Η Τουρκία και η Ρωσία μαθαίνουν πώς να χρησιμοποιούν επιχειρησιακά έναν νέο τύπο πολέμου του εικοστού πρώτου αιώνα, πόλεμο μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV). Πολλές ιστορικές αναλογίες μπορούν να εντοπιστούν με την εμφάνιση νέων τύπων όπλων και τις προκύπτουσες στρατηγικές που εφαρμόζονται για τη χρήση τους σε μια άμεση, κινητική αντιπαράθεση.
Τα UAV υπάρχουν από τον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά στη δεκαετία του 1990 λίγες χώρες διέθεταν τεχνολογίες UAV πρώτης γενιάς. Η Ρωσία και η Τουρκία εντάχθηκαν στη στρατιωτική λέσχη τεχνολογίας UAV σχετικά αργά και αμφότερες έθεσαν έναν ξεκάθαρο στόχο, να δημιουργήσουν τα δικά τους ιθαγενή drones, πρώτα για ρόλους βασισμένους σε βοηθητικές εφαρμογές και στη συνέχεια καθαρά μαχητικά drones. Η Ρωσία πέτυχε τον πρώτο στόχο, αλλά η Τουρκία σύντομα κατάφερε να βάλει το δικό της μαχητικό drone. Ωστόσο, η Ρωσία έχει μεγαλύτερο στόλο UAV.
Τα UAV ως στοιχείο του πολέμου του εικοστού πρώτου αιώνα έχουν σίγουρα σημαντικό μέλλον, αν και οι μεγάλοι παίκτες προφανώς εργάζονται για την ανάπτυξη αντιμέτρων. Για παράδειγμα, με τη ρωσική υποστήριξη, η συριακή αεροπορική άμυνα φέρεται να κατέστρεψε περίπου 20 τουρκικά UAV με τη βοήθεια των συστημάτων SAM Buk-M2E (ονοματολογία ΝΑΤΟ: SA-17 Grizzly), δείχνει ότι τέτοια συστήματα μπορεί να είναι επαρκή για να υπονομεύσουν την ανωτερότητα των UAV στον αέρα.
Η θεωρητικοποίηση του φαινομένου των UAV στον σύγχρονο πόλεμο, τίθεται ήδη σε εφαρμογή. Ωστόσο, η Ρωσία δεν έχει αναπτύξει τις ικανότητές της τόσο καλά όσο η Δύση, αλλά είναι θέμα χρόνου να το κάνει.
Ο Ρώσος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιούρι Μπορίσοφ, δήλωσε ότι η Ρωσία θα ενταχθεί σύντομα στον κατάλογο των χωρών εξαγωγής UAV. Δηλώνοντας ότι η Ρωσία καθυστερεί να εισέλθει στην αγορά των UAV, ο Μπορίσοφ είπε ότι η παγκόσμια αγορά UAV , η οποία περιλαμβάνει κατασκευαστές Ισραηλινών, ΗΠΑ και Κίνας, είναι εξαιρετικά ανταγωνιστική.
Μια πρόσφατη έκθεση στο Ντουμπάι, όπου η Μόσχα παρουσίασε τα drones της, έδειξε μια ελπιδοφόρα προοπτική να ανοίξει την πρόσβαση σε μια άλλη θέση της αγοράς και η Ρωσία θα μπορέσει να ενταχθεί στις χώρες που εξάγουν αυτού του είδους τα όπλα.
Όσον αφορά, τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα της Ρωσίας και εάν αυτά ξεπερνούν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Τουρκίας Bayraktar, ο Γιούρι Μπορίσοφ είπε, κατηγορηματικά ότι τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα που αναπτύχθηκαν στη Ρωσία ξεπερνούν τα μαχητικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar της Τουρκίας.
«Τα ρωσικά ανεπτυγμένα drones δεν έχουν απλώς τις ίδιες τεχνικές δυνατότητες με τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα που αναφέρατε, αλλά τα ξεπερνούν», είπε, όταν ρωτήθηκε εάν τα ρωσικά drones ήταν ικανά να ανταγωνιστούν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar.
Σύμφωνα με τον Μπορίσοφ, υπάρχει κάποια ζήτηση για τέτοιου είδους εξοπλισμό. "Σίγουρα έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε έναν ρόλο στην αγορά. Δυστυχώς, μας πήρε πολύ χρόνο για να μπούμε σε αυτήν. Ιστορικά, η αγορά κυριαρχούνταν από Ισραηλινούς, Αμερικανούς και Κινέζους παραγωγούς που ήταν αρκετά ενεργοί τα τελευταία έξι χρόνια, σε ένα πολύ έντονο και μάλιστα επιθετικό τρόπο. Ωστόσο, η Ρωσία έχει ακόμη μια ευκαιρία», τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Για παράδειγμα το ρωσικής κατασκευής μη επανδρωμένο αεροσκάφος Inokhodets (UAV), μια παραλλαγή drone Orion που έχει σχεδιαστεί για τον ρωσικό στρατό, μπορεί να ξεπεράσει το μαχητικό drone Bayraktar της Τουρκίας σε τρεις βασικές παραμέτρους.
«Αν συγκρίνουμε το Inokhodets με το Bayraktar, μπορώ σίγουρα να πω ότι το σύστημά μας έχει μεγαλύτερες δυνατότητες . Συγκεκριμένα,το Inokhodets είναι πολύ πιο προηγμένο τεχνολογικά στην παραγωγή, σίγουρα καλύτερο από άποψη αεροδυναμικής και στοιχείων τεχνητής νοημοσύνης», δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Kronshtadt, Sergei Bogatikov, ενόψει του φόρουμ του Στρατού 2021.
Το Bayraktar, σύμφωνα με τον αξιωματούχο, δεν πληροί πολλές ρωσικές στρατιωτικές απαιτήσεις.
Το μαχητικό drone Orion, είναι ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος μάχης μεσαίου ύψους μεγάλης αντοχής με μέγιστο βάρος απογείωσης 1.150 κιλά (2.535 λίβρες). Η ταχύτητα πλεύσης του UAV είναι 200 χιλιόμετρα την ώρα (124 μίλια την ώρα) και το μέγιστο ύψος πτήσης του είναι 7 χιλιόμετρα.
Ο ρωσικός στρατός χρησιμοποίησε ενεργά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Inokhodets, για αναγνώριση και αεροπορικές επιδρομές εναντίον τρομοκρατών στη Συρία ως μέρος των δοκιμών πτήσης UAV.
Το μαχητικό drone Orion, είναι ικανό να μεταφέρει έως και 200 κιλά (441 λίβρες) φορτίου. Ο ρωσικός στρατός χρησιμοποίησε ενεργά τέτοια UAV για αναγνώριση και αεροπορικές επιδρομές εναντίον τρομοκρατών στη Συρία, ως μέρος των δοκιμών πτήσης του μη επανδρωμένου συγκροτήματος.
Στις αρχές Ιουλίου, ο Όμιλος Kronshtadt ανακοίνωσε ότι ετοιμάζεται να ξεκινήσει τη μαζική παραγωγή UAV Orion για εξαγωγές, σε ένα μοναδικό εργοστάσιο στη ρωσική πόλη Dubna το 2022.
Εν τω μεταξύ το 2022 προβλέπεται η Τουρκία και η Ουκρανία, επίσης να ξεκινήσουν την κοινή κατασκευή και παραγωγή drones επόμενης γενιάς.
Αυτό δημοσιεύει η ιταλική Agenzia Nova, επικαλούμενη τη φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα «Daily Sabah».
Από ότι προέκυψε, η παραγωγή θα επικεντρωθεί στο Anka, τα drones που αναπτύχθηκαν από την τουρκική εταιρεία Bayraktar μαζί με τις βιομηχανίες τουρκικών αεροπορικών εταιρειών (Tai), ικανά να προσφέρουν επιδόσεις σε μεσαίο υψόμετρο με αύξηση του χρόνου και σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο κατασκευαστής Tai, η αυτονομία του Anka θα είναι περίπου 24 ώρες.
Τα drones Anka, σε αντίθεση με άλλα μοντέλα που αναπτύχθηκαν από εταιρείες σε διάφορες χώρες, είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να μπορούν να εμπλέκονται και με εναέριους στόχους, εκτός από αυτούς στο έδαφος.
Εδώ και μήνες, οι σχέσεις στα βιομηχανικά και πολεμικά πεδία μεταξύ Άγκυρας και Κιέβου, ενισχύονται και στις 29 Σεπτεμβρίου η ουκρανική κυβέρνηση και η τουρκική εταιρεία Bayraktar, συμφώνησαν να κατασκευάσουν ένα κέντρο για την παραγωγή τουρκικών drones στο ουκρανικό έδαφος, το οποίο ξεκίνησε στις 9 Δεκεμβρίου.
Στις 12 Νοεμβρίου, ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας Ολέκσι Ρεζνίκοφ ανακοίνωσε την αγορά από το Κίεβο μιας μεγάλης παρτίδας τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar Tb2.
