"Η βολή του Gökdoğan αποτελεί οριακό σημείο για την Τουρκία", είναι ο πομπώδης τίτλος άρθρου τουρκικού ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Ένα από τα καλύτερα νέα της περιόδου των διακοπών ήταν η επιτυχημένη εκτόξευση του πυραύλου Gökdoğan από το F-16… Δεν είναι μυστικό ότι η Τουρκία είναι βαθιά συνδεδεμένη με τις ΗΠΑ σε αυτόν τον τομέα.
Ενώ αυτή η εξάρτηση τελειώνει με τον Gökdoğan και τον Bozdoğan, η Άγκυρα υπολογίζει ότι είναι μία από τις 4-5 χώρες στον κόσμο με τους πύραυλος αυτούς
Ένας από τους πιο κρίσιμους τομείς για την ασφάλεια της Τουρκίας είναι αναμφίβολα η αεράμυνα.
Η αγορά των S-400 και κάποια γεγονότα που ακολούθησαν έφεραν τη διαδικασία σε ένα πιο ευαίσθητο σημείο. Ο Πρόεδρος της Προεδρίας της Αμυντικής Βιομηχανίας Δρ İsmail Demir ανακοίνωσε ότι ήταν ένα «δώρο διακοπών» όχι μόνο για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις αλλά και για την εθνική άμυνα της Τουρκίας.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η δοκιμαστική εκτόξευση του εθνικού πυραύλου αέρος-αέρος Gökdoğan με κεφαλή αναζήτησης ραντάρ πραγματοποιήθηκε με επιτυχία.
Αυτό το πλάνο είναι στην πραγματικότητα ο πιο ξεκάθαρος προάγγελος της αρχής μιας πολύ διαφορετικής περιόδου για την Τουρκία σε αυτόν τον τομέα.
Μετά από αυτές τις εξελίξεις, θέλαμε να ανοίξουμε λίγο ακόμα την αυλαία και να ανιχνεύσουμε την κατάσταση που έχει φτάσει η χώρα μας στους πυραύλους αέρος-αέρος με βάση τη βολή Gökdoğan.
30 χρόνια υπόθεση
Λόγω των μεταβαλλόμενων συνθηκών πολέμου, η Τουρκία χρειάζεται πραγματικά ένα πυραυλικό σύστημα αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς από τη δεκαετία του '90.
Παλαιότερα έγιναν διάφοροι διαγωνισμοί για τη λύση του θέματος. Το S-400 αγοράστηκε σε ένα περιβάλλον όπου συζητήθηκαν επίσης επιλογές Patriot, SAMP/T, FD-2000 και παρόμοιες επιλογές.
Ωστόσο, δεν φαίνεται εφικτό να καλύψουμε πλήρως τις ανάγκες μας σε αυτόν τον τομέα με συστοιχίες S-400.
Σύμφωνα με ειδικούς, η Τουρκία χρειάζεται τουλάχιστον 8 συστοιχίες πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς.
«Πώς προστατευόταν ο εναέριος χώρος μας πριν φτάσουν οι S-400;» Ας απαντήσουμε στην ερώτηση και μετά περάσουμε σε κάποια τεχνικά σημεία της διαδικασίας…
Η αεράμυνα μεγάλης εμβέλειας και μεγάλου ύψους της Τουρκίας έχει ανατεθεί στα F-16. Τα F-16 βασικά χρησιμοποιούν δύο διαφορετικούς πυραύλους αέρος-αέρος. Και οι δύο είναι αμερικανικής κατασκευής. Με άλλα λόγια, εξαρτόμαστε από τις ΗΠΑ, όπως πολλές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, από αυτή την άποψη.
Ποιοι πύραυλοι χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή;
Μετά από αυτό το σημείο, αφήνουμε το λόγο στον Ερευνητή Αμυντικής Βιομηχανίας Anıl Şahin… Ο Şahin εξηγεί τους δύο πυραύλους που αναφέραμε παραπάνω με λίγο περισσότερες λεπτομέρειες.
Λέει ότι ο πρώτος πύραυλος ήταν το AIM-9 Sidewinder. Αυτός είναι ένας πύραυλος ενόρασης με ανιχνευτή υπέρυθρης απεικόνισης. Συνοπτικά, χρησιμοποιείται όταν το μαχητικό αεροσκάφος μπορεί να δει τον εχθρικό στόχο με το μάτι.
Ο δεύτερος πύραυλος είναι ο AIM-120 AMRAAM. Αυτός είναι ένας πύραυλος που χρησιμοποιείται στο βεληνεκές πέρα από την ορατότητα και έχει κεφαλή αναζήτησης ραντάρ. Με άλλα λόγια, ακόμα κι αν δεν μπορείτε να δείτε τον εχθρό με τα μάτια σας, μπορείτε να καταστρέψετε με επιτυχία τον στόχο. «Τα πιο κρίσιμα πυρομαχικά μας αέρος-αέρος». λέει ο Falcon.
Η TÜBİTAK-SAGE έχει κάνει όνομα με τις επιτυχημένες δουλειές που υπέγραψε πρόσφατα… Το έργο GÖKTUĞ που αναπτύχθηκε από αυτούς αποτελεί τη βάση όλων αυτών.
Ο Gökdoğan είναι ένας από τους δύο πυραύλους που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο αυτού του έργου, αντίστοιχος με τον πύραυλο AIM-120 AMRAAM των ΗΠΑ, ενώ ο BOZDOĞAN είναι το αντίστοιχο του AIM-9 Sidewinder.
Ο Anıl Şahin αναφέρει το γεγονός ότι έχουμε κατά καιρούς δυσκολίες στην προμήθεια αυτών των πυραύλων, όπως και άλλα συστήματα κατασκευής των ΗΠΑ:
«Επειδή αυτοί οι πύραυλοι κοστίζουν πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια ο καθένας. Και συνήθως η πώλησή του υπόκειται στη συγκατάθεση του Κογκρέσου των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, η εγχώρια παραγωγή αυτών των πυραύλων είναι ζωτικής σημασίας για να παραμείνει ο τουρκικός εναέριος χώρος ως «τουρκικός εναέριος χώρος».
Από την άλλη, το γεγονός ότι θα είναι φθηνότερα σε σύγκριση με τους ομολόγους τους στις ΗΠΑ στο μέλλον και οι εξαγωγικές τους δυνατότητες είναι άλλο ένα πλεονέκτημα.
Τόσο οι δοκιμές Bozdoğan όσο και Gökdoğan με βολές εδάφους και F-16 πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία. Και τα δύο έχουν προγραμματιστεί να τεθούν σε λειτουργία μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μια πολύ κρίσιμη πληροφορία εδώ… «ο Bozdogan ξεπερνά το αντίστοιχο AIM-9X σε πολλές παραμέτρους». Αυτή η πρόταση είναι ένα άμεσο σχόλιο από μια πηγή που χρησιμοποίησε τον πύραυλο, όχι από εμένα»
Η Τουρκία θα είναι μια από τις 4-5 χώρες στον κόσμο σε αυτόν τον τομέα
Μετά την περιγραφή του Bozdoğan και του Gökdoğan, ο Anıl Şahin εφιστά την προσοχή σε ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο… Είναι της γνώμης ότι η άνοδος της Τουρκίας στο Champions League στους πυραύλους αέρος-αέρος θα γίνει με τον πύραυλο αέρος-αέρος «GÖKHAN».
Οι δραστηριότητες ανάπτυξης του Gökhan, το οποίο θα χρησιμοποιεί το σύστημα πρόωσης RamJet, συνεχίζονται.
«Αν τα καταφέρουμε, θα είμαστε μια από τις 4-5 χώρες στον κόσμο στον τομέα των πυραύλων αέρος-αέρος». λέει
Εκατομμύρια δολάρια θα παραμείνουν στην Τουρκία με το έργο Göktuğ
Ως αποτέλεσμα, το ερώτημα γιατί το RamJet είναι σημαντικό … Ας ολοκληρώσουμε την είδηση με μια σύντομη υποσημείωση για όσους δεν γνωρίζουν…
Σε πυραύλους όπως ο Bozdoğan/Gökdoğan, η ταχύτητα και το ύψος της πλατφόρμας εκτόξευσης επηρεάζουν άμεσα το βεληνεκές και την ταχύτητα του εκτοξευόμενου πυραύλου. Διότι οι κινητήρες αυτών των βλημάτων, που διαθέτουν κινητήρες στερεών καυσίμων, λειτουργούν για πολύ μικρό χρονικό διάστημα μετά την εκτόξευση, δίνοντας στο βλήμα την αρχική του ταχύτητα. Στη συνέχεια, οι πύραυλοι γλιστρούν προς τους στόχους τους καθώς οι κινητήρες τους σταματούν. Επομένως, όσο ψηλότερα και πιο γρήγορα εκτινάσσονται από μια κινούμενη πλατφόρμα, τόσο υψηλότερες είναι οι ενέργειες ολίσθησης τους.
Το γεγονός ότι ο Gökhan έχει κινητήρα RamJet τον κάνει πολύ πιο γρήγορο και με μεγαλύτερο βεληνεκές. Υπάρχουν 4-5 χώρες στον κόσμο που χρησιμοποιούν αυτή την τεχνολογία σε πυραύλους αέρος-αέρος. Το έργο που ξεκίνησε η Τουρκία με τον Gökdoğan και τον Bozdoğan ανοίγει πραγματικά την πόρτα σε τέτοια κρίσιμα πεδία…"
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω αναφορικά με την αεράμυνα της Τουρκίας, γίνεται λόγος ότι απαιτούνται τουλάχιστον 8 συστοιχίες S-400 για την κάλυψη της εν λόγω χώρας
Αυτό ουσιαστικά επαληθεύει πλήρως σειρά άρθρων-αναλύσεών μας για την κάκιστη τουρκική αεράμυνα
Η παραδοχή ότι την αεράμυνα της Τουρκίας ουσιαστικά εκτελούν τα F-16 της, δείχνει τα προβληματικά κενά της συνέχειας αυτής, με κρίσιμα χρονικά κενά όπου οι τουρκικές χερσαίες και ναυτικές δυνάμεις θα παραμείνουν ακάλυπτες, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι το πρώτο 24ωρο τουλάχιστον οι πολεμικές αεροπορίες Ελλάδας και Τουρκίας θα μάχονται για την απόκτηση αεροπορικής υπεροχής, διαθέτοντας περιορισμένο αριθμός εξόδων αλλού.
Συνεπώς αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο προβληματική είναι η κατάσταση στον αέρα για την Τουρκία στην παρούσα φάση και την ουσιαστική αδυναμία των Τούρκωναφενός να προασπίσουν αποτελεσματικά στρατηγικούς στόχους της ενδοχώρας τους, όσο και να υποστηρίξουν επαρκώς και συνεχώς αποβατικέςκαι αεροκίνητες επιχειρήσεις στο Αιγαίο.
Η ανάπτυξη των πυραύλων αέρος αέρος Gökdoğan αντίστοιχος με τον πύραυλο AIM-120 AMRAAM των ΗΠΑ, και BOZDOĞAN αντίστοιχου του AIM-9 Sidewinder, αποτελεί εφόσον ισχύει ένα όντως σημαντικό βήμα για την πολεμική αεροπορία των Τούρκων.
Η Ελλάδα σε αυτό θα πρέπει να απαντήσει με ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας της στη βάση ανάλογων προγραμμάτων και με την μεγίστη δυνατή εκμετάλλευση που της παρέχει η συμμετοχή της σε προγράμματα της PESCO, όντας χώρα μέλος της ΕΕ.
