Πέρυσι, η Ρωσία φέρεται να χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το αντιδορυφορικό πυραυλικό της σύστημα S-550 (ASAT), το οποίο μπορεί να χτυπήσει διαστημόπλοια, οχήματα επανεισόδου βαλλιστικών πυραύλων και υπερηχητικούς στόχους σε υψόμετρα δεκάδων χιλιάδων χιλιομέτρων.
Το S-550 πιστεύεται ότι είναι ένα κινητό σύστημα που ειδικεύεται στη στρατηγική άμυνα κατά των βαλλιστικών πυραύλων διηπειρωτικού βεληνεκούς (ICBM), με ρόλο «διαστημικής επίθεσης» και «διαστημικής άμυνας», που αναφέρεται σε αποστολές σκληρής κατάρριψης εναντίον εχθρικών δορυφόρων.
Η Ρωσία έθεσε σε λειτουργία το νέο της σύστημα αεράμυνας S-550 εν μέσω, εντάσεων στα σύνορα με την Ουκρανία. Το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, μετέδωσε ότι το S-550 ολοκλήρωσε τις επιτόπιες δοκιμές και η 1η Ταξιαρχία ξεκίνησε μαχητικό καθήκον.
Ωστόσο, ορισμένοι αναλυτές έχουν αμφισβητήσει τους ισχυρισμούς της Ρωσίας για ανάπτυξη τέτοιου συστήματος, επισημαίνοντας ασυνέπειες και ασάφειες μεταξύ των δηλώσεων των ρωσικών ειδησεογραφικών μέσων και των δηλώσεων, που έγιναν από υψηλόβαθμους Ρώσους στρατιωτικούς αξιωματούχους.
Υποστηρίζουν, ότι ο ισχυρισμός πως υπάρχει ένα σύστημα ικανό να αμύνεται έναντι υπερηχητικών και διαστημικών απειλών, είναι κάτι πολύ μεγάλο, αν όχι απίθανο, δεδομένων των σημερινών περιορισμών στην τεχνολογία πυραυλικής άμυνας.
Επίσης, σημείωσαν ότι μπορεί να υπήρχε πιθανή σύγχυση μεταξύ του S-550 και του S-500, ένα άλλο σύστημα που αναπτύσσεται για την αντιπυραυλική άμυνα.
Αλλά αν οι ισχυρισμοί της Ρωσίας αποδειχθούν αληθείς, το κινητό σύστημα ASAT S-550 αυξάνει τη λειτουργική ευελιξία και τη δυνατότητα επιβίωσης των δυνατοτήτων ASAT της Ρωσίας, σε σύγκριση με τα τρέχοντα σταθερά και διαστημικά συστήματα.
Ένα πλεονέκτημα για κινητό
Ένα κινητό σύστημα ASAT όπως το S-550, εκμεταλλεύεται την τεράστια επικράτεια της Ρωσίας για να κάνει τις τοποθεσίες εκτόξευσης ASAT πιο απρόβλεπτες, μειώνοντας τον χρόνο απόκρισης σε επιθέσεις και εμποδίζοντας τους αντιπάλους να στοχεύουν όπλα ASAT, καθώς το σύστημα εκτόξευσης θα μπορούσε να μεταφερθεί αμέσως σε νέες τοποθεσίες.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα σταθερά συστήματα, των οποίων οι θέσεις εκτόξευσης είναι γνωστές, γεγονός που τα καθιστά πιθανώς ευάλωτα σε επιθέσεις, και σε συστήματα που βασίζονται στο διάστημα, τα οποία όταν καταστραφούν δεν μπορούν εύκολα να αντικατασταθούν.
Πέρυσι, η Ρωσία δοκίμασε τον πύραυλο Nudol PL-19 ASAT, καταρρίπτοντας τον ανενεργό δορυφόρο Kosmos 1408, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά από το 1982. Σε αντίθεση με το S-550, το Nudol είναι ένα σταθερό σύστημα που απαιτεί σταθερές επιφάνειες εκτόξευσης.
Η δοκιμή δημιούργησε ένα πεδίο συντριμμιών 1.500 ανιχνεύσιμων θραυσμάτων σε χαμηλή τροχιά, απειλώντας δυνητικά άλλους δορυφόρους και επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις. Η δοκιμή έγινε 80 χιλιόμετρα πάνω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), αναγκάζοντας το πλήρωμά του να κρυφτεί καθώς τα συντρίμμια από τη δοκιμή διασταυρώθηκαν με την τροχιά του ISS πολλές φορές.
Η Ρωσία, έχει επίσης μακρά ιστορία στην τοποθέτηση συστημάτων ASAT , που είναι δορυφόροι που μπορούν να επιτεθούν σε άλλους δορυφόρους. Στη δεκαετία του 1960, η Ρωσία ανέπτυξε το σύστημα Istrebitel Sputnikov (IS) ASAT. Αφού εκτοξευόταν σε τροχιά, ο αναχαιτιστής θα αποχωριζόταν από τον ενισχυτή, θα έκανε ελιγμούς κοντά στον στόχο και θα εκρήγνυτο για να απελευθερώσει τον κατακερματισμό με αποτελεσματική εμβέλεια 50 μέτρων.
Το σύστημα εκσυγχρονίστηκε αργότερα στο πρότυπο IS-M, το οποίο μπορούσε να επιτεθεί σε στόχους υψηλότερης τροχιάς.
Συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου
Εκτός από αυτά τα σκληρά συστήματα, η Ρωσία διαθέτει επίσης πολλά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου (EW) ASAT . Αυτά περιλαμβάνουν τα επίγεια δορυφορικά συστήματα παρεμβολής Tirada-2 και Bylina-MM.
Το Tirada-2 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2001 και υποστηρίζεται, ότι είναι ικανό να συντρίψει τα ηλεκτρονικά αντίμετρα των εχθρικών δορυφόρων, αναγκάζοντάς τους να ξοδέψουν όλη τους την ενέργεια προσπαθώντας να ξεπεράσουν την εμπλοκή και στερώντας τους την ικανότητα να μεταδίδουν σήματα στο έδαφος.
Το σύστημα Bylina-MM έχει σχεδιαστεί για να στοχεύει δορυφόρους που λειτουργούν στη «ζώνη χιλιοστών», η οποία αντιστοιχεί σε εξαιρετικά υψηλή συχνότητα (EHF), τη ζώνη στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα από 30 έως 300 gigahertz.
Αυτές οι εξελίξεις δείχνουν τη μετατόπιση της στρατηγικής σκέψης της Ρωσίας, η οποία τοποθετεί το διάστημα ως το νέο επιχειρησιακό κέντρο βάρους για τις σύγχρονες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αυτή η στροφή φαίνεται από τη συγχώνευση του 2015 της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας και των Δυνάμεων Αεροδιαστημικής Άμυνας της Ρωσίας στις Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις.
