«Σήμερον Συμεὼν ἐν ταῖς ἀγκάλαις, τὸν Κύριον τῆς δόξης ὑποδέχεται, ὃν ὑπὸ τὸν γνόφον πρώην ὁ Μωϋσῆς ἐθεάσατο, ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινᾶ, πλάκας δόντα αὐτῷ. Οὗτός ἐστιν, ὁ ἐν τοῖς Προφήταις λαλῶν, καὶ τοῦ νόμου Ποιητής· οὗτός ἐστιν ὃν ὁ Δαυῒδ καταγγέλλει, ὁ τοῖς πᾶσι φοβερός, ὁ ἔχων τὸ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος». (Προεόρτιον Θεοτοκίον τῶν Ἀποστίχων. Ἦχος β’).
Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει τα προεόρτια της Υπαπαντής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και τιμά τη μνήμη του Αγίου Τρύφωνος, ο οποίος καταγόταν από τη Λάμψακο της Φρυγίας (της Μ. Ασίας) και έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Γορδιανού Γ΄ (238-244 μ.Χ.), Φιλίππου του Άραβα (244-249 μ.Χ.) και Δεκίου (249-251 μ.Χ.). Προερχόταν από φτωχή οικογένεια και στην παιδική του ηλικία, μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων, έβοσκε χήνες.
Παράλληλα, μελετούσε με ζήλο την Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) και εμβάθυνε στις αγιαστικές πράξεις της Εκκλησίας. Έτσι, με την ευσεβή φιλομάθεια και την ταπείνωσή του, απόκτησε πνευματικές αρετές και παράλληλα κατόρθωσε όχι μόνο να διδαχθεί ο ίδιος, αλλά και να μεταδώσει και σε άλλους ανθρώπους το βίωμα της διδασκαλίας της Ορθόδοξης πίστης.
Με κόπους, θυσίες, πολλή άσκηση και συνεχή πνευματική κάθαρση, δέχθηκε τη χάρη και το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός τον αξίωσε να θαυματουργεί παρηγορώντας και θεραπεύοντας τον πονεμένο άνθρωπο.
Όταν ο αυτοκράτορας Γορδιανός πληροφορήθηκε για τις ικανότητές του, τον παρακάλεσε να θεραπεύσει και την άρρωστη κόρη του, πράγμα που έπραξε με προθυμία, χωρίς να δεχτεί ούτε χρήματα ούτε αξιώματα.
Με το φοβερό διωγμό του Δεκίου κατά των Χριστιανών, ο Τρύφωνας συνελήφθη και υπέστη φρικτά βασανιστήρια. Στο τέλος απέκοψαν την τίμια κεφαλή του. Με τον τρόπο αυτό σφράγισε μαρτυρικά τη θεάρεστη επίγεια πορεία του. Παρέμεινε στη συνείδηση των πιστών ως ο προστάτης και φύλακας Άγιος των γεωργών.
