητα, ένας από τους κύριους λόγους για αυτά τα ερωτηματικά είναι ότι το μαχητικό αεροσκάφος 5ης γενιάς της Τουρκίας, αφαιρέθηκε από το Πρόγραμμα F-35 Lightning II από τον Σεπτέμβριο του 2021, λόγω της προμήθειας S-400.
Μετά το F-35, η Τουρκία ζήτησε το F-16 Block 70, το οποίο είναι η πιο σύγχρονη διαμόρφωση του μαχητικού αεροσκάφους F-16, που ονομάζεται γενιά 4,5 επειδή είναι εξοπλισμένο με ραντάρ AESA. Ωστόσο, το Κογκρέσο των ΗΠΑ δεν έχει λάβει ακόμη έγκριση για 40 πολεμικά αεροσκάφη F-16 Block 70 και 79 κιτ εκσυγχρονισμού, τα οποία η Τουρκία ζήτησε να αγοράσει τον Σεπτέμβριο του 2021 ως μέρος της επείγουσας ανάγκης για επιχειρήσεις.
Αντιπρόσωποι και Γερουσιαστές των ΗΠΑ, με την υποστήριξη ελληνικών και αρμενικών λόμπι, προτείνουν νομοσχέδια για την αποτροπή ή τον περιορισμό αυτής της πώλησης. Το πιο γνωστό από αυτά τα σχέδια; Περιέχει μια ρήτρα που εμποδίζει την Τουρκία να παραβιάσει τον ελληνικό εναέριο χώρο με αυτά τα αεροπλάνα, σε περίπτωση που η Τουρκία προμηθευτεί F-16 Block 70.
Γιατί η Τουρκία θέλει τα F-16 Block 70
Έχει αναφερθεί πολλές φορές ότι, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, η τουρκική Πολεμική Αεροπορία υπέστη σοβαρό πλήγμα σε προσωπικό. Πολλά στελέχη απολύθηκαν από την τουρκική Πολεμική Αεροπορία, με την αιτιολογία ότι συνδέονται με την FETO. Αυτό προκάλεσε την επιδείνωση της κρίσιμης σημασίας αναλογίας «Αριθμός αεροσκαφών / πιλότος». Μεγάλη μείωση σημειώθηκε όχι μόνο στον αριθμό των πιλότων, αλλά και στον αριθμό του προσωπικού του Επιτελείου.
Επιπλέον, η τουρκική Πολεμική Αεροπορία είναι μια δύναμη που χρησιμοποιεί αεροσκάφη F-16 για σχεδόν 40 χρόνια. Επομένως, γνωρίζει καλά το F-16 με τις γνώσεις και τις υποδομές του. Αυτό είναι ένα κρίσιμο ζήτημα στην επιλογή του F-16 Block 70.
Το αίτημα της Τουρκίας για F-16 Blok 70 βρίσκεται σε καθεστώς «επείγουσας ανάγκης». Γιατί η Ελλάδα έχει αρχίσει να παραλαμβάνει αεροσκάφη Rafale, τα οποία είναι στην κατηγορία 4,5 γενιάς. Συνεχίζει επίσης να εκσυγχρονίζει τα υπάρχοντα αεροσκάφη της και να τα ανεβάζει στο επίπεδο F-16 Block 70. Επίσης, βρίσκεται σε συζητήσεις για την προμήθεια του F-35 Lightning II 5ης γενιάς. Λαμβάνοντας υπόψη όλες αυτές τις πτυχές, το ιδανικότερο αεροσκάφος είναι το F-16 Block 70.
JAS-39E Gripen NG και τουρκική αεροπορία
Λόγω του σουηδικού εμπάργκο όπλων, η εστίαση ήταν περισσότερο στον Typhoon. Ωστόσο, η Σουηδία ήρε το εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας μετά από 3 χρόνια. Λοιπόν, μπορεί το JAS-39 Gripen να είναι μια εναλλακτική λύση για την Τουρκία;
Επί του παρόντος, από την τουρκική Πολεμική Αεροπορία δεν λείπει πλατφόρμα για αποστολές αέρος-εδάφους. Αυτές οι αποστολές μπορούν να πραγματοποιηθούν με τα 230 F-16 και 20-30 μαχητικά αεροσκάφη F-4 που έχει στη διάθεσή της. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουν και μεγάλο αριθμό SİHA. Το κύριο μειονέκτημα εδώ είναι υπέρ ενός μαχητικού αεροσκάφους εξοπλισμένου με ραντάρ AESA, το οποίο θα συμμετέχει σε μάχες αέρος-αέρος.
Στην πραγματικότητα, δεν θα είχαμε άδικο αν λέγαμε ότι το Gripen είναι το μικρότερο αεροσκάφος μεταξύ άλλων τύπων αεροσκαφών, τόσο σε μέγεθος όσο και σε μεταφορική ικανότητα. Αυτή η μικρότητα δεν είναι το μόνο μειονέκτημα. Στην πραγματικότητα, έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα για μάχες αέρος-αέρος, καθώς δείχνει πολύ μικρότερη περιοχή διατομής ραντάρ από άλλα αεροσκάφη.
Ξεχωρίζει ως μονοκινητήριο μαχητικό αεροσκάφος που αναπτύχθηκε από τη Σουηδία με πτέρυγα δέλτα και δομή καναντέρ. Αντικατοπτρίζεται επίσης στις ανοιχτές πηγές ότι, το Gripen είναι η μισή τιμή από τις πλατφόρμες Typhoon και Rafale. Με άλλα λόγια, το Gripen είναι το φθηνότερο μαχητικό αεροσκάφος 4,5 γενιάς συμβατό με το ΝΑΤΟ στην αγορά. Από την άλλη, το ωριαίο κόστος πτήσης του Gripen ξεχωρίζει ως το χαμηλότερο κόστος μεταξύ αυτών των αεροπλάνων.
Έχει μήκος 15,2 μέτρα, πλάτος 8,6 μέτρα, μέγιστο βάρος απογείωσης 16,5 τόνους, μέγιστη ώθηση 98 kN, ταχύτητα Mach 2+, όριο υψομέτρου 52.000+ πόδια, ακτίνα 1500 χιλιόμετρα και 10 σταθμούς ωφέλιμου φορτίου. Ο κινητήρας turbofan GE-F414G, τροφοδοτεί το αεροσκάφος με αισθητήρα σύντηξης. Την ίδια στιγμή, στο αεροπλάνο υπάρχουν ραντάρ AESA, Σύστημα Παρακολούθησης Υπέρυθρων (IRST), προηγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και επικοινωνίας, καθώς και σταθμοί όπλων που επιτρέπουν τη μεταφορά έως και 7 εναέριων πυραύλων επιτήρησης METEOR.
CONTINUE READING
Προς Ουκρανία! Ομάδα αεροσκαφών και ελικοπτέρων από Νατοϊκή βάση στη Ρουμανία-Αμερικανικό αναγνωριστικό αεροσκάφος από την Σούδα μαζί τους
Οι πύραυλοι METEOR με συστήματα πρόωσης AESA Radar, IRST και RamJet είναι πολύ σημαντικοί. Γιατί στην πραγματικότητα δίνουν ζωή στην έννοια των μαχητικών αεροσκαφών 4,5 γενιάς. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, μπορούμε να πούμε ότι το Gripen-E είναι σε καλύτερη θέση από το F-16 Block 70 όσον αφορά τη μάχη αέρα-αέρος.
Στο Gripen-E, χρησιμοποιείται το ραντάρ AESA RAVEN ES-05 παραγωγής Leonardo. Αυτό το ραντάρ δίνει στο αεροσκάφος κάλυψη 100 μοιρών. Σε ανοιχτές πηγές, τα ραντάρ των πολεμικών αεροσκαφών Rafale και Typhoon, είναι περίπου 200 χιλιόμετρα. Τα ραντάρ των F-16 Blok 70 και Gripen NG υποστηρίζεται ότι έχουν εμβέλεια 120 χιλιομέτρων.
Το μεγαλύτερο μειονέκτημα του Gripen είναι ότι, στην παραγωγή του χρησιμοποιούνται ορισμένα εξαρτήματα αμερικανικής κατασκευής. Είναι γνωστό ότι ο κινητήρας του αεροσκάφους, ο υπολογιστής δεδομένων πτήσης και το βοηθητικό σύστημα ισχύος είναι κατασκευής ΗΠΑ. Το αν αυτό θα εμποδίσει την πώληση είναι ένα πολύ τεχνικό ζήτημα. Ωστόσο, ο κινητήρας μπορεί να δημιουργήσει ένα πρόβλημα που εμποδίζει την εξαγωγή.
Μπορούμε να πούμε ότι το Gripen, ξεχωρίζει ως προς το κόστος σε σύγκριση με ένα άλλο αεροσκάφος, το Typhoon, το οποίο είναι « πιθανόν» να προμηθευτεί η Τουρκία.
Ωστόσο, το Gripen ξεχωρίζει ως ελκυστικό αεροσκάφος, τόσο ως προς το κόστος μονάδας όσο και ως προς το ωριαίο κόστος πτήσης. Ένα άλλο σημείο που πρέπει να τονιστεί εδώ είναι ότι με το Gripen NG, ένα F-16 μπορεί να αντιμετωπιστεί στο Block 70, αλλά με το Typhoon, μπορούν να αντιμετωπιστούν και οι δύο πλατφόρμες F-16 Block 70 και Rafale. Επομένως, τα Gripen NG, τα F-16 Block 70, τα Rafale και Typhoon αντιπροσωπεύουν ξεχωριστές κατηγορίες.
Ως αποτέλεσμα, μπορεί να ειπωθεί ότι η ικανότητα μάχης αέρα-αέρος του μαχητικού αεροσκάφους JAS-39 Gripen, είναι καλύτερη από τα F-16 Block 30, 40, 50, 50+ και ακόμη και 70 ως προς τις δυνατότητές του. Εδώ, ένας από τους πιο θεμελιώδεις τεχνικούς παράγοντες που ξεχωρίζουν στο Gripen, σε σύγκριση με το Blok 70, είναι το METEOR Oversight Air Missile. Σε μια εξίσωση όπου το F-16 Blok 70 δεν λαμβάνεται υπόψη, το Gripen μπορεί να είναι μια επιλογή για την τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Ωστόσο, βέβαια, εδώ σημαντικό θέμα είναι η πορεία των διμερών σχέσεων.
