Σε μια προχωρημένη ανάλυση σχετικά με τις σινο-αμερικανικές σχέσεις προχωράει σε νέο άρθρο του ο Τούρκος απόστρατος ναύαρχος, Τζεμ Γκουρντενίζ, ο οποίος θεωρείται ο «πατέρας» του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» που με συνέπεια ακολουθεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ανάμεσα στα άλλα αναφέρει πως όπως η Ουκρανία χρησιμοποιήθηκε ως εθελοντική χώρα για να απομονώσει τη Ρωσία από τη Μαύρη Θάλασσα και να την απωθήσει πίσω στην ήπειρο στη Βαλτική και τη Βόρεια Θάλασσα, έτσι οι ΗΠΑ θέλουν να χρησιμοποιήσουν την ίδια στρατηγική για την Ταϊβάν, αλλά η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική.
Κατόπιν πραγματοποιεί μια αμιγώς ναυτική σύγκριση σημειώνοντας πως από τη μια:
Στην Κίνα το Πολεμικό Ναυτικό συνεχίζει να αναπτύσσεται. Σήμερα έχουν πάνω από 750 πολεμικά πλοία, εκ των οποίων τα 239 είναι τα κύρια μαχητικά. Αυτός ο αριθμός είναι περίπου 490 πλοία, 290 από τα οποία είναι πολεμικά για τις ΗΠΑ. Η Κίνα, η οποία έχει θέσει σε λειτουργία κατά μέσο όρο 5 πολεμικά πλοία (αεροπλανοφόρο, υποβρύχιο, φρεγάτα, αντιτορπιλικό) κάθε χρόνο τα τελευταία 30 χρόνια, διαθέτει σήμερα 1080 σύγχρονα πολεμικά αεροσκάφη, ενώ δεν υπήρχε κανένα σύγχρονο μαχητικό/βομβαρδιστικό νέας γενιάς το 1991. Σχεδόν το 50% όλων των πλοίων που κατασκευάζονται στον κόσμο κατασκευάζονται στην Κίνα. Έχουν τον δεύτερο μεγαλύτερο ναυτιλιακό εμπορικό στόλο στον κόσμο με συνολική χωρητικότητα 102 εκατομμυρίων DWT υπό εθνική σημαία.
Αντιστρόφως η κατάσταση στις ΗΠΑ σύμφωνα με τον Τούρκο αναλυτή έχει ως εξής:
Δύο παράγοντες ξεχωρίζουν για τις ΗΠΑ. Υπολογίζουν ότι μπορούν να σταματήσουν την Κίνα με το ναυτικό και το σύστημα συμμαχίας. Ωστόσο, η σημερινή κατάσταση του ναυτικού της δεν είναι αρκετή ακόμα κι αν πάρει μαζί του τον ιαπωνικό, βρετανικό, γαλλικό, νοτιοκορεατικό και αυστραλιανό στόλο. Πρέπει να ξεκινήσουν ένα μεγάλο ναυπηγικό πρόγραμμα. Χρειάζεται ένα αντίγραφο της μαζικής κινητοποίησης που έγινε μετά το Περλ Χάρμπορ. Σήμερα η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική.
Και φτάνουμε στην "Γαλάζια Πατρίδα"
Κι επειδή το χούι δεν αλλάζει όλες οι αναλύσεις φτάνουν στα δικά μας....
"Η ώθηση μιας ηπειρωτικής δύναμης πίσω στη θάλασσα μπορεί να γίνει μόνο με πόλεμο στη θάλασσα. Η ισχυρή θέση της Κίνας στη θάλασσα εναντίον αυτού του συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ δεν περνά απαρατήρητη από την υψηλή γραφειοκρατία στις ΗΠΑ. Αν θέλει η Κίνα, μπορεί αύριο να εισβάλει στην Ταϊβάν με στρατιωτική ισχύ και να αλλάξει την κυβέρνηση. Αυτό φυσικά σταματά το εμπόριο 1,3 εκατομμυρίων δολαρίων ανά λεπτό με τις ΗΠΑ και βάζει εμπόδιο στον τροχό της παγκόσμιας οικονομίας. Σε αυτή την περίπτωση, τα χαρτιά ανακατασκευάζονται και δημιουργείται μια νέα γεωπολιτική και οικονομική τάξη. Αυτό που καταλαβαίνουμε από τη Λευκή Βίβλο της Κίνας στην Ταϊβάν είναι ότι είναι έτοιμοι για αυτό. Με άλλα λόγια, ο πόλεμος στον Ειρηνικό έχει μετατραπεί σε συνάρτηση χρόνου και όχι πιθανότητας. Τώρα πρέπει να ξυπνάμε με διαφορετική άποψη κάθε μέρα. Τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Στον Ειρηνικό, οι ασιατικές δυνάμεις έχουν πολύ καλές πιθανότητες να κερδίσουν σε περίπτωση πολέμου. Η Τουρκία θα πρέπει να κάνει καλή χρήση αυτής της νέας συγκυρίας και να αντιταχθεί στην απόρριψη. Θα πρέπει να αποτρέψει την ίδρυση ενός κουρδικού κράτους-μαριονέτα, να παρουσιάσει την ανεξάρτητη ΤΔΒΚ στον κόσμο. Η Γαλάζια Πατρίδα πρέπει να εξασφαλίσει τα σύνορά της. Θα πρέπει να λύσει υπέρ της τα προβλήματα του Αιγαίου που προέρχονται από την Ελλάδα: Να αναπτύξει σχέσεις με τα συνδεδεμένα κράτη μέσω της Κοινοπολιτείας Τουρκικών Κρατών. Αυτοί οι γεωπολιτικοί στόχοι δεν μπορούν ποτέ να επιτευχθούν κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και του Ατλαντικού συστήματος του οποίου είμαστε μέλη.
Πραγματοποιείται σε συνεργασία με τις ανερχόμενες ασιατικές δυνάμεις. Ο Ατατούρκ είδε την πραγματικότητα της Ασίας πριν από 89 χρόνια"
