"Το Ισραήλ θέλει να προμηθεύει νερό σε ξηρές λίμνες από τη Μεσόγειο" αναφέρει άρθρο τουρκικού ΜΜΕ, κυριότερα σημεία του οποίου είναι τα ακόλουθα και το οποίο επικαλείται αμερικανικό ΜΜΕ Παγκοσμίου κύρους
"Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του CNN, η ισραηλινή κυβέρνηση ανακοίνωσε μια μέθοδο λύσης για την αντιμετώπιση της έλλειψης νερού των λιμνών της χώρας λόγω της κλιματικής κρίσης.
Σύμφωνα με αυτό, σχεδιάζεται η άντληση νερού από τη Μεσόγειο στη λίμνη Taberiye (Γαλιλαία), η οποία ήταν αρκετά γεμάτη αλλά έφτασε στο χαμηλότερο επίπεδο νερού στην ιστορία της πριν από 5 χρόνια.
Η λίμνη της Τιβεριάς είναι ένα σημαντικό μέρος για τους Εβραίους.Το νερό που τροφοδοτείται από τη Μεσόγειο θα αφαλατωθεί και θα μετατραπεί σε γλυκό νερό και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να γεμίσει όσες λίμνες της χώρας αντιμετωπίζουν ξηρασία.
Οι λίμνες αποτελούν ήδη πηγή εισοδήματος για τον τουρισμό, καθώς και την παροχή νερού σε οπωρώνες και τοπικές φάρμες.
Η Λίμνη Τιβεριάδα στη Βίβλο, αναφέρεται ως η λίμνη στην οποία περπάτησε ο Ιησούς."
Αναλυτικότερα για το θέμα το CNN αναφέρει τα εξής:
"Παρά το όνομά της, η Θάλασσα της Γαλιλαίας στο βόρειο Ισραήλ είναι στην πραγματικότητα μια λίμνη γλυκού νερού και είναι μια λίμνη που έχει διατηρήσει τη ζωή για χιλιετίες. Ακόμη και σήμερα, η λίμνη ποτίζει αμπελώνες και τοπικές φάρμες που καλλιεργούν τα πάντα, από πράσινα λαχανικά μέχρι σιτάρι και μανταρίνια. Η αρχαιολογία, οι ιαματικές πηγές και τα μονοπάτια πεζοπορίας φέρνουν τον τουρισμό και τα προς το ζην για τις τοπικές κοινωνίες.
Αλλά αυτός ο τόπος θρησκευτικού προσκυνήματος, όπου η Καινή Διαθήκη λέει ότι έγιναν πολλά από τα θαύματα του Ιησού, αντιμετωπίζει ένα ζοφερό μέλλον. Η κλιματική κρίση προκαλεί τεράστιες διακυμάνσεις στη στάθμη των υδάτων της λίμνης. Τώρα τυχαίνει να είναι αρκετά γεμάτη, αλλά μόλις πριν από πέντε χρόνια, έφτασε σε ιστορικό χαμηλό.
Η κλιματική αλλαγή και η μη βιώσιμη διαχείριση των υδάτων αφήνουν τις λίμνες να ξεραίνονται σε όλη τη Μέση Ανατολή και πέρα, αλλά η ισραηλινή κυβέρνηση ελπίζει ότι έχει μια λύση
Σκοπεύει να αντλήσει νερό από τη Μεσόγειο θάλασσα, να αφαιρέσει το αλάτι από αυτήν και να το στείλει η χώρα να συμπληρώνει τη λίμνη όταν χρειάζεται.
Είναι μια δραματική αλλαγή για τη Θάλασσα της Γαλιλαίας, που ονομάζεται Kinneret στα εβραϊκά, η οποία κάποτε αντλούσε σχεδόν όλο το πόσιμο νερό του Ισραήλ.
Το Ισραήλ έχει αρκετή τεχνογνωσία στην αφαλάτωση. Ως έθνος που δεν είναι ασφαλές για το νερό, για περισσότερες από δύο δεκαετίες παίρνει θαλασσινό νερό από τη Μεσόγειο και το επεξεργάζεται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται αντίστροφη όσμωση, βγάζοντας ουσιαστικά το αλάτι από το νερό για να το κάνει πόσιμο.
Είναι μια διαδικασία στην οποία άλλα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Καλιφόρνια, έχουν στραφεί σε περιόδους ξηρασίας, αλλά στο Ισραήλ, είναι μια καθημερινή πραγματικότητα.
Πέντε μονάδες αφαλάτωσης κατά μήκος της ακτής παρέχουν τώρα σχεδόν όλο το νερό της βρύσης για τους 9,2 εκατομμύρια κατοίκους της χώρας.
Ένα πρόβλημα είναι ότι αυτά τα εργοστάσια τείνουν να λειτουργούν με φυσικό αέριο, ένα ορυκτό καύσιμο που συμβάλλει στην κλιματική κρίση, η οποία επιδεινώνει μόνο τις ακραίες καιρικές συνθήκες που προκαλούν διακυμάνσεις στην στάθμη του νερού της λίμνης. Αλλά με τον καιρό, καθώς τα δίκτυα μεταβαίνουν σε πιο πράσινες πηγές ενέργειας, η λύση του Ισραήλ μπορεί να γίνει πιο ελκυστική.
Το νέο έργο φαίνεται λίγο απογοητευτικό - ένας σωλήνας νερού πλάτους 1,6 μέτρων σε 31 χιλιόμετρα ,αλλά είναι το πρώτο του είδους του. Θα πάρει το αφαλατωμένο νερό και θα το αντλήσει μέσω του ρέματος του Τσαλμού που τροφοδοτεί τη λίμνη.
Όταν άκουσε για πρώτη φορά για το έργο, ο Noam Ben Shoa, επικεφαλής μηχανικός στην εθνική εταιρεία ύδρευσης του Ισραήλ, Mekorot, σκέφτηκε ότι ήταν μια περίεργη ιδέα.
«Αλλά πολύ σύντομα, καταλάβαμε την αξία που έχει για την ίδια την εθνική αγορά», είπε στο CNN
Βοηθά επίσης στην ανάπτυξη της γεωργίας στην ευρύτερη περιοχή, είπε, καθώς και στις σχέσεις με τη γειτονική Ιορδανία.
Το Ισραήλ έχει μια μακροχρόνια συμφωνία με την Ιορδανία για την πώληση δεκάδων εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού ετησίως στο βασίλειο. Το 2021, οι δύο χώρες υπέγραψαν μια νέα συμφωνία σύμφωνα με την οποία η Ιορδανία θα λάμβανε 200 εκατομμύρια κυβικά μέτρα αφαλατωμένου νερού ετησίως από το Ισραήλ, περίπου το 20% των αναγκών σε νερό της Ιορδανίας ,σε αντάλλαγμα για ηλιακή ενέργεια για την τροφοδοσία του ηλεκτρικού δικτύου του Ισραήλ.
Οι εταιρείες των Εμιράτων θα κατασκευάσουν 600 σταθμούς ηλιακής ενέργειας στην Ιορδανία για να παράγουν την ενέργεια.
Μέσα σε μήνες, ο νέος αγωγός 264 εκατομμυρίων δολαρίων αναμένεται να είναι λειτουργικός και θα μπορεί να μεταφέρει 120 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα νερού ετησίως, αλλά θα αντλεί στη λίμνη μόνο όταν είναι απαραίτητο, είπε ο Ben Shoa.
«Η μοναδικότητα αυτού του έργου είναι ότι μας δίνει σχεδόν άπειρη ευελιξία», είπε. "Μπορούμε βασικά να παίρνουμε το νερό όπου είναι διαθέσιμο... και απλώς να το εκτρέψουμε και να το μεταφέρουμε όπου χρειάζεται. Στα πληθυσμιακά κέντρα, για γεωργικές ή βιομηχανικές χρήσεις επίσης."
Προλαβαίνοντας την κρίση
Η ανάγκη να γίνουν τα πράγματα ριζικά διαφορετικά,φάνηκε κατά τη διάρκεια της πιο πρόσφατης, πενταετούς ξηρασίας, η οποία έληξε το 2018. Παρά την απαγόρευση άντλησης νερού από τη λίμνη, τα επίπεδα του νερού εδώ εξακολουθούν να είναι σε ιστορικό χαμηλό. Αλλά είναι επίσης αυτό που πρόκειται να έρθει με την επιδείνωση της κλιματικής κρίσης που ώθησε την αρχή υδάτων του Ισραήλ να παρέμβει τώρα.
«Εξέτασαν τη μελλοντική αλλαγή του κλίματος και τι πρόκειται να συμβεί με τις βροχοπτώσεις σε αυτήν την περιοχή, και εξέτασαν επίσης την αύξηση του πληθυσμού και την προβλεπόμενη αύξηση της ζήτησης νερού», δήλωσε ο Gideon Gal, ανώτερος επιστήμονας και επικεφαλής του Kinneret Limnological στο CNN.
«Και συνειδητοποίησαν ότι σε 30, 40 χρόνια από τώρα, θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα στη διατήρηση των επιπέδων του νερού στη λίμνη και στη διατήρηση της ποιότητας του νερού, εκτός αν γίνει κάτι».
Αλλά αυτό το κάτι δεν είχε γίνει ποτέ πριν. Ακόμα κι αν αφαιρεθεί το αλάτι, η σύνθεση του νερού είναι επίσης διαφορετική με άλλους τρόπους, είπε η Gal.«Όταν αναμειγνύετε το αφαλατωμένο νερό με το φυσικό νερό, βλέπετε έναν αντίκτυπο στη βιολογία στα πειράματα», είπε ο Gal. «Θα φέρουμε πράγματα στη λίμνη που μπορεί να μην υπάρχουν φυσικά».
Αλλά μέχρι στιγμής, ο Gal λέει ότι τα πειράματά τους δείχνουν ότι το νέο νερό δεν θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στα υπάρχοντα είδη.
Στην πραγματικότητα, μπορεί ακόμη και να βοηθήσει τη λίμνη να καταπολεμήσει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής προκαλώντας υψηλότερο ρυθμό ανακύκλωσης νερού, κάτι που βοηθά στην πρόληψη της υπερβολικής ανάπτυξης βακτηρίων και θα μπορούσε να βοηθήσει στην ψύξη των θερμοκρασιών του νερού.
Ακόμη και με τα πιθανά οφέλη, ο Gal είπε ότι θα ήθελε η λίμνη να μην χρειαζόταν καμία ανθρώπινη παρέμβαση.
«Αλλά δεδομένων των όσων πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε για την κλιματική αλλαγή και τι πρόκειται να συμβεί στη λίμνη», είπε ο Gal «ο κίνδυνος εισαγωγής αφαλατωμένου νερού είναι ένας κίνδυνος που αξίζει τον κόπο να αναλάβουμε».
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι το Ισραήλ σκοπεύει να λύσει το πρόβλημα της ξηρασίας των λιμνών του μέσω νερού της Μεσογείου το οποίο θα αφαλατώνει και το οποίο θα διοχετεύει αρχικά στη "Θάλασσα της Γαλιλαίας"
Επισημαίνουμε ότι Ελλάδα και Ισραήλ είναι Μεσογειακές γειτονικές χώρες και πως η κλιματική αλλαγή χτυπάει και την πόρα της χώρας μας, με τον κίνδυνο λειψυδρίας σε ποτάμια και λίμνες να αρχίσει να γίνεται ορατός, ενώ Ιταλία και Γαλλία ήδη αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα
Κατά συνέπεια οι αρμόδιοι φορείς της χώρας μας θα πρέπει να ενεργήσουν ανάλογα όπως ενέργησε η φίλη και γείτονα χώρα του Ισραήλ, η οποία διαθέτει την τεχνογωσία της αφαλάτωσης έχοντας ήδη πέντε μονάδες αφαλάτωσης κατά μήκος της ακτής της Μεσογείου και οι οποίες παρέχουν τώρα σχεδόν όλο το νερό της βρύσης για τους 9,2 εκατομμύρια κατοίκους της χώρας.
