Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε η ιστοσελίδα Daily Sabah , το τουρκικής κατασκευής πυραυλικό σύστημα αεράμυνας HISAR-O+ παραδόθηκε στον τουρκικό στρατό.
Το HISAR-O+ είναι μια νέα γενιά πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας πλήρως αναπτυγμένα και σχεδιασμένα στην Τουρκία από τις εταιρείες Aselsan και Roketsan.
Οι δοκιμές πραγματοποιήθηκαν στο πεδίο βολής Ακσαράι στις 24 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους, κατά τις οποίες το αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα εδάφους-αέρος HISAR O + κατέρριψε επιτυχώς εναέριο στόχο
Ήταν η τελευταία δοκιμή αποδοχής πριν από την επιχειρησιακή ανάπτυξή του με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.
«Το εθνικό μας πυραυλικό σύστημα αεράμυνας έπληξε τον στόχο υψηλής ταχύτητας σε μεγάλο ύψος στην τελευταία δοκιμή αποδοχής πριν εισέλθει στο οπλοστάσιό μας », ανέφερε τότε σε tweet ο Ισμαήλ Ντεμίρ, επικεφαλής της Προεδρίας των Αμυντικών Βιομηχανιών της Τουρκίας.
Το HİSAR είναι μια οικογένεια πυραυλικών συστημάτων εδάφους-αέρος που αναπτύχθηκε από τη Roketsan και την Aselsan από το 2007. Οι πύραυλοι αναπτύσσονται από τη Roketsan, ενώ οι περισσότεροι αισθητήρες και ηλεκτρονικά έχουν αναπτυχθεί από την Aselsan. Η οικογένεια πυραύλων αποτελείται από την έκδοση μικρού βεληνεκούς HİSAR-A/A+, την έκδοση μεσαίου βεληνεκούς HİSAR-O/O+, την μεγάλης εμβέλειας HİSAR-U 100 km και το σύστημα αεράμυνας 150 km SİPER.
Μια πυροβολαρχία HISAR-O+ αποτελείται από τρεις μονάδες εκτοξευτών (MLS), ένα Κέντρο Ελέγχου Πυρός (FCC), ένα Σύστημα Κέντρου Σύνδεσης Τακτικών Δεδομένων (TDLCS) και ένα Ηλεκτροοπτικό Σύστημα.
Η μονάδα εκτόξευσης πυραύλων είναι τοποθετημένη στο πίσω μέρος ενός πλαισίου στρατιωτικού φορτηγού Mercedes-Benz Zetros 6x6.
Το HISAR-O+ έχει δυνατότητα ανεύρεσης-ανίχνευσης εναέριων στόχων σε εύρος 360° και είναι ικανό να εμπλέκει και να βάλλει εναντίον τουλάχιστον εννέα διαφορετικών στόχων ταυτόχρονα.
Το σύστημα αεράμυνας έχει σχεδιαστεί για να καταστρέφει εναέριους στόχους όπως μαχητικά, ελικόπτερα, drones, πυραύλους κρουζ και πυραύλους αέρος-εδάφους με μέγιστη εμβέλεια βολής 25 km.
Το HISAR-O+ είναι σε θέση να ανιχνεύει εναέριες απειλές σε μέγιστη εμβέλεια 120 km και υψόμετρο 50 km.
Ο πύραυλος HISAR O+ δεν διαθέτει ενεργή κεφαλή ραντάρ για αυτοστόχευση. Αντίθετα, χρησιμοποιείται ο ανιχνευτής πυραύλων υπερύθρων, ο οποίος επιτρέπει να λειτουργεί χωρίς να ακτινοβολείτε ο στόχος, με αποτέλεσμα αυτό να αυξάνει σημαντικά την αποτελεσματικότητα του
CONTINUE READING
Δεν υπήρξαν τεχνικά προβλήματα στην ροή φυσικού αερίου από τον Ιράν στην Τουρκία υποστήριξαν Τούρκοι αξιωματούχοι
Η υπέρυθρη στόχευση που χρησιμοποιεί το τουρκικό σύστημα αεράμυνας έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της. Ένα από τα μειονεκτήματα του IR HMS είναι ότι κατά τη διάρκεια της πτήσης ο πύραυλος δεν υποδεικνύει ότι παρακολουθεί τον στόχο, καθώς δεν διαθέτει στόχευση ραντάρ. Ωστόσο, το πλεονέκτημα των πυραύλων με τέτοια στόχευση είναι ότι είναι πολύ κατάλληλοι για γρήγορες επιθέσεις σε κινούμενους εναέριους στόχους
Τον Μάιο, η Τουρκία δοκίμασε το HISAR A+ της. Αυτό το πυραυλικό σύστημα αεράμυνας μικρής εμβέλειας είναι ικανό να προστατεύει στρατιωτικές βάσεις, λιμάνια, εγκαταστάσεις και στρατεύματα από εναέριες απειλές.
Η χώρα είναι πλέον εξοπλισμένη με δύο πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος της οικογένειας HISAR: το μεσαίου βεληνεκούς HISAR O+ και το μικρού βεληνεκούς HISAR A+ ικανό να πλήξει στόχους έως και 15 χιλιόμετρα (9,3 μίλια).
Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι σύμφωνα με το τουρκικό ΥΠΑΜ τα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού και μεσαίου βεληνεκούς αντίστοιχα, HISAR A+ και HISAR O+ ,έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία και αναμένεται να ακολουθήσει η δοκιμή του αντιαεροπορικού συστήματος SIPER το οποίο θα προκύψει ως εναλλακτική λύση έναντι των S-400 και Patriot.
Το σύστημα, το οποίο σχεδιάζεται να τεθεί σε λειτουργία το 2023, αναφέρεται ότι εξαλείφει όλες τις απειλές που εμφανίζονται στον αέρα με τον πιο αξιόπιστο τρόπο, σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Η δημιουργία μελλοντικά ενός ενιαίου αντιαεροπορικού συστήματος σε χαμηλό, μέσο και μεγάλο υψόμετρο με τους εγχώριους τουρκικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους HISAR A+, HISAR O+, και SIPER αντίστοιχα είναι κάτι πολύ φιλόδοξο από τους Τούρκους αλλά και ταυτόχρονα κάτι που θα πρέπει να μας προβληματίσει.
Οποιαδήποτε πρόβλεψη για την πορεία των τουρκικών εξοπλιστικών προγραμμάτων που βρίσκονται σε εξέλιξη και την τήρηση των εξαγγελθέντων χρονοδιαγραμμάτων από τους Τούρκους, θα ήταν τουλάχιστον επισφαλής για να μην πω σίγουρα λάθος.
Οι βασικοί λόγοι που συνηγορούν προς τούτο είναι δύο.
Ο πρώτος είναι η κάκιστη τουρκική οικονομία που οδηγεί την χώρα προς την καταστροφή, με συνέπεια να μην υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι χρηματοδότησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων της Τουρκίας.
Ο δεύτερος είναι η ρευστή και πολωμένη πολιτική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα και η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές ή ακόμη και σε ανατροπή του καθεστώτος Ερντογάν.
Τυχόν αλλαγή στην διακυβέρνηση της χώρας, θα σημάνει και προσπάθεια προσέγγισης της νέας τουρκικής κυβέρνησης με τις ΗΠΑ και ΕΕ σε κάποιο βαθμό καλύτερο τουλάχιστον από αυτόν του Ερντογάν σήμερα, γεγονός που μπορεί να έχει τη δυναμική εξοπλιστικού επαναπροσδιορισμού της Τουρκίας.
Πάντως δεν μας προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα πρίν και αμέσως μετά την άφιξη των πρώτων 6 Rafale στην Ελλάδα, αλλά και μεσούσης μείζονος οικονομικής κρίσης στην Τουρκία, ανακοινώνονται από το Ερντογανικό καθεστώς και τα "παπαγαλάκια του " στα ΜΜΕ της χώρας ,ότι μεγάλα project της πολεμικής τους βιομηχανίας ευοδώνονται, προκειμένου να ανακουφίσουν την τουρκική κοινή γνώμη
Εμείς σε όποια των περιπτώσεων κρατάμε πολύ μικρό καλάθι στα όσα διατυμπανίζουν οι Τούρκοι, αφού η οικονομία τους βαδίζει από το κακό στο χειρότερο και η υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων μιας χώρας προϋποθέτει οικονομική ευρωστεία, την οποία δεν έχει η Τουρκία
Η αεράμυνα της Τουρκίας είναι γεγονός ότι είναι εξαιρετικά ασθενής και προβληματική στην παρούσα φάση , αλλα και ακόμη στην περίπτωση υλοποίησης των τουρκικών ονείρων για δημιουργία δικής τους αεράμυνας, αυτή θα υπολείπεται της Ελληνικής
Οι αναφορές από πολλούς Τούρκους αναλυτές για τους S-400, ότι κλειδώνουν το Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο αναλόγως της θέσης τάξης τους , σκοντάφτει σε ένα απλό επιχείρημα.
Με ποιά αντιαεροπορικά θα προστατευθεί η καρδιά της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας που εδρεύει στην Άγκυρα, Εσκη Σεχήρ και Κωνσταντινούπολη κατά βάση, σε περίπτωση υποθετικά λέμε, μιας ελληνοτουρκικής σύρραξης, όταν οι S-400 θα ταχθούν μακριά από την μεταξύ των τριών αυτών πόλεων περιοχή;
Γιατί εννοείται φυσικά ότι πρώτο μέλημα της Τουρκίας θα είναι η διαφύλαξη της πολεμικής της βιομηχανίας και μετά το Αιγαίο και η ΝΑ Μεσόγειος
Επίσης πως θα προστατευθούν ανταεροπορικά τα τουρκικά λιμάνια στο Αιγαίο;
Πώς θα διασφαλιστεί η ισχυρή αντιαεροπορική προστασία της EMOGK και της Ταξιαρχίας Πεζοναυτών, προκειμένου να ενεργήσει στο Αιγαίο;
Σοβαρά ερωτήματα για τα οποία στην παρούσα φάση η Τουρκία δεν διαθέτει αξιόπιστες απαντήσεις
Συνεπώς εκτίμηση είναι ότι παρά τους λεονταρισμούς της η Τουρκία, εάν δεν πάρει άμεσα μαχητικά 4ης γενιάς+ από δυτική χώρα ή F-16 Βlock 70 ή F-35 από τις ΗΠΑ καθώς και Α/Α Patriot δεν μπορεί να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις που να ενέχουν πιθανότητα επιτυχίας σε βάρος μας σε Θράκη-Αιγαίο
