Όπως μπορεί ήδη να ενημερωθήκατε, η Ρωσία δοκίμασε τον νέο διηπειρωτικό βαλλιστικό της πύραυλο RS-28 Sarmat. Παρακάτω μπορείτε να δείτε κάποιες λήψεις από την εκτόξευση του καταστροφικού πυραύλου.
Ποιος Είναι Ο "Σατανάς II" Της Μόσχας;
Ο RS-28 Sarmat είναι ένας νέο ρωσικός διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος που εκτοξεύεται από κάθετες κυλινδρικές υπόγειες κατασκευές (silo-based missile). Το όπλο σχεδιάστηκε ως διάδοχος του R-36M, ο οποίος είναι ο πρώτος πύραυλος που αποκαλείται "Σατανάς" από την Δύση. Η ανάπτυξη του RS-28 ξεκίνησε το 2009, ενώ παράλληλα αναπτύσσονταν και μία βελτιωμένη έκδοση του R-36M. Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός πως ο R-36Μ αναπτύχθηκε και παράχθηκε αρχικά στην Ουκρανία. Οι Ουκρανοί προμήθευαν τους Ρώσους με εξαρτήματα βοηθώντας την παραγωγή των πυραύλων. Φυσικά, μετά τα συμβάντα του 2014 η χώρα σταμάτησε την υποστήριξή της στο πρόγραμμα των όπλων. Οι Ρώσοι όμως δεν μπορούσαν μόνοι τους να παράξουν τον "Σατανά" και έτσι έπρεπε να αναπτύξουν έναν νέο αντικαταστάτη. Η πρώτη φωτογραφία του "Σατανά II", ο οποίος ονομάζεται και SS-X-30, είδε το φως της δημοσιότητας το 2016. Ο πύραυλος σκοπεύονταν να δοκιμαστεί το 2017 και να ξεκινήσει υπηρεσία μέσα στο 2022, αντικαθιστώντας όλους τους υπάρχοντες R-36M πυραύλους. Κάποιες πηγές αναφέρουν πως το ρωσικού υπουργείο άμυνας έχει στην κατοχή του τουλάχιστον 50 τέτοιους πυραύλους. Όταν γίνει πλήρως λειτουργικός, ο Sarmat θα αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους του κόσμου. Όπως αναφέραμε στην αρχή του άρθρου, ο πύραυλος έχει κάνει ήδη την πρώτη του επιτυχημένη δοκιμή, γεγονός που σημαίνει πως η εισαγωγή του στις ρωσικές δυνάμεις πιθανότατα δεν απέχει πολύ. Να αναφέρουμε επίσης πως πρόκειται για ένα όπλο αρκετά ανώτερο από τον αμερικανικό Trident II βαλλιστικό πύραυλο υποβρύχιας εκτόξευσης (σε θέμα κεφαλών και εμβέλειας).
Κρίνοντας από τις φωτογραφίες του πυραύλου, ο Sarmat είναι πιθανό να αποτελεί μία περαιτέρω βελτίωση του R-36M και όχι έναν τελείως νέο σχεδιασμό. Είναι γνωστό πως ο πύραυλος διαθέτει αναβαθμισμένα ηλεκτρονικά, συστήματα πλοήγησης, αντίμετρα και περισσότερες επιλογές κεφαλών.
Πιθανότατα ο "Σατανάς II" θα χρησιμοποιεί τις ίδιες υπόγειες δομές (silo) με τον προκάτοχό του. Οι υπόγειοι εκτοξευτές και τα υπόγεια κέντρα διοίκησης της Ρωσίας είναι ανθεκτικά σε πυρηνικές εκρήξεις.
Ο συγκεκριμένος διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος έχει δύο στάδια. Ο πύραυλος είναι εξοπλισμένος με πυραυλοκινητήρες υγρού καυσίμου χρησιμοποιώντας αποθηκεύσιμο προωθητικό καύσιμο. Ο ίδιος ο πύραυλος αποθηκεύεται σε σωληνοειδή κοντέινερ εκτόξευσης. Με την εκτόξευση, ο πύραυλος εξέρχεται από το κοντέινερ, ενώ ο βασικός κινητήρας πυροδοτείται αρκετά μέτρα πάνω από το έδαφος.
Ο νέος RS-28 είναι ένας αρκετά ικανός διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος εξαιτίας της υψηλής του ταχύτητας και του συνολικού βάρους εξοπλισμού και οπλισμού που μπορεί να μεταφέρει (κεφαλές, συστήματα πλοήγησης κλπ). Σε θέμα βάρους και διαστάσεων, το όπλο είναι αρκετά παρόμοιο με τον R-36M.
Ο Sarmat πύραυλος διαθέτει την δυνατότητα μεταφοράς κεφαλών έως 10 τόνων. Μπορεί να κουβαλήσει 10 πολλαπλά οχήματα επανεισόδου ανεξάρτητου στόχου (Multiple Independently-targetable Reentry Vehicles - MIRV) ή εναλλακτικά 16 μικρότερα MIRV ή μέχρι και 34 Avangard υπερηχητικά boost-glide οχήματα. Ο συγκεκριμένος πύραυλος είναι ο πρώτος ρωσικός που έχει την δυνατότητα να αναπτύσσει αυτά τα ιδιαίτερα ευκίνητα οχήματα. Μπορεί επίσης να μεταφέρει έναν συνδυασμό μεγαλύτερων και μικρότερων κεφαλών και αντιμέτρων με σκοπό να διεισδύσει αντιαεροπορικά συστήματα. Οι δυνατότητες διείσδυσης του πυραύλου έχουν βελτιωθεί, χαρακτηριστικό που τον κάνει ακόμα πιο δύσκολο να αναχαιτιστεί. Ένας μόνο "Σατανάς" με οχήματα επανεισόδου MIRV μπορεί να καταστρέψει ολοκληρωτικά 3 πολιτείες των ΗΠΑ.
Ο RS-28 έχει βεληνεκές τουλάχιστον 11.000 χιλιομέτρων, ενώ με μειωμένο βάρος ο πύραυλος θεωρητικά θα έχει αυξημένη εμβέλεια. Υπήρξαν εκδόσεις του R-36M πυραύλου που είχαν εμβέλεια 16.000 χιλιομέτρων. Ο Sarmat είναι ικανός να πετάξει σε πολλαπλές πορείες πάνω από τον Βόρειο ή τον Νότιο Πόλο, με σκοπό να φτάσει στόχους στις ΗΠΑ.
Εξαιτίας των αναβαθμισμένων συστημάτων πλοήγησης, ο πύραυλος είναι αρκετά πιο ακριβής από τον προκάτοχό του. Υπολογίζεται πως το όπλο έχει πιθανή ακτίνα προσγείωσης (CEP) 10 μέτρων.
Σύμφωνα με κάποιες πηγές, θέσεις εκτόξευσης του βαλλιστικού πυραύλου θα εξοπλιστούν με το ενεργό σύστημα προστασίας Mozyr. Το σύστημα αυτό σχεδιάστηκε να προστατεύει θέσεις εκτόξευσης εναντίων εχθρικών οχημάτων επανεισόδου MIRV, πυραύλων cruise και βομβών. Το σύστημα εκτοξεύει ένα νέφος μεταλλικών σφαιρών εναντίων εισερχόμενων απειλών και τις καταστρέφει σε υψόμετρο έως και 6 χιλιομέτρων.