Την ώρα που η Άγκυρα επιχειρεί μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας της διεθνούς κοινής γνώμης να προβάλει τον εαυτό της ως μεσολαβητή, ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία, μια ανάλυση που δημοσίευσε το μεγαλύτερο και πλέον φιλοκυβερνητικό think tank της Τουρκίας, δείχνει πως μάλλον η γειτονική χώρα «τρίβει» τα χέρια της με μια «στρατηγική αυτοκτονία», όπως την αποκαλεί, του Πούτιν.
CONTINUE READING
Ουκρανία: Αποκαταστάθηκε η ηλεκτροδότηση στο Τσερνομπίλ
Συγκεκριμένα ο ερευνητής εξωτερικής πολιτικής του SETA, Τζαν Ατζούν, γράφει:
«Μετά από μια μακρά στρατιωτική ανάπτυξη, ο ρωσικός στρατός ξεκίνησε την πολύπλευρη απόπειρα εισβολής κατά της Ουκρανίας. Ενώ διέταξε την πραγματοποίηση της επιχείρησης στον ρωσικό στρατό, ο Πούτιν σκέφτηκε ότι θα καταλάμβανε το Κίεβο και θα τερμάτιζε τον πόλεμο σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όμως με την αντίσταση του ουκρανικού στρατού, την ενότητα του ουκρανικού λαού ενάντια στην κατοχή και με την πολιτική ηγεσία του Ζελένσκι, φαίνεται ότι μια μακρά και επίπονη διαδικασία περιμένει τη Ρωσία. Η αποφασιστική στάση των δυτικών χωρών με μπλοκ παρασύρει τη Ρωσία σε μια μεγάλη στρατηγική χρεοκοπία.
Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν έπαιξε ένα τεράστιο στοίχημα για τη χώρα του εισβάλλοντας στην Ουκρανία και τα πράγματα δεν φαίνεται να πάνε καλά αυτή τη στιγμή.
Ο Πούτιν διέταξε τον Ρωσικό Στρατό για επιχείρηση και πίστευε ότι το Κίεβο θα καταληφθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, η πολιτική βούληση υπό την ηγεσία του Ζελένσκι θα καταστραφεί, η δομή διοίκησης και ελέγχου θα κατέρρεε και η αντίσταση του ουκρανικού στρατού σε ολόκληρη τη χώρα θα είχε τερματιστεί επίσης πίστευε ότι ο ουκρανικός λαός στο Κίεβο θα αποδεχθεί τη διοίκηση που θα είχε συγκροτηθεί από τη Ρωσία. Όμως η επιχείρηση του ρωσικού στρατού στην αρχή ακόμα κατέληξε σε αποτυχία. Η στρατιωτική απόπειρα, που σχεδιάστηκε περισσότερο σαν μια επιχείρηση ειδικών δυνάμεων για την κατάληψη του Κιέβου παρά μια συμβατική απόπειρα εισβολής, ήταν αναποτελεσματική με τις αντεπιθέσεις του ουκρανικού στρατού. Έτσι, τόσο η ουκρανική πολιτική ηγεσία όσο και η δομή διοίκησης-ελέγχου δεν διαλύθηκαν, αντίθετα δυνάμωσαν και έδειξαν τη μεγάλη αντίσταση. Μετά την αποτυχία της “επιχείρησης”, έγινε κατανοητό ότι η Ρωσία δεν πραγματοποίησε αρκετά καλά τις μελέτες στο σχέδιο Β.
Η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση, η οποία μετατράπηκε σε συμβατική κατοχή, συνάντησε ισχυρή αντίσταση τόσο από τον νότιο όσο και από τον ανατολικό άξονα της χώρας. Φαίνεται ότι η πρόοδος των δυνάμεων στο Βορρά, που προελαύνουν προς το Κίεβο, είναι πολύ αργή. Ειδικότερα, η αδυναμία της Ρωσίας να εδραιώσει πλήρως την αεροπορική κυριαρχία στην Ουκρανία, η αδυναμία παροχής στενής αεροπορικής υποστήριξης σε τεθωρακισμένες μονάδες, συμπεριλαμβανομένων των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, κακή δομή διοίκησης και ελέγχου, γενικά προβλήματα υλικοτεχνικής υποστήριξης, ειδικά εφοδιασμού και διαβίωσης, προκάλεσαν την αργή προέλαση του ρωσικού στρατού με μεγάλες απώλειες.
Το ηθικό κίνητρο του ρωσικού πεζικού φαίνεται επίσης να είναι χαμηλό. Φυσικά πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η ολοκληρωμένη αντίσταση του ουκρανικού στρατού μαζί με τον λαό, τα στοιχεία ασύμμετρης ισχύος και ιδιαίτερα η στρατιωτική στρατηγική του που βασίζεται στα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη TB2 και τα αντιαρματικά όπλα είναι αποτελεσματικά. Ενώ εκατοντάδες Ρώσοι στρατιώτες σκοτώθηκαν σε λίγες μέρες του πολέμου, έχουμε έναν ρωσικό στρατό που έδωσε πολλούς αιχμαλώτους. Βλέπουμε έναν διάσπαρτο στρατό του οποίου τα τεθωρακισμένα στρατεύματα έπεσαν σε ενέδρα, με μεγάλες απώλειες.
Ενώ τα πράγματα δεν πάνε καλά στο πεδίο, το γεγονός ότι οι δυτικές χώρες λειτουργούν ως μπλοκ και ότι η Ρωσία είναι σχεδόν απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο με πολύ βαριές κυρώσεις είναι επίσης σημάδια για το πώς θα καταλήξει η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Όσον αφορά τις στρατιωτικές, οικονομικές και πολιτικές συνέπειες, το στοίχημα του Πούτιν στην Ουκρανία θα οδηγήσει σε μια πολύ άσχημη ήττα και θα μετατραπεί σε στρατηγική αυτοκτονία για τον Πούτιν και τη χώρα του. Όλα τα σημάδια δείχνουν αυτή την πραγματικότητα.»
