“Ύποπτες” συναντήσεις και συνδιαλλαγές Τούρκων με Ιταλούς, Ισπανούς και Γερμανούς για την “υποταγή της Ελλάδος βλέπουμε το τελευταίο διάστημα, σε αντιδιαστολή με την ελληνική διπλωματική επέκταση προς τον αραβικό κόσμο, που τόσο ενόχλησε την Άγκυρα.
Σύμφωνα με αραβικές δημοσιογραφικές πηγές, ο επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών (ΜΙΤ) Hakan Fidan και ο Ιταλός ομόλογός του, στρατηγός Gennaro Piccione, συζήτησαν κατά τη διάρκεια μακράς επαφής τους, τις εξελίξεις της κατάστασης στη Λιβύη και την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος και Κύπρου βέβαια.
Η πηγή επιβεβαίωσε ότι οι συζητήσεις του Τούρκου επικεφαλής των πληροφοριών και του Ιταλού ομολόγου του, ήρθαν ως εφαρμογή του κοινού «τουρκο-ιταλικού» οράματος, σχετικά με τους τρόπους συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και των προσπαθειών στήριξης της σταθερότητας στη Λιβύη.
Ουσιαστικά όμως έχουμε μια τουρκική “επίθεση” μέσω των υπηρεσιών πληροφοριών με χώρες της ΕΕ, σαφώς κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ο Ιταλός Υπουργός Εξωτερικών, Luigi Di Maio, δήλωσε ότι "ο διάλογος με την Τουρκία είναι καλύτερος από μια σύγκρουση με αυτήν", αναφερόμενος στην τρέχουσα ένταση μεταξύ της Άγκυρας και χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (μιλώντας όμως από αδιάφορη θέση αφού η χώρα του δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία).
Σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, ο Ντι Μάιο περιέγραψε την Τουρκία ως «αξιόπιστο συνομιλητή» ( χωρίς να δείχνει ίχνος φιλίας στην Ελλάδα) για την Ευρώπη και ως στρατηγικό εταίρο και σύμμαχο στο «ΝΑΤΟ», παρά τα πολυάριθμα μονομερή μέτρα που της έχουν επιβληθεί και τα οποία έχει καταδικάσει η Ιταλία".
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η Τουρκία είναι απαραίτητος συνομιλητής σε ορισμένα ζητήματα προτεραιότητας, όπως οι πολιτικές μετανάστευσης και ενέργειας στη Λιβύη, σημειώνοντας ότι ο εποικοδομητικός διάλογος με την Τουρκία είναι σίγουρα πιο επωφελής για όλους παρά μια σύγκρουση με αυτήν.
Εμείς βλέπουμε έναν ξεκάθαρο πλέον άξονα Ιταλίας-Γερμανίας-Ισπανίας υπέρ της Τουρκίας, ο οποίος μας θυμίζει άλλες εποχές, με τη Ρώμη να ονειρεύεται να γίνει ξανά το κέντρο του εμπορίου, της ενέργειας και των μεταφορών στη Νότια Ευρώπη και πέρα από αυτήν.
Οι Ιταλοί διεκδικούν την παρουσία τους ως οικονομική δύναμη στην περιοχή για αυτό και η Ελλάδα της είναι εμπόδιο.
Η Ρώμη έχει αναδειχθεί ως η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομική δύναμη της Ευρώπης στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, από τη Βόρεια Αφρική ως τα Βαλκάνια.
Οι Ιταλοί μιλούν για την Termed il Mediterraneo allargato («διευρυμένη Μεσόγειος»), με στόχο την εμπορική ικανότητα της χώρας για τον 21ου αιώνα, σε μία προσπάθεια να αναβιώσει ξανά ο χάρτης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του πρώτου αιώνα.
Μετά το Brexit η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τρεις κορυφαίες χώρες που ηγούνται πλέον, Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία. Ο βαθμός στον οποίο το Παρίσι και το Βερολίνο θα αποδεχθούν τη νέα μεσογειακή ατζέντα της Ρώμης, θα καθορίσει και την ικανότητα της ΕΕ να λειτουργεί συνεκτικά, χωρίς επιπτώσεις και στη συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Έτσι μετά την Οθωμανική αυτοκρατορία θα έχουμε και τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, την οποία θέλουν οι Ιταλοί να αναβιώσει εμπορικά και οικονομικά στην αρχή, διότι η συνέχεια είναι γνωστή.