"Είναι η Ελλάδα και η Τουρκία εγκλωβισμένες σε έναν Αιώνιο Πόλεμο στη Μεσόγειο;"είναι ο τίτλος άρθρου του NATIONAL INTEREST , του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα εξής:
"Καθώς και τα τέσσερα κράτη, η Ελλάδα, η Κύπρος, το Ισραήλ και η Τουρκία,βαδίζουν σε μια έντονη εκλογική χρονιά, η διατήρηση ενός εύθραυστου status quo μπορεί να φαίνεται το καλύτερο στοίχημα.
Στις 10 Ιουλίου, ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο ηγέτης του δεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) της Τουρκίας φωτογραφήθηκε λαμβάνοντας έναν χάρτη του Αιγαίου με πλαίσιο που απεικονίζει ελληνικά νησιά μέχρι την Κρήτη (τουλάχιστον 225 μίλια μακριά) ως τουρκικά, ζωγραφισμένο με την ημισέληνο και το αστέρι της σημαίας.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε στο Twitter: «Όνειρο των εξτρεμιστών ή η επίσημη πολιτική της Τουρκίας; Άλλη μια πρόκληση ή αληθινός στόχος;».
Ο χάρτης δόθηκε από τους Γκρίζους Λύκους, μια υπερεθνικιστική τουρκική ομάδα που συνδέεται με το MHP, τον μικρότερο εταίρο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Οι εντάσεις που σιγοβράζουν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας εδώ και δεκαετίες, επιδεινώθηκαν με την ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο, λόγω περιοχών με επικαλυπτόμενες θαλάσσιες ζώνες.
Τους τελευταίους μήνες, ωστόσο, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο αγώνας της Ευρώπης για εξασφάλιση εναλλακτικών λύσεων στις εισαγωγές ενέργειας από τη Μόσχα πρόσθεσαν τον επείγοντα χαρακτήρα για την αξιοποίηση των μεγάλων υπεράκτιων αποθεμάτων φυσικού αερίου της περιοχής.
Με μια ακτογραμμή μήκους 5.200 μιλίων που είναι μεγαλύτερη από τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, η Τουρκία έχει εκφράσει σταθερά την απογοήτευσή της για την περικύκλωση και τον αποκλεισμό της στην ανατολική Μεσόγειο και δεν αποφεύγει να ασκήσει τη στρατιωτική της δύναμη για να υπερασπιστεί το αμφιλεγόμενο δόγμα της Blue Homeland.
Η μακροχρόνια έχθρα μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας περιστρέφεται γύρω από πολλές παρατεταμένες διαμάχες και δεν φαίνεται να μπορεί να επιλυθεί πουθενά.
Πολιτική διευθέτηση για την Κύπρο, θαλάσσια οριοθέτηση των αμοιβαία αμφισβητούμενων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) στην ανατολική Μεσόγειο και ανησυχία της Άγκυρας με τη στρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο που ισχυρίζεται ότι έγινε κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών, είναι μερικές από αυτές.
Τι θα χρειαζόταν για να ξεκινήσει μια στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο πλευρών;
Όχι πολύ, παρά τον μηχανισμό αποσύνθεσης του ΝΑΤΟ μεταξύ των δύο μελών της συμμαχίας. Σύμφωνα με τον Γιώργο Τζογόπουλο, μελετητή της περιφερειακής ενεργειακής γεωπολιτικής, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν εισέλθει σε μια επικίνδυνη σπείρα τα τελευταία δύο χρόνια.
Ένα στρατιωτικό ατύχημα μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή στην ανατολική Μεσόγειο, με την πιθανή κλιμάκωση να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να προστατεύσουν τη Νοτιοανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ.
Οι πιο πρόσφατοι μήνες είχαν δει την Τουρκία και την Ελλάδα να δίνουν μια ευκαιρία στις συνομιλίες μετά την έξαρση των εντάσεων το 2019-2020 σχετικά με ανταγωνιστικές αξιώσεις κυριαρχίας στην ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα.
Εκείνη την εποχή, η Άγκυρα ανέπτυξε πλοία σεισμικής έρευνας σε ύδατα που αμφισβητήθηκαν από την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία και υπέγραψε μια αμφιλεγόμενη συμφωνία θαλάσσιας οριοθέτησης με τη Λιβύη που απορρίφθηκε πλήρως από την Ελλάδα και τους συμμάχους της.
CONTINUE READING
Θα βγάλει τα τανκς όπως η Κίνα; Πως θα αντιδράσει ο Ερντογάν σε περίπτωση μεγάλων ταραχών στην Τουρκία
Σε μια πρόσφατη αντιπαράθεση, ωστόσο, ο Ερντογάν είπε ότι δεν θα συναντηθεί με τον Μητσοτάκη αφού προέτρεψε την Ουάσιγκτον να επανεξετάσει τις πωλήσεις μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία.
Τον Απρίλιο, η Ελλάδα ακύρωσε τη συμμετοχή της Τουρκίας σε αεροπορική άσκηση του ΝΑΤΟ που φιλοξενήθηκε από την Ελλάδα, λέγοντας ότι η Τουρκία δεν ήταν «ούτε σύμμαχος, ούτε φίλος».
Τον Ιούνιο, ο Ερντογάν είπε ότι η Τουρκία ακύρωσε μια διμερή πλατφόρμα συνεργασίας, που ονομάστηκε Στρατηγικό Συμβούλιο Υψηλού Επιπέδου, με την Ελλάδα, προσθέτοντας: «Μην προσπαθήσετε να χορέψετε με την Τουρκία. Θα κουραστείτε και θα κολλήσετε στο δρόμο. Δεν κάνουμε πλέον διμερείς συνομιλίες μαζί τους. Αυτή η Ελλάδα δεν θα δει λόγο».
Οι ακροδεξιές γελοιότητες όπως του Μπαχτσελί αποτελούν αγκάθι στην τουρκική πολιτική και εμποδίζουν τους γείτονες της Τουρκίας να λάβουν στα σοβαρά τα τουρκικά συμφέροντα και προτεραιότητες.
Ειδικότερα, Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονται σε διαμάχη για τα θαλάσσια δικαιώματα των νησιών στην ανατολική Μεσόγειο.
Η θέση της Τουρκίας θα αγνοούσε τη συμπερίληψη των ελληνικών νησιών από την οριοθέτηση της ΑΟΖ, ενώ η Ελλάδα υποστηρίζει ότι τα νησιά της ,ακόμη και εκείνα που αγκαλιάζουν την τουρκική ακτογραμμή-,έχουν θαλάσσια δικαιώματα με ίση δικαιοδοσία με την ηπειρωτική χώρα της, συμπεριλαμβανομένου του Καστελλόριζου του μικρότερου των Δωδεκανήσων με πληθυσμό περίπου 500 κατοίκους και μόλις 2,1 χλμ. (1,3 μίλια) από την Αττάλεια της Τουρκίας.
Το 2020, ο νομικός μελετητής Yunus Emre Acikgonul συνέταξε έναν χάρτη για να δείξει πώς θα έμοιαζε μια δίκαιη λύση στην ανατολική Μεσόγειο με βάση την προηγούμενη σχετική νομολογία και αποφάσεις του δικαστηρίου.
Ο χάρτης δείχνει ότι καμία πλευρά δεν θα πετύχαινε τις μαξιμαλιστικές θαλάσσιες προβολές της.
Η Κύπρος στη μέση
Επί των διαφωνιών θαλάσσιας κυριαρχίας μεταξύ των δύο πλευρών διαφαίνεται η σύγκρουση για το νησί της Κύπρου, το οποίο χωρίζεται μεταξύ του κράτους μέλους της ΕΕ, της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ), που αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία.
Η μακροχρόνια συναίνεση μεταξύ των ενδιαφερομένων είναι ότι χωρίς πολιτική διευθέτηση για την Κύπρο, δεν μπορεί να υπάρξει ενεργειακή συμφωνία που να περιλαμβάνει την Κύπρο (και κατ' επέκταση την Ελλάδα) και την Τουρκία.
Αλλά η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία άλλαξε ριζικά τον ενεργειακό λογισμό για την Ευρώπη.
Ίσως είναι καιρός να αντιστρέψουμε την προσέγγιση του μηδενικού αθροίσματος και να κατασκευάσουμε έναν αγωγό που συνδέει το κυπριακό και το ισραηλινό αέριο με την Τουρκία, το οποίο θα μπορούσε στη συνέχεια να μεταφερθεί στις ευρωπαϊκές αγορές μέσω του υπάρχοντος αγωγού Trans-Anatolian Natural Gas Pipeline (TANAP), πριν από μια συνολική διευθέτηση επιτυγχάνεται, όχι μετά.
Αυτό είναι προφανώς αμφιλεγόμενο
Ένας αγωγός από το κοίτασμα Λεβιάθαν του Ισραήλ προς την Τουρκία θα διέτρεχε τα κυπριακά ύδατα, απαιτώντας τη συναίνεση της Κύπρου σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Ωστόσο, ad hoc εμπορικές συμφωνίες ενέργειας μεταξύ των μερών και των ενεργειακών εταιρειών (με πιθανούς τρίτους εγγυητές) θα μπορούσαν να προσφέρουν μια πιο οικονομική και ταχύτερη λύση που θα μπορούσε να μεταφέρει περίπου 10-16 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm) ετησίως, σύμφωνα με τον Elai Rettig, υπότροφος στο Πανεπιστήμιο Bar-Ilan.
Η συνεργασία σε ένα κοινό ενεργειακό έργο θα χρησίμευε ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης σε πραγματικό χρόνο, όπου όλες οι πλευρές θα επωφεληθούν, ενισχύοντας τις πιθανότητες οι πολιτικές διαπραγματεύσεις, αν και δύσκολες, να ανοίξουν με τον καιρό.
Το 2019, η ΤΔΒΚ πρότεινε τη δημιουργία μιας κοινής επιτροπής με έδρες για ίσο αριθμό Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και της ΕΕ που θα συμμετέχει ως παρατηρητής. Η πρόταση απορρίφθηκε αμέσως από την ελληνοκυπριακή κυβέρνηση. Νωρίτερα αυτό το μήνα, η ΤΔΒΚ επανέλαβε την πρόταση, αυτή τη φορά προσθέτοντας ότι η επιτροπή θα περιλαμβάνει επίσης εκπροσώπους πετρελαϊκών εταιρειών εξουσιοδοτημένων και από τις δύο πλευρές.
Η άλλη επιλογή είναι η διοχέτευση αερίου σε δύο υπάρχοντες τερματικούς σταθμούς LNG στις εγκαταστάσεις LNG της Αιγύπτου στο Idku και στη Damietta, οι οποίες απέστειλαν 8,9 bcm LNG το 2021.
Αυτή είναι η λιγότερο περίπλοκη διπλωματικά επιλογή που προτιμούν επί του παρόντος οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ.
Ωστόσο, χωρίς πρόσθετες επενδύσεις σε υποδομές, η Αίγυπτος δεν αναμένεται να ενισχύσει σημαντικά τη χωρητικότητα βραχυπρόθεσμα (περισσότερα για αυτό αργότερα).
Νωρίτερα αυτό το έτος, οι Ηνωμένες Πολιτείες απέσυραν την υποστήριξή τους στον τεχνικά πολύπλοκο και αντιοικονομικό αγωγό φυσικού αερίου EastMed που σχεδίαζε να συνδέσει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου Ισραήλ και Κύπρου στη Μεσόγειο με την Ελλάδα και την Ιταλία, από όπου το υγροποιημένο φυσικό αέριο θα είχε αποσταλεί σε ευρωπαϊκές χώρες.
Αυτό ανανέωσε την αισιοδοξία στην Άγκυρα.
Η αναμονή για μια πολιτική διευθέτηση για την Κύπρο, μια «παγωμένη» σύγκρουση από τη δεκαετία του 1970 ή η προσπάθεια παράκαμψης της Τουρκίας δεν θα παραδώσει φυσικό αέριο σύντομα ή αρκετά γρήγορα.
Το Ισραήλ ως Βασιλιάς
Με την Ελλάδα και την Τουρκία σε αδιέξοδο, το Ισραήλ έχει αναδειχθεί ως βασιλιάς στην ανατολική Μεσόγειο.
Η οικοδόμηση στρατηγικής συμμαχίας στην ανατολική Μεσόγειο επιταχύνθηκε σε δύο σημαντικούς άξονες την τελευταία δεκαετία, ο ένας είναι Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και ο άλλος Αίγυπτος-Ισραήλ.
Το Ισραήλ διαθέτει δύο επιχειρησιακά κοιτάσματα φυσικού αερίου στα ανοικτά των ακτών της Μεσογείου με αποθέματα φυσικού αερίου περίπου 690 bcm.
Τόσο η Ελλάδα όσο και το Ισραήλ έχουν την επιθυμία να ενισχυθούν οι ευκαιρίες για εξαγωγή φυσικού αερίου στις ευρωπαϊκές αγορές. Μια αμοιβαία καχυποψία για την κυβέρνηση του ΑΚΡ είναι ένας άλλος παράγοντας που μεταφράστηκε σε εμπορικές συμφωνίες στον τομέα της ασφάλειας.
Σύμφωνα με την ελληνική εφημερίδα Καθημερινή, η Ελλάδα απέκτησε πρόσφατα ένα σύστημα μη επανδρωμένου εναέριου οχήματος (UAV) για την υπεράσπιση των νησιών της και άλλων σημαντικών τοποθεσιών σε ολόκληρη τη χώρα.
Εξοπλισμένο με ισραηλινή τεχνολογία και όπως το Drone Dome, το σύστημα θα διακόψει την ικανότητα πτήσης των οπλισμένων UAV, όπως το Bayraktar TB2 τουρκικό drone, τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε πολεμικές επιχειρήσεις στον αγώνα της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας τους τελευταίους μήνες.
Η Ελλάδα είναι έτοιμη για το χειρότερο σενάριο και γνωρίζει ότι το Ισραήλ σε καμία περίπτωση δεν θα εμπλακεί σε μια ελληνοτουρκική αντιπαράθεση.
Εν τω μεταξύ, προχωρά και η τριμερής ενεργειακή συνεργασία.
Η διασύνδεση Ευρω-Ασίας, ένα έργο καλωδίων μήκους 1.500 χιλιομέτρων που κοστίζει περίπου 825 εκατομμύρια δολάρια κάτω από τη Μεσόγειο θα συνδέσει τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ και πρόκειται να ολοκληρωθεί το 2024.
Τον Ιούνιο, το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέγραψε συμφωνία στο Κάιρο για την ενίσχυση των εξαγωγών φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Αυτό βασίζεται σε μια συμφωνία 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων που συμφωνήθηκε το 2018, η οποία επιτρέπει στο Ισραήλ να εξάγει αέριο από τα υπεράκτια κοιτάσματα φυσικού αερίου Tamar και Leviathan στην Αίγυπτο, όπου υγροποιείται και αποστέλλεται σε ευρωπαϊκές χώρες.
Σύμφωνα με αξιωματούχους της βιομηχανίας, το Ισραήλ αναμένεται να διπλασιάσει την παραγωγή φυσικού αερίου σε περίπου 40 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, καθώς επεκτείνει τα έργα και φέρνει νέα κοιτάσματα στο δίκτυο.
Το Ισραήλ είναι ένας πρωτότυπος ρεαλιστής παράγοντας, που αντισταθμίζει προσεκτικά τα στοιχήματά του και εξισορροπεί τους δεσμούς με τα μέρη στην υπηρεσία των δικών του εθνικών συμφερόντων. Χρησιμεύοντας ως υπομόχλιο, το Ισραήλ μπορεί να εξουδετερώσει έμμεσα την πρόκληση ενώ διευκολύνει τις συνομιλίες για ενεργειακή συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, καθώς και οι δύο πλευρές συνεχίζουν να προσπαθούν να φέρουν την Ιερουσαλήμ με το μέρος τους.
Το Ισραήλ μπορεί επίσης να κινηθεί για να επηρεάσει την Κύπρο ώστε να συμφωνήσει σε μια εμπορική ενεργειακή συμφωνία πριν από μια πολιτική συμφωνία για το καθεστώς του νησιού, υπό τον όρο ενός χρονοδιαγράμματος διαπραγματεύσεων για μια συνολική διευθέτηση και έναν μηχανισμό εκδίκασης σε περίπτωση παραβίασης του πλαισίου."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Με δεδομένη τη βαρύτητα που έχει το NATIONAL INTEREST στη διαμόρφωση εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, επισημαίνουμε ότι από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι η κατασκευή του αγωγού East-Med θεωρείται τελειωμένη υπόθεση, ως αδύνατη και ασύμφορη, ενώ προκρίνονται ως λύσεις είτε η κατασκευή αγωγού που θα συνδέει το κυπριακό και το ισραηλινό αέριο με την Τουρκία, το οποίο θα μπορούσε στη συνέχεια να μεταφερθεί στις ευρωπαϊκές αγορές μέσω του υπάρχοντος αγωγού Trans-Anatolian Natural Gas Pipeline (TANAP), είτε η διοχέτευση φυσικού αερίου από το Ισραήλ σε δύο υπάρχοντες τερματικούς σταθμούς LNG στις εγκαταστάσεις LNG της Αιγύπτου στο Idku και στη Damietta.
Η δεύτερη είναι η λιγότερο περίπλοκη διπλωματικά επιλογή που προτιμούν επί του παρόντος οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ.
Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι υιοθετείται ως επίλυση οριοθέτησης των ΑΟΖ Ελλάδας-Τουρκίας ο χάρτης του νομικού μελετητή Yunus Emre Acikgonul και όχι αυτός του πανεπιστημίου της Σεβίλης ο οποίοος εδράζεται στη συμφωνία του Διακίου της θάλασσας!!!
Κλείνοντας επισημαίνουμε ότι στο παρόν άρθρο επιχειρείται με γνώμονα το ενεργειακό πρόβλημα της ΕΕ, να παρακαμθεί το Διεθνές Δίκαιο ως το μόνο μέσο επίλυσης του Κυπριακού, φθάνοντας στο σημείο η Κύπρος επηρεαζόμενη.... από το Ισραήλ να συμφωνήσει σε μια εμπορική ενεργειακή συμφωνία πριν από μια πολιτική συμφωνία για το καθεστώς του νησιού, υπό τον όρο ενός χρονοδιαγράμματος διαπραγματεύσεων για μια συνολική διευθέτηση και έναν μηχανισμό εκδίκασης σε περίπτωση παραβίασης του πλαισίου.
Αναμένουμε τις εξελίξεις
