Το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί σημαντικά στον δυτικό κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι όλοι ζούμε περισσότερα χρόνια με καλύτερη υγεία. Όμως, τα ισχύοντα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης θέτουν σημαντικές προκλήσεις τόσο στα συνταξιοδοτικά συστήματα όσο και στους ίδιους τους συνταξιούχους.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο European Journal of Aging, από τις ερευνήτριες Daniela Weber και Elke Loichinger από το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Πληθυσμιακής Έρευνας της Γερμανίας, επιχείρησε να απαντήσει στο καυτό ερώτημα αν μπορούν να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης.
Οι ερευνητές ως βάση της μελέτης τους χρησιμοποίησαν τη σχέση του προσδόκιμου εργασιακού βίου και τριών δεικτών υγείας, όπως η ικανότητα εργασίας και απασχόλησης μεταξύ 50-59 ετών και 60-69 ετών για άνδρες και γυναίκες στην Ευρώπη. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε σε παραμέτρους όπως η σωματική, η πνευματική και η γενικότερη κατάσταση της υγείας των ανθρώπων.
Από την επεξεργασία των στοιχείων που είχαν στη διάθεσή τους, οι Δρ. Daniela Weber και Elke Loichinger υποστηρίζουν ότι υπάρχει συνολικά η δυνατότητα να αυξηθούν τα έτη οικονομικά ενεργούς ζωής, τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες ηλικίας 60-69 ετών.
Ωστόσο, αναλύοντας στοιχεία που αφορούσαν στο μορφωτικό επίπεδο, οι δύο ερευνήτριες ανακάλυψαν μεγάλες διαφοροποιήσεις μεταξύ των πληθυσμιακών κοινωνικο-οικονομικών ομάδων. Για παράδειγμα, οι άνδρες 60 ετών στη Σουηδία με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο αναμένεται να μπορούν να εργαστούν 4,2 έτη περισσότερα. Αυτό μεταφράζεται σε έξι επιπλέον χρόνια εργασίας για τους συνομηλίκους τους με υψηλό μορφωτικό επίπεδο.
Σε ότι αφορά στην σωματική κατάσταση των ανδρών, εκείνοι με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο αναμένεται να έχουν 8,4 έτη καλής υγείας και εκείνοι με ανώτερη μόρφωση 8,7 επιπλέον έτη καλής υγείας. Όμως, στη Βουλγαρία οι άνδρες ίδιας ηλικίας με ανώτερη μόρφωση αναμένεται να μπορούν να εργαστούν 4,5 επιπλέον έτη και να έχουν 5,7 επιπλέον έτη καλής σωματικής υγείας.
Οι συνομήλικοί τους με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο αναμένεται να απολαύσουν μόλις 2,7 επιπλέον έτη καλής υγείας και όμοιο διάστημα να είναι ενεργοί εργασιακά. «Αυτή η ανομοιογένεια σε ότι αφορά στο μορφωτικό επίπεδο, την κατάσταση της υγείας και την ικανότητα για εργασία πέραν των ισχυόντων συνταξιοδοτικών ορίων, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη σε ότι αφορά στην όποια αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
Από τη μελέτη μας εξάλλου φαίνεται ότι υπάρχει η δυνατότητα αύξησης της διάρκειας του εργασιακού βίου. Αλλά υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς τα έτη καλής υγείας μεταξύ των διαφόρων κοινωνικο-οικονομικών ομάδων. Συνεπώς, αυτές οι ανομοιογένειες θα πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν τη λήψη γενικευμένων αποφάσεων», υπογραμμίζει η Δρ. Weber.
