Στην στρατιωτική Ιστορία η εξέλιξη των μαχών ήταν αποτέλεσμα εκτός της ισχύος των μετεχόντων δυνάμεων, του σχεδιασμού ,της εφαρμογής αλλά και της προσωπικότητας των αντιπάλων Στρατηγών, η οποία πάρα πολλές φορές υπερίσχυε όλων των άλλων παραγόντων και είχε ως αποτέλεσμα τη νίκη
Το Ελληνικό "φαινόμενο"
Για εμάς τους Έλληνες που σχεδόν πάντα το ισοζύγιο μαχητικής ισχύος ήταν υπέρ του αντιπάλου στο πεδίο της μάχης, από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα ,η αξία και η προσωπικότητα των ηγετών στο πεδίο της μάχης σε συγκερασμό με την γενναιότητα των μαχητών μας, ήταν εκείνη που μας χάριζε τη νίκη
Χαρακτηριστικότερο ίσως όλων παράδειγμα σε αυτό απότελεί η ανυπέρβλητη στρατιωτική ιδιοφυία του Μέγα Αλέξανδρου, που έμεινε χαραγμένη στην Παγκόσμια Ιστορία, αφού κατόρθωσε το ακατόρθωτο
Είναι ο μόνος Στρατηγός που δεν έχασε ποτέ κάποια μάχη , από τις πάρα πολλές που διεξήγαγε εναντίον των πάντα κατά πολύ υπέρτερων Περσών και ο οποίος δημιούργησε την τεράστια σε έκταση Αυτοκρατορία του
Στούς νεότερους χρόνους στην επανάσταση του 1821 είχαμε την προσωπικότητα του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη , αλλά και άλλων οπλαρχηγών να κυριαρχούν έναντι των κατά πολύ μεγαλύτερων τουρκικών δυνάμεων και πασάδων
Αλλά και στον πόλεμο του 1940 στην Ήπειρο είχαμε τον Στρατηγό Κατσιμήτρο να σβήνει με τους μαχητές του την Ιταλική υπεροπλία νικώντας τους Ιταλούς Στρατηγούς
Τα παραπάνω τα αναφέραμε προκειμένου να αντιληφθούμε η προσωπικότητα των Στρατηγών που θα αντιπαρατεθούν στο πεδίο της μάχης, παίζει σημαντικότατο ρόλο, πολλές μάλιστα φορές καταλυτικό
Ο πόλεμος στην Ουκρανία
"Εν προκειμένω στον πόλεμο στην Ουκρανία, άπαντες γνωρίζουμε ότι τόσο οι Ρώσοι, όσο και οι Ουκρανοί προετοιμάζονται επιμελώς για την "μητέρα των μαχών στο Ντονμπάς", όπου θα αντπαρατεθούν θα αντιπαρατεθούν ο Ουκρανός Στρατηγός Zaluzhny ενάντια στον Ρώσο Στρατηγό Dvornikov", όπως αναφέρει στην αρχή άρθρου του το έγκριτο ΜΜΕ , το οποίο στη συνέχεια αναφέρει:
"Οι δύο ανώτατοι διοικητές των ρωσικών και ουκρανικών δυνάμεων πρόκειται να έρθουν αντιμέτωποι στη σύγκρουση στην Ουκρανία που έχει γίνει η πιο καταστροφική και θανατηφόρα στην Ευρώπη από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Την περασμένη εβδομάδα, με την ελπίδα να διασώσει την εισβολή επτά εβδομάδων, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, πρόεδρος της Ρωσίας, όρισε έναν βετεράνο αξιωματικό, τον Στρατηγό Alexander Dvornikov, να αναλάβει τη στρατιωτική Διοίκηση των Ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία.
Δέκα μήνες νωρίτερα, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky, αναμένοντας τη μετωπική επίθεση που θα ακολουθούσε, είχε διορίσει τον Στρατηγό Valeriy Zaluzhny, προϊόν της μετασοβιετικής στροφής της χώρας προς τη Δύση, να διοικήσει τις ουκρανικές δυνάμεις σε μια κατά τα φαινόμενα "απελπισμένη" άμυνα ενάντια σε έναν πιο ισχυρό εχθρό.
Το αποτέλεσμα αυτής της μονομαχίας δεν θα κρίνει μόνο το μέλλον της Ουκρανίας ως κυρίαρχο κράτος, αλλά επίσης θα διαμορφώσει τις διεθνείς σχέσεις στην Ευρώπη και πέρα από αυτήν για τις επόμενες δεκαετίες.
Η Ρωσία προφανώς επιθυμεί να προσαρτήσει την Ουκρανία
Κατακτώντας την Ουκρανία, ο Πούτιν εννοεί να δείξει ότι η στρατιωτική και οικονομική κυριαρχία της Δύσης έχει τελειώσει.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη, προσπαθούν να στηρίξουν μια μετασοβιετική Νέα Παγκόσμια Τάξη υπό την ηγεσία των φιλελεύθερων δημοκρατιών. Η Ουκρανία θέλει να είναι μια από αυτές.
Ακόμη και οι πολεμικές φιλοσοφίες των δύο Διοικητών Στρατηγών αντικατοπτρίζουν ανταγωνιστικές απόψεις για την πολιτική, αφού ο στρατός της Ρωσίας, όπως και η πολιτική του, παραμένει εξαιρετικά συγκεντρωτικός, ενώ η νέα δύναμη της Ουκρανίας είναι ευέλικτη, προσαρμοσμένη στο δυτικό στυλ.
Στρατιωτικά, είναι επίσης ένα είδος μάχης ανάμεσα σε έναν Ρώσο Γολιάθ ενάντια σε έναν ευκίνητο Ουκρανό Δαυίδ.
Ο Ντβόρνικοφ, 60 ετών, εκτελεί ένα σφυροκόπημα ένοπλης επίθεσης που χαρακτηρίζεται από βομβαρδισμούς από μακριά, που αναπόφευκτα οδηγούν σε μαζική καταστροφή υλικού και αδιαφορία για τους θανάτους αμάχων.
Ο Ζαλούζνι ευνοεί τις επιθέσεις "χτυπώ και φεύγω" ενάντια σε βαριά κομβόϊ.
Τα παραπάνω αντικατοπτρίζουν ανόμοιους τρόπους Διοίκησης μεταξύ των 2 Στρατηγών
Ο Ρώσος Στρατηγός Dvornikov
Ο Ντβόρνικοφ ηγήθηκε μιας διμοιρίας στον Δεύτερο Πόλεμο της Τσετσενίας, ο οποίος διήρκεσε μια δεκαετία μετά το 1999. Η εξέγερση της αποσχισθείσας επαρχίας παρουσίασε μια πρόκληση πέρα από την απώλεια της κυριαρχίας της Μόσχας στην Ανατολική Ευρώπη σε μια πιθανή διάσπαση της ίδιας της προ-σοβιετικής Ρωσίας. Ο Πούτιν ανέλαβε τη Ρωσία την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1999 και έβαλε στόχο να εξαλείψει αυτή την πιθανότητα.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι ξεκάθαρο ότι αυτό που συνέβη στον πόλεμο της Τσετσενίας ήταν το προοίμιο της τρέχουσας σύγκρουσης: πολιορκίες για να εκδιώξουν αντάρτες από τις αστικές περιοχές και μαζικούς βομβαρδισμούς.
Συγκεκριμένα, η Ρωσία βομβάρδισε το Γκρόζνι, την πρωτεύουσα της Τσετσενίας, από τον Οκτώβριο του 1999 έως ότου τα υπολείμματα των ανταρτών τράπηκαν σε φυγή τον Φεβρουάριο του 2000.
Αν και οι Ρώσοι άνοιγαν περιστασιακά διαδρόμους ασφαλούς εξόδου για να επιτρέψουν στους αμάχους να φύγουν, εντούτοις τους έπληταν με πυρά. Οι ελλείψεις τροφίμων όχι μόνο εμπόδισαν τις επιχειρήσεις των ανταρτών, αλλά και άφησαν τους αμάχους σε αδυναμία. Συγκεντρώσεις και εξαφανίσεις ύποπτων ανταρτών και συνεχείς, χαμηλών τόνων μάχες σημάδεψαν την επόμενη δεκαετία.
Όπως έχουν κάνει οι Ουκρανοί σε πολλές πόλεις, οι Τσετσένοι μαχητές οχύρωσαν το Γκρόζνι με σάκους άμμου και έργα οχύρωσηςγια να αμβλύνουν τις ρωσικές επιθέσεις
Ο Ντβόρνικοφ έγινε γνωστός και φήμη για τη διοίκηση των ρωσικών δυνάμεων στη Συρία για να βοηθήσει την κυβέρνηση του Μπασάρ αλ Άσαντ να νικήσει τους ισλαμιστές και εθνικιστές αντάρτες που προσπαθούσαν να την ανατρέψουν. Ο Πούτιν του απένειμε μετάλλιο Ήρωα της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τις υπηρεσίες του.
Μερικοί Σύριοι τον χαρακτήρισαν «χασάπη» για τον ανελέητο ρωσικό βομβαρδισμό του Χαλέπι, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, το 2016.
Τα ρωσικά αεροσκάφη κατέστρεψαν πολυκατοικίες ,κατοικημένες περιοχές και έργα υποδομής σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Οι Ρώσοι βομβάρδισαν ένα νοσοκομείο στο Χαλέπι τέσσερις φορές, ανέφεραν οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«Οι αεροπορικές επιδρομές συχνά φαινόταν να είναι απερίσκεπτα αδιάκριτες, σκόπιμα στόχος τουλάχιστον μίας ιατρικής εγκατάστασης και περιλάμβαναν τη χρήση όπλων χωρίς διάκριση», δήλωσε η HRW σχετικά με το Χαλέπι.
Παρόμοιες κατηγορίες έχουν διατυπωθεί για τις τακτικές της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Εάν ο Ντβόρνικοφ ακολουθήσει "το βιβλίο του για τη Συρία", αναμένονται περισσότερες επιθέσεις εναντίον αμάχων.
Είναι επίσης πιθανό να ακολουθήσει ένα βιβλίο που γράφτηκε για το Χαλέπι, δηλαδή να αρνηθεί τις φρικαλεότητες ή, αν δεν πείσει, να πει ότι το έκανε ο αντίπαλος στρατός.
Στη Συρία, η συμμαχία της Ρωσίας περιλάμβανε όχι μόνο τον συριακό στρατό, αλλά και τα ιρανικά στρατεύματα και τη Χεζμπολάχ, τη λιβανική πολιτοφυλακή. Θριάμβευσε και ο αλ Άσαντ παραμένει στην εξουσία.
Η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι θεμελιωδώς διαφορετική, αφού ο Πούτιν έχει εισβάλει σε μια κυρίαρχη χώρα και έχει εμπλέξει τα δικά του στρατεύματα σε μάχες εδάφους.
Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση πλημμυρίζουν την Ουκρανία με όπλα, ενώ αφήνουν τη μάχη στους μαχητές υπό τη διοίκηση του Valeriy Zaluzhny.
Ο Ουκρανός Στρατηγός Zaluzhny
Σε αντίθεση με τον Ρώσο εχθρό του, ο Zaluzhny, 48, ενηλικιώθηκε μετά τη λήξη του σοβιετικού ελέγχου της Ουκρανίας. Μετά την αστραπιαία κατάληψη της ανατολικής Ουκρανίας και της χερσονήσου της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014, ο ίδιος και άλλοι Ουκρανοί στρατιωτικοί στράφηκαν στην εκπαίδευση του ΝΑΤΟ.
Η διδασκαλία τον οδήγησε να εκτιμήσει τους ευέλικτους διοικητές του πεδίου της μάχης Λοχαγούς, Υπολοχαγούς και Λοχίες που όχι μόνο εκτελούν τα σχέδια της μάχης αλλά και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες.
«Θέλουμε να απομακρυνθούμε από τους χάρτες, από τη σύνταξη εντολών μάχης, ας πούμε, του 1943», είπε στην ουκρανική στρατιωτική έκδοση Army Inform σε συνέντευξή του πριν από δύο χρόνια. «Μπορώ να χρησιμοποιήσω διαφορετικές μεθόδους για να πετύχω έναν στόχο».
Η ευελιξία συνέπεσε βολικά με την ευκολότερη χρήση φορητών αντιαρματικών πυραύλων Javelin για να χτυπήσουν τανκς, τεθωρακισμένα οχήματα και πυροβολικό.
Φορητοί Αντιαεροπορικοί πύραυλοι Stinger έπληξαν εναέριους εχθρικούς στόχους την ώρα που οπλισμένα drones έπλητταν στόχους στο έδαφος από απόσταση
Το ΝΑΤΟ τους προμήθευε. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς, η Πολωνία και η Λιθουανία εκπαίδευσαν τους Ουκρανούς στη χρήση τους.
Ο Zaluzhny πιστεύει ότι οι νέες γενιές αξιωματικών της Ουκρανίας είναι ανώτερες ακόμη και από τις δικές του και αισθάνονται άνετα με όπλα υψηλής τεχνολογίας.
«Αυτοί είναι εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, όχι σαν εμάς όταν ήμασταν Υπολοχαγοί», είπε.
«Πρόκειται για νέα φύτρα που θα αλλάξουν εντελώς τον στρατό σε πέντε χρόνια. Σχεδόν όλοι γνωρίζουν καλά μια ξένη γλώσσα, δουλεύουν καλά με gadget και είναι διαβασμένοι».
Μέχρι στιγμής σε αυτόν τον πόλεμο, αυτά αποτελούν πλεονεκτήματα για τον Zaluzhny.
Ο πόλεμος έπρεπε να είχε τελειώσει τώρα. Ακόμη και το χτυπημένο ανατολικό λιμάνι της Μαριούπολης και η σκληρά πληγείσα πόλη στα βόρεια σύνορα Χάρκοβο παραμένουν εκτός ρωσικού ελέγχου.
Η Ρωσία απέσυρε τις δυνάμεις της από το Κίεβο, την πρωτεύουσα και το πιθανώς επιθυμητό πολεμικό τρόπαιο, για να κατευθυνθεί νότια.
Ο Ντβόρνικοφ προφανώς θέλει να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του στο Ντονμπάς, αντί να τις απλώσει στο νότο, στα ανατολικά και στα βόρεια, όπως είχε αρχικά αναπτυχθεί.
Εάν ακολουθήσουν οι Ουκρανοί, αυτό θα καθιστούσε τις δυνάμεις του Zaluzhny πιο "σφιχτούς" στόχους για το ρωσικό πυροβολικό και τις εναέριες βόμβες και πυραύλους.
Ο Ντέιβιντ κέρδισε μια φορά τον Γολιάθ. Από την άλλη πλευρά, ο Γολιάθ δεν απείλησε με πυρηνικό πόλεμο."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Τα παραπάνω μας δίνουν μια εικόνα το πώς αναμένεται να εξελιχθεί η μάχη στο Ντονμπάς, από τα οποία εμείς επισημαίνουμε τα εξής:
1.Oι Ρωσικές δυνάμεις στο Ντονμπάς δεν αναμένεται να έχουν συντριπτική αριθμητική υπεροχή σε δυνάμεις και μέσα έναντι των Ουκρανών.
2.Ωστόσο η εγγγύτητα της περιοχής των επιχειρήσεων με τη Ρωσία , θα διασφαλίσει στις Ρωσικές δυνάμεις συνεχή και ασφαλή ανεφοδιασμό σε τρόφιμα, καύσιμα, πυρομαχικά αλλά και εφεδρείες
3.Η επιλογή ενός Αντικειμενικού σκοπού, δηλαδή η κατάληψη του Ντονμπάς και η ύπαρξη ενός Διοικητή από πλευράς Ρώσων ικανοποιεί δύο από τις βασικές αρχές του πολέμου που είναι , Εκλογή του σκοπού και εμμονή σε αυτόν, καθώς και Ενότητα Διοικήσεως.
4. Ο άμυνα των Ουκρανών θα βασίζεται σε συνδυασμό άμυνας θυλάκων, γνωστών ως περίκλειστων σημείων στηρίξεως (ΠΣΣ) προκειμένου να αγκιστρωθούν σε αυτά ρωσικές δυνάμεις, αλλά και αγώνα κινήσεων από μηχανοκίνητους και τεθωρακισμένους Σχηματισμούς που θα διενεργούν αντεπιθέσεις στα πλαίσια Ενεργητικής άμυνας. Ειδικά η δυνατότητα διεξαγωγής ενεργητικής άμυνας από τους Ουκρανούς θα είναι ζωτικής σημασίας και θα εξαρτηθεί από την επαρκή αντιαεροπορική άμυνα των Ουκρανικών δυνάμεων.Επίσης αναμένουμε το Ρωσικό Πυροβολικό να σφυροκοπήσει τα Ουκρανικά ΠΣΣ και τις Ουκρανικές εφεδρείες.
5. Η δράση της πολεμικής Αεροπορίας της Ρωσίας θα πρέπει να θεωρείται ότι θα είναι συνεχής στο πεδίο της μάχης υπό την ισχυρή αντιαεροπορική ομπρέλα των S-400 που θα καλύπτουν την περιοχή δημιουργώντας non fly zone για την Ουκρανική πολεμική αεροπορία. Ωστόσο η αποτελεσματικότητα και η δράση της Ρωσικής αεροπορίας θα περιοριστεί από τη δράση της Ουκρανικής αντιαεροπορικής άμυνας.Το σε ποιο βαθμό θα είναι εκείνο που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την έκβαση των επιχειρήσεων στο Ντονμπάς, αφού θα κρίνει και την βιωσιμότητα ή όχι των Ουκρανικών εφεδρικών δυνάμεων και της δράσης τους στο πεδίο της μάχης
6.Τέλος, υπάρχει ανοικτό το ενδεχόμενο σε περίπτωση που τίποτε από τα παραπάνω δεν εξελιχθεί καλά για τις Ρωσικές Δυνάμεις ,αυτές να κάνουν χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων ή χημικών όπλων. Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε ωστόσο τρομερά επακόλουθα για τη συνέχεια του πολέμου με απρόβλεπτες εξελίξεις γενικότερα....
