Τον κάνει αήττητο στον πνευματικό αγώνα… Όταν εκφράζης το αίτημά σου στο θεό, να ενθυμήσαι ότι περιμένει μια άμεση καταφατική απάντησι στο εσωτερικό ερώτημα, που ο Ίδιος προβάλλει:
«Πιστεύεις πως μπορώ να εκπληρώσω αυτό το αίτημα»; Οφείλεις τότε να απαντήσης στο βάθος της καρδιάς σου καταφατικά οπότε θα γίνη κατά την πίστη σου. Όταν προσεύχεσαι, προσπάθησε να περάση η προσευχή μέσα από την καρδιά σου. Να νοιώση οπωσδήποτε η καρδιά και να επιθυμήση αυτό για το οποίο προσεύχεσαι…
Παρακολούθησε εάν συμφωνή η καρδιά με εκείνο που προφέρει η γλώσσα. Όποιος προσεύχεται βιαστικά χωρίς την καρδιακή συμμετοχή, και νικιέται από την οκνηρία ή το νυσταγμένο σώμα του, αυτός υπηρετεί τη σάρκα και όχι το Θεό… Ούτε μια λέξις δεν πάει χαμένη στην προσευχή, όταν την προσφέρετε με όλη σας την καρδιά… Συμβαίνει κάποτε, σε μια παρατεταμένη προσευχή μόνο ένα μικρό μέρος να είναι πραγματικά ευάρεστο στο Θεό. Μόνο λοιπόν αυτό το κομμάτι αποτελεί την αληθινή προσευχή και λατρεία του Θεού.
Το βασικό στην προσευχή είναι η προσέγγισις της καρδιάς προς τον Θεό, ποπύ φανερώνεται από τη γλυκύτητα της θείας παρουσίας στην ψυχή. Πόσο εύκολα και γρήγορα μπορεί να μας σώση ο Θεός! … Συχνά την ημέρα ήμουν μεγάλος αμαρτωλός και το βράδυ τελείωνα την προσευχή της μετανοίας δικαιωμένος, λευκός σαν το χιόνι με τη χάρι του Αγίου Πνεύματος, έχοντας ειρήνη και ευφροσύνη στην καρδιά”.
Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης, εν ” Ο π.Ιωάννης της Κροστάνδης”, Επισκ. Αλεξάνδρου σεμένωφ-Τιάν-Σάνσκυ, έκδοση Ι.Μ.Παρακλήτου, 1976, σ. 207
