Το SR-71 ήταν τόσο γρήγορο και πέταξε τόσο ψηλά που μπορούσε να αποφεύγει τους εχθρικούς πυραύλους παρά το να πετάει απευθείας πάνω από εχθρική περιοχή.
Το SR-71 Blackbird είναι ευρέως γνωστό ως το στρατιωτικό τζετ υψηλής απόδοσης στην ιστορία των ΗΠΑ. Στη ζωή του, η οποία επεκτάθηκε από τη δεκαετία του 1960 μέχρι τη δεκαετία του 1990, το κατασκοπευτικό αεροπλάνο πέταξε όλο και πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά. Στην πραγματικότητα, το SR-71 Blackbird ποτέ δεν καταρρίφθηκε σε περισσότερες από τρεις δεκαετίες αποστολών αναγνώρισης, αν και οι επικίνδυνες αποστολές του ήταν συνήθως πάνω από εχθρικό έδαφος.
Πόσοι αντιαεροπορικοί πύραυλοι έχασαν το Blackbird κατά τη διάρκεια της ζωής του; Σύμφωνα με ένα έναν υπολογισμό, ο αριθμός αυτός είναι περίπου 4.000.
Σύμφωνα με μια έκθεση του περιοδικού Airman το 2017, «το Blackbird απέφυγε και τους 4.000 πυραύλους που εκτοξεύτηκαν σε αυτό και μέχρι σήμερα, παραμένει το μόνο αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας που δεν έχασε ποτέ μέλος του πληρώματος που σχετίζεται με αυτό, είτε στον αέρα είτε στο έδαφος. "
Μια άλλη έκθεση, από το We Are the Mighty, ανέφερε «δεδομένα της Πολεμικής Αεροπορίας που συλλέχθηκαν μέσω πιλοτικών αναφορών και άλλων πηγών πληροφοριών» για τον αριθμό των 4.000 πυραύλων. Ο Brian Shul, πιθανώς ο πιο διάσημος πιλότος του Blackbird, έγραψε για το Gizmodo το 2014 ότι τη στιγμή της αποχώρησής του, «ο Blackbird είχε ξεπεράσει σχεδόν 4.000 πυραύλους, χωρίς να χτυπηθεί ούτε μια φορά από τον εχθρό».
Ο διάσημος πιλότος σημείωσε ότι η ζωή του αεροσκάφους, συνέπεσε με την θητεία έξι προέδρων των ΗΠΑ. Η πρώτη του αποστολή ξεκίνησε το 1966 και τελείωσε με τη συνταξιοδότησή του το 1990, και οι πρόεδροι ήταν οι Lyndon Johnson, Richard Nixon, Gerald Ford, Jimmy Carter, Ronald Reagan και George HW Bush. Ωστόσο, η Lockheed ξεκίνησε την ανάπτυξη του έργου όταν ο Dwight Eisenhower [γνωστός και ως Άικ] ήταν ακόμη σε γραφείο και είχε την πρώτη του πτήση κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Kennedy και οι τελευταίες πτήσεις πραγματοποιήθηκαν κατά την προεδρία του Μπιλ Κλίντον.
Το παρμπρίζ του αεροπλάνου, λόγω της ακραίας ταχύτητάς του, έπρεπε να είναι κατασκευασμένο από χαλαζία, λόγω του ότι το αεροπλάνο εκπέμπει θερμότητα στον τόνο των 600 βαθμών Φαρενάιτ.
«Οι σχεδιαστές αποφάσισαν τελικά ότι η χρήση χαλαζία για το παρμπρίζ ήταν ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί οποιαδήποτε θόλωση ή παραμόρφωση παραθύρου υπό αυτές τις συνθήκες, οπότε υπέστησαν υπερήχους τήξη του χαλαζία στο κύτος τιτανίου του αεροσκάφους», ανέφερε η έκθεση. Το Blackbird ήταν επίσης το τελευταίο μεγάλο στρατιωτικό αεροσκάφος που σχεδιάστηκε χρησιμοποιώντας κανόνα διαφάνειας.
«Χρόνια αργότερα, το αεροσκάφος επανεξετάστηκε, χρησιμοποιώντας υπολογιστές σύγχρονου σχεδιασμού αεροπορίας για να αποκαλυφθεί ότι τα μηχανήματα του και η δομή του δεν είχαν υποστεί καμία παραμόρφωση ή αλλαγή και εξ αυτού δεν χρειάζονταν καμία αλλαγή στον αρχικό σχεδιασμό».
