Ο Όσιος Πορφύριος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αφού εγκατέλειψε και γονείς και πλούτη, στα χρόνια της βασιλείας του Αρκαδίου και Ονωρίου, αναχώρησε για την αιγυπτιακή έρημο, όπου έγινε μοναχός σε σκήτη.
Μετά από πενταετή διαμονή ήλθε στα Ιεροσόλυμα και κήρυσσε στους Ιουδαίους και στους Έλληνες το Ευαγγέλιο του Χριστού. Εκεί ασθένησε σοβαρά, αλλά παρά την ασθένειά του δεν παρέλειπε καθημερινά να επισκέπτεται το Ναό της Αναστάσεως και τα άλλα ιερά προσκυνήματα, προκαλώντας το θαυμασμό των άλλων προσκυνητών. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Μάρκος, ο μετέπειτα βιογράφος του, ο οποίος είχε μεταβεί, επίσης, για προσκύνημα από την Ασία στα Ιεροσόλυμα και από τότε συνδέθηκαν διά βίου. Αποδείχθηκε μάλιστα πιστός και χρήσιμος συνεργάτης του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Άγιος Ταράσιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ο Ομολογητής
Το 392 μ.Χ. χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και το 395 Επίσκοπος Γάζης. Για να προστατεύσει ο Άγιος Πορφύριος το ποίμνιό του από τις αδικίες των Εθνικών και των αρχόντων, δεν δίστασε να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη και να ζητήσει τη συνδρομή του αυτοκράτορα Αρκαδίου (395-408 μ.Χ.) και της αυτοκράτειρας Ευδοξίας. Με ενέργειές του κατεδαφίστηκε το Μαρνείον, δηλ. ο περίφημος ναός των Εθνικών Γαζαίων και στη θέση του ανοικοδομήθηκε περικαλλής ναός με χορηγία της αυτοκράτειρας Ευδοξίας, η οποία απέστειλε για το σκοπό αυτό στη Γάζα τον Αντιοχέα αρχιτέκτονα Ρουφίνο. Ο ναός αυτός, που ονομάστηκε Ευδοξιανός, είχε 32 μεγάλους κίονες από καρυστινό μάρμαρο και τα εγκαίνιά του έγιναν το Πάσχα του 407 μ.Χ.
Αργότερα, ο Άγιος Πορφύριος εργάστηκε για τη συγκρότηση της Επισκοπής του. Με ζωηρά χρώματα διασώζει ο βιογράφος του Μάρκος τη φιλανθρωπική και ιεραποστολική του δράση.
Αναπαύθηκε εν Κυρίω το έτος 420 μ.Χ. μετά από σύντομη ασθένεια, σε ηλικία 72 ετών.
