«Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τὸ ὄρος Κυρίου, καὶ εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καὶ θεασώμεθα τὴν δόξαν τῆς Μεταμορφώσεως αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ Πατρός, φωτὶ προσλάβωμεν φῶς, καὶ μετάρσιοι γενόμενοι τῷ πνεύματι, Τριάδα ὁμοούσιον ὑμνήσωμεν εἰς τοὺς αἰῶνας». (Εἰς τὴν Λιτήν, Δόξα… Ἦχος πλ. α’)Σήμερα, ο Χριστός «μετά δόξης, αστράψας εν τω όρει, τον κόσμον κατεφώτισεν».
Σήμερα, ο Χριστός στο όρος Θαβώρ «την του Αδάμ … αμαυρωθείσαν φύσιν λαμπρύνας εθεούργησεν».
Πως καθιερώθηκε η λαμπρά αυτή εορτή; Ο Ιησούς Χριστός, μιλώντας στους μαθητές του για τους κινδύνους που θα ακολουθούσαν, την προδοσία, το Σταυρό και το θεληματικό θάνατο, τους αποκάλυψε το πάθος, το θάνατο, αλλά και την τριήμερη Ανάστασή Του. Ακόμη, τους προετοιμάζει για το τι θα βίωναν και οι ίδιοι, ως μιμητές τού σωτήριου έργου Του, τόσο από τους ειδωλολάτρες όσο και από τους εν γένει εχθρούς της χριστιανικής διδασκαλίας μέσα στους αιώνες.
Ο Σωτήρας Χριστός, θέλοντας να δώσει στους μαθητές του μία πρόγευση της αιώνιας ζωής λίγες ημέρες πριν το πάθος, παρέλαβε τρεις από τούς μαθητές του, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, και τους ανέβασε στο όρος Θαβώρ. Εκεί μεταμορφώθηκε και έλαμψε το πρόσωπό Του και φανερώθηκε όλος ανέσπερο φως. Και τότε εμφανίστηκαν οι προφήτες Μωυσής και Ηλίας, οι οποίοι συνομίλησαν μαζί με το Σωτήρα Χριστό.
Ο Θεάνθρωπος Κύριος πήρε τρεις μαθητές, Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη, διότι ο Πέτρος πίστευε βαθιά στο Χριστό, ο Ιωάννης Τον αγαπούσε σταθερά και μόνιμα, και ο Ιάκωβος επειδή είχε τη δύναμη να μαρτυρήσει αργότερα, επιβεβαιώνοντας τους λόγους του Κυρίου, πίνοντας το ποτήρι που ήπιε ο ίδιος ο Χριστός. Τους προφήτες Μωυσή και Ηλία τους έφερε, για να διορθώσει τις εντυπώσεις που υπήρχαν μέχρι τότε για το ποιος ήταν, αν ήταν δηλαδή ο Ηλίας, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ή κάποιος από τους προφήτες.
Επίσης, κατά τη θαυμαστή Μεταμόρφωση, ακούστηκε η φωνή του Πατρός μέσα από τη Νεφέλη: «Αὐτὸς εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, στὸν ὁποῖον εὐδόκησα, Αὐτὸν νὰ ἀκοῦτε». Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς γράφει στο σημείο αυτό: «Ὅταν ἤχησε ἀπό τήν νεφέλη ἡ πατρική φωνή, ἔπεσαν, λέει, μέ τό πρόσωπο στή γῆ οἱ μαθητές· ὄχι ἐξ αἰτίας τῆς φωνῆς, ἀφοῦ καί ἄλλοτε πολλές φορές ἀκούσθηκε, ὄχι μόνο στόν Ἰορδάνη ἀλλά καί στά Ἱεροσόλυμα, ὅταν πλησίαζε τό σωτήριο πάθος (…), ἀλλά κανείς ἀπό αὐτούς δέν ἔπεσε. Ἐδῶ ὅμως ὄχι μόνο φωνή, ἀλλά καί φῶς ἀπεριόριστο συνάμα φάνηκε. Εὐλόγως, λοιπόν, κατάλαβαν οἱ θεοφόροι Πατέρες ὅτι γι᾽ αὐτόν τόν λόγο ἔπεσαν πρηνεῖς οἱ μαθητές, ὄχι γιά τήν φωνή, ἀλλά γιά τό παράξενο καί ὑπερφυές φῶς. Διότι καί πρίν φθάσει ἡ φωνή ἦσαν φοβισμένοι, ὅπως λέει ὁ Μᾶρκος, σαφῶς ἀπό τήν θεοφάνεια ἐκείνη».
Οι άγιοι Πατέρες όρισαν όπως εορτάζεται η Μεταμόρφωση του Σωτήρος σήμερα, 40 ημέρες πριν την εορτή της Παγκόσμιας ύψωσης του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου.
«Προτυπῶν τὴν Ἀνάστασιν τὴν σήν, Χριστὲ ὁ Θεός, τότε παραλαμβάνεις τοὺς τρεῖς σου μαθητάς, Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, ἐν τῷ Θαβὼρ ἀνελθών. Σοῦ δὲ Σωτήρ μεταμορφουμένου, τὸ Θαβώριον ὄρος φωτὶ ἐσκέπετο. Οἱ Μαθηταί σου Λόγε, ἔῤῥιψαν ἑαυτοὺς ἐν τῷ ἐδάφει τῆς γῆς, μὴ φέροντες ὁρᾶν, τὴν ἀθέατον μορφήν, Ἄγγελοι διηκόνουν φόβῳ καὶ τρόμῳ, οὐρανοὶ ἔφριξαν, γῆ ἐτρόμαξεν, ὁρῶντες ἐπὶ γῆς, τῆς δόξης τὸν Κύριον». (Δοξαστικὸν στιχηρῶν. Ἦχος πλ. β’. Ἀνατολίου)
Αγαπητοί, ας επικαλεστούμε τη χάρη του Σωτήρος Χριστού, προσευχόμενοι να λάμψει και στις δικές μας ψυχές το φως της Μεταμορφώσεως, το οποίο οι μαθητές βίωσαν, ως λεπτή πνευματική αύρα, σύμφωνα με την πνευματική δύναμη και την προαίρεση που είχε ο καθένας από αυτούς.
Σήμερα, γίνεται κατάλυση ιχθύος λόγω της Δεσποτικής εορτής της Μεταμορφώσεως.
Επίσης, σήμερα υπάρχει τοπική παράδοση, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, να διαβάζεται ειδική ευχή για τα πρώτα σταφύλια.
