Την ώρα που η κατάσταση στην Ουκρανία βαίνει από το κακό στο χειρότερο κλιμακούμενη μέρα με τη μέρα, ο Ερντογανικός τύπος ασχολείται εκτός της Ελλάδας που τον τελευταίο καιρό στοχοποιεί σε καθημερινή βάση και με τυχόν εμπλοκή της Τουρκίας σε περίπτωση στρατιωτικής ανάφλεξης μεταξύ Μόσχας και Κιέβου.
Συγκεκριμένα σε άρθρο Ερντογανικού ΜΜΕ αναφερόμενο σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ με τίτλο "Θα μπορούσαν να παρασύρουν την Τουρκία σε έναν πιθανό πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας; ", αναφέρονται τα εξής:
"Φαίνεται ότι τρεις χώρες θα καθορίσουν την τροχιά του δεύτερου μισού του 21ου αιώνα. Αυτές είναι η Ρωσία,η Κίνα και η Τουρκία.
Λαμβάνοντας υπόψη το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη έχουν υπαναχωρήσει σε κάθε σημαντικό τομέα, ενώ, αντίθετα η Κίνα και η Ρωσία έχουν σημειώσει μεγάλα βήματα προόδου κυρίως στον οικονομικό και πολιτικό τομέα, εκτός από τους στρατιωτικούς και στρατηγικούς τομείς. .
Εν τω μεταξύ, η Τουρκία έχει προχωρήσει πολύ στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίες, στις εξαγωγές και στον ανταγωνισμό με εξελιγμένα δυτικά τεχνολογικά όπλα. Έδειξε στη Ρωσία, την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και φυσικά την Κίνα, τι μπορούσε να κάνει σε μόλις μια εβδομάδα κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Πολέμου στο Ναγκόρνο Καραμπάχ"
Η υποβάθμιση ΗΠΑ-ΕΕ
Ας ρίξουμε πρώτα μια γρήγορη ματιά στην Ευρώπη και τις Η.Π.Α.
Η αμερικανική ισχύς υποχωρεί. Οι ΗΠΑ θα περιοριστεί και θα παγιδευτεί στην περιοχή της Βόρειας Αμερικής. Αυτό δεν θα είναι εύκολο, φυσικά, αλλά η Αμερική δεν διαθέτει την πολιτιστική και φιλοσοφική ικανότητα ή βάθος για να εκπροσωπήσει μόνη της τον δυτικό πολιτισμό.
Η Αμερική δεν μπορεί να κάνει στον κόσμο μια προσφορά που θα ανοίξει το δρόμο για την ανθρωπότητα με αυτή τη διεφθαρμένη, ρηχή, επιφανειακή μεταμοντέρνα κουλτούρα που καταστρέφει την ελευθερία καθιστώντας τους ανθρώπους σκλάβους της ταχύτητας, της ευχαρίστησης και του πειρασμού.
Η Ευρώπη, από την άλλη πλευρά, άρχισε να διαλύεται. Η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από το μπλοκ επέφερε μεγάλο πλήγμα στην ΕΕ και εκτόξευσε την Ευρώπη στα όρια της περιφερειακής δύναμης. Ο βαθύτερος πυλώνας της μεταμοντέρνας φιλοσοφίας, η φιλοσοφία της ηπειρωτικής Ευρώπης είναι οδυνηρά προφανής.
Το καθεστώς της ταχύτητας, της ευχαρίστησης και του πειρασμού της Αμερικής, με το μεταμοντέρνο δρομοκρατικό καθεστώς, παραδόθηκε στον παθητικό μηδενισμό. Η Ευρώπη, από την άλλη πλευρά, παραδόθηκε στον ενεργό μηδενισμό με ένα δημοκρατικό καθεστώς που υπαναχωρεί όλο και περισσότερο καθώς η μεταμοντέρνα κουλτούρα στρέφεται κατά του Θεού, της αλήθειας, του ίδιου του ανθρώπου και της φύσης.
Έρχονται πράγματι η ώρα της Ρωσίας και της Κίνας;
Η Ρωσία ξεκίνησε μια μεγάλη στρατηγική πρωτοβουλία ειδικά την τελευταία δεκαετία, το ίδιο και η Κίνα.
Η Μόσχα εγκαταστάθηκε αρχικά στη Συρία. Στη συνέχεια, έκανε γνωστή την παρουσία της στη Λιβύη, ενώ υπέγραψε στρατηγικές, στρατιωτικές και οικονομικές συμφωνίες με την Κίνα.
Η Κίνα από την πλευρά της, έχει εγκατασταθεί σε όλη την Ασία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή τον τελευταίο μισό αιώνα.
Το Πεκίνο πλησιάζει σιωπηλά αλλά από βαθιά μέσα για να αρπάξει τον έλεγχο των στρατηγικών πόρων ολόκληρου του κόσμου.
Η ώρα της Ρωσίας και της Κίνας έφτασε.
Ωστόσο δεν μας προσφέρουν μια νέα έννοια πολιτισμού, ένα νέο όραμα του κόσμου ή ένα νέο κόσμο όπου η ανθρωπότητα, η δικαιοσύνη και η ειρήνη θα κυριαρχούν.
Τόσο το ρωσικό πνεύμα, το οποίο από καιρό είχε προσφέρει μια βαθιά πνευματικότητα και εξαιρετική τέχνη στον κόσμο μας που θα έδειχνε στην ανθρωπότητα το δρόμο, όσο και το κινεζικό πνεύμα, που θα έπρεπε να είχε χαρίσει στην ανθρωπότητα τις αρχαίες παραδόσεις της, να αναπτυχθεί περαιτέρω, να ξεπεράσει τον εαυτό του και οι αδυναμίες του, έχουν εκλείψει προ πολλού.
Η στάση της Μ. Βρετανίας
Παρεμπιπτόντως, ας μην αφήσουμε την Μ. Βρετανία. Οι Βρετανοί δεν είχαν ποτέ ψυχή. Τα "κόλπα τους" ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Τώρα όλα καταρρέουν.
Οι Βρετανοί είναι οι εγκέφαλοι πίσω από τα προβλήματα στα σύνορα και τα ζητήματα που μαστίζουν τη Μέση Ανατολή, την Ινδο-Πακιστανική υποήπειρο.
Και οι δύο περιοχές είναι τα εδάφη του Ισλάμ.
Εάν δεν μπορείτε να καταλάβετε τι είδους υπολογισμούς επιδιώκουν οι Βρετανοί σε αυτές τις περιοχές, δεν μπορείτε ποτέ να γνωρίζετε πλήρως την πλήρη έκταση της πονηριάς των Βρετανών.
Στην Κίνα, η πραγματική εξουσία βρίσκεται στα χέρια των Εβραίων. Το ίδιο ισχύει και για τη Ρωσία.
Ας μην ξεχνάμε πώς ο νέος Ρώσος Τσάρος Πούτιν που παίζει με τον Μακρόν σαν τη γάτα με το ποντίκι, περιμένει τον Νετανιάχου.
Η εβραϊκή εξουσία έχει πολιορκήσει την Κίνα μέσω του καπιταλισμού. Έχουν την Κίνα τυλιγμένη γύρω από το μικρό τους δάχτυλο και την οδηγούν ενάντια στον ισλαμικό κόσμο. Κοιτάξτε τις θηριωδίες της Κίνας στο Ανατολικό Τουρκεστάν και θα δείτε πώς η Κίνα είναι μια άγρια δύναμη που είναι έτοιμη να μετατραπεί σε «σκλάβο της σκληρής και βάρβαρης εξουσίας», ένα εργαλείο καταπίεσης.
Είναι η Τουρκία ο τελικός στόχος;
Σε αυτό το στάδιο, νομίζω ότι εμείς στην Τουρκία έχουμε αναπτύξει μια στρατηγική εξωτερικής πολιτικής στην οποία η Άγκυρα έχει την πρωτοβουλία για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία μας, καθώς και στους δεσμούς που έχει δημιουργήσει η Τουρκία με την Κίνα, τη Ρωσία, την Αγγλία, το Ιράν, και φυσικά με τις ΗΠΑ και τις χώρες της ΕΕ.
Καθώς οι εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας έχουν αυξηθεί τις τελευταίες εβδομάδες, απειλώντας να μετατραπούν σε γενικευμένο πόλεμο, θα έπρεπε να είχε γίνει καλύτερα κατανοητό πόσο στρατηγική είναι η σχέση της Τουρκίας με την Ουκρανία.
Δυτικά μέσα παράγουν ψευδείς ειδήσεις για τον πόλεμο στη Μαύρη Θάλασσα.
Οι ΗΠΑ κλιμακώνουν τα πράγματα, αλλά μάλλον δεν θα γίνει πόλεμος. Αναρωτιέμαι αν ο Σόρος βρίσκεται πίσω από αυτό;
Το πραγματικό ερώτημα είναι αν θα μπορούσε ο στόχος να είναι η περικύκλωση της Τουρκίας και η ασφυξία της παρασύροντάς την σε αυτόν τον πόλεμο;
Ας μη βιαζόμαστε να απορρίψουμε αυτήν την ερώτηση.
Η Τουρκία αναδύεται πιο δυνατή από ποτέ και μπορεί να κάνει ένα ιστορικό άλμα που θα ανατρέψει την ισορροπία της περιοχής σε έναν αιώνα.
Είναι πολύ σημαντικό η Τουρκία να προετοιμαστεί σαν στόχος να είναι η Τουρκία και δεν πρέπει ποτέ να συμμετάσχει σε αυτόν τον πόλεμο.
Εάν η Τουρκία συρθεί στη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας, θα καταρρεύσει ,Θεός φυλάξει."
Εκτίμηση
Άποψή μας είναι ότι ο Ερντογανικός τύπος μέσω του συγκεκριμένου άρθρου μανιφέστο, εκφράζει σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό τα πιστεύω της τουρκικής κυβέρνησης σήμερα για την Παγκόσμια πολιτική.
Υποβαθμίζει το ρόλο και τη δύναμη ΗΠΑ-ΕΕ σε Παγκόσμιο επίπεδο, ως υποτιθέμενα φθίνουσες δυνάμεις, βάλλοντας παραληρηματικά θα λέγαμε εναντίον της δυτικής κουλτούρας και σκέψης
Κατηγορεί την Μ. Βρετανία ως δολοπλόκο δύναμη αποδίδοντας στα "κόλπα της" τις διαμάχες -πολέμους σε Μ. Ανατολή και Ινδοπακιστανική Ήπειρο
Αντίστοιχα αναγνωρίζει την άνοδο της Ρωσίας και της Κίνας , αλλά και αυτές φθίνουν καθώς δεν έχουν να δώσουν ένα νέο όραμα στην ανθρωπότητα για δικαιοσύνη και ειρήνη.
Παράλληλα εμφανίζει κατά του Ισραήλ το οποίο ελέγχει Κίνα και Ρωσία, ενώ προτάσσει την Τουρκία ως τη μόνη χώρα με προοπτική, δύναμη και δικαιοσύνη στα πρότυπα του Ισλάμ που προτάσσει
Τέλος ανησυχεί ιδιαίτερα για "περικύκλωση της Τουρκίας και η ασφυξία της παρασύροντάς την στον πόλεμο Ουκρανίας-Ρωσίας" από τις ΗΠΑ, τονίζοντας ότι άν τελικά αυτό γίνει τότε η Τουρκία θα καταρρεύσει
Η ώρα της κρίσεως για την Τουρκία έφτασε
Η ώρα της κρίσεως πλησιάζει για την Τουρκία, αφού πραγματικά βρίσκεται σε πολύ δυσμενή θέση. Είναι αυτό που λέει ο σοφός λαός μας, "μπρος βαθύ και πίσω ρέμα"
Η Τουρκία όντας μέλος του ΝΑΤΟ και απολαμβάνοντας την ασφάλεια που αυτό του παρέχει έναντι τρίτης χώρας μη μέλους της Συμμαχίας, προσέγγισε τη Ρωσία και "έκανε δουλίτσες μαζί της" σε Συρία, Λιβύη και Ναγκόρνο Καραμπάχ, εγκαινιάζοντας τη "λυκοφιλία" Πούτιν- Ερντογάν.
Προσέγγισε φιλικά επίσης με το Σύμφωνο της Αστάνα εκτός από τη Ρωσία και το Ιράν , ενώ πήρε και τους Ρωσικούς S-400 την ώρα που μετείχε στο πρόγραμμα των αμερικανικών μαχητικών F-35.
Παράλληλα προσέγγισε την Ουκρανία και σύναψε μαζί της στρατιωτική συνεργασία, δίνοντας της drone και ζητώντας ως αντάλλαγμα ενίσχυση των αμυντικών βιομηχανιών των δύο χωρών, ενώ αγόρασε και το σύστημα αυτοπροστασίας αρμάτων Pullat , με το οποίο "ντύνει" τα άρματα της 1ης Στρατιάς της στην Ανατολική Θράκη, στοχοποιώντας για μια ακόμη φορά την Ελλάδα.
Τώρα ήρθε η ώρα να "γίνει ταμείο" στις φιλοδοξίες και τους σχεδιασμούς του Ερντογάν.
Η Τουρκία αντιλαμβάνεται ότι αν δεν ανήκε στο ΝΑΤΟ, ο Πούτιν την "έχει για πρόγευμα"
Από την άλλη αν στηρίξει όπως οφείλει ενεργά το ΝΑΤΟ ενάντια στο φίλο της τον Πούτιν θα αντιμετωπίσει το Ρωσικό μένος στη συνέχεια, που δεν είναι ανάγκη να εκδηλωθεί με απευθείας πόλεμο μεταξύ τους στην Μαύρη θάλασσα, όπως τρέμει σε αυτό το ενδεχόμενο ο Τούρκος αρθρογράφος.
Υπάρχει η Συρία και η Λιβύη όπου η Ρωσία θα επιχειρήσει να σβήσει από το χάρτη την Τουρκία.
Ο κύβος ερίφθει και σε λίγες ημέρες θα δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση.